5 pytań zadają nowi pisarze

Pewnego dnia spotkałem kobietę, która chciała zostać pisarką. Byliśmy na urodzinowej kolacji, na której nasz wspólny znajomy wspomniał, że pracuję nad wydaniem powieści. Kobieta natychmiast zasypała mnie pisaniem pytań (i obaw), a ja rzeczywiście miałam kilka odpowiedzi (i słowa zachęty).

Szpilka

Często zadawane pytania dotyczące pisania

Pomyślałem, dlaczego nie podzielić się z wami wszystkimi tym, co powiedziałem?

1. Jak znajdujesz czas na pisanie?

Nie zawsze znajduję czas na pisanie. Udało mi się jednak wykonać zadanie ukończenia szkicu powieści, pisząc codziennie przez około sześć miesięcy. Wiele osób pisze rano, ale ja wybrałem pisanie w nocy, ponieważ a) nienawidzę wcześnie wstawać b) czuję się bardziej zainspirowany w nocy i c) nie muszę przestawać pisać, jeśli nie chcę do.

Oczywiście były dni, za którymi tęskniłem, ale to było po tym, jak codzienne pisanie stało się nawykiem. Nie skarciłem się też za to, kiedy to się stało — po prostu próbowałem napisać dwa razy więcej stron następnego dnia, a potem odpuściłem.

Po sześciu miesiącach zrobiłem sobie przerwę, a potem zacząłem regularnie powtarzać. To była ciężka praca, ale nie czułem potrzeby stawiania sobie na tym etapie tych samych codziennych wymagań. Byłem podekscytowany, że moja powieść jest lepsza!

2. Jak zacząłeś pisać powieść?

Pewnego dnia zdecydowałem, że nadszedł czas na napisanie powieści. Miałem w sobie historię i wiedziałem, że jestem gotowy, ale brakowało kilku ważnych rzeczy – na przykład fabuły.

Mimo to nie chciałem, aby ta inspiracja i motywacja do pisania zniknęła, więc założyłem bloga www.illegalwriting.com. Powiedziałem całemu światu, że wyruszam w podróż pisania powieści, jednocześnie utrzymując pracę na pełen etat, co było zarówno przerażające, jak i niesamowite. Przez jakiś czas konsekwentnie blogowałem (przynajmniej raz w tygodniu) o procesie pisania i branży wydawniczej. Pisanie tego bloga nauczyło mnie więcej o pisaniu i publikowaniu, niż mogłem sobie wyobrazić.

Po kilku miesiącach blogowania zaplanowałem swoją powieść przy użyciu metody płatka śniegu, o której wspominałem już w przeszłości i którą gorąco polecam. W trakcie całego procesu wracałem do tych oryginalnych notatek. Znalazłem je na ziemi, ponieważ pomogły mi zachować w pamięci duży obraz. Zdecydowanie warto było włożyć dodatkowy wysiłek z góry, zanim zasiadłem do pisania.

3. Boję się ćwiczyć pisanie — co jeśli ludzie tego nienawidzą?

Ha! To pytanie mnie rozbawiło, ponieważ przypomniałem sobie, jak pierwszy raz miałem warsztaty pisarskie. Seria Girls doskonale przedstawiła to doświadczenie — wszyscy siadają przy stole i dyskutują o tym, co napisałeś, jakby to było zadanie na twojej klasie w college'u. Tymczasem po prostu milcz. To przerażające i każdego tygodnia moich zajęć z pisania pytałem każdego, kto był na gorącym miejscu, czy wszystko jest w porządku. W końcu zasadniczo krytykowaliśmy ich duszę.

Proszę, powiedz mi książkę, która nigdy nie była krytykowana. Nie istnieje. Nie sądzę, żeby krytyka była czymś, czego można uniknąć, więc zamiast tego polecam ją przyjąć. Szukaj informacji zwrotnych na temat swojej pracy i słuchaj jej (dobrej i złej). Choć dzielenie się pracą było trudne, nigdy tego nie żałowałem. Im intensywniejsza informacja zwrotna, tym lepsza moja historia.

4. Jak szukałeś wydawcy?

Myślę, że masz trzy możliwości opublikowania swojej powieści:

1. Możesz publikować samodzielnie, co wymaga bycia pisarzem i marketingowcem, wydawcą itp. To powiedziawszy, masz pełną swobodę i zarabiasz znacznie więcej na każdej sprzedanej książce.
2. Możesz wysyłać listy z zapytaniami do stu agentów, którzy reprezentują autorów z Twojego gatunku. Jeśli znajdziesz agenta, który będzie Cię reprezentował, będzie on pracował nad znalezieniem wydawcy (prawdopodobnie jednego z najlepszych), który wyda Twoją książkę. Wydawca zajmuje się marketingiem itp. Prawdopodobnie otrzymasz zaliczkę. Agent dostaje wszystko.
3. Możesz znaleźć wydawcę niszowego lub małą prasę, która jest skłonna zajmować się autorami bez reprezentacji. Nie dostaniesz zaliczki, ale zajmą się marketingiem, znalezieniem redaktora itp. Zobaczysz wyższy procent sprzedaży książek niż w przypadku tradycyjnego wydawcy, ale mniejszy niż w przypadku samodzielnego publikowania.

Wypróbowałem trasę wysyłania zapytań. Otrzymanie odpowiedzi zajęło wieczność, ale otrzymałem odpowiedzi i przydatne informacje zwrotne. Kilku agentów poprosiło o przeczytanie 50-100 stron lub całego rękopisu, ale nie podpisałem się z agentem. W środku tego wszystkiego spotkałem na konferencji niszowego wydawcę, który jest zainteresowany współpracą ze mną nad moją powieścią. Najprawdopodobniej podpiszę się z nimi, ale jeszcze tego nie zrobiłem.

5. Chcę napisać powieść romantyczną z postaciami z mniejszości, ponieważ jedyne, z którymi się spotkałem, to tandeta.

To świetny cel, ale nie oceniaj tak szybko tego, co już tam jest! Powieści pisane przez kobiety często otrzymują okładki i/lub są reklamowane w sposób, który nie pasuje do głębi historii. Ta sama książka napisana przez mężczyznę i kobietę może być sprzedawana i sprzedawana na zupełnie inne sposoby. Czy na pewno nie oceniasz książek po okładkach?

Jeśli chodzi o publikowanie opowiadania o romansach z postaciami z mniejszości, mam wiele przemyśleń na ten temat, z których wiele omówiłem na moim osobistym blogu. Chodźmy na kawę do dyskusji. (Write Practice czytelników — myślę, że będzie to musiało poczekać do następnego postu.)

Jakie masz rady dla początkujących pisarzy? Daj nam znać w komentarzach.