7 zabójczych zasad tworzenia złoczyńcy

W tym poście piszemy o siedmiu zabójczych zasadach tworzenia złoczyńcy do swoich historii.

Każda historia ma złoczyńcę

Twój bohater nie miałby wielu konfliktów do pokonania, gdyby nie było antagonisty, który mógłby zamieszać w garnku.

Twój może być złym złoczyńcą, który sprzeciwia się wszystkiemu, co robi twój bohater. Mogą to być zdradziecki podwójny agent z przeszłości, psychotyczny zły naukowiec, a może po prostu inna kobieta lub inny mężczyzna walczący o uwagę twojego bohatera.

Kimkolwiek jest twój złoczyńca, upewnienie się, że jest wiarygodny, jest znacznie trudniejsze niż zwykłe stworzenie postaci, która robi złe rzeczy, aby powstrzymać postępy twojego bohatera.

Twoim zadaniem jest sprawienie, by złoczyńcy byli wiarygodni, logiczni i wiarygodni, ale niekoniecznie sympatyczni. Chcesz, aby czytelnik zrozumiał, że to, co robi, jest negatywne dla twojego bohatera.

Ale jest to bardziej zaangażowane niż tylko wyjaśnienie ich niepożądanych działań. Twoi czytelnicy muszą zrozumieć, dlaczego antagonista robi to, co robi, i dlaczego uważa, że ​​jego działania są uzasadnione i racjonalne.

Aby twoi złoczyńcy stali się prawdziwymi, trójwymiarowymi ludźmi, przestrzegaj tych siedmiu (raczej zabójczych, ale zawsze skutecznych) zasad!

[NAJWAŻNIEJSZA WSKAZÓWKA: skorzystaj z naszego zestawu do tworzenia postaci, aby stworzyć wspaniałe postacie do swoich historii.]

7 zabójczych zasad tworzenia złoczyńcy

1. Znajdź (cholernie dobry) powód, by być złym

Złoczyńcy lub antagoniści postrzegają siebie jako ofiary. Mają powód do złego zachowania. Często motywuje ich zemsta .

Złe postacie – uwięzione w piwnicy mrocznego impulsu – nie wiedzą, że są złe. Wierzą, że są dobrymi ludźmi w świecie, który ich nie rozumie.

Świat jest reprezentowany przez jeszcze jedną postać – zazwyczaj głównego bohatera – który za ten błąd musi ponieść karę.

2. Znajdź dobro w złu

Pamiętaj nikt nie jest w 100% zły. Spróbuj znaleźć dobro w złu. Kop trochę głębiej. Przekonasz się, że w ohydzie jest skrawek człowieczeństwa.

Pomyśl o alter ego – np. Mr Brooks, Dr Jekyll i Mr Hyde. W prawdziwym życiu, kiedy widzimy, jak ktoś próbuje coś pokonać, odczuwamy współczucie. Na przykład mogą cierpieć z powodu uzależnienia.

Podaj im jedną cechę, która kontrastuje z ich zachowaniem.

3. Pisz wbrew stereotypowi

Napisz swojego złoczyńcę jak księdza – a księdza jak złoczyńcę.

Aby zostać uznanym za godnego przeciwnika, musisz uczciwie przedstawić swojego antagonistę. Jednym ze sposobów na to jest zrównoważenie ich wewnętrznej ciemności z ich zewnętrznym zachowaniem i zachowaniem.

Pomyśl o Dolores Umbridge w Harrym Potterze. Nosi różowe swetry i kolekcjonuje talerze z kotkami. To delikatny, przyjemny obraz. Jej słowa wydają się rozsądne i uprzejme, ale kryje się w nich realna groźba. Gdyby fizycznie wyglądała na wiedźmę, nie byłoby niespodzianek. JK Rowling stworzyłaby karykaturę.

4. Pielęgnuj tę urazę!

Najlepsi złoczyńcy w fikcji zostali krótko zmienieni. Zostali z czegoś oszukani przez bohatera.

Zrobią wszystko, aby dostać to, czego chcą, ponieważ byli pomijani w przeszłości. Zmiażdżą każdego na swojej drodze.

Nakarm tę obsesję. Zrób to naprawdę. Jednocześnie staraj się, aby było to zrozumiałe. Kiedy możesz również pokazać złożoną, przebiegłą, błędną naturę swojego złoczyńcy z punktu widzenia swojego bohatera, wiesz, że stworzyłeś naprawdę niezapomnianego złego faceta, a jednocześnie wzmocnisz charakter swojego bohatera i swoją fabułę.

5. Wyobraź sobie, że jesteś złym bliźniakiem bohatera

Wyobraź sobie swojego złoczyńcę jako cień bohatera, sobowtóra.

Pomyśl o tym, kiedy stworzyłeś swojego bohatera. Najprawdopodobniej stworzyłeś kogoś, kogo podziwiałeś, postać z siłą i uczciwością. Zgaduję, że poświęciłeś trochę czasu, aby wejść do głowy swojego bohatera i zrozumieć, co nim kierowało.

Twój złoczyńca nie jest inny.

Dlaczego nie nadać mu cech przeciwnych do głównego bohatera? To da ci wyraźne kontrasty i okazję do konfliktu. I tak jak w przypadku prawdziwych bliźniaków, daj mu podobne cechy, aby stworzyć więź między nimi.

Kiedy piszesz bohatera, dzwonek włącza się za każdym razem, gdy robi coś poza zakresem normalnego zachowania. Z czarnym charakterem możesz przesuwać granice. Nie obowiązują te same zasady. Jest coś wyzwalającego w pisaniu złoczyńców.

Z wielką mocą przychodzi pisarzowi świetna zabawa.

6. Pokaż swojego złoczyńcę

W powieści czarny charakter często musi wyglądać inaczej. Może to być fizyczna deformacja, która wpłynęła na ich psychikę. (Na przykład mogą mieć stopę końsko-szpotawą).

Sztuką jest być subtelnym. Pomyśl o Hannibalu Lecterze, słynnym złoczyńcy. Wygląda całkiem zwyczajnie – z wyjątkiem tych kasztanowych oczu i metalicznego głosu. Te dotknięcia wystarczą, by przyprawić go o dreszcze – w połączeniu z jego zachowaniem mrożą krew w żyłach.

7. Rozkoszuj się fantazją

Jedyną szansą na bycie złym jest pisanie książek. Możesz być złoczyńcą przez 360 stron. Nie możesz iść ulicą i być złoczyńcą. Ale na papierze możesz sobie z tym poradzić.

Po prostu pozwól temu płynąć. Baw się dobrze.

Nikczemne ćwiczenia

Spójrz na hierarchię potrzeb Maslowa poniżej:

Ćwiczenie 1

Czy jest jedna rzecz bez której nie mógłbyś żyć?

Zabierz jedną warstwę – być może jedną ważną potrzebę. Twój zły został tego pozbawiony, prawdopodobnie w dzieciństwie. Udawaj, że jesteś psychologiem. Napisz raport opisujący, jak ta deprywacja zmieniła życie pacjenta.

Teraz napisz to jako scenę do książki – najlepiej w swoim ulubionym gatunku.

Ćwiczenie 2

1. Wymień 10 rzeczy, które lubisz w sobie.
2. Wymień pięć cech osoby, którą bardzo lubisz, podziwiasz lub podziwiasz.
3. Gdybyś mógł być niewidzialny przez jeden dzień, zapisz trzy rzeczy, które zrobiłbyś, gdybyś wiedział, że ujdzie ci to na sucho.
4. Zapisz jedną rzecz, bez której nie mógłbyś żyć.
5. Zapisz imię osoby, która najbardziej cię skrzywdziła.
6. Zapisz swój ulubiony gatunek – taki, który lubisz czytać lub który masz nadzieję napisać.

Miej tę listę pod ręką.

Ćwiczenie 3

Spójrz wstecz na swoje listy.

1. Wybierz imię dla swojego złoczyńcy. Jeśli chcesz, podaj im imię osoby, która najbardziej cię skrzywdziła.
2. Daj im jedną lub dwie cechy osoby, którą podziwiasz lub którą podziwiasz.
3. Podaj im opis fizyczny.
4. Pomyśl o jednej rzeczy, którą byś zrobił, gdyby uszło ci to na sucho. Uczyń to celem sceny, jeśli to możliwe, lub czymś podobnym.
5. Bohater lub dobry człowiek – podaj też ich imię – będzie próbował powstrzymać go przed osiągnięciem tego celu.
6. Napisz scenę z punktu widzenia złego. Napisz to w pierwszej osobie.
7. Teraz napisz scenę w trzeciej osobie z punktu widzenia bohatera. Złodziej ma jedną z wielu cech, które ty, jako autor, lubisz w sobie.
8. Napisz kontynuację (emocje, dylemat, decyzja, akcja). Bohater musi podziwiać tę cechę, nawet jeśli stoi to w sprzeczności z ich własnym celem – powstrzymaniem złoczyńcy. Czy mogą wykorzystać tę cechę, aby udaremnić lub oszukać złoczyńcę? Jak sobie z tym poradzą?
9. Sporządź listę różnych opcji, gdy wcielają swoje plany w życie.

Zacznij pisać.

[NAJWAŻNIEJSZA WSKAZÓWKA: skorzystaj z naszego zestawu do tworzenia postaci, aby stworzyć wspaniałe postacie do swoich historii.]

przez Anthony'ego Ehlersa

1. Jak napisać tragiczną historię miłosną – 10-etapowa formuła
2. 5 prostych sposobów na utrzymanie marzenia o pisaniu
3. Dlaczego warto otworzyć się na możliwości historii
4. 6 porad dotyczących pisania superbohaterów od Stana Lee

NAJWAŻNIEJSZA WSKAZÓWKA : Jeśli chcesz nauczyć się pisać książkę, zapisz się na nasz kurs online .