8 kroków do napisania idealnej sceny — za każdym razem

Wpis gościnny autorstwa CS Lakina

Wiesz, jak skomplikowane może być pisanie powieści.

Musisz nie tylko wymyślić świetne założenie, wciągające postacie, wysoką stawkę i konflikt, który popycha bohatera do celu, ale musisz także nauczyć się pisać scenę, która zniewala czytelników – i wypełnić nią swoją książkę.

To dużo trudniejsze niż niektórym się wydaje. Wielu pisarzy poświęca chwilę na wymyślenie winiety, ale nie zwraca uwagi na cel sceny.

Chociaż lista kontrolna może pomóc w analizie struktury , nie odnosi się ona do procesu .

Pozycjonowanie

Po pierwsze: typy scen różnią się w zależności od tego, gdzie każda z nich jest umieszczona na przestrzeni powieści.

• Sceny otwierające powinny być wypełnione charakterem i przygotować lokal. To tam chcesz wsunąć ważne fragmenty historii.
• Sceny środkowe niosą ze sobą komplikacje, zwroty akcji i podnoszą stawkę.
• Kulminacyjne sceny powinny mieć porywający punkt kulminacyjny, więc mogą być krótsze i pełne akcji i emocji.

Gatunek muzyczny

Po drugie: nie ma uniwersalnego szablonu idealnej sceny. Rodzaj powieści, którą piszesz, określa również styl, długość i strukturę sceny, więc studiuj powieści ze swojego gatunku.

Jak napisać scenę, korzystając z mojego 8-etapowego procesu

Stopniowe kroki, które pomogą Ci napisać idealną scenę:

1. Zidentyfikuj jego cel

Tutaj zatacza się zbyt wielu pisarzy.

Prawdopodobnie słyszałeś, że scena powinna albo przyspieszyć fabułę, ujawnić postać, albo jedno i drugie. Dobra rada, ale niejasna. Chcesz silnego tempa, pokazywania, a nie opowiadania, i tworzenia empatii dla swojego bohatera. Ponadto chcesz tajemnicy i konfliktu w każdej scenie, aby czytelnicy przewracali strony.

Tak więc cel sceny jest kluczowy.

W życiu różne rzeczy się dzieją, reagujemy, przetwarzamy to, co się stało i decydujemy o nowych działaniach. Więc to jest akcja-reakcja-proces-decyzja-nowa akcja.

Napisz po jednym zdaniu, które streszcza to dla każdej sceny. Na przykład scena, nad którą pracuję w moim nowym historycznym westernowym romansie, wyznacza środek mojej powieści. Jego celem jest pokazanie mojego bohatera, Bucka, jak traci kontrolę i straszy bohaterkę, Angelę.

Naprawiam to w myślach i upewniam się, że każdy element mojej sceny służy temu celowi.

Jeśli nie możesz określić celu swojej sceny, wyrzuć ją i wymyśl taką, która działa.

2. Zidentyfikuj najwyższy moment

Dzieje się tak pod koniec sceny, może nawet w ostatniej linii. Czemu?

Ponieważ większość twoich scen powinna naśladować ogólną strukturę powieści, z początkiem, środkiem, punktem kulminacyjnym i zakończeniem. Oczywiście scena mogłaby skutecznie „zawiesić się” na końcu, aby dodać napięcia i popchnąć czytelnika do następnej sceny.

Najważniejszy moment w mojej scenie w punkcie środkowym następuje, gdy Buck szaleje, próbując zapewnić Angeli bezpieczeństwo. Ustaliłem, że boi się węży, a scena zaczyna się tuż przed tym, jak wpadają na bałagan grzechotników. Najważniejszym momentem jest krzyk Angeli, gdy węże uderzają. Buck strzela z karabinu, po czym z wściekłością tnie stworzenia nożem.

Kończę scenę z opętanym Buckiem i Angelą, która bardziej boi się jego zachowania niż węży.

Ten kluczowy krok w procesie ujawnia ostateczny cel twojej sceny.

3. Podkreśl konflikt: wewnętrzny i zewnętrzny

Wielka powieść będzie miała konflikt na każdej stronie, czasem wewnętrznej, innym razem zewnętrznej. Lub obie. Ale nie chcesz bezsensownego konfliktu, takiego jak dwie osoby kłócące się o to, jaki rodzaj kawy zamówić – chyba że ten konkretny spór ujawnia coś ważnego, co posuwa fabułę lub ujawnia kluczowy fragment postaci.

Pomyśl o sposobach podniesienia konfliktu do najwyższej możliwej stawki. Za mało pisarzy to robi.

Każda scena – nawet przemyślana, „przetwarzana” – powinna oddawać napięcie, wewnętrzny konflikt i wysoką stawkę. Nie potrzebujesz wybuchowej akcji, aby wywołać konflikt.

Moja scena z grzechotnikiem zawiera oczywisty konflikt zewnętrzny: człowiek kontra węże. Ale gdyby to było wszystko, zabrakłoby sceny.

Głębszy konflikt to wewnętrzny niepokój Angeli z powodu gwałtownej passy Bucka. Oparła się zakochaniu w nim, więc ten incydent powoduje między nimi bardzo wysoki konflikt, ponieważ zachowanie Bucka ją odpycha. Zamierza wykazać się odwagą i chęcią jej ochrony, ale to przynosi odwrotny skutek.

4. Podkreśl zmianę charakteru

Instruktor pisania, James Scott Bell, mówi: „Każda scena powinna mieć śmierć” — marzenia, związku lub planu.

Agent literacki Donald Maass zachęca pisarzy do zastanowienia się, jak czuje się postać z punktu widzenia (POV) przed rozpoczęciem sceny i jak się czuje, gdy scena się kończy.

Twój charakter powinien zostać zmieniony przez to, co się wydarzy. Ta zmiana może być subtelna lub ogromna. Może to obejmować zmianę opinii lub może to być monumentalna zmiana osobowości.

Ale zmiana musi nastąpić. Czemu? Ponieważ, aby historia potoczyła się naprzód, muszą zostać podjęte decyzje i zainicjowane działania. Każde wydarzenie w twojej powieści powinno mieć wpływ na twoje postacie i wywoływać zmiany. Ale musi być znaczący i służyć fabule.

Jak zmieni się Angela pod koniec sceny z wężem? Przed sceną zakochiwała się. Teraz jej uczucia zostały stłumione. Chce uciec z powrotem do NY.

Buck drastycznie się zmienia. Jest również zszokowany brutalną passą, którą, jak się obawia, odziedziczył po swoim ojcu (który zamordował matkę Bucka). Chociaż kocha Angelę, wierzy, że nigdy nie pozwoli sobie na zbliżenie się do żadnej kobiety, bo ją skrzywdzi.

5. Określ POV

Kto jest najlepszą postacią, przez którą czytelnik powinien przeżyć tę scenę? W przypadku powieści wyłącznie w POV bohatera nie stanowi to problemu. Ale w przypadku powieści ze zmienną trzecią osobą, z więcej niż jedną perspektywiczną postacią, musisz zdecydować, czyją POV będziesz przedstawiać w każdej scenie.

Wybór postaci POV może być łatwiejszy, gdy określisz cel swojej sceny.

Lub wybór POV może stać się oczywisty.

W powieściach romantycznych często występuje naprzemiennie bohater i bohaterka, więc każdy ma swoją kolejkę, filtrując scenę przez swój punkt widzenia.

Aby zdecydować, którego POV wybrać, zadaj sobie pytanie:

• Kto ma najwięcej do stracenia lub zyskania na scenie?
• Kto zareaguje najsilniej emocjonalnie?
• Kto zmieni się najbardziej?
• Czyja reakcja najbardziej wpłynęłaby na fabułę?

6. Pomiń nudne rzeczy

I rzeczy na nosie, których nikt nie chce czytać.

Rozpocznij swoją scenę w środku akcji, nieco przed osiągnięciem szczytowego momentu, a unikniesz stron z nieistotną narracją.

Wprowadź ważną historię, ale nie kosztem obecnej akcji. Wytnij wszystko, co nie służy celowi twojej sceny. Niech liczy się każde słowo.

7. Doskonałe początki i zakończenia

Nie tylko pierwsza linijka twojej powieści musi przyciągnąć czytelników. Każda scena obiecuje rozbawić czytelnika, oczarować, wywołać emocje. Musisz dotrzymać tych obietnic.

Przestudiuj najlepiej sprzedające się powieści ze swojego gatunku, aby zobaczyć, jak doświadczeni autorzy tworzą mocne sceny otwierające i porywające zakończenia. Ostatni akapit sceny i ostatnia linijka powinny zaostrzyć konflikt i podkreślić transformację postaci.

A co z symboliką lub motywem? W mojej scenie pod koniec węże stają się dla Angeli symbolem lub wizerunkiem Bucka. W jednej chwili milczą, nieruchomo, a w następnej wybuchają gwałtownym atakiem. Pod tą spokojną powierzchownością Buck jest gotowy do ataku.

8. Wstrzyknij teksturę i szczegóły sensoryczne

Podczas gdy niektórzy scenarzyści wypełniają sceny zbyt dużą ilością szczegółów, większość ma tendencję do gwarantowania specyfiki sensorycznej. Ten krok w procesie tworzenia sceny polega na przeczesaniu wersji roboczej i ożywieniu scen za pomocą żywych szczegółów, które angażują zmysły czytelnika.

Twoim celem jest namalowanie wystarczającej ilości obrazu, aby pomóc czytelnikowi zobaczyć scenę tak, jak na dużym ekranie. Zbyt wiele szczegółów jest nudne, podobnie jak szczegóły, które nie ujawniają niczego ważnego.

Sceny służą jako ramy twojej powieści i nie powinny być łączone razem. Stosuj tę 8-etapową metodę za każdym razem, a na pewno odniesiesz sukces.

Aby pomóc, stworzyłem arkusz, który możesz pobrać i wydrukować.

Gościnny bloger:

CS Lakin jest powieściopisarką, redaktorką, trenerką pisania, mamą i turystką. Prowadzi blog o pisaniu w Live Write Thrive i specjalizuje się w krytyce rękopisów. Zdobądź bezpłatny egzemplarz jej książki Writing the Heart of Your Story , jeśli dołączysz do jej listy mailingowej poświęconej szybkiemu pisaniu powieści tutaj .