Czym jest wzmocnienie w pisaniu?

Opublikowany: 2022-08-02

Czasami piszemy zdania. A czasem zszywamy słowa z finezją krawcowej w zdanie. To był przykład amplifikacji.

Amplifikacja to sposób, w jaki pisarz upiększa zdanie w celu podkreślenia lub wyolbrzymiania pewnych punktów. Ogólnie rzecz biorąc, wzmocnienie polega na zrobieniu czegoś mocniejszego lub głośniejszego. W piśmie amplifikacja oznacza używanie środków literackich, takich jak metafora, obrazowanie i hiperbola, aby zwrócić dodatkową uwagę na temat.

Daj swojemu pisaniu dodatkowy połysk
Grammarly pomaga komunikować się pewnie
Pisz z Grammarly

Co to jest amplifikacja na piśmie?

Wzmocnienie na piśmie zajmuje proste zdanie i zamienia je w coś wciągającego i zapadającego w pamięć. W ten sposób skupia uwagę czytelnika na najważniejszych szczegółach. Kiedy dołączasz amplifikację do swojego pisania, zasadniczo wskazujesz palcem stronę i mówisz: „Spójrz tutaj!”

Większość przypadków wzmocnienia w kreatywnym pisaniu ma na celu dostarczenie czytelnikowi żywych obrazów.

Na przykład w książce Czasami wielkie pojęcie Kena Keseya narrator opisuje swoją rodzinę z Oregonu jako:

— Potomstwo niespokojnych i upartych spacerowiczów o żylastych mięśniach. . . . Ze zbyt dużą ilością kości i niedostateczną ilością mięsa i od pierwszego dnia w ruchu, pierwszy chudy imigrant Stamper zrobił pierwszy krok z łodzi na wschodni brzeg kontynentu.

Rozgadany narrator Keseya mógł powiedzieć, że jego rodzina była bandą chudych osadników, którzy przenieśli się na Zachód, ale zamiast tego trzyma się ich opisu, używając wzmocnienia, aby pokazać, jak chuda jest rodzina (bardzo) i jak często się przeprowadzają (stale). Czytelnik pozostawia ten akapit ze znacznie bardziej wyrazistym obrazem rodziny Stamperów, niż gdyby narrator opisał je prościej.

Jak działa amplifikacja w piśmie?

Cyceron, starożytny rzymski filozof i znany mówca, napisał, że wzmocnienie jest jednym z najważniejszych narzędzi, jakich można użyć na końcu przemówienia. Dzieje się tak, ponieważ amplifikacja wywołuje emocje u publiczności.

Na przykład, oto dwa sposoby na opowiedzenie historii. Pierwsza droga jest pełna prostych zdań bez wzmocnienia:

Jechałem na rowerze cichą ulicą. Samochód podjechał pod znak stopu. Nie mogłem stwierdzić, czy kierowca mnie zobaczył, więc nacisnąłem hamulce. Czuję. Kierowca spojrzał na mnie dziwnie, po czym odjechał.

Trochę trudno powiedzieć, jakie są ważne szczegóły w tej historii. Czy to przyjemna jazda na rowerze? Upadek? Kierowca? W następnym akapicie wykorzystano wzmocnienie, aby wydobyć te szczegóły:

Jechałem rowerem spokojną ulicą, kiedy w moim peryferyjnym polu widzenia pojawił się samochód. Nie zdawałem sobie sprawy, że samochód podjeżdża do znaku stopu, więc obawiając się kolizji, wcisnąłem hamulce. Moje przednie koło zamarzło przed tylnym, popychając mnie głową naprzód nad kierownicą, jakbym wpadł na niewidzialną ścianę na pustej ulicy. Kierowca spojrzał na mnie dziwnie, po czym odjechał.

W drugim wydaniu jesień jest znacznie bardziej szczegółowa. Czytelnik ma większe poczucie szoku i zażenowania dla jeźdźca. Mało tego, fajna postawa kierowcy jest bardziej komediowa w drugim przykładzie z powodu ostrego kontrastu z doświadczeniem rowerzysty.

Wzmocnienie wygładza również pisanie . Włączając pewne szczegóły i pomijając inne, przybliżasz to, w jaki sposób faktycznie poruszamy się po świecie — naprzemiennie z wąskiego i szerokiego zakresu. Bez wzmocnienia pisanie może wydawać się nagłe.

Amplifikacja jako urządzenie retoryczne

Retoryka — język używany do przekonywania, informowania lub motywowania odbiorców — jest tradycyjnie rozumiany jako posiadający trzy różne narzędzia perswazji. Te narzędzia to:

  • Logos: odwołanie do logiki
  • Etos : odwołanie do wierzeń
  • Pathos : odwołanie do emocji

Wszystkie trzy są równie ważne przy przedstawianiu przekonującego argumentu. Amplifikacja jako chwyt retoryczny działa w obszarze patosu ze względu na sposób, w jaki odtwarza emocje sceny. Jest to szczególnie przydatne dla pisarzy, którzy próbują zmotywować lub przekonać czytelnika.

Podobne urządzenia literackie

Urządzenia literackie to techniki, które upiększają twoje pisanie, więc niektóre z nich mogą być używane jako synonimy wzmocnienia. Jednak amplifikacja jest szerokim terminem na upiększanie pisania, podczas gdy narzędzia literackie to specyficzne narzędzia, których używasz do tego. Niektóre z najczęstszych urządzeń literackich używanych do amplifikacji to:

Hiperbola : Hiperbole używają przesady dla podkreślenia. Często są dziwaczne i nie należy ich traktować dosłownie. Używanie hiperboli może zawyżać prawdę sytuacji i sprawiać, że wydaje się ona bardziej dramatyczna niż jest, tworząc w ten sposób wzmocnienie.

Redundancja: Redundancja to słowo lub wyrażenie, do którego odnosi się więcej niż jeden raz. Na przykład książka dla dzieci Judith Viorst Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day używa redundancji w tytule, aby pokazać, że to nie jest najlepszy dzień Aleksandra. Takie powtarzanie tworzy nacisk i może być wykorzystane do wzmocnienia pewnej jakości.

Congeries: Congeries to stosy słów blisko siebie, które tworzą opis. Na przykład, można powiedzieć, że Aleksander (tego strasznego dnia) jest młodym, rudowłosym, siedzącym na środkowym siedzeniu chłopcem z chorobą lokomocyjną, z zapadniętymi ustami. Wszystkie te przymiotniki nakładają się na Aleksandra, tworząc congery. Niewielka różnica między congery a redundancją polega na tym, że słowa w congery nie muszą mieć tego samego znaczenia. Tak czy inaczej, odtwarzają cechy podmiotu i tworzą amplifikację.

Istnieją setki innych literackich urządzeń, które możesz zbadać; każdy z nich dodaje unikalne wzmocnienie do twojego pisania.

Jak stworzyć amplifikację na piśmie?

Jednym z najlepszych sposobów nauczenia się używania amplifikacji jest czytanie pisarstwa opisowego . Gdy masz już pomysł na narzędzia, którymi dysponujesz, możesz zacząć skutecznie wzmacniać swoje pisanie.

1 Zidentyfikuj najważniejsze szczegóły. Z czym ma się połączyć czytnik? Jaki jest główny punkt?

2 Opracuj te szczegóły, używając języka opisowego, takiego jak przymiotniki, przesada i zabiegi literackie.

3 Pomyśl o interpunkcji . Łączniki Em, przecinki i nawiasy mogą być użyte do określenia języka opisowego. Na przykład: kuchnia – obskurny, pozbawiony okien róg domu, w którym czasami działał jednopalnikowy piec – nie była często używana. W tym przykładzie klauzula wewnątrz myślników daje szczegółowy opis i wzmacnia zaniedbanie kuchni.

Kiedy należy unikać amplifikacji?

Niektóre tematy pisarskie, takie jak kreatywna fikcja i eseje perswazyjne , czerpią wiele korzyści z amplifikacji. Jednak wzmocnienie nie zawsze jest konieczne. Nie potrzebujesz wzmocnienia w tekstach, które czerpią korzyści z prostoty, takich jak służbowy e-mail . W kreatywnym pisaniu używanie amplifikacji do skupienia się na nieistotnych szczegółach może sprawić, że czytelnik poczuje się zdezorientowany lub niepewny tego, co jest ważne dla historii. Nadużywanie może spowodować, że czytelnicy będą zwracać mniejszą uwagę na wszystkie Twoje szczegóły, zamiast zwracać większą uwagę na konkretne.

Przykłady amplifikacji

Oto kilka przykładów zdań wzmacniających:

Proste zdanie: Pies zauważył wiewiórkę i zaczął ją ścigać.

Poprawione zdanie: Pies nadstawił uszy w kierunku drwiącej wiewiórki na drzewie, a następnie zeskoczył z pochylenia, rzucając się, szczekając i kłapiąc, ale ostatecznie przegrał z powodu braku prędkości i obfitości grawitacji.

Proste zdanie: właśnie zdałem sobie sprawę, że jestem głodny.

Wzmocnione zdanie: Nagle z mojego żołądka wydobył się ryk, jak ryk lwa z głębi jaskini.

Przykłady amplifikacji w literaturze

Nasz wspólny przyjaciel , Charles Dickens

"Pan. i pani Forniring byli otrębami nowymi ludźmi w otrębie nowym domu w otrębie nowej dzielnicy Londynu. Wszystko w licówkach było idealnie nowe. Wszystkie ich meble były nowe, wszyscy ich przyjaciele byli nowi, wszyscy ich służący byli nowi, ich miejsce było nowe. . . ich uprząż była nowa, ich konie były nowe, ich zdjęcia były nowe, oni sami byli nowi, byli tak świeżo poślubieni, jak to było zgodne z prawem z urodzeniem nowego dziecka. . ”.

Dickens używa powtórzeń słów nowy , otręby-nowe oraz spick and span nowe . To powtórzenie wzmacnia jakość nowości u sąsiadów.

Living to „W tym czasie Bogota była odległym, ponurym miastem, w którym od początku XVI wieku padał bezsenny deszcz”.

Deszcz w Bogocie nie padał dosłownie od początku XVI wieku, ale Marquez używa hiperboli, aby podkreślić, jak rozmoczone stało się miasto (używa także personifikacji , nazywając deszcz „bezsennością”).

Twits , Roald Dahl

„Jeśli ktoś ma brzydkie myśli, zaczyna to pojawiać się na twarzy. A kiedy ta osoba ma brzydkie myśli każdego dnia, co tydzień, co roku, twarz staje się brzydsza i brzydsza, aż staje się tak brzydka, że ​​ledwo możesz na nią patrzeć”.

W akapicie Dahla nie chodzi tylko o to, że osoba może być brzydka, mając brzydkie myśli, ale o to, że jej brzydota może rosnąć wraz z czasem spędzanym na myśleniu o brzydkich myślach. Wzmocnienie w tym zdaniu tworzy misterny obraz zmieniającej się twarzy, przechodzącej od brzydkiej do jeszcze brzydszej.

Często zadawane pytania dotyczące amplifikacji

Co to jest amplifikacja na piśmie?

Amplifikacja to rozszerzenie lub upiększenie zdania w celu podkreślenia pewnego punktu. Używając amplifikacji, pisarze mogą skierować swoich czytelników na ważne szczegóły i wywołać reakcję emocjonalną.

Jak działa wzmocnienie?

Amplifikacja działa poprzez oferowanie czytelnikowi sprytnego, zaskakującego lub poetyckiego opisu czegoś, aby poczuł się bardziej zaangażowany w pisanie.

Kiedy stosuje się wzmocnienie?

Wzmocnienie jest używane w kreatywnym pisaniu, aby tworzyć żywe obrazy, w codziennym opowiadaniu historii, aby wskazać pewne szczegóły, oraz w retoryce, aby połączyć emocje z argumentem.