Jak napisać argumentacyjny zarys eseju

Argumentacyjny esej to tekst, który wykorzystuje logiczne dowody i dane empiryczne, aby przekonać czytelników do określonego stanowiska w danym temacie. Ze względu na jego zależność od struktury i planowania, pierwszym krokiem w pisaniu jest często napisanie solidnego zarysu eseju argumentacyjnego.

Oczywiście napisanie szkicu kłótliwego eseju może być równie zniechęcające, jak samo jego napisanie. Wybór tematów to jedno, ale organizowanie pracy magisterskiej, badań, rozumowania i wniosków to zupełnie inne przedsięwzięcie — i to wszystko przed rozpoczęciem pierwszego szkicu!

W tym krótkim przewodniku wyjaśniamy, jak stworzyć skuteczny zarys eseju argumentacyjnego, obejmujący wszystkie trzy główne formaty: klasyczny (arystotelesowski), rogeryjski i toulminski. Dołączymy również przykłady i szablony przedstawiające kłótliwe szkice esejów, które pomogą Ci zrozumieć, co działa.

Jaka jest struktura argumentacyjnego eseju?

Argumentacyjny esej wykorzystuje fakty, dane i logiczne rozumowanie, aby uzasadnić określone stanowisko na dowolny temat. Są one zazwyczaj skonstruowane tak, aby „budować argument”, z jasnym stwierdzeniem tezy , jednoznacznym wnioskiem i taką ilością wsparcia dowodowego, jaka jest potrzebna.

Podczas gdy wszystkie siedem typów esejów ma tę samą strukturę wstęp-ciało-wniosek, eseje kłótliwe wydają się być bardziej złożone, aby pasowały do ​​wszystkich niezbędnych elementów przekonującego argumentu. Na przykład możesz chcieć przeanalizować przeciwstawne punkty widzenia, aby wzmocnić własne argumenty, ale gdzie umieściłbyś tę sekcję? Przed twoją kłótnią? Później? Pomieszane w całym eseju z każdym nowym dowodem?

Nie ma jednego właściwego sposobu na uporządkowanie argumentacyjnego eseju; zależy to między innymi od twojego tematu, przeciwnych punktów widzenia i czytelników. W rzeczywistości, aby pomieścić różne rodzaje argumentacyjnych stylów esejów, pojawiły się trzy metody jako formaty go-to: klasyczny (arystotelesowski), Rogerian i Toulmin, wyjaśnione poniżej.

Bez względu na format lub temat, mocny, kłótliwy zarys eseju ułatwia uporządkowanie myśli i przedstawienie sprawy w najlepszy możliwy sposób. Więc zanim przejdziesz do pisania eseju , poświęć trochę czasu na przygotowanie tego, co chcesz powiedzieć w zarysie.

Jak stworzyć kłótliwy zarys eseju

Umiejętność napisania konspektu to tylko połowa sukcesu. Ponieważ kłótliwy zarys eseju wymaga dodatkowej struktury i organizacji, często wymaga bardziej szczegółowego planowania niż standardowy zarys eseju . W końcu celem jest przedstawienie najlepszego argumentu dla twojego tematu, więc musisz upewnić się, że każda sekcja znajduje się w optymalnym miejscu.

Jak wspomniano, istnieją trzy główne opcje, w jaki sposób ułożyć argumentacyjny esej. Zanim zagłębimy się w szczegóły, spójrzmy na przegląd każdego z nich, abyś mógł zdecydować, który z nich najlepiej pasuje do Twojego eseju.

Klasyczny (arystotelesowski)

Kiedy używać: proste i bezpośrednie argumenty

Najbardziej bezpośrednie podejście, format klasyczny lub arystotelesowski, jest najbliższy tradycyjnym strukturom esejowym. Ma on prosty układ: wyjaśnij swoją argumentację, wyjaśnij argument sprzeciwu, a następnie przedstaw swoje dowody, cały czas opierając się na wiarygodności ( etos ), emocjach ( pathos ) i rozumowaniu ( logos ), aby wpłynąć na czytelnika.

Rogerian

Kiedy używać: obie strony przedstawiają prawidłowe argumenty; Twoi czytelnicy sympatyzują z przeciwnym stanowiskiem

Format rogeryjski daje duży szacunek przeciwstawnym postawom, co czyni go świetnym podejściem „pośrodku” do reprezentowania obu stron. Ta metoda jest idealna, jeśli Twoja teza jest kompromisem między sprzecznymi stanowiskami lub próbą ich ujednolicenia.

Podobnie, ten format jest najlepszy, jeśli piszesz dla czytelników, którzy są już uprzedzeni do przeciwnego stanowiska, na przykład jeśli argumentujesz przeciwko normom społecznym.

Toulmin

Kiedy używać: skomplikowane argumenty o wielu aspektach; obalania i kontrargumenty

Metoda Toulmina to głęboka analiza pojedynczego argumentu. Biorąc pod uwagę jego metodyczny i szczegółowy charakter, najlepiej sprawdza się przy rozbijaniu skomplikowanej tezy na strawne porcje.

Metoda Toulmina w bardzo systematyczny sposób jest dość wybredna. To sprawia, że ​​jest to idealny format, jeśli twój esej jest obaleniem lub kontrargumentem dla innego eseju — jesteś w stanie przeanalizować i obalić swój sprzeciw punkt po punkcie, jednocześnie oferując bardziej rozsądną alternatywę.

Szablon konspektu klasycznego argumentacyjnego eseju

Arystoteles miał dar wyjaśniania rzeczy w sposób jasny i logiczny, a arystotelesowska struktura eseju argumentacyjnego opiera się na tym. Znany również jako klasyczny lub klasyczny, format arystotelesowski jest najprostszy: pisarz najpierw przedstawia swój argument, a następnie odrzuca argument przeciwny.

Przyjrzyjmy się szczegółom tego argumentującego zarysu eseju, przykładu dla formatu klasycznego lub arystotelesowskiego.

I. Wstęp

A. Otwórz z hakiem, coś, co sprawi, że czytelnik będzie wystarczająco zainteresowany, aby przeczytać aż do zakończenia (znane jako exordium )

B. Podaj wszelkie podstawowe informacje lub kontekst niezbędny do zrozumienia tematu (znany jako narracja )

C. Podaj oświadczenie wyjaśniające twoje stanowisko i dlaczego tak się czujesz (znane jako proposito i partitio )

II. Pierwszy powód

A. Zacznij od najmniej kontrowersyjnego powodu, aby poprzeć swoją argumentację, wyjaśniając jasno swój punkt widzenia jako przegląd

1. Pierwsze potwierdzenie dowodu rozumu (tzw. Confirmatio )

2. Drugie poparcie dowodowe twojego rozumu, potem trzecie i tak dalej

B. Ponownie podsumuj swój pierwszy powód i powiąż go ze wsparciem dowodowym

III. Drugi powód itd.

A. Kontynuuj wymienianie powodów w tym samym formacie, co w pierwszym. Wymień swoje powody od najmniej do najbardziej kontrowersyjnego

IV. Pierwszy przeciwny punkt widzenia

A. Wyjaśnij rozumowanie strony przeciwnej. Wskaż ich obronę i dowody — co by powiedzieli, gdyby pisali esej?

1. Wskaż słabości i niekonsekwencje w ich argumentacji

2. Odrzuć ich punkty z poparciem dowodowym (znane jako refutatio )

3. Wzmocnij swoją pozycję jako bardziej rozsądną

V. Drugi przeciwny punkt widzenia itp.

A. Kontynuuj przedstawianie i obalanie przeciwstawnych punktów widzenia w tym samym formacie, co pierwszy

VI. Wniosek

A. Powtórz swoje stanowisko i twierdzenie tezy, opierając się na najsilniejszym poparciu dowodowym i obalaniu przeciwnych punktów (tzw. peroratio )

B. Zakończ wszystko prowokującym do myślenia zakończeniem lub wezwaniem do działania (sugestia, którą chcesz, aby czytelnik przyjął)

Rogerian szablon konspektu argumentacyjnego eseju

Ze wszystkich formatów Rogerian poświęca najwięcej uwagi przeciwstawnym argumentom. Jego celem jest stworzenie pośredniego pola między dwoma argumentami, wskazanie słuszności każdego z nich i znalezienie sposobu na zjednoczenie ich w jeden. Jeśli pozycje na określony temat są zbyt spolaryzowane lub nie mogą współistnieć, ten format nie zadziała.

Przyjrzyjmy się bliżej poniższemu przykładowi zarysu eseju argumentacyjnego Rogera i zwróćmy uwagę na ustępstwa na rzecz przeciwstawnych punktów widzenia.

I. Wstęp

A. Podaj problem, który należy rozwiązać, oraz kontekst niezbędny do jego zrozumienia

B. Wyjaśnij idealne rozwiązania ze swojej pozycji, a także idealne rozwiązania z przeciwnych pozycji (i wskaż wszelkie nakładanie się)

C. Złóż oświadczenie dotyczące pracy dyplomowej

II. Podsumuj przeciwstawne stanowisko

A. Z szacunkiem streść punkt widzenia opozycji; rozważ ich obronę i rozumowanie

1. Przedstaw dowody dowodowe dla stanowiska przeciwnego”

2. Skomentuj lub odrzuć ich poparcie

B. Postępuj zgodnie z tym samym formatem dla dodatkowych przeciwnych punktów widzenia

III. Potwierdź przeciwne stanowisko

A. Pokaż, że rozumiesz i/lub sympatyzujesz z przeciwną postawą

1. Wyjaśnij kontekst i rozumowanie stojące za perspektywą twojego sprzeciwu

2. Opracuj dowody i dane z przeciwnych stanowisk

B. Potwierdź obszary, w których zgadzasz się ze sprzeciwem

IV. Przedstaw swoje stanowisko

A. Podsumuj swój pierwszy powód utrzymania pozycji

1. Przedstaw swój pierwszy dowód dowodowy

2. Przedstaw swój drugi element dowodowy i tak dalej

B. Podsumuj swój drugi powód, dla którego utrzymujesz stanowisko itd.

V. Połącz obie strony (kompromis)

A. Zastanów się, które aspekty każdego argumentu są najbardziej uzasadnione

B. Zaproponuj kompromis, który łączy najlepsze elementy z każdego stanowiska

VI. Wniosek

A. Potwierdź swój szacunek dla przeciwnego punktu widzenia

B. Powtórz obszary, w których opozycja może skorzystać z twojej argumentacji i odwrotnie

C. Podsumuj wcześniejszy kompromis i, jeśli to możliwe, zakończ pozytywną nutą

Szablon konspektu eseju argumentacyjnego Toulmina

Pierwotnym celem Stephena Toulmina była analiza natury argumentów, ale zastosowanie jego nauk przekształciło się w argumentacyjny format eseju, zwłaszcza do kwestionowania istniejących argumentów. Koncentruje się na sześciu elementach, które składają się na dobry argument: roszczenie (teza), podstawy (dane i powody), nakazy, poparcia, kwalifikatory i obalenia.

Poniższy przykład eseju argumentacyjnego pokazuje zalecaną kolejność, w jakiej należy umieścić te elementy:

I. Wstęp

A. Otwórz hakiem, jeśli możesz, aby zdobyć zainteresowanie

B. Wyjaśnij temat i jego niezbędny kontekst

C. Złóż oświadczenie dotyczące pracy dyplomowej

II. Przedstaw podstawy (twarde dowody), aby potwierdzić swoją tezę

A. Przedstaw swoje pierwsze dowody dowodowe danych lub logiczne powody

B. Przedstaw swoje drugie poparcie dowodowe danych lub logicznych powodów i tak dalej

III. Wyjaśnij swój pierwszy nakaz (uzasadnienie swojej tezy)

A. Wyjaśnij, w jaki sposób nakaz odnosi się do twojej tezy

B. Zapewnij wsparcie na poparcie nakazu (może to być więcej dowodów lub danych lub tylko logiczne rozumowanie)

C. Wymień wszelkie kwalifikatory, które podważają lub ograniczają Twój nakaz — chodzi o to, by uznać wszelkie słabości we własnej argumentacji

IV. Wyjaśnij swój drugi nakaz i tak dalej

A. Kontynuuj wyjaśnianie swoich indywidualnych nakazów jak powyżej

V. Omów sprzeciw

A. Wyjaśnij pierwszy przeciwny punkt widzenia

1. Omów sprzeciw uczciwie i przejrzyście

2. Wyjaśnij swój sprzeciw, aby obronić swoją tezę

B. Wyjaśnij drugi przeciwny punkt widzenia itd

VI. Wniosek

A. Połącz wszystkie swoje nakazy i dane razem

B. Powtórz przeciwne stanowisko i swoje obalania

C. Wyciągnij wnioski, aby złożyć ostateczne roszczenie i potwierdzić swoją tezę

Często zadawane pytania dotyczące eseju argumentacyjnego

Czym jest esej kłótliwy?

Argumentacyjny esej to krótki, niefabularny tekst, który wykorzystuje logiczne dowody i dane empiryczne, aby przekonać czytelnika do określonego punktu widzenia.

Jaka jest struktura argumentacyjnego eseju?

Eseje argumentacyjne zazwyczaj zawierają wyjaśnienie stanowiska (tezy) pisarza, dowody na poparcie tej tezy, przeciwstawne punkty widzenia i obalanie tej opozycji. Jednak kolejność, w jakiej te sekcje są prezentowane, zależy od formatu.

Jakie są typowe sposoby organizowania zarysu kłótliwego eseju?

Najprostszym podejściem do zarysu kłótliwego eseju jest najpierw przedstawienie swojego stanowiska, w tym dowodów i argumentów na poparcie tego, a następnie odniesienie się do przeciwstawnych punktów widzenia. Jednak im bardziej złożony temat, tym więcej warstw należy dodać do konspektu.