Jak odkrywanie odbiorców w pisaniu zmieni Twoje pisanie

Dla kogo piszesz? Kim są twoi odbiorcy w twoim piśmie? Jeśli nie jesteś pewien, nie jesteś sam — a odkrywanie swoich odbiorców zdziała cuda dla twojego pisania.

Szpilka

Uczę literatury i kompozycji, co oznacza, że ​​spędzam dużo czasu pomagając studentom w ich pisaniu. Wielu z nich chce szybkich sposobów na ulepszenie ich pisania. Mają nadzieję, że pokażę im jakąś magiczną strukturę, która ułatwi pisanie. Nie ma takiej mikstury.

Ale jest jedna wskazówka, którą dzielę, która prawie za każdym razem zapewnia mocniejsze pisanie.

Dla kogo piszesz?

Dla wielu pisarzy ich formalna instrukcja pisania staje na drodze ich bardziej twórczych poszukiwań. W szkole zbyt często uczniowie uczą się pisać szablonowe eseje w puszkach, które przeprowadzą ich przez egzaminy wstępne na studia lub testy na wysokie stawki. „Muszę być obiektywny”, mówi mi jeden z uczniów, „aby ludzie uwierzyli w mój argument”.

"Którzy ludzie?" Pytam.

Student mruga na mnie. "Nie wiem. Ty?"

Ten student natknął się na problem z większością formalnych instrukcji pisania: brak autentycznej publiczności.

(Teraz posłuchaj. Wiem, że świat jest pełen fantastycznych nauczycieli, którzy zapewniają odpowiednią i autentyczną publiczność do pisania przez uczniów. Ale po dwudziestu latach nauczania w Stanach Zjednoczonych i za granicą, wciąż widzę zbyt wielu uczniów, którzy tkwią w nieokreślonym trybie eseju składającego się z pięciu akapitów , nie mogąc wyobrazić sobie ani zaangażować prawdziwych odbiorców).

Kiedy nie masz odbiorców na piśmie

Kiedy nie piszesz dla konkretnej osoby, łatwo jest być niejasnym, nieuporządkowanym i nieciekawym. Kogo to obchodzi, że nikt tego nie zobaczy?

Kiedy kazałem moim pisarzom opisać swoje własne doświadczenia w pisaniu esejów, wymyślili dobrą listę, która obejmowała: złożone, nudne, nieistotne, formalne, duszne i wysoce uporządkowane.

Literatura akademicka i literatura faktu może być tymi wszystkimi rzeczami, ale uważam, że najlepsze pisanie nie jest nudne ani nieistotne. Nie, jeśli pisarz zainwestował w temat.

Powstaje więc pytanie, jak napisać mocniejszy esej (lub artykuł lub opowiadanie)? I rozszerzone pytanie, jak pozwolić na połączenie odpowiedniej ilości osobowości i głosu w moim piśmie?

Odpowiedź jest taka sama: pisz dla prawdziwej publiczności.

Ćwiczenie kreatywnego pisania dla odbiorców

Po tym, jak moi studenci-pisarze opisali swoje akademickie pisanie, zarówno proces, jak i produkt, dałem im szybkie ćwiczenie kreatywnego pisania. Nie musieli dzielić się tym z nikim. Moim jedynym wymaganiem jest, aby byli uczciwi.

Podpowiedź: Pomyśl o związku w swoim życiu, który ma problem, którego nie potrafiłeś jeszcze rozwiązać. Napisz list do tej osoby, opisując problem i badając możliwe rozwiązania.

Jeśli nie mogą wymyślić problemu w związku, sugeruję, aby poszerzyli zakres o problem lokalny lub społecznościowy, który nie ma rozwiązania.

Gdy uczniowie zaczynają, w pokoju panuje cisza i ruch. Trwa głębokie myślenie. Długopisy prawie nie opuszczają stron, a kiedy dzwonię do czasu, zawsze są tacy, którzy chcą kontynuować.

Pytam studentów, czym różniło się to ćwiczenie od ich własnych doświadczeń związanych z pisaniem akademickim. Od razu studenci oferują wyraźne różnice: zależało mi na tym. To miało znaczenie. Nie utknąłem. Trudniej było przemyśleć, co napisać dla rozwiązań. Znalazłem nowe pomysły.

Studenci odkryli jedną zmianę, która szybko zwiększa motywację i jakość pisania: publiczność. W tym przypadku samo wyobrażenie publiczności zmieniło ich doświadczenie.

To samo dotyczy pisarzy beletrystyki. Stephen King słynie z tego, że podczas pierwszych szkiców pisze dla swojej żony. Ona jest jego publicznością.

Pisanie dla publiczności

Rozmawiałem o tym z Joe Buntingiem kilka tygodni temu i oboje zgodziliśmy się, że w momencie, gdy zaczęliśmy pisać publicznie, zauważyliśmy, że nasze postępy w pisaniu przyspieszają.

Prywatne pisanie ma swoje miejsce i nadal piszę w zeszytach, które planuję spalić przed śmiercią.

Ale kiedy zaczynasz wyobrażać sobie kogoś, czytelnika, który zaabsorbuje twoje słowa, nagle jesteś gotów poświęcić czas potrzebny na ułożenie odpowiedniego zdania. Szukasz metafory, która będzie rezonować z twoim czytelnikiem. Poświęcasz czas, aby upewnić się, że pomysły przepływają jasno i logicznie.

Jeśli utknąłeś i czujesz, że masz stagnację w rozwoju pisarstwa, wzywam Cię do pisania dla publiczności i dzielenia się swoją pracą. Możesz zacząć od jednej osoby lub publikować cotygodniowe posty na udostępnianym blogu.

Z czasem i praktyką odkryjesz, że poczyniłeś niezwykłe postępy. Wszystko od pisania dla publiczności. Spróbuj i podziel się swoimi doświadczeniami w komentarzach.

Czy zauważyłeś, że bardziej inwestujesz w swoje pisanie, gdy wiesz, że zamierzasz podzielić się tym z kimś lub szerszą publicznością? Daj nam znać w komentarzach.