3 wskazówki dotyczące pisania, których możesz nauczyć się od Avengers: Age of Ultron

Marvel Cinematic Universe wciągnął mnie od czasu Kapitana Ameryki: Pierwszego Mściciela (cóż, w każdym razie od tej sceny – jestem płytki).

Szpilka

Czego pisarze mogą nauczyć się od Avengers: Age of Ultron

Kiedy usłyszałem, że autor, reżyser i wszechstronna rodzina nerdów Joss Whedon powraca do swoich podwójnych ról w fotelach scenarzysty i reżysera Avengers: Age of Ultron , przyszedłem do kina uzbrojony w notatnik, myśląc, że mogę zabrać do domu trochę gwiazd pisanie wskazówek od faceta, który włożył w ten film tak wiele z siebie, że prawie umarł z wycieńczenia.

Miałem rację. Pisanie porad i łagodne spoilery przed nami .

1. Napraw napięcie między fabułą a motywacją postaci

W większości filmów akcji można oczekiwać, że główni bohaterowie będą trybikami w maszynie fabuły, przeskakując od ekspozycji do akcji, do akcji, do konfrontacji i wreszcie do rozwiązania.

W tym świecie sceneria owinęła się jak winorośl wokół bohaterów . Stark Tower, nowa kwatera główna Avengersów, może być wykonana ze stali, ale to postacie w najnowszej epopei Jossa Whedona, które ją podtrzymują.

W dobrej historii, gdy decyzje bohatera, dialogi i uczucia synchronizują się z tym, czego widzowie wiedzą, że postać chce, otrzymujesz akcję opartą na postaci, która idealnie łączy się z fabułą, dzięki czemu każdy element akcji wydaje się ważny, uzasadniony i satysfakcjonujący.

Pomimo scen pościgu i eksplozji, akcja oparta na postaciach polega na tym, czego widz nie może zobaczyć: motywacji.

Jak to zrobili: W Ultronie Marvel ma jednoosobową maszynę motywacyjną w postaci Wandy Maximoff, znanej jako Scarlet Witch, która postanawia ujawnić najgorsze lęki i najmroczniejsze wspomnienia każdego z naszych bohaterów. To, co widzą w tych wizjach, napędza ich do końca filmu: Tony Stark ożywia program Ultron, Thor opuszcza grupę w poszukiwaniu odpowiedzi, a Bruce Banner… cóż, zgadnij.

Jak to zrobić: łuki i kontury fabuły są wspaniałymi i niezbędnymi rzeczami, ale aby rozwiązać napięcie wywołane przez postacie, które nie są dostosowane do podejmowanych przez nich decyzji, rozważ przerwę od głównej pracy, jaką jest pisanie historii do zrobić jakąś ekspozycję postaci. Jedną z metod, o której mówi Joss Whedon w ostatnim podcaście, jest przekazanie twojej postaci jednostronicowego monologu, w którym wyjaśnia, czego najbardziej chce i dlaczego.

Jeśli decyzje twojej postaci nie pasują do tego, co właśnie ci powiedział, że chce więcej niż czegokolwiek, to jedna rzecz – zwykle fabuła – musi dać.

2. Daj swojemu złoczyńcy zdrowy rozsądek

Jasne, każdy złoczyńca w pewnym momencie przedstawia swój zły plan. Ultron robi jednak mądrą rzecz i opowiada o tym w obecności bliskich powierników, pozostawiając bohaterom, aby zorientowali się, co kombinuje, bez tego „Dlaczego już ich nie zastrzelisz?!” napięcie, które jest w najlepszym razie nielogiczne. To z pewnością drobiazg, ale humanizuje i logizuje (czy to słowo?) zarówno głównego złoczyńcę, jak i cały film.

Jak to zrobili: Ultron ujawnia swoje plany swoim przyjaciołom, a nie ludziom próbującym udaremnić jego plany.

Jak możesz to zrobić: Uważaj na logiczne wady swoich złoczyńców, zwłaszcza tych, które są wygodne, na przykład są potrzebne do kontynuowania fabuły. Następnie wytnij je, kierując się zdrowym rozsądkiem. To może nieco zmienić twoją historię, ale twoi czytelnicy zostaną nagrodzeni znacznie solidniejszymi postaciami.

3. Pomieszaj majestatyczne monologi… trochę.

Marvel zasługuje na flak za złoczyńców z jednej nuty w większości swoich filmów. (Czy pamiętasz w ogóle, co Malekith chciał zrobić z eterem? Ja nie.) Ale Age of Ultron słynie z „Whedonisms”, jednolinijek, które pełnią podwójną rolę jako eksponowanie postaci i tak bardzo potrzebną w filmie lekkość który od czasu do czasu chwieje się pod własnym ciężarem.

Jak to zrobili: W środku jednego z takich majestatycznych monologów Ultron przerywa sobie, gdy deklamuje „Wszyscy tworzą to, czego się boją”, jak mówi „Ludzie. Tworzą… tworzą… mniejszych ludzi.” Pauza. "Dzieci. Zgubiłem tam słowa.

Jak możesz to zrobić: Oszczędnie. Ten rodzaj declaimus interruptus może być dobrą strategią podczas drugiego etapu szkicu, kiedy czujesz, że atmosfera twojej historii zmienia się w nieznośną lekkość lub wysysającą duszę głębię.

Ale pamiętaj, są to „whedonizmy” nie bez powodu. Używanie ich zbyt często (winny!) Może być trochę jak werbalna slapstick – jak jedna scena, w której postać mówi Hawkeye: „Wiesz, że całkowicie popieram twoją zemstę”. Wzdrygać się.

Jak o tobie? Co myślisz o Avengers: Age of Ultron? Czego nauczyłeś się o pisaniu z filmu? Podziel się swoimi przemyśleniami w sekcji komentarzy.