12 najlepszych argentyńskich autorów do przeczytania teraz

Odkryj nasz przewodnik po najlepszych autorach argentyńskich. Zagłęb się w takie tematy, jak niesprawiedliwość społeczna, korupcja polityczna i walki gospodarcze.

Literatura argentyńska jest bogata i różnorodna; te powieści odzwierciedlają kulturę, historię i ludzi Argentyny. Od wczesnego okresu kolonialnego do dnia dzisiejszego najlepsi pisarze argentyńscy stworzyli szeroką gamę literatury, w tym beletrystykę, literaturę faktu i poezję. Literatura argentyńska znana jest z eksperymentów, innowacji i motywów tożsamości, pamięci oraz kwestii społecznych i politycznych.

Wielu najlepszych argentyńskich autorów zyskało międzynarodowe uznanie za swoje prace, a ich wkład pomógł ukształtować krajobraz współczesnej literatury. W literaturze argentyńskiej każdy znajdzie coś dla siebie, niezależnie od tego, czy jest fanem tradycyjnych form narracji, czy bardziej eksperymentalnych stylów. Jeśli interesują Cię autorzy z całego świata, sprawdź najlepszych autorów amerykańskich.

Oto 12 najlepszych argentyńskich autorów

1. Alejandra Pizarnik, 1936 – 1972

Alejandra Pizarnik była argentyńską poetką i tłumaczką, urodzoną w Buenos Aires. Przez całe życie walczyła z depresją i nadużywaniem substancji, co znajduje odzwierciedlenie w jej dorobku. Pizarnik znana jest z głęboko osobistej i często niepokojącej poezji, która porusza tematy tożsamości, płci i chorób psychicznych. Jednym z jej tomików poezji, który rzuca światło na jej zmagania, jest Wydobycie kamienia szaleństwa . Ostatecznie odebrała sobie życie w wieku 36 lat.

Pizarnik była płodną pisarką, za życia opublikowała kilka zbiorów poezji i powieść. Pizarnik był także tłumaczem i tłumaczył na język hiszpański utwory takich poetów jak Sylvia Plath, Robert Lowell czy Emily Dickinson. Mimo stosunkowo krótkiej kariery Pizarnik jest uważana za jedną z najważniejszych poetek latynoamerykańskich XX wieku.

– Wypiłem, żeby znów go zobaczyć na dnie twojego wina.

Aleksandra Pizarnik

2. Selva Almada, 1973 –

Selva Almada to wpływowa pisarka literatury latynoamerykańskiej, urodzona w miejscowości Villa Elisa w prowincji Entre Rios w Argentynie. Jej prace były publikowane w kilku językach, w tym hiszpańskim, portugalskim, francuskim i niderlandzkim. Była finalistką Tigre Juan Award w Hiszpanii i nominowaną do nagrody Rodo Walsh Award.

Po studiach w Paranie i Buenos Aires przeniosła się do Buenos Aires. Od tego czasu często podróżuje do prowincji Chaco, gdzie rozgrywa się akcja jej powieści Martwe dziewczyny . Tam dokumentuje przemoc podsycaną przez mizoginię i bada związek między męskością a śmiercią. Interpretacja męskiej kultury napędza narracje Almady, a książka bada normalizację przemocy jako odpowiedź na seksualność, niezgodę i nieposłuszeństwo.

„Było oczywiste, że Willy nigdy nie był żonaty. Czasami urazy wiążą bardziej niż miłość.”

Selwa Almada

3. Agustina Bazterrica, 1974 –

Agustina Maria Bazterrica urodziła się w Buenos Aires w Argentynie. Zanim została pisarką, studiowała historię sztuki na Uniwersytecie w Buenos Aires. Jej druga powieść, Tender is the Flesh , osadzona jest w dystopijnej przyszłości, w której mięso zwierząt zostało skażone, a kanibalizm staje się legalny.

Bazterria zdobyła pierwszą nagrodę Latinoamerican Cuento Contest w Puebla w Meksyku w 2009 r. oraz Premio Novela Clarin w 2017 r. Zdobyła także pierwszą nagrodę miejską miasta Buenos Aires za niepublikowane opowiadania zarówno w 2004, jak i 2005 r. oraz pierwszą nagrodę municypalną w Buenos Aires Cuento Inedito w 2004 i 2005 roku. Ponadto otrzymała główną nagrodę w XXXVIII Konkursie Opowiadań Latynoamerykańskich Edmundo Valades w Puebla w Meksyku w 2009 roku.

„Nikt nie może być niczego pewien. Niech mnie zjedzą, dostaną okropnej niestrawności”.

Augustyna Bazterica

4. Claudia Pineiro, 1960 –

Claudia Pineiro to argentyńska pisarka, dramatopisarka i dziennikarka. Urodziła się w Buenos Aires w 1958 roku i studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie w Buenos Aires. Pineiro jest autorem kilku bestsellerowych powieści, w tym Wdów czwartkowej nocy . Jej prace często poruszają tematy korupcji, nierówności społecznych i dynamiki władzy argentyńskiej klasy wyższej.

Oprócz pracy literackiej Pineiro pracowała również jako dziennikarka, pisząc dla różnych gazet i czasopism w Argentynie. Otrzymała liczne nagrody za swoje pisarstwo, w tym Argentyńską Narodową Nagrodę Dziennikarską i Narodową Nagrodę Argentyńską w dziedzinie beletrystyki.

„Z biegiem lat to nie to, co najgorsze w jednym się pogłębia, ale to, że w końcu wychodzi na jaw”.

Klaudia Pineiro

5. Jorge Luis Borges, 1899 – 1986

Jorge Luis Borges jest jednym z najbardziej wpływowych pisarzy XX wieku. Był argentyńskim poetą, eseistą, tłumaczem i wykładowcą publicznym. Urodzony w 1899 roku, był synem urugwajskiego prawnika i pisarza. Jego rodzina przeniosła się do Genewy w Szwajcarii w 1914 roku. Później wrócili do Buenos Aires. W dzieciństwie ojciec uczył go czytać po angielsku. Jego literackie skłonności zaczęły się wcześnie. Kiedy miał dwanaście lat, Borges zaczął czytać Szekspira. W wieku czternastu lat napisał swoją pierwszą książkę, tomik wierszy.

Po ukończeniu nauki w College de Geneve otrzymał maturę. Do czasu ukończenia studiów był znanym wykładowcą publicznym, gdy poważny uraz głowy w Wigilię 1938 roku odebrał mu wzrok. Pomimo swojej ślepoty Borges jest autorem kilku bardzo oryginalnych i nowatorskich dzieł, w tym Labiryntów , zbioru fikcyjnych opowiadań i esejów. Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury otrzymał w 1982 roku, dwa lata przed śmiercią.

„Zawsze wyobrażałem sobie, że Raj będzie czymś w rodzaju biblioteki”.

Jorge Luis Borge

6. Ernesto Sabato, 1911 – 2011

Ernesto Sabato był argentyńskim pisarzem, malarzem i fizykiem. Urodził się w Rojas w prowincji Buenos Aires. Studiował fizykę na Uniwersytecie La Plata, gdzie uzyskał stopień doktora. w 1933 r. Pracował jako pracownik naukowy w Państwowej Komisji Energii Atomowej, a później wykładał fizykę na Uniwersytecie w La Plata.

W latach czterdziestych zwrócił się ku literaturze i malarstwu, a najbardziej znany jest ze swojej powieści Tunel , opublikowanej w 1948 roku. Sabato był również aktywną postacią polityczną i członkiem argentyńskiej partii komunistycznej w latach czterdziestych. Później zerwał z partią i stał się zdeklarowanym krytykiem autorytarnych reżimów w Ameryce Południowej. W 1995 roku otrzymał National Prize for Arts and Sciences w kategorii Bellas Artes.

„Moja głowa to ciemny labirynt. Czasami zdarzają się błyskawice, które oświetlają niektóre korytarze. Nigdy do końca nie wiem, dlaczego robię pewne rzeczy”.

Ernesto Sabato

7. Manuel Puig, 1932 – 1990

Manuel Puig był argentyńskim pisarzem i dramaturgiem. Urodził się w General Villegas w prowincji Buenos Aires, studiował literaturę na Uniwersytecie w Buenos Aires. Jednym z jego najsłynniejszych dzieł w Ameryce jest „ Zdradzeni” Rity Hayworth . Jednak w innych krajach jest najbardziej znany ze swoich powieści Pocałunek kobiety -pająka i Heartbreak Tango , które zostały przetłumaczone na ponad 20 języków. Jego prace znane są z eksploracji kwestii tożsamości, orientacji seksualnej i represji politycznych.

Prace Puiga często poruszają tematy homoseksualizmu i marginalizacji. Był głośnym krytykiem argentyńskiej dyktatury wojskowej, która rządziła krajem od 1976 do 1983 roku i została zmuszona do emigracji. Spędził większość swojej kariery w Paryżu i Nowym Jorku, kontynuując pisanie i publikowanie aż do śmierci w wieku 57 lat.

„Pozwalam intuicji kierować moją drogą. Jeśli to coś wspaniałego, ludzie, którzy to spożywają, są odżywieni. To pozytywna siła”.

Manuela Puiga

8. Cesar Aira, 1949 –

Cesar Aira to argentyński pisarz znany ze swojej płodnej twórczości i eksperymentalnego stylu. Urodzony w Coronel Pringles w Buenos Aires w 1949 roku, Aira studiował filozofię i literaturę, zanim rozpoczął karierę pisarza i tłumacza. Znany jest z używania niekonwencjonalnych struktur narracyjnych i chęci włączania do swoich prac elementów science fiction i surrealistycznych. Aira otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia za swoje pisarstwo, w tym argentyńską Narodową Nagrodę Sztuki i Nauki oraz francuską Legię Honorową.

Jedna z najpopularniejszych książek Airy, Epizod z życia pejzażysty, to historia pejzażysty podróżującego po Chile i Argentynie na początku XIX wieku. Po drodze napotyka różne wyzwania. Historia znana jest z przedstawiania intensywnej pasji Rugendasa do jego rzemiosła oraz przedstawiania surowych i pięknych krajobrazów Ameryki Południowej.

„Zmiana tematu to jedna z najtrudniejszych do opanowania sztuk, klucz do prawie wszystkich pozostałych”.

Cezar Aira

9. Alberto Manguel, 1948 –

Alberto Manguel urodził się w Buenos Aires, ale w 1969 roku przeniósł się wraz z rodziną do Kanady. Manguel opublikował wiele książek o literaturze, bibliotekach i czytaniu, w tym The Library at Night , A Reader on Reading i The City of Words . Manguel pracował również jako redaktor, dyrektor Biblioteki Narodowej Argentyny i szef międzynarodowego programu literackiego w Centrum Banff w Albercie w Kanadzie. Za swoją twórczość otrzymał kilka nagród, w tym Nagrodę Literacką Gubernatora Generalnego za tłumaczenie w Kanadzie oraz francuski Order Sztuki i Literatury.

„Pisarz przestaje pisać w momencie, gdy stawia ostatnią kropkę w swoim tekście, aw tym momencie książka jest w zawieszeniu i nie ożywa, dopóki czytelnik jej nie podniesie, a czytelnik nie przewróci stron”.

Alberto Manguela

10. Juan Gelman, 1930 – 2014

Juan Gelman był argentyńskim poetą i dziennikarzem urodzonym w Buenos Aires. Prace Gelmana często dotyczą tematów niesprawiedliwości politycznej, na przykład jego książka Hoy . Przez całe życie był aktywnym zwolennikiem praw człowieka i był członkiem Montonero. Ta lewicowa grupa partyzancka sprzeciwiała się argentyńskiej dyktaturze wojskowej, która rządziła krajem od 1976 do 1983 roku. Córka i wnuczka Gelmana zostały w tym czasie porwane i zaginęły, a on spędził wiele lat na ich poszukiwaniu. W końcu udało mu się zlokalizować swoją wnuczkę, która została oddana do adopcji, ale jego córki nigdy nie odnaleziono. Gelman otrzymał Nagrodę Cervantesa, najbardziej prestiżową nagrodę literatury hiszpańskojęzycznej, w 2007 roku.

„Czytam stare książki, ponieważ każdy horyzont pochodzi z innego tyłu”.

Juana Gelmana

11. Mariana Enriquez, 1973 –

Mariana Enriquez jest argentyńską pisarką i dziennikarką. Urodziła się w Buenos Aires w 1973 roku, studiowała literaturę na Uniwersytecie w Buenos Aires. Enriquez opublikował kilka książek beletrystycznych, w tym Rzeczy, które straciliśmy w ogniu , zbiór opowiadań eksplorujących ciemne zakamarki argentyńskiego społeczeństwa, oraz Our Lady of the Nile , powieść o grupie dziewcząt uczęszczających do katolickiej szkoły z internatem w lata 90. Oprócz pisania Enriquez znana jest ze swojego aktywizmu na rzecz praw człowieka i kwestii sprawiedliwości społecznej.

„Nie chcemy zostawiać śladów na śniegu” – mówiliśmy, mimo że w naszym mieście nigdy nie padał śnieg.

Mariana Enriquez

12. Sylwia Molloy, 1938 – 2022

Sylvia Molloy była wiodącą krytyczką i badaczką literatury latynoamerykańskiej, która napisała obszerne prace obejmujące eseje, artykuły i powieści, takie jak Animalia . Redagowała także antologie pisarstwa kobiecego w Ameryce Łacińskiej. Oprócz jej wkładu literackiego, była nauczycielką i tłumaczką. Sylvia Molloy urodziła się w Argentynie w 1938 roku, a jej pierwsza powieść Varia imaginacion została opublikowana w 1981 roku.

Molloy przez całe życie wykładała na kilku uniwersytetach i szkołach wyższych. Była członkiem Rady ds. Badań Nauk Społecznych, Fundacji Guggenheima i Fundacji Civitella Ranieri. Była członkiem Modern Language Association i członkiem-założycielem Międzynarodowego Instytutu Studiów Latynoamerykańskich.

„Dzisiaj chciałaby być sama na morzu: swobodnie w wodzie, puszczając się, bez wołania jej z brzegu, bez spektakularnych akcji ratunkowych”.

Sylwia Molly

Szukasz więcej? Sprawdź nasze zestawienie autorów, którzy sami opublikowali!