10 najlepszych autorów z Kamerunu, których pokochasz

Odkryj znanych i najlepszych kameruńskich autorów i zapoznaj się z ich powieściami, artykułami i poezją.

Literatura kraju Kamerunu jest napisana w języku angielskim, francuskim i językach tubylczych i często porusza polityczne i tradycyjne tematy afrykańskie. Niektórzy pisarze kameruńscy opowiadali się za kolonializmem w tym kraju, podczas gdy inni byli przeciwni asymilacji. Wielu kameruńskich pisarzy z przeszłości zostało zmuszonych do stawienia się w więzieniu z powodu cenzury i innych rodzajów konfliktów politycznych, które utrudniały upublicznienie ich idei.

Kameruńscy autorzy często koncentrują się dziś na ideach panafrykanizmu, feminizmu, imigracji, integracji sztuki i społeczeństwa i nie tylko. Pisarze z Kamerunu (zwłaszcza Imbolo Mbue) zaczynają podbijać świat. Wielu pisarzy z Kamerunu polega na swoich doświadczeniach z dorastania w tym kraju i doświadczeniach z podróży po świecie, aby wykorzystać swoje powieści. Autorzy z Kamerunu to jedni z najbardziej znanych czarnoskórych autorów, którzy wypowiadają się z aktualnej literatury w pracach eksplorujących tradycyjne afrykańskie praktyki kulturowe.

Oto 10 najlepszych autorów z Kamerunu

1. Imbolo Mbue, 1981-

Do dzieł znanego amerykańsko-kameruńskiego pisarza Imbolo Mbue należą Behold the Dreamers (2016) i How Beautiful We Were (2021). Autorka urodziła się w anglojęzycznym regionie Kamerunu. Przeniosła się do Stanów Zjednoczonych na studia na Rutgers University i ukończyła Columbia University po ukończeniu szkoły średniej w swoim rodzinnym kraju. Mieszkając w Nowym Jorku, Mbue zauważył różnice w klasach społecznych, a konkretnie to, jak kierowcy czarnych taksówek czekali, by wozić biznesmenów po mieście.

Prace Mbue badają amerykański sen i wykorzystują jej imigracyjne doświadczenia, aby informować o zmaganiach i sukcesach jej bohaterów. W swoich powieściach stara się zapewnić wysoki poziom empatii, ponieważ jej zdaniem bardzo jej brakuje, jeśli chodzi o poglądy na temat imigracji w Stanach Zjednoczonych. Oprócz swoich powieści, Mbue niedawno opublikowała artykuł zatytułowany The Case for and Against Love Potions w The New Yorker . Mbue obecnie mieszka w Nowym Jorku, gdzie nadal czerpie inspiracje od jego mieszkańców.

„Lata spędzone na ziemi nauczyły go, że dobre rzeczy zdarzają się tym, którzy szanują życzliwość innych”.

Imbolo Mbue, Oto marzyciele

2. Ferdynand Oyono, 1929-2010

Ferdinand Oyono jest dobrze znany z posługiwania się ironią literacką oraz ze swojej pracy jako dyplomata i polityk w Kamerunie. Jego prace pokazują, jak łatwo jest oszukać innych, a jego pierwsza powieść, Houseboy (1956), wywarła trwały wpływ na afrykańską kulturę literacką. Książka pokazuje dowcip Oyono, a jednocześnie zapewnia poważne spojrzenie na problemy, które dotykały Afrykanów w połowie stulecia.

Po ukończeniu szkoły średniej w Kamerunie Oyono wyjechał na studia do Paryża. Został członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1960 roku, kiedy Kamerun uzyskał niepodległość. Oyono służył jako ambasador Kamerunu w różnych krajach od 1965 do 1974, a następnie został stałym przedstawicielem kraju przy ONZ od 1974 do 1982.

„Jest typem człowieka, którego nazywamy pniem mahoniu, ponieważ pień drzewa mahoniowego jest tak mocny, że nigdy nie ugina się podczas burzy. Nie jestem burzą. Jestem tym, co jest posłuszne”.

Ferdinand Oyono, Houseboy

3. Franciszek Bebey, 1929-2009

Muzyk, kompozytor i pisarz Francis Bebey jest znany ze swojej pisarskiej i bogatej kariery muzycznej. Autor urodził się w Kamerunie i studiował na Uniwersytecie Paryskim. Następnie kontynuował studia na New York University. Później Bebey wrócił do Francji, aby kontynuować studia artystyczne.

Bebey również pisał w tym czasie, wydając swoją najbardziej znaną powieść, Syn Agathy Moudio . Książka ukazała się w 1967 roku i została dobrze przyjęta zarówno przez krytyków, jak i czytelników oraz otrzymała Grand Prix Litteraire d'Afrique Noir. Dzieła literackie Bebeya znane są z eksploracji długoletnich tradycji Afryki, ponieważ wykorzystał wiele swoich doświadczeń dorastania w Kamerunie do rozwijania swoich powieści.

„To nie dlatego, że mieszkasz w lesie, że jesteś dzikim mężczyzną lub dziką kobietą, dla mnie dzicy ludzie żyją gdzie indziej niż w lesie… zwykle mieszkają w mieście”.

Franciszka Bebeya

4. Lubienie wilkołaków, 1950-

Kameruński dramatopisarz i pisarz Werewere Liker obecnie mieszka na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Jest znana z założenia grupy teatralnej Ki-Yi Mbock w 1980 r. oraz z założenia Ki-Yi Village, miejsca edukacji młodych twórców w 1985 r. Powieść Liker Elle Sera de Jasper ed de Conrail została napisana jako piosenka i szczegółowo opisuje, w jaki sposób kolonializm i patriarchat wpływają na kobiety, zwłaszcza kobiety pochodzenia afrykańskiego.

Autorka została nagrodzona Nagrodą Księcia Mikołaja (2000) za ogólny wkład w poprawę globalnego społeczeństwa. Otrzymała także nagrodę Noma za La Memoire Amputee w 2005 roku. Oprócz pisania, Likes znana jest z promowania idei panafrykanizmu, przekonania, że ​​kontynent afrykański powinien współpracować, a nie nacjonalizm, oraz że poszczególne kraje powinny ich separacja.

„Kto będzie mówił o milczeniu Afryki? Kto będzie wiedział, gdzie trzeba wykonać prawdziwe wykopaliska?”

Werewere Like, amputowana pamięć: powieść

5. Rene Philombe, 1930-2001

Urodzony jako Philippe Louis Ombede, Rene Philombe był powieściopisarzem, poetą, pisarzem i dziennikarzem. Pełnił funkcję sekretarza Stowarzyszenia Poetów i Pisarzy Kameruńskich, był także jednym z założycieli tej organizacji. Jego ojcem był Nkoulou, pisarz i performer, który był potomkiem wodzów plemienia Batschenga, a jego matką była księżniczka plemienia Baboute. Ombede był założycielem stowarzyszenia kulturalnego w plemieniu swojego ojca, co pozwoliło mu zarażać innych swoją miłością do poezji.

Kiedy zaczął pisać w szkole średniej i po ukończeniu studiów pracował jako policjant, po pięciu latach służby zachorował na polio, co zepchnęło go na wózek inwalidzki. Ponieważ autor nie mógł już służyć jako oficer, zaczął skupiać się na swoim pisaniu. Ombede jest najbardziej znany ze swojej książki Kameruńska Księga i jej autorzy. Z powodu problemów z cenzurą Philombe został uwięziony w 1961 roku. W tym czasie napisał Choc Anti-Choc: A Novel in Poems .

„Mówi się, że śmierć przemienia życie w przeznaczenie”.

Rene Philombe

6. Bate Besong, 1954-2007

Bate Besong był poetą, krytykiem i dramaturgiem z Kamerunu. Karierę rozpoczął na Uniwersytecie w Calabar. Podczas studiów opublikował zbiór wierszy pt. Więzień polifemiczny i inne czaszki . Krytyk literacki Pierre Fandio nazwał Besong „jednym z najbardziej reprezentatywnych i regularnych pisarzy tego, co można by określić jako drugie pokolenie wyłaniającej się literatury kameruńskiej w języku angielskim”.

Oprócz tego, że był powszechnie kochany za swoją poezję, Besong pracował również, aby pomóc innym odkryć ich miłość do pisania. Podczas studiów na studiach współpracował z Ba'bila Mutią, aby założyć Oracle , czasopismo poetyckie redagowane przez studentów. Po ukończeniu studiów wrócił do Kamerunu, gdzie został wykładowcą na Uniwersytecie w Buea.

Oprócz poezji znany jest także ze swojej sztuki Beasts of No Nation z 1992 roku. Po przedstawieniu sztuki został porwany przez agentów rządowych, gdzie znosił tortury, dopóki wiadomość o jego porwaniu nie została upubliczniona. Po uwolnieniu zdobył Nagrodę Stowarzyszenia Autorów Nigeryjskich (studia licencjackie odbył w Nigerii), a później uzyskał stopień doktora. w literaturoznawstwie.

„Artysta musi wyjść poza granice swojego najbliższego elektoratu, własnej klasy, aby dać wystarczający wgląd w życie postaci”.

Bate Besong

7. Frieda Ekotto, 1959-

Profesor studiów afroamerykańskich i afrykańskich oraz literatury porównawczej na Uniwersytecie Michigan, dr Frieda Ekotto, znana jest ze swoich książek i publikacji naukowych. Dr Ekotto otrzymał grant Fundacji Forda na ukończenie badań i współpracę z afrykańskimi szkołami wyższymi i uniwersytetami. Dr Ekotto prowadził wykłady na całym świecie, m.in. w Australii, Kamerunie, Kubie, Wybrzeżu Kości Słoniowej, Malezji, Singapurze i innych.

Jej książki to Nie szepcz za dużo , Portret młodej artystki z Bona Mbella oraz Rasa i seks po drugiej stronie Atlantyku . Jej prace poruszają tematy, które pomagają ludziom na całym świecie zrozumieć, jak wygląda życie mieszkańców Afryki. Dr Ekotto jest obecnie Hunting Family Fellow w Institute for the Humanities na University of Michigan.

8. Delphine Zanga Tsogo, 1935-2020

Delphine Zanga Tsogo była feministką, pisarką i politykiem. Tsogo opuściła Kamerun, aby studiować pielęgniarstwo we Francji i wróciła do swojego kraju w 1960 roku. Zanim zajęła się polityką, przez cztery lata pracowała jako pielęgniarka. Działaczka została wybrana na krajową przewodniczącą Rady Kobiet Kamerunu w 1964 r. Po posłudze w Zgromadzeniu Narodowym Kamerunu w latach 1965–1972, Tsogo pełnił funkcję wiceministra zdrowia i opieki społecznej w latach 1970–1975 oraz ministra ds. Sprawy od 1975 do 1984.

Tsogo napisał dwie powieści: Życie kobiet (1983) i Ptak w klatce (1984). Chociaż obie powieści są fikcyjne, opowiadają o zmaganiach wielu kobiet i są relatywne dla młodych dorosłych i starszych czytelników. Tsogo jest znana ze swojej umiejętności pisania postaci, z którymi każdy może się utożsamić, nawet jeśli ich życiowe doświadczenia są bardzo różne. Obie jej książki przedstawiają historie młodych kobiet, które są rozczarowane swoim losem i proaktywnie starają się zmienić swoje ścieżki na lepsze.

9. Severin Cecile Abega, 1955-2008

Severin Cecile Abega jest badaczem, autorem i antropologiem z Kamerunu. Urodził się w Saa, mieście na południu Kamerunu. Jako młody naukowiec studiował antropologię i na początku swojej kariery stał się znanym pisarzem. Wiele jego prac omawia kulturę w Kamerunie i nadal uważa się je za sposób, w jaki ludzie, którzy nigdy nie odwiedzili Afryki, mogą dowiedzieć się, jak wygląda życie jej mieszkańców.

Prace Abegi znane są z dostarczania innym rzetelnego obrazu kultury Kamerunu. Prace Abegi mają tendencję do zachowania lekkości i poczucia humoru nawet podczas omawiania poważnych tematów, co ułatwia czytelnikom skupienie się. Chociaż Abega jest znany z wielu prac, najbardziej znany jest z Les Bimanes (1982). Ten zbiór siedmiu opowiadań odnosi się do całej ludzkości, ale także stara się przekazać trudności niektórych aspektów życia w Kamerunie.

10. Veye Tatah, 1971-

Adwokat, dziennikarka, przedsiębiorca, informatyk i właścicielka firmy Veye Tatah znana jest ze swojej ambicji i zaangażowania w pomaganie ludziom w zrozumieniu migracji. W 2019 roku znalazła się na liście „30 młodych dziennikarzy przeszkolonych w zakresie raportowania migracji”. Tatah jest również obywatelką Niemiec i jest znana jako „Głos Afryki” w swoim nowym kraju. W 1998 roku założyła magazyn Africa Positive .

Tatah przeprowadziła się do Niemiec, gdy miała zaledwie 19 lat, aby studiować informatykę, i zdała sobie sprawę, że kiedy widzi swój kraj w telewizji, przekaz zawsze jest negatywny. Zdała sobie sprawę, że wielu ludzi w Niemczech i innych krajach europejskich ma negatywny pogląd na Afrykę, który nie odzwierciedla jej doświadczeń z dorastania. Tatah pracowała nad pisaniem i relacjonowaniem swojego kraju ojczystego w sposób, który ukazywał całą pozytywność, jaką Afryka ma do zaoferowania światu. Dziennikarka znana jest ze swojego zaangażowania w uhonorowanie i rzecznictwo mieszkańców Afryki.

Szukasz bardziej wpływowych autorów? Znajdź najlepszych autorów do obserwowania na Twitterze!