26 najlepszych wierszy depresyjnych: zanurz się w głębokie emocje dzięki potężnemu pisarstwu
Opublikowany: 2023-04-27Wielu poetów pisało o zdrowiu psychicznym lub sami zmagali się z depresją. Odkryj najlepsze wiersze depresyjne autorstwa poetów na przestrzeni wieków.
Umysł i nasze najskrytsze emocje są często domeną poetów, nic więc dziwnego, że depresja jest tematem, który pisarze regularnie poruszali od starożytności do współczesności. Poezja może być potężnym medium do opisywania i refleksji nad chorobą psychiczną, żalem i uczuciem głębokiego smutku.
Jako czytelnicy, te wiersze mogą pomóc nam z naszym smutkiem lub lepiej zrozumieć, jak to jest cierpieć na depresję. Jeśli interesuje Cię ten temat, sprawdź nasze zestawienie najlepszych inspirujących wierszy!
Zawartość
- Oto najlepsze wiersze o depresji
- 1. John Keats, „Oda do melancholii”
- 2. Anne Sexton, „Po Auschwitz”
- 3. Sylvia Plath, „Tulipany”
- 4. Emily Dickinson, „Najsmutniejszy hałas, najsłodszy hałas”
- 5. William Shakespeare, „Sonet 29”
- 6. Edgar Allan Poe, „Sen we śnie”
- 7. Mary Oliver, „Ciężki”
- 8. Philip Larkin, „Smutne kroki”
- 9. Henry Wadsworth Longfellow, „Deszczowy dzień”
- 10. Robert Frost, „Zaznajomieni z nocą”
- 11. TS Eliot, „Ziemia jałowa”
- 12. Emily Dickinson, „To nie była śmierć”
- 13. Alison Pick, „Depresja”
- 14. Jane Kenyon, „Rozprawić się z melancholią”
- 15. Henry Howard, hrabia Surrey, „Pora sadzy”
- 16. Stevie Smith, „Bóg rzeki”
- 17. Anne Sexton, „Furia burz”
- 18. Sylvia Plath, „Lustro”
- 19. Christina Rossetti, „Odsuń się”
- 20. Elizabeth Bishop, „Jedna sztuka”
- 21. Edgar Allan Poe, „Sam”
- 22. Mary Oliver, „Dzikie gęsi”
- 23. Anne Sexton, „Chcę umrzeć”
- 24. AE Housman, „Zachwyt tak rzadko spotykany”
- 25. Philip Larkin, „Aubade”
- 26. Mary Oliver, „Nie wahaj się”
- Autor
Oto najlepsze wiersze o depresji
1. John Keats, „Oda do melancholii”
Ten piękny wiersz Keatsa jest wezwaniem do przyjęcia uczuć smutku: powinniśmy raczej przez nie przepracować niż szukać ulgi, radzi. Jest to również delikatne przypomnienie, że musimy doceniać szczęśliwe chwile i dobre rzeczy w naszym życiu, ponieważ, podobnie jak wszystko inne, są one ulotne.
W końcu „Kiedy napad melancholii spadnie / Nagły jak niebo z płaczącej chmury” te szczęśliwe wspomnienia mogą pomóc nam przetrwać trudniejsze czasy. „Oda do melancholii” została napisana w 1819 roku i jest uważana za jeden z najpotężniejszych wierszy Keatsa. Jako refleksja nad uczuciem depresji, dokładnie przedstawia głęboki smutek i służy jako przejmująca medytacja nad najlepszymi sposobami radzenia sobie z tymi uczuciami – i jak tego nie robić.
„Jego dusza zakosztuje smutku jej potęgi”.
John Keats, „Oda o melancholii”
- Keats, John (autor)
- angielski (język publikacji)
- 312 stron - 13.12.2018 (Data publikacji) - e-artnow (Wydawca)
2. Anne Sexton, „Po Auschwitz”
Wiersz, który dobitnie odzwierciedla sposób, w jaki ludzkość może zareagować na nazistowskie okrucieństwa, w tym te popełnione w obozie zagłady w Oświęcimiu. Jest prawie nieznośnie smutny w swojej surowej wściekłości i stracie, której nigdy nie można złagodzić.
Każdego dnia Sextona atakuje świadomość tego, co się stało, dręczy go żal i poczucie dojmującej niesprawiedliwości. Prawdziwa depresja tkwiąca w „Po Auschwitz” wynika z konkluzji pisarza, że ludzkość zawsze będzie miała zdolność czynienia wielkiego zła, którego nie da się zmienić.
„Człowiek ze swoimi małymi różowymi palcami u stóp / Z cudownymi palcami / Nie jest świątynią / Ale wychodkiem”.
Anne Sexton, „Po Auschwitz”
- Sexton, Anne (autor)
- angielski (język publikacji)
- 656 stron - 28.04.1999 (data publikacji) - Ecco (wydawca)
3. Sylvia Plath, „Tulipany”
Sylvia Plath jest jedną z najbardziej znanych poetek piszących o depresji. Po raz pierwszy opublikowany w zbiorze Ariel w 1965 roku, „Tulipany” to głęboko osobisty wiersz, który bada zdrowie psychiczne i wewnętrzne emocje Plath podczas pobytu w szpitalu po operacji usunięcia wyrostka robaczkowego. Tematy wiersza obejmują uwięzienie, śmierć i chorobę, elementy, do których Plath powracała wielokrotnie w swojej twórczości.
Tytułowe kwiaty są niechcianym przypomnieniem życia i jego zmagań – od czego narrator chwilowo uciekł podczas pobytu w szpitalu i pod wpływem narkozy. Ich plastyczność przywołuje zarówno chaos życia, jak i poczucie amputacji – lub zwichnięcia. Kwiaty wydają się nie na miejscu w sterylnej bieli sali.
Ostatecznie „Tulipany” opowiadają o zwycięstwie życia nad śmiercią. A dokładniej o potężnym pociągu życia, który przywraca narratora z kojącego odrętwienia bliskiej śmierci.
„Tulipany są zbyt pobudliwe, tutaj jest zima”.
Sylvia Plath, „Tulipany”
- Plath, Sylvia (autor)
- angielski (język publikacji)
- 384 strony - 03.06.2018 (data publikacji) - Harper Perennial Modern Classics (wydawca)
4. Emily Dickinson, „Najsmutniejszy hałas, najsłodszy hałas”
Podpis: Okładka książki Collected Poems of Emily Dickinson przedstawiająca duży, pomalowany na fioletowo kwiat pośrodku.
Podobnie jak większość wierszy Emily Dickinson, ten utwór został opublikowany dopiero po jej śmierci. „The Saddest Noise, the Sweetest Noise” to jeden z kilku krótkich wierszy, które napisała i po raz pierwszy ukazał się w 1955 roku w tomie The Complete Works of Emily Dickinson.
Pięciostrofowy wiersz jest słodko-gorzką refleksją na temat wiosennego śpiewu ptaków, którym cieszy się narrator. Choć dźwięk jest piękny, narratorka nie może przestać myśleć o bliskich jej osobach, które odeszły i nie potrafią już docenić tak pięknych chwil.
„To sprawia, że myślimy o wszystkich zmarłych / Którzy przechadzali się z nami tutaj”.
Emily Dickinson, „Najsmutniejszy hałas, najsłodszy hałas
- Dickinson, Emily (autor)
- angielski (język publikacji)
- 335 stron - 01.07.2020 (data publikacji) - AmazonClassics (wydawca)
5. William Shakespeare, „Sonet 29”
Wiersz ten, zawierający słynną linijkę „Ja sam opłakuję mój stan wyrzutka”, skupia się na postrzeganych przez narratora nieszczęściach. Zdaniem mówcy, jeszcze gorsze jest to, że tak wielu innych ludzi wokół niego pławi się w sukcesie – coś, z czym wszyscy możemy się identyfikować. Jednak Sonnet 29 kończy się bardziej optymistycznie, konkludując, że jakkolwiek ciężkie może być życie, miłość jest panaceum, niezależnie od doznanych urazów.
Tradycyjnie uważa się, że ten wiersz został napisany dla młodego mężczyzny i uważa się, że został skomponowany gdzieś w latach dziewięćdziesiątych XVI wieku. TS Eliot, który pojawia się później na tej liście, używa cytatu z Sonetu 29 w swoim wierszu Środa Popielcowa opublikowanym w 1930 roku.
„Dla twej słodkiej miłości pamiętasz, że takie bogactwo przynosi / Że wtedy gardzę zmianą mego losu z królami”.
William Shakespeare, „Sonet 29”
- Szekspir, William (autor)
- angielski (język publikacji)
- 704 strony - 01.08.2006 (data publikacji) - Simon & Schuster (wydawca)
6. Edgar Allan Poe, „Sen we śnie”
Tytuł tego wiersza może być jednym z najsłynniejszych wersów w literaturze angielskiej, ale wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że tematem „Snu we śnie” jest depresja. Wiersz Poego odzwierciedla bezcelowość jego życia. Wyobraża sobie, że unosi się, pozbawiony miłości i kierunku, przez sen i „stoi pośród ryku / Udręczonego przez fale brzegu”.
Dla wielu czytelników, którzy doświadczyli depresji, ten senny stan jest znajomym i skutecznym sposobem podsumowania stanu bezcelowości, który ten stan może wywołać, oraz trudności z otrząśnięciem się z tego uczucia.
„Wszystko, co widzimy lub wydaje nam się / Jest tylko snem we śnie”.
Edgar Allan Poe, „Sen we śnie”
- Poe, Edgar Allan (autor)
- angielski (język publikacji)
- 144 strony - 10.07.2008 (data publikacji) - Signet (wydawca)
7. Mary Oliver, „Ciężki”
W hołdzie dla procesu żałoby niewiele wierszy jest tak dotkliwych, jak „Heavy” Mary Oliver. To piekielnie szczery kawałek, którego czytanie sprawia niemal ból. Kiedy narratorka opowiada, jak w głębi żalu czuje: „Nie mogłabym zbliżyć się do żalu bez śmierci”, większość z nas do pewnego stopnia utożsamia się z tym poczuciem głębokiej straty.
Jednak wiersz jest również potężnym świadectwem odporności i siły ludzkiego ducha. Pomimo bólu narratorka pozostaje zaangażowana w dostrzeganie piękna i nieodłącznej wartości życia.
„Nie chodzi o ciężar, który nosisz / Ale jak go niesiesz – / książki, cegły, smutek – / wszystko stoi na przeszkodzie / obejmujesz to, balansujesz, niesiesz”.
Mary Oliver, „Ciężki”
- Oliver, Mary (autor)
- angielski (język publikacji)
- 480 stron - 11.10.2020 (data publikacji) - Penguin Publishing Group (wydawca)
8. Philip Larkin, „Smutne kroki”
Podpis: Okładka książki Philip Larkin Collected Poems przedstawiająca czarno-białe zdjęcie Philipa Larkina
„Smutne kroki” zostały opublikowane w ostatnim tomie poezji Larkina, Wysokie okna , w 1974 roku. To subtelnie paląca kontemplacja utraty młodości i rosnącej świadomości pełzającego wieku – i śmiertelności.
Wysoki romantyzm i strzeliste wizje młodości mówcy wyparowały, pozostawiając nocne niebo, dawniej źródło inspiracji i cudów, jako coś jedynie zimnego i zmniejszonego. Zamiast zastanawiać się nad jego pięknem, mówca „lekko drży” i wraca do ciepłego łóżka. Dla Larkina wszystko wydaje się wyprane i wyblakłe. Nawet jałowe piękno księżyca jest przypomnieniem, jak entuzjazm jego młodości przekształcił się w coś innego.
„Przypomnienie siły i bólu / Bycia młodym; że to już nie może się powtórzyć”.
Philip Larkin, „Smutne kroki”
- Larkin, Philip (autor)
- angielski (język publikacji)
- 240 stron - 01.04.2004 (data publikacji) - Farrar, Straus i Giroux (wydawca)
9. Henry Wadsworth Longfellow, „Deszczowy dzień”
Każdy zna uczucie ponurego, szarego, mokrego od deszczu dnia, a ten poeta doskonale podsumowuje uczucie początku melancholii. W „The Rainy Day” Wadsworth Longfellow porównuje szalejący wiatr i deszcz z życiowymi zmaganiami, podczas gdy opadłe liście wskazują na nadzieje i marzenia.
Czasami może się wydawać, że trudno jest iść w obliczu tak niesłabnących trudności. Jednak pod koniec utworu poeta przypomina nam, że zawsze jest nadzieja, bez względu na to, jak trudne może się wydawać w tej chwili, pomimo potopu.
„Za chmurami wciąż świeci słońce / Twój los jest wspólnym losem wszystkich”.
Henry Wadsworth Longfellow, „Deszczowy dzień”
- Książka używana w dobrym stanie
- Książka w twardej okładce
- Longfellow, Henry Wadsworth (autor)
- angielski (język publikacji)
- 825 stron - 28.08.2000 (data publikacji) - Library of America (wydawca)
10. Robert Frost, „Zaznajomieni z nocą”
Robert Frost był poetą nagrodzonym Pulitzerem; „Zaznajomieni z nocą” to jeden z jego najbardziej znanych utworów, opublikowany w 1927 roku. Wiersz sugeruje, że smutek i poczucie izolacji są uniwersalne dla ludzkiej kondycji. Na nocnym spacerze narrator czuje się oderwany od codzienności i tych, których spotyka podczas swoich wędrówek. Noc staje się symboliczna z głębszą rozpaczą i poczuciem bezcelowości.
Jest jednak nadzieja. Jeśli przyjrzymy się uważnie, usłyszymy to już w pierwszym wersecie wiersza: „Zapoznałem się z nocą”. Użycie czasu przeszłego sugeruje, że – nawet gdyby powrócił – narrator wyszedł z drugiej strony swojego złego samopoczucia.
„Wyszedłem w deszczu – i wróciłem w deszczu. / Przeszedłem najdalsze światła miasta”.
Robert Frost, „Zaznajomiony z nocą”
- Mróz, Robert (autor)
- angielski (język publikacji)
- 288 stron - 15.03.2002 (data publikacji) - St. Martin's Paperbacks (wydawca)
11. TS Eliot, „Ziemia jałowa”
Ten wiersz jest modernistycznym arcydziełem i głęboką refleksją nad tym, jak I wojna światowa i jej cień zawisły nad pokoleniami, które jej doświadczyły i które ją przeżyły. „The Waste Land” Eliota to poetycki monolog z wieloma narratorami, który przekracza granice geograficzne i czasowe.
Tematy tego przełomowego wiersza – terror, daremność, pełzający strach i wyobcowanie – są przesiąknięte każdą linijką. Przytłaczające poczucie powojennej alienacji na przedmieściach jest potężnym świadectwem trwającego społecznego efektu konfliktu.
„Stosa połamanych obrazów, gdzie słońce świeci, / A martwe drzewo nie daje schronienia, świerszcz nie daje ulgi”.
TS Eliot, „Ziemia jałowa”
- Eliot, TS (autor)
- angielski (język publikacji)
- 96 stron - 05.11.2021 (Data publikacji) - Vintage (Wydawca)
12. Emily Dickinson, „To nie była śmierć”
Tematami tego wiersza amerykańskiej pisarki Emily Dickinson są rozpacz i beznadzieja. Mrocznie surrealistyczny obraz utworu – „To nie była noc dla wszystkich dzwonów / Wysuń języki na południe” – trafnie podsumowuje uczucie depresji, której nie można zrozumieć ani zracjonalizować.
Dla tych, którzy cierpieli na depresję, pierwsza linijka wiersza: „To nie była śmierć, bo wstałem”, dokładnie przedstawia uczucia, które mogą wywołać podobne do łuski. Jakbyśmy szli, rozmawiali i zachowywali się mechanicznie, i że „wszystko, co tykało – stanęło / I przestrzeń patrzy – dookoła / Lub Makabryczne mrozy – pierwsze jesienne poranki / Uchyla się bicie ziemi”.
„To nie była śmierć” zostało po raz pierwszy opublikowane pośmiertnie w zbiorze Poems z 1891 roku. Wcześniej, podobnie jak w przypadku większości jej poezji, Dickinson wszył ją i inne fragmenty w małe ręcznie robione tomiki poezji, które tworzyły jej kolekcję. Dickinson jest obecnie powszechnie uważany za jedną z najbardziej wpływowych postaci literatury amerykańskiej.
„Jakby moje życie było ogolone, / I wpasowane w ramę”.
Emily Dickinson, „To nie była śmierć”
- Dickinson, Emily (autor)
- angielski (język publikacji)
- 132 strony - 06.07.2021 (data publikacji) - niezależnie opublikowane (wydawca)
13. Alison Pick, „Depresja”
Kanadyjska pisarka Alison Pick jest poetką i autorką trzech powieści, z których jedna, Far to Go , była nominowana do Nagrody Bookera. „Depresja” to nowoczesne spojrzenie na choroby psychiczne i smutna refleksja nad tym, jak choroba depresyjna może przebiegać w rodzinach.
Wybierz odniesienia do pigułek, ciężkości i niemal duszącego poczucia odrętwienia w wierszu. Wiersz „wkrótce to wszystko się skończy” jest celowo ukośny i równie dobrze może odnosić się do depresji lub samego życia.
„Podchodzę do tego uczciwie, / spadek przeszedł / po moim ojcu / i babci przede mną”.
Alison Pick, „Depresja”
- Wersja Amazon Kindle
- Wybierz, Alison (autor)
- angielski (język publikacji)
- 82 strony — 24.02.2009 (data publikacji) — McClelland & Stewart (wydawca)
14. Jane Kenyon, „Rozprawić się z melancholią”
Jest to jeden z najlepszych wierszy do przeczytania, aby zrozumieć, jak to jest doświadczać depresji nawracającej przez całe życie. Kenyon pisze o swoim pierwszym zetknięciu z depresją „za stosem pościeli” w pokoju dziecinnym i wspomina, jak stan ten towarzyszy jej przez całe dzieciństwo, dorastanie i dorosłość. Mówca opisuje uczucie „kawałka spalonego mięsa”, niezdolnego do cieszenia się życiem rodzinnym lub prostymi przyjemnościami, takimi jak czytanie czy oglądanie pięknych kwiatów.
„Having it Out with Melancholy” kończy się jednak nadzieją. Końcowe strofy opisują, w jaki sposób narkotyk Nardil przywraca narratorkę do siebie, przywracając „zwykłe zadowolenie”, które wydaje się przytłaczające w swoim pięknie.
„Nauczyłeś mnie istnieć bez wdzięczności”.
Jane Kenyon, „Rozprawić się z melancholią”
- Kenyon, Jane (autor)
- angielski (język publikacji)
- 112 stron - 21.04.2020 (data publikacji) - Graywolf Press (wydawca)
15. Henry Howard, hrabia Surrey, „Pora sadzy”
„Sezon sadzy” może nie być jednym z najbardziej znanych wierszy na tej liście. Mimo to był to jeden z pierwszych sonetów napisanych w języku angielskim i jest uderzająco napisanym opisem tego, jak pełzająca depresja wpływa na narratora wraz z nadejściem wiosny („sadza” oznacza „słodki” w staroangielskim).
Wiersz oddaje to, co większość z nas czuła w pewnym momencie: świadomość radości i niemożność odczuwania tego samego szczęścia. Jasność życia, której sami nie możemy doświadczyć, może sprawić, że wszystko wyda się jeszcze gorsze.
„I tak widzę wśród przyjemnych rzeczy / Każda troska zanika, a mimo to rodzą się moje smutki”.
Henry Howard, „Pora sadzy”
- Surrey, Henry Howard (autor)
- angielski (język publikacji)
- 268 stron - 03.04.2016 (data publikacji) - Leopold Classic Library (wydawca)
16. Stevie Smith, „Bóg rzeki”
Surrealistyczny, dziwny i nawiedzony „Bóg rzeki” to współczesny wiersz, który, podobnie jak większość poezji, można interpretować na wiele różnych sposobów. Chociaż można go rozumieć jako odkrywanie uwodzicielskich i destrukcyjnych cech natury, jego ton jest niewypowiedzianie smutny – Bóg Rzeki tęskni za tym, by jego „ukochany” został z nim. Mimo fantazyjnej tematyki wiersz dotyka uniwersalnego ludzkiego doświadczenia: samotności i tęsknoty za miłością, która towarzyszy nam niezależnie od wieku.
„Och, czy zostanie ze mną, czy zostanie / Ta piękna dama, czy odejdzie?”
Stevie Smith, „Bóg rzeki”
- Smith, Stevie (autor)
- angielski (język publikacji)
- 168 stron - 17.09.1988 (data publikacji) - New Directions Publishing (wydawca)
17. Anne Sexton, „Furia burz”
Ten wiersz pokazuje, jak w przypadku depresji każdy element życia może być przez nią zabarwiony. Nawet same krople deszczu uderzające o szybę zamieniają się w zranione mrówki i stamtąd przywodzą na myśl śmierć i grób.
„The Fury of Rainstorm” skutecznie przywołuje to, jak to jest codziennie zmagać się z problemami zdrowia psychicznego i brakiem wytchnienia od beznadziejności i rozpaczy. Jednak w końcowych wersach wiersza można znaleźć pocieszenie: pomimo swojej melancholii narratorka wie, że wykonywanie prostych prac domowych może nieco podnieść chmury.
„Myślę, że depresja jest nudna”.
Anne Sexton, „Furia ulewy”
- Houghton Mifflin (handel); Wydanie pierwsze (maj 1984) (wydawca)
18. Sylvia Plath, „Lustro”
Wiersz, napisany krótko po narodzinach jej pierwszego dziecka w 1961 roku, jest narracją uosobionego lustra, które (dosłownie) odzwierciedla stopniową utratę młodości i piękna widza. Zainteresowany starzeniem się wiersz zmusza kobietę, która codziennie patrzy w lustro, do skonfrontowania się z tym, co to znaczy starzeć się i jak stopniowe zanikanie młodzieńczego aspektu wpłynie na jej życie.
„Mirror” to potężna kontemplacja tego, jak proces starzenia się wiąże się z akceptacją naszej moralności. Zmusza nas również do pytania, kim będziemy, gdy fizyczne cechy młodości nas opuszczą.
„Kobieta pochyla się nade mną / Szuka w moich zasięgach tego, kim naprawdę jest”.
Sylvia Plath, „Lustro”
- Plath, Sylvia (autor)
- angielski (język publikacji)
- 384 strony — 03.06.2018 (data publikacji) — Harper Perennial Modern Classics (wydawca)
19. Christina Rossetti, „Odsuń się”
Wiersz ten, opublikowany w 1862 roku jako część jej pierwszego zbioru wierszy, Goblin Market and Other Poems , opowiada o tym, jak narratorka trafia do pięknego ogrodu, ale nie ma do niego dostępu. Z wyraźnymi paralelami do biblijnej opowieści o ogrodzie Eden, „Shut Out” można czytać jako alegorię dotyczącą rzeczy nieodwołalnie utraconych i trwającej całe życie tęsknoty za ich odzyskaniem: „Drzwi były zamknięte. Spojrzałem pomiędzy / Jego żelazne pręty; i zobaczyłem, jak leży, / Mój ogród, mój, pod niebem”.
„Shut Out” to medytacja nad żalem i tym, jak depresja może sprawić, że poczujemy się tak, jakbyśmy już nigdy nie spotkali niczego, co dorównałoby temu, co zostało utracone.
„Nie zostało nic, na co warto byłoby patrzeć / Odkąd moja urocza kraina zniknęła”.
Christina Rossetti, „Zamknij się”
Nie znaleziono produktów.
20. Elizabeth Bishop, „Jedna sztuka”
Elizabeth Bishop nie była obca depresji. Cierpiała głęboki osobisty smutek po śmierci matki i partnera, a te uczucia rozpaczy i beznadziejności przenikają większość jej prac pisemnych.
„Jedna sztuka” sugeruje, że gubienie rzeczy może stać się formą sztuki, którą praktykujemy przez całe życie. Bishop sugeruje, że jeśli „ćwiczymy przegrywanie dalej, przegrywanie szybciej”, rozwijając się na podstawie utraty małych rzeczy dla ludzi, których kochamy, być może ból tych drugich będzie bardziej znośny. W miarę kontynuacji wiersza staje się oczywiste, że samo pisanie poezji jest katharsis, którego szuka narrator.
„Sztuka przegrywania nie jest trudna do opanowania; / tak wiele rzeczy wydaje się wypełnionych intencją / do stracenia, że ich strata nie jest katastrofą.”
Elizabeth Bishop, „Jedna sztuka”
- Biskup Elżbieta (autor)
- angielski (język publikacji)
- 368 stron - 01.02.2011 (data publikacji) - Farrar, Straus i Giroux (wydawca)
21. Edgar Allan Poe, „Sam”
Chociaż Edgar Allan Poe jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich prac poświęconych horrorowi, jest również dobrze znany z publikowania wierszy o depresji. W 1829 roku opublikował wiersz zatytułowany „Sam”, który według wielu jest pochodną jego dzieciństwa jako sieroty. Wiersz opisuje, jak to jest czuć się naprawdę samotnym. Nie czuje się samotny fizycznie, ale także emocjonalnie i psychicznie.
Edgar Allan Poe zmagał się z ogromną ilością tragedii w swoim życiu, a to ważny wiersz, ponieważ daje pewien wgląd w to, co mógł czuć. Może to być również doskonały sposób, aby inni opisali swoje uczucia, jeśli mają trudności z ich wyartykułowaniem.
„Od dzieciństwa nie byłem
Edgar Alan Poe, „Sam”
Jak inni — nie widziałem
Jak widzieli inni — nie mogłem przynieść
Moje namiętności ze wspólnego źródła—
Z tego samego źródła, którego nie wziąłem
Mój smutek — nie mogłem się obudzić
Moje serce raduje się tym samym tonem —
I wszystko, co kochałem — kochałem sam —
- Poe, Edgar Allan (autor)
- angielski (język publikacji)
- 28 stron - 27.02.2020 (data publikacji) - niezależnie opublikowane (wydawca)
22. Mary Oliver, „Dzikie gęsi”
Mary Oliver była jedną z najpopularniejszych współczesnych poetek i publikowała różne wiersze o zdrowiu psychicznym i naturze. W szczególności uwielbiała publikować wiersze o ptakach, a jednym z jej najsłynniejszych przykładów był „Dzikie gęsi”.
To doskonały wiersz dla osób zmagających się z depresją, ponieważ przypomina im o próbie połączenia się z otaczającym ich światem. Obejmuje to nie tylko patrzenie do wewnątrz, ale także na zewnątrz. Spróbuj połączyć się z naturą, przyjaciółmi i członkami rodziny. Wiersz tworzy żywy obraz gęsi w locie.
Czytelnik powinien wyobrazić sobie siebie jako jednego z ptaków w wierszu, który znajduje sposób na wzniesienie się ponad smutek, samotność i rozpacz. Ten wiersz może pomóc ludziom zmienić sposób myślenia i przezwyciężyć uczucie depresji.
„Opowiedz mi o swojej rozpaczy, a ja opowiem ci o mojej.
Mary Olliver, „Dzikie gęsi”
Tymczasem świat toczy się dalej.
Tymczasem słońce i czyste kamyki deszczu
poruszają się po krajobrazach,
ponad preriami i głębokimi drzewami,
góry i rzeki.
Tymczasem dzikie gęsi, wysoko w czystym błękitnym powietrzu,
wracają do domu”.
- Oliver, Mary (autor)
- angielski (język publikacji)
- 272 strony - 15.04.2004 (data publikacji) - Beacon Press (wydawca)
23. Anne Sexton, „Chcę umrzeć”
Każdy, kto kiedykolwiek odczuwał depresję, prawdopodobnie może odnieść się do tego wiersza. Ten wiersz, zatytułowany „Chcę umrzeć”, opowiada o kimś, kto zmaga się z myślami samobójczymi. Opowiada o tym, jak ludzie, którzy zmagają się z myślami samobójczymi, mają trudności z byciem zrozumianymi przez innych ludzi. Wreszcie wiersz opisuje śmierć, niemal czekając na narratora.
Ważne jest, aby ludzie zrozumieli, że jeśli mają myśli samobójcze, nie muszą sami się z nimi mierzyć. Chociaż wiersz opisuje narratora, który ma trudności z zmaganiem się z samotnością, wiersz mówi również o rzeczach, które narrator pozostawiłby po sobie, popełniając samobójstwo. Ludzie, którzy zmagają się z problemami ze zdrowiem psychicznym, muszą pamiętać, że są ludzie, którzy ich kochają i że wszystko, co muszą zrobić, to wyciągnąć rękę i poprosić kogoś o pomoc.
„Nawet wtedy nie mam nic przeciwko życiu.
Anne Sexton, „Chcę umrzeć”
Znam dobrze wspomniane źdźbła trawy,
meble, które umieściłeś pod słońcem.
Ale samobójstwa mają specjalny język.
Podobnie jak stolarze, chcą wiedzieć, które narzędzia.
Nigdy nie pytają, po co budować.
Dwa razy tak prosto się oświadczyłem,
opętali wroga, zjedli wroga,
przejęli jego rzemiosło, jego magię”.
- Sexton, Anne (autor)
- angielski (język publikacji)
- 11.05.2020 (data publikacji) - Penguin Classics (wydawca)
24. AE Housman, „Zachwyt tak rzadko spotykany”
Housman był znany z pisania o melancholii i złamanym sercu. Dlatego zostały przeczytane przez niezliczoną liczbę osób, które zmagają się z problemami ze zdrowiem psychicznym, w tym tę zatytułowaną „Tarry Delight, So Seldom Met”. Jest to wiersz, który koncentruje się na tym, jak szczęście, podobnie jak wszystkie inne uczucia, w końcu przeminie.
Ostatecznie możemy czuć się pozostawieni do walki, ale istnieją sposoby na znalezienie szczęścia. Chociaż może to być trudne, istnieją sposoby, aby iść dalej. Zawód po odejściu szczęścia może być trudny, ale nie musimy przechodzić przez niego sami.
„Zwlekaj, rozkosz, tak rzadko spotykana,
AE Housman, „Zachwyt tak rzadko spotykany”
Więc na pewno zginiesz, zwlekaj jeszcze;
Powstrzymaj się od zaprzestania lub marnowania się jeszcze,
Choć wkrótce musisz i będziesz”
- Housman, AE (autor)
- angielski (język publikacji)
- 256 stron - 28.09.2010 (data publikacji) - Penguin Classics (wydawca)
25. Philip Larkin, „Aubade”
Osoby zmagające się z depresją często mają trudności ze snem w nocy. Dlatego ten wiersz „Aubade” jest doskonałym sposobem na zagłębienie się w tę kwestię. Niektórzy ludzie zmagają się z depresją i budzą się o czwartej nad ranem, zmagając się z rozpaczą.
Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że wiersz może być również uspokajający. Chociaż leżenie o czwartej nad ranem może być trudne, sztuka może być również tworzona przy użyciu tych przerażających uczuć. To właśnie sprawia, że ten wiersz jest tak wspaniały dla osób zmagających się z depresją.
„Pracuję cały dzień, a wieczorem upijam się do połowy.
Philip Larkin, „Aubade”
Budząc się o czwartej w bezgłośnej ciemności, gapię się.
Z czasem brzegi kurtyn staną się jasne.
Do tego czasu widzę, co zawsze tam jest:”
- Larkin, Philip (autor)
- angielski (język publikacji)
- 128 stron - 01.03.2013 (data publikacji) - Faber & Faber (wydawca)
26. Mary Oliver, „Nie wahaj się”
Oto kolejny piękny wiersz Mary Oliver zatytułowany „Nie wahaj się”, który jest idealny dla osób, które w przeszłości zmagały się z depresją lub lękiem. Niestety, wielu ludzi nie może cieszyć się szczęśliwą chwilą, ponieważ są przekonani, że nie może ona trwać długo. Ponadto wiele osób ma historię traumy, która może utrudniać uwierzenie, że ich szczęście jest prawdziwe. Ten wiersz zachęca ludzi do przyjęcia tych uczuć szczęścia, a nie do ich przeoczenia.
Czasami pławienie się w nieokiełznanej radości może być dla ludzi wyzwaniem, zwłaszcza gdy są przekonani, że wydarzy się coś, co im to odbierze. Mimo że wiersz przyznaje, że jest to możliwe, chce również, aby ludzie wykorzystali każdą chwilę radości, jaką mają. Bez względu na to, jak mały jest, warto się nim cieszyć. Jeśli szukasz więcej wierszy do odkrycia, możesz również skorzystać z naszej listy wierszy Mary Oliver.
„Jeśli nagle i niespodziewanie poczujesz radość,
Mary Oliver, „Nie wahaj się”
nie smakuj. Poddaj się temu. Jest wiele
życia i całych miast zniszczonych lub około
być. Nie jesteśmy mądrzy i to niezbyt często
Uprzejmy. I wielu nigdy nie da się odkupić.
Mimo to życie ma jeszcze jakieś możliwości. Być może to
to jest jego sposób walki, że czasami
dzieje się coś lepszego niż całe bogactwo
lub potęga na świecie”.
- Książka w twardej okładce
- Oliver, Mary (autor)
- angielski (język publikacji)
- 480 stron - 10.10.2017 (data publikacji) - Penguin Press (wydawca)
*Depresja jest poważnym stanem zdrowia psychicznego. Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz, zmaga się z depresją, poszukaj profesjonalnej pomocy. Poniższe zasoby mają na celu dostarczenie informacji i wsparcia, ale nie powinny zastępować porady medycznej ani leczenia.
Zasoby:
- Infolinia ds. nadużywania substancji i zdrowia psychicznego (SAMHSA): 1-800-662-4357
- Krajowa linia ratunkowa zapobiegania samobójstwom: 1-800-273-8255
- Samarytanie: 1-877-870-4673
- Krajowa sieć Hopeline: 1-800-442-4673
- Linia kryzysowa dla weteranów: 1-800-273-8255