7 najlepszych holenderskich autorów do przeczytania dzisiaj

Poznaj 7 najlepszych holenderskich autorów poprzez ich najpopularniejsze książki i dowiedz się więcej o tym pięknym kraju i jego kulturze.

Choć jest to mały kraj, Holandia ma bogatą tradycję literacką. Niestety, liczba książek niderlandzkich tłumaczonych na inne języki przez wiele lat była stosunkowo niewielka. Ale w ostatnich latach Holenderska Fundacja Literatury pilnie pracowała nad promowaniem autorów z ich kraju i zachęcaniem do większej liczby tłumaczeń.

Literatura holenderska wykazuje skromne podejście do życia, które jest widoczne w ich literaturze, ponieważ wiele z ich najsłynniejszych opowieści dotyczy wewnętrznych zmagań holenderskich bohaterów i niewypowiedzianych, zniuansowanych uczuć. Czytanie literatury niderlandzkiej to dobry sposób na poznanie świata z perspektywy rodowitego Holendra. Aby uzyskać więcej rekomendacji, sprawdź najlepszych argentyńskich autorów.

1. Gerard Reve, 1923-2006

Gerard Reve uważany jest za tytana powojennej literatury holenderskiej. Jest kontrowersyjną postacią, która lubiła twierdzić, że jest urodzonym w Holandii dzieckiem bałtyckich uchodźców rosyjskich. W rzeczywistości jednak jego ojciec był holenderskim dziennikarzem. Reve uczęszczał do szkoły grafiki w Amsterdamie, a następnie pracował jako dziennikarz w ogólnokrajowej gazecie.

Rodzina Reve'a była komunistami, ale on odrzucił ich ideologię i został pobożnym, choć wysoce nieortodoksyjnym katolikiem. Wielu uważało, że jego nawrócenie na katolicyzm było wyczynem, ale on utrzymywał, że jego wiara była szczera aż do śmierci. Reve, jako pierwszy holenderski autor otwarcie przyznający się do homoseksualizmu, często porusza tematy związane z religią, polityką i seksualnością.

Najsłynniejsze dzieło Gerarda Reve'a, Wieczory , zostało po raz pierwszy opublikowane w 1947 roku i stało się współczesnym klasykiem. Często uczy się go w szkołach, a nazwa ta stała się synonimem mrocznego, kąśliwego humoru. Historia opowiada o rozczarowanym młodym pracowniku biurowym przez dziesięć dni poprzedzających nowy rok. Powieść często porównywana do Buszującego w zbożu jest pełna dowcipnego nihilizmu i rozdzierającego serce piękna codzienności.

"Pracuję w biurze. Wyciągam karty z pliku. Po ich wyjęciu wkładam ponownie. To jest to."

Gerard Reve, Wieczory

2. Tonke Dragt, 1930 –

Tonke Dragt była najstarszą córką holenderskiego sprzedawcy ubezpieczeń i urodziła się w holenderskiej Indonezji, znanej obecnie jako Dżakarta. Miała szczęśliwe, beztroskie dzieciństwo w domu pełnym kreatywności i książek, dopóki ona, jej matka i dwie siostry nie zostały pochowane w japońskim obozie podczas II wojny światowej. Tęskniąc za ukochanymi książkami, Dragt napisała swoją pierwszą powieść w obozie, używając dowolnego papieru, jaki znalazła.

Po uwolnieniu Dragt wraz z rodziną przeniosła się do Holandii. Tam studiowała sztukę w Hadze i została nauczycielką plastyki w szkole podstawowej. Dragt walczyła o utrzymanie porządku w klasie, dopóki nie odkryła, że ​​może zaangażować swoje duże klasy, wymyślając historie dla swoich uczniów. Te historie ostatecznie doprowadziły ją do kariery pisarskiej.

Dragt jest najbardziej znana ze swojej drugiej powieści, List do króla , opublikowanej w 1962 roku. Ta ceniona klasyka sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy i jest 67. publikacją w Holandii. Dopiero w 2013 roku List do Króla ukazał się w języku angielskim. Ostatnio List do króla zainspirował popularną serię Netflix o tej samej nazwie.

„Tak długo, jak pamiętasz, że walka ze złem niekoniecznie czyni cię dobrym! Dobro i zło są swoimi wrogami, ale często znajdują się blisko siebie.”

Tonke Dragt, List do króla

3. Willem Frederik Hermans, 1921-1995

Wraz z Gerardem Reve i Henrym Mulischem, Willem Frederik Hermans jest uważany za jednego z „De Grote Drie” lub „Wielkiej Trójki” wybitnych holenderskich pisarzy współczesnej epoki powojennej. Jako dziecko był zapalonym czytelnikiem. Zauważywszy jego inteligencję i apetyt na naukę, rodzice Reve'a, nauczyciele, oszczędzili wszystko, co mogli ze swoich skromnych pensji, aby wysłać go do prestiżowej szkoły w Amsterdamie. W końcu Hermans został profesorem geologii na Uniwersytecie w Groningen, choć literatura pozostała jego pierwszą miłością.

Podczas nauczania Hermans dużo pisał, ostatecznie wzbudzając gniew innych profesorów. W 1972 roku został oskarżony o spędzanie większej ilości swojego czasu zawodowego na pisaniu niż na wykładach i został poddany śledztwu. Komisja doszła do wniosku, że jego głównym przestępstwem było używanie papeterii uniwersyteckiej do pisania. Niedługo potem przeniósł się do Paryża, aby pisać w pełnym wymiarze godzin.

Dwie najsłynniejsze powieści Hermansa, The Darkroom of Damokles (1958) i Beyond Sleep (1966), zostały przetłumaczone na język angielski w 2006 i 2007 roku. Obie są charakterystyczne dla jego ponurego, egzystencjalistycznego stylu. Historie Hermansa są często osadzone w czasie wojny i przedstawiają pesymistycznych bohaterów, którzy zmagają się z niemożnością pogodzenia swojego światopoglądu z poglądami swoich rówieśników.

„Wszystko, co kiedykolwiek zrobiłem, przelatuje mi przez palce! Wszyscy ludzie, z którymi pracowałem podczas wojny, albo nie żyją, albo zaginęli, a nawet ulice, które znałem, już nie istnieją. To niewiarygodne. Czuję, że jestem w innym świecie”.

Willem Frederik Hermans, Ciemnia Damoklesa

4. Herman Koch, 1953-

Choć urodził się w Holandii, Herman Koch dorastał w Amsterdamie. Jako dziecko uczęszczał do słynnego Liceum Montessori, a później został wydalony. Koch został felietonistą, aktorem i osobowością radiową oraz współtworzył popularny serial telewizyjny Jiskefet . Dziś Koch nadal mieszka w Amsterdamie z żoną i synem.

Herman Koch jest autorem wielu opowiadań i 11 powieści. Jego szósta powieść, The Dinner , przyniosła mu międzynarodowy sukces. Obiad został przetłumaczony na 21 języków i opublikowany w ponad 50 krajach, aw 2013 roku stał się bestsellerem New York Timesa.

Kolacja rozwija się, gdy dwie pary wspólnie jedzą posiłek w eleganckiej restauracji. W klasycznym holenderskim stylu ich wymuszone uśmiechy i uprzejma rozmowa skrywają mroczną prawdę. Ich 15-letni synowie są badani pod kątem udziału w niewypowiedzianym akcie zagrażającym wygodnemu, odizolowanemu życiu ich rodzin.

„Tak czasami patrzyłem na życie, jak na ciepły, stygnący posiłek. Wiedziałem, że muszę coś zjeść, bo inaczej umrę, ale straciłem apetyt”.

Herman Koch, Obiad

5. Renate Dorrestein 1954 – 2018

Renate Dorrestein dorastała w Amsterdamie i była dzieckiem nauczyciela i prawnika. Kiedy skończyła szkołę średnią, zdecydowała się zrezygnować ze studiów i zamiast tego zaczęła pracować jako dziennikarka. W wolnym czasie Dorrestein pisała, mając nadzieję, że pewnego dnia opublikuje powieść. W 1983 roku to marzenie spełniło się wraz z publikacją Outsiders . Książka została dobrze przyjęta i ugruntowała pozycję Dorresteina jako pisarza, którego warto oglądać w Holandii.

Dorrestein opublikowała zdumiewające 34 książki w ciągu swojego życia, z których cztery zostały przetłumaczone na język angielski. Chociaż nie ukończyła college'u, jej sukces jako autorki zaowocował zaproszeniem do pełnienia funkcji pisarza-rezydenta na Uniwersytecie Michigan w 1986 roku. Następnie prowadziła kursy mistrzowskie pisania na wielu amerykańskich i europejskich uniwersytetach.

Serce z kamienia , opublikowane w 1998 roku, było powieścią, która po raz pierwszy przyniosła Dorresteinowi międzynarodowe uznanie. Ta historia, przypominająca powieści gotyckie, pełna jest rodzinnych sekretów, poczucia winy, strachu i oszustwa. Narratorką jest młoda kobieta, która przeglądając stary rodzinny album ze zdjęciami, zaczyna przypominać sobie długo wypierane wydarzenia z dzieciństwa.

„Rzeczywistość istnieje tylko wtedy, gdy ci na niej zależy. Nie wolno dawać rzeczywistości szansy na istnienie”.

Renata Dorrestein, Outsiderzy

6. Jan Terlouw, 1931-

Jan Terlouw dorastał w Veluwe, wiejskim regionie Holandii znanym z naturalnego piękna. Kiedy miał osiem lat, naziści najechali jego teren w Holandii i dwukrotnie aresztowali jego ojca, który służył jako przywódca religijny w jego mieście. Te doświadczenia miały ogromny wpływ na jego przyszłą twórczość.

Po ukończeniu szkoły średniej Terlouw studiował matematykę i fizykę, uzyskując stopień doktora. zarówno. Pracował przez 13 lat jako fizyk, zanim rozpoczął nową karierę w polityce. Terlouw służył jako senator i wicepremier Holandii. W swoim czasie jako polityk Terlouw napisał także 24 powieści dla dzieci. Jego Zima w czasie wojny to uwielbiany klasyk, który stał się podstawą holenderskiego dzieciństwa.

Winter in Wartime opowiada o przygodach nastoletniego chłopca, który pomaga zestrzelonemu brytyjskiemu pilotowi uciec przed nazistami. Ta ekscytująca przewracarka stron jest pełna napięcia, sytuacji niebezpiecznych i intryg. To przejmujące spojrzenie na wojnę oczami młodego człowieka. Winter in Wartime stał się wielokrotnie nagradzanym filmem w 2008 roku.

„Jednakże Michiel potajemnie zdecydował, że wojna to bardzo ekscytująca sprawa i miał nadzieję, że będzie trwała długo. Dość szybko zmienił zdanie. W rzeczywistości jego pierwsze wątpliwości pojawiły się już po pięciu dniach”.

Jan Terlouw, Zima w czasie wojny

7. Harry Mulisch, 1927-2010

Podczas niemieckiej okupacji Holandii podczas II wojny światowej Harry Mulisch i jego żydowska matka ledwo uniknęli przeniesienia do obozu koncentracyjnego, ponieważ jego ojciec współpracował z nazistami. Babcia Mulischa zginęła w komorze gazowej, a jego ojciec trafił do więzienia za współpracę po wojnie. Wydarzenia te głęboko wpłynęły na młodego Mulischa i stały się później siłą napędową jego pisarstwa.

Jako młody człowiek Mulisch miał nadzieję zostać naukowcem, ale kiedy nadejście wojny przerwało jego studia, został pisarzem, aby zarabiać na życie. Wydał 13 powieści i wiele innych książek, esejów i dramatów. Mulisch jest uważany za jednego z 3 najlepszych holenderskich pisarzy okresu powojennego.

Powieści Mulischa koncentrują się przede wszystkim na wpływie wojny na psychikę człowieka. Jego dwa najsłynniejsze dzieła to The Assault (1982) i The Discovery of Heaven (1992), które Holendrzy uznali za najlepszą książkę w ich języku w 2007 roku. jedyny ocalały z nazistowskiego ataku, został nakręcony w nagrodzonym Oscarem filmie w 1986 roku.

„Ludzie wracający z podróży niosą ze sobą przebyte odległości jak rozpostarte skrzydła – dopóki nie włożą klucza do drzwi wejściowych. Potem skrzydła się składają i znów są w domu, jak gdyby w środku nieprzekraczalnego stalowego pierścienia na horyzoncie. W chwili, gdy zamykają za sobą drzwi, nie mogą już sobie wyobrazić, że kiedykolwiek byli daleko”.

Harry Mulisch, Odkrycie nieba

Szukasz więcej? Sprawdź nasze zestawienie najlepszych australijskich autorów!