Twój ostateczny przewodnik po rozwoju postaci: 9 kroków do stworzenia niezapomnianych bohaterów

Zdecydowałeś się na pomysł na swoją powieść. Zawęziłeś to do zdania lub dwóch i jesteś gotowy, aby zmierzyć się z zadaniem, które wydaje się nie do pokonania — rozwojem głównego bohatera.

Jeśli jesteś Outlinerem (tym, który pierwszy zarysowuje swoją powieść), nadszedł czas na rozwój postaci, przedsięwzięcie nie dla mięczaków.

Czarujące historie przedstawiają wiarygodne postacie, które czują się rozpoznawalne.

Tak, nawet jeśli Twoim gatunkiem jest Fantazja, Alegoria lub Futurystyka. Twoja postać może być nawet superbohaterem, ale* musi być prawdziwa i rozpoznawalna w Twoim założeniu.

[*Używam tutaj zaimków męskich włącznie, aby reprezentować obie płcie tylko po to, aby uniknąć niezręcznego powtórzenia on/ona lub on/ona, w pełni uznając, że wiele głównych postaci to kobiety, a więc większość czytelników.]

Z przyjemnością udostępnię jakiś klejnot, który magicznie uczyni cię ekspertem w rozwoju postaci. Ale przepraszam, nie ma skrótów. To jest tak trudne, jak się wydaje. Porażka w tym zadaniu i to widać.

Oszukujesz swoich czytelników, gdy główny bohater nie rozwija się i nie rośnie. Brak wzrostu, brak łuku postaci. Brak łuku postaci, mniej zadowolonych czytelników.

Jak spodnie rozwijają postacie?

Nasza nazwa wzięła się od tego, że piszemy przy siedzeniu spodni. Bez konturów dla nas. Piszemy w procesie odkrywania. Jak radzi Stephen King: „Postaw interesujące postacie w trudnych sytuacjach i pisz, aby dowiedzieć się, co się stanie”.

Identyfikuję się jako Pantser, więc współczuję, jeśli nie możesz sobie wyobrazić stworzenia postaci i przedstawienia jej osobistej historii przed rozpoczęciem pisania. Moi bohaterowie przedstawiają mi się i ujawniają swoje historie w miarę rozwoju historii.

Dla nowego pisarza lub Outlinera wejście w historię, w której liczy się na wyłonienie się i przejęcie władzy przez bohaterów, może wydawać się ekscytujące i niebezpieczne. Uwierz mi, to jedno i drugie.

Szczerze mówiąc, Outlinery mają tutaj pewną przewagę nad Pantserami. Wiedzą dużo o swoich głównych bohaterach, zanim zaczną pisać.

Drodzy Panowie, nie ignorujcie ani nie lekceważcie tego szkolenia. Musimy zacząć od pomysłu , kto zaludnia nasze historie. A kiedy utkniemy, nie ma wstydu wrócić i zaangażować się w to ćwiczenie.

Niezależnie od tego, jakim typem pisarza jesteś, rozwój postaci — łuk postaci — może zadecydować o twojej powieści lub ją zniszczyć.

Rozważ niektóre z najbardziej pamiętnych postaci literatury — Jane Eyre, Scarlett O'Hara, Atticus Finch, Ebenezer Scrooge, Huckleberry Finn, Katniss Everdeen, Harry Potter. Czy potrafisz wymienić powieści, z których pochodzą i co mają ze sobą wspólnego?

• Większe niż życie, są również powszechnie ludzkie
• Postrzegają odwagę nie jako brak strachu, ale jako umiejętność działania w obliczu strachu
• Uczą się na porażkach i osiągają wielkie zwycięstwa moralne

Przekonujące postacie, takie jak te, czynią różnicę między niezapomnianą powieścią a niezapomnianą.

Jakie są więc klucze do uczynienia postaci niezapomnianą?

Co to jest rozwój postaci?

To sposób, w jaki twoja postać reaguje na przeszkody — zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne — oraz sposób, w jaki zmienia się pod koniec historii.

W najbardziej zapadających w pamięć klasykach — zwłaszcza tych ze szczęśliwym zakończeniem — postać rozwija umiejętności i mocne strony, które czynią go heroicznym.

Im więcej wyzwań przed nim stoi, tym lepiej dla twojej historii i jego łuku. Oprzyj się pokusie ułatwienia mu życia. Tylko najtrudniejsze wyzwania zmieniają charaktery.

Kroki rozwoju postaci

1. Przedstaw go wcześnie, po imieniu
2. Niech czytelnicy na niego spojrzą
3. Daj mu historię
4. Upewnij się, że jest człowiekiem, wrażliwym i wadliwym
5. Ale także daj mu klasyczne, potencjalnie heroiczne cechy
6. Podkreśl jego życie wewnętrzne, jak również powierzchowne problemy
7. Korzystaj z własnego doświadczenia w rozwoju postaci
8. Pokaż, nie mów
9. Przeprowadź dokładne badania

Rozwój postaci Krok 1. Przedstaw go wcześnie, po imieniu

Największym błędem popełnianym przez nowych scenarzystów jest zbyt późne przedstawienie głównego bohatera. Z reguły powinien być pierwszą osobą na scenie, a czytelnik powinien móc skojarzyć jego imię z tym, jak go widzi.

Nadanie imienia twojej postaci może być prawie tak stresujące, jak nadanie imienia noworodkowi. Chcesz czegoś interesującego i niezapomnianego, ale nie ekscentrycznego ani skandalicznego. Zostaw Blaze Starr i Goodnight Robicheaux melodramatom. (Właściwie żałuję, że nie pomyślałem o Goodnight Robicheaux; Ethan Hawke gra go w The Magnificent Seven. )

Alegorie wymagają wypowiadania nazw takich jak Roztropność, Prawda i Duma, ale współczesne powinny być bardziej subtelne. Napisałem świąteczną przypowieść, w której głównym bohaterem był Tom Douten (rozumiesz? Niewierny Tomasz), a jego narzeczoną była Noella (Christmasy, wierząca w Świętego Mikołaja) Wright (Miss Right).

W przypadku standardowych powieści nie można zapomnieć typowych imion. Pochodzenie etniczne jest ważne. Nie powinieneś mieć Greka imieniem Bubba Jackson.

Twoim celem jest połączenie czytelnika i postaci, więc imię powinno odzwierciedlać jego pochodzenie, a może nawet wskazywać na jego osobowość. W Zielonej mili Stephen King nazwał słabą, tchórzliwą postać Percy Wetmore. Bohaterów traktujemy oczywiście z większym szacunkiem.

Daj nazwaniu czas, jakiego potrzebuje . Szukaj w Internecie imion dla dzieci obu płci, a większość list kategoryzuje je według pochodzenia etnicznego.

Upewnij się, że nazwa jest dokładna pod względem historycznym i geograficznym. Na przykład nie mielibyśmy postaci o imieniu Jaxon i Brandi w historii osadzonej w elżbietańskiej Anglii.

Często sięgam do World Almanacs, aby znaleźć imiona obcych postaci. Połączę imię obecnego lidera rządu w tym kraju z nazwiskiem jednej z ich postaci historycznych (ale nie tak sławnej, by czytelnik zastanawiał się, czy jest spokrewniony, jak Francois Bonaparte).

Rozwój postaci Krok 2. Pozwól czytelnikom spojrzeć na niego

Chcesz mieć wyraźny obraz swojego bohatera w swoim umyśle, ale nie popełniaj błędu, zmuszając czytelnika, aby zobaczył go dokładnie tak, jak ty. Jasne, wzrost, kolor włosów i oczu oraz fizyczność (wysportowana lub nie) są ważne.

Ale czy to naprawdę ma znaczenie, czy czytelnik wyobraża sobie blond bohaterkę jako Gwyneth Paltrow czy Charlize Theron? A może twój ciemnowłosy bohater jako George Clooney lub Ben Affleck?

Ponieważ uczę opisów nieba, pogody i scenerii, ważne jest, aby twój opis głównego bohatera nie był renderowany jako osobny element. Zamiast tego pokaż, jak wygląda, poprzez dialogi i podczas akcji.

Podpowiedź na tyle, aby uruchomić teatr w umyśle czytelnika, aby uformował swój własny mentalny obraz.

Tysiące czytelników może mieć tysiące nieco odmiennych wyobrażeń postaci, co jest w porządku, pod warunkiem, że dostarczysz mu wystarczająco dużo informacji, aby wiedzieć, czy twój bohater jest duży czy mały, atrakcyjny czy nie i wysportowany czy nie.

Niezależnie od tego, czy jesteś Outlinerem (w zasadzie przeprowadzasz wywiad ze swoją postacią tak, jakby siedział tuż przed tobą), czy Pantserem (poznajesz go, gdy się ci objawia), im więcej o nim wiesz, tym lepiej opowiedz swoją historię.

• Ile on ma lat?
• Jaka jest jego narodowość?
• Czy on ma blizny? Piercing? Tatuaże? Fizyczne niedoskonałości? Deformacje?
• Jak brzmi jego głos?
• Czy on ma akcent?

Czytelnicy często mają problem z odróżnieniem jednej postaci od drugiej, więc jeśli możesz nadać jej etykietę w postaci unikalnego gestu lub manier, która pomoże ją wyróżnić .

Nie zbliżysz się do wykorzystania wszystkich informacji, które o nim wiesz, ale im więcej wiesz, tym więcej pomysłów na fabułę przyjdzie ci do głowy. Im lepiej poznasz swoją postać, tym lepiej Twoi czytelnicy będą ją poznawać i dbać o nią.

Rozwój postaci Krok 3. Opowiedz mu historię

Historia to wszystko, co wydarzyło się przed Rozdziałem 1. Kop głęboko.

Co ukształtowało twoją postać w osobę, którą jest dzisiaj?

Rzeczy, które powinieneś wiedzieć, niezależnie od tego, czy uwzględnisz je w swojej powieści, czy nie:

• Kiedy, gdzie i komu się urodził
• Bracia i siostry, ich imiona i wiek
• Gdzie uczęszczał do szkoły średniej, college'u i szkoły podyplomowej
• Przynależność polityczna
• Zawód
• Dochód
• Cele
• Umiejętności i talenty
• Życie duchowe
• Przyjaciele
• Najlepszy przyjaciel
• Niezależnie od tego, czy jest singlem, umawia się na randki, czy jest żonaty
• Światopogląd
• Typ osobowości
• Wyzwalacze gniewu
• Radości, przyjemności
• Strach
• I wszystko inne związane z twoją historią

Rozwój postaci Krok 4. Upewnij się, że jest człowiekiem, wrażliwym i wadliwym

Nawet superbohaterowie mają wady i słabości. Dla Supermana jest Kryptonit. Dla awanturników, takich jak Indiana Jones, są węże.

Główny bohater bez ludzkich cech jest niemożliwy do zidentyfikowania. Ale upewnij się, że jego wady nie łamią umowy. Powinny być wybaczalne, zrozumiałe, możliwe do zidentyfikowania.

Uważaj, aby nie uczynić swojego bohatera nieodwracalnym — na przykład mięczaka, przestraszonego kota, niechlujstwa, osła lub durnia (jak gliniarz, który zapomniał swojej broni lub amunicji).

Chcesz postaci, z którą czytelnik może się utożsamić, a aby to zrobić, musi być wrażliwy .

Twórz wydarzenia, które subtelnie pokazują siłę charakteru i ducha. Na przykład, czy twoja postać okazuje szacunek kelnerce i rozpoznaje ją po imieniu? Czy traktowałby kasjera w taki sam sposób, w jaki traktuje swojego brokera?

Jeśli się spóźnia, ale jest świadkiem sytuacji awaryjnej, czy zatrzymuje się i pomaga?

Są to tak zwane momenty głaskania psa, w których osobowość, która skądinąd jest większa niż życie, robi coś, co nie pasuje do jej charakteru – coś, co można by uznać za poniżej niego.

Czytelnicy pamiętają takie przejmujące epizody, które sprawiają, że rozwój twojej postaci jest jeszcze bardziej dramatyczny.

To właśnie George Bailey poświęcił swoje marzenia o podróżowaniu po świecie, aby przejąć skromne oszczędności i pożyczkę, które sprawiły, że jego przeciwstawienie się nikczemnemu panu Potterowi było tak heroiczne w klasycznym filmie To wspaniałe życie .

Chcesz zamienić swojego Jimmy'ego Stewarta w George'a Baileya?

Uczyń go prawdziwym.

Daj mu chwilę pogłaskania psa.

Rozwój postaci Krok 5. Ale także daj mu klasyczne, potencjalnie heroiczne cechy

Dążąc do tego, aby twój główny bohater był prawdziwy i ludzki, pamiętaj, aby uczynić go bohaterskim lub zaszczepić w nim przynajmniej potencjał bohaterstwa.

W końcu, po tym, jak wyciągnie wszystkie potrzebne lekcje ze swoich niepowodzeń, aby wydostać się z okropnych kłopotów, w które go wpakowałeś, musi stanąć na wysokości zadania i odnieść wielkie moralne zwycięstwo.

Może mieć słabość do czekoladek lub bać się węży, ale musi się pokazać i stawić czoła muzyce, gdy nadejdzie czas .

Dobrze rozwinięta postać powinna być niezwykła, ale dająca się zidentyfikować. Nigdy nie pozwól, aby twój bohater był ofiarą. Z pewnością można pozwolić mu stawić czoła przeszkodom i wyzwaniom, ale nigdy nie przedstawiać go jako mięczaka lub tchórza.

Nadaj swojemu charakterowi cechy, które urzekają i zmuszają czytelnika do kontynuowania. Na przykład:

• postać ze skromnym wychowaniem (słabszy) staje na wysokości zadania
• postać z ukrytą siłą lub zdolnością subtelnie ujawnia ją na początku historii, a później wykorzystuje ją w niezwykły lub niezwykły sposób

Uczyń go heroicznym, a uczynisz go niezapomnianym.

Rozwój postaci Krok 6. Podkreśl jego życie wewnętrzne, jak również powierzchowne problemy

To, co fizycznie dzieje się w powieści, to jedno. Twój bohater potrzebuje kłopotów, problemu, zadania, wyzwania, czegoś, co napędza historię.

Ale równie ważny jest główny konflikt wewnętrzny twojej postaci . To określi jego wewnętrzny dialog. Rozwijanie się wewnętrznie zwykle wnosi większy wkład do łuku postaci niż historia na powierzchni.

Zapytaj siebie:

• Co nie pozwala mu zasnąć w nocy?
• Jaki jest jego martwy punkt?
• Jakie są jego sekrety?
• Co go zawstydza?
• Jaka pasja nim kieruje?

Mieszaj i dopasowuj szczegóły osób, które znasz – i siebie – aby stworzyć zarówno wewnętrzną, jak i zewnętrzną osobę. Kiedy stanie w obliczu sytuacji życia lub śmierci, będziesz wiedział, jak powinien zareagować.

Rozwój postaci Krok 7. Skorzystaj z własnego doświadczenia w rozwoju postaci

Zabawa w bycie powieściopisarzem polega na wcielaniu się w postacie, o których piszemy. Mogę być młodą dziewczyną, starcem, chłopcem, ojcem, babcią, inną rasą, złoczyńcą, o innych przekonaniach politycznych lub duchowych itp. Lista jest długa, a możliwości są nieograniczone.

Najlepszym sposobem na rozwój postaci jest, w istocie, stanie się nią .

Wyobraź sobie siebie w każdej sytuacji, w jakiej się znajdzie, stawiając czoła każdemu dylematowi, odpowiadając na każde pytanie — jak byś zareagował, gdybyś był swoją postacią?

Jeśli twoja postać znajdzie się w śmiertelnym niebezpieczeństwie, wyobraź sobie siebie w takiej sytuacji. Może nigdy czegoś takiego nie doświadczyłeś, ale potrafisz to sobie wyobrazić. Przypomnij sobie, kiedy ostatnio czułeś się zagrożony, pomnóż to przez tysiąc i stań się swoją postacią.

Co przyszło ci do głowy, kiedy myślałeś, że jesteś sam w domu i usłyszałeś kroki na piętrze?

Czy zdarzyło Ci się, że dziecko nagle zaginęło w ruchliwym sklepie?

Czy kiedykolwiek musiałeś zebrać się na odwagę, by w końcu powiedzieć, co myślisz i wyprostować kogoś?

Nic tak nie pomaga w rozwijaniu postaci jak osobiste doświadczenie.

Rozwój postaci Krok 8. Pokaż, nie mów

Słyszeliście to już wcześniej i usłyszycie to ponownie. Jeśli istnieje jedna kardynalna zasada fikcji, to właśnie ona.

Dotyczy to również rozwoju postaci.

Okaż uznanie swoim czytelnikom, ufając im, że wydedukują cechy charakteru na podstawie tego, co zobaczą w twoich scenach i usłyszą w twoich dialogach. Jeśli musisz opowiedzieć o swojej postaci w podsumowaniu narracji, zawiodłeś swojego czytelnika.

Twój czytelnik ma umysł, wyobraźnię. Korzystanie z niego jest częścią radości czytania.

W miarę jak rozwija się życie twojej postaci, pokaż , kim jest twoja postać, poprzez to, co mówi, jego język ciała, jego myśli i to, co robi .

Wolałbym, żeby mi powiedziano: Fritz był jednym z tych przyjaznych, towarzyskich typów, które wszystkich traktują tak samo, od potężnych po biednych.

Lub pokazać to: „Jak się ma ten wnuk, Marci?” Fritz zapytał operatora windy. – James, prawda?

„Jimmy ma się świetnie, dzięki. Wróciłem wczoraj ze szpitala.

„Wakacje były rewelacyjne, Bud” — powiedział Fritz portierowi. „Jesteś opalony jak gwiazda filmowa”.

Gdy Fritz usiadł na tylnym siedzeniu samochodu, powiedział: „Powiedz mi, jak się nazywasz i jak długo jeździsz Uberem…”

Pokaż, a nie będziesz musiał mówić.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć w moim poście na blogu: Pokazywanie a mówienie: co musisz wiedzieć.

Rozwój postaci Krok 9. Przeprowadź dokładne badania

Oprzyj się pokusie napisania o czymś, czego nie doświadczyłeś, zanim przeprowadzisz dokładne badania.

Wyobraźnia może zabrać cię tylko do tej pory . Ale możesz założyć się, że za pierwszym razem, gdy coś zgadniesz, bystrzy czytelnicy cię wezwą. Na przykład wyobrażam sobie siebie jako kobietę. Miałem matkę, mam żonę, mam synowe i wnuczki, asystentkę, koleżanki z pracy.

Więc mogę odgadnąć ich uczucia i emocje, ale zawsze będę upośledzony przez prosty fakt, że nie jestem kobietą. Niedawno spotkałem starą znajomą, która powiedziała mi, że jest bezdomna.

Wspomniałem kilku znajomym, że w nią wątpiłem, ponieważ wyglądała na ułożoną, jakby była w salonie piękności.

Powiedziałem: „Gdybyś mieszkał w samochodzie, czy wydawałbyś pieniądze na zrobienie sobie włosów i paznokci?”

Oczywiście to ostatnia rzecz, o której mężczyzna by pomyślał. Ale kobiety w mojej orbicie powiedziały, jasne, że mogą to zobaczyć. Zakamuflowanie swojej trudnej sytuacji i zachowanie odrobiny szacunku do siebie byłoby warte pominięcia kilku posiłków.

Powiedzmy, że piszesz o tym, co czułbyś, gdybyś stracił dziecko. Mam nadzieję, że tylko zgadujesz o takim horrorze, ale wiarygodne pisanie o tym wymaga dokładnych badań.

Musiałbyś przeprowadzić wywiad z kimś, kto przeżył taką tragedię i miał czas, aby móc o tym porozmawiać.

Czy twoja postać jest nauczycielem? Policjant? CEO? Lub członek innego zawodu, z którym nie masz osobistego doświadczenia?

Spędź czas w klasie, przeprowadź wywiad z nauczycielem, umów się na przejażdżkę z policjantem, przeprowadź wywiad z dyrektorem generalnym. Nie opieraj swojego bohatera na obrazach z filmów i programów telewizyjnych.

Ostatnią rzeczą, jakiej chcesz, jest stereotyp, z którym czytelnicy nie mogą się identyfikować i który niektórzy mogliby natychmiast przejrzeć.

Przekonasz się, że większość ludzi uwielbia rozmawiać o swoim życiu i zawodach.

Przykłady rozwoju postaci

Wszyscy mamy ulubioną (niezapomnianą) postać z książki, telewizji lub filmu.

Dobrze napisana powieść, która jest zgodna z klasyczną strukturą fabularną, szybko pogrąża głównego bohatera w strasznych tarapatach. Wtedy podkręca temperaturę i od samego początku sprzyja zmianom i rozwojowi postaci . To jest właśnie definicja łuku postaci.

Klasycznym przykładem jest Ebenezer Scrooge w Opowieści wigilijnej Karola Dickensa . Przedstawienie tej postaci przez autora było tak specyficzne, że samo imię Scrooge stało się synonimem samolubnego, skąpego, nieszczęśliwego zrzędy.

Jednak którego czytelnika nie może zachwycić genialna historia postaci, dzięki której staje się on zupełnie nowym człowiekiem — radosnym, hojnym i kochającym — który uczy się na nowo odczuwać?

W popularnym serialu telewizyjnym „ Breaking Bad ” Walter White zaczyna jako kujon, naiwny, miły i rozważny nauczyciel przedmiotów ścisłych w liceum, który dowiaduje się, że ma raka.

Ponieważ jego ubezpieczenie nie pokryje wystarczających kosztów leczenia, aby uchronić go przed bankructwem, w desperacji wykorzystuje swoje umiejętności do opracowywania i sprzedaży wysokiej jakości metamfetaminy, która pozwala mu pozwolić sobie na leczenie i wyciągnąć rodzinę z dziury finansowej.

Nawet po tym, jak stwierdzi, że jego rak jest w remisji, przyjmuje nielegalną kulturę narkotykową i ostatecznie niszczy własne życie, swoją rodzinę i życie wielu innych osób.

Prawdopodobnie nie ma lepszego przykładu rozwoju postaci niż w Przygodach Hucka Finna Marka Twaina.

Huck opowiada historię z humorem i brutalną szczerością. Ucieka przed wysiłkami wdowy Douglas, by go zreformować i nieszczęśliwym życiem ze swoim pijanym ojcem, dołączając do swojego nowego przyjaciela Jima, zbiegłego niewolnika.

Huck kłamie, oszukuje i kradnie sobie drogę w dół rzeki Mississippi, uczy się, jak przetrwać, wytrwale pokonuje trudności i dojrzewa do młodego mężczyzny, który decyduje się robić to, co słuszne, bez względu na konsekwencje.

Arkusz rozwoju postaci

Jeśli jesteś Outlinerem, arkusz łuku postaci, taki jak ten, może pomóc ci poznać swojego bohatera.

Jeśli jesteś spodniowcem (tak jak ja), możesz nie mieć do tego cierpliwości i wolisz zagłębić się w pisanie. Rób to, co jest dla Ciebie najlepsze.

Błąd nr 1, który pisarze popełniają podczas tworzenia postaci

Czyniąc bohatera doskonałym.

Który czytelnik może utożsamiać się z doskonałością?

Potencjalnie heroiczny, tak. Honorowy, jasne. Z nastawieniem na robienie właściwych rzeczy, tak!

Ale doskonałe, nie.

W końcu twój bohater prawdopodobnie stanie na wysokości zadania i wygra wbrew wszelkim przeciwnościom. Ale musi do tego dorosnąć z punktu widzenia rzeczywistości, człowieczeństwa. Wykreuj głównego bohatera, z którym twój czytelnik może się identyfikować, a w twoim zakończeniu zobaczy siebie z tym samym potencjałem.

W ten sposób Twoja Arka Postaci stanie się również Arką Czytelników.

Możesz to zrobić.

Stwórz postać, która wydaje się prawdziwa, a może stać się niezapomniana.