Co to jest obwodnica? Definicja i przykłady

Czy nie byłoby wspaniale, gdybyśmy za każdym razem, gdy siadaliśmy do pisania, wiedzieliśmy dokładnie, co i jak powiedzieć? Niestety, są chwile, kiedy nasz mózg potrzebuje kilku prób, zanim będzie mógł uporządkować nasze słowa w sposób jasny i zwięzły. Czasami nasze pierwsze, drugie, a nawet trzecie szkice są pełne niepotrzebnych zwrotów, zdań i stycznych. To nadmierne użycie języka nazywa się omówieniem. Jest to sposób „zapisywania wokół” słowa, wyrażenia lub tematu. Najczęściej jest to przypadkowe. Jednak omówienie nie zawsze jest rzeczą negatywną. Jeśli jest używany umiejętnie, może być atutem jako narzędzie literackie, które sprawia, że ​​pisanie jest bardziej opisowe lub celowo nieuchwytne lub niejasne.

Co to jest omówienie?

Definicja omówienia to sposób napisania czegoś przy użyciu większej liczby słów niż jest to konieczne. Jest przeciwieństwem zwięzłości. Pisarz może używać omówień, aby celowo zaciemniać lub tworzyć żywe obrazy.

Na przykład w całej serii o Harrym Potterze Lord Voldemort jest określany jako Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. Tytuł ten odnosi się do antagonisty, wprowadzając atmosferę zagrożenia i przeczucia bez konieczności rozwijania.

3 powody, dla których warto używać omówień

1 Aby stworzyć specjalne obrazy: pisarze mogą używać omówień, aby tworzyć długie, kwieciste, opisowe fragmenty.Te fragmenty nie zawsze prowadzą od razu do sedna, ale są pełne żywych obrazów i szczegółów, które nadają teksturę narracji.

Omówienie jest podobne do amplifikacji, w której pisarz upiększa zdanie, aby podkreślić lub wyolbrzymić pewne punkty. Amplifikacja to inny rodzaj pisania opisowego. Różni się jednak od omówienia tym, że jest bardziej bezpośredni i konkretny.

2 Aby uniknąć tematu: Ten rodzaj nieuchwytności może ilustrować, kiedy postać nie chce stawić czoła podmiotowi;mogą używać omówień, aby zająć miejsce i zdystansować się od tematu. Dzieje się tak często w pisarstwie naładowanym politycznie. Na przykład wFolwarku zwierzęcymGeorge'a Orwella świnie, które prowadzą farmę, kradną jedzenie innym zwierzętom:

Na razie uznano za konieczne ponowne dostosowanie racji żywnościowych.

To okrężny sposób powiedzenia: „Ukradliśmy jedzenie” i bardzookrężny sposób, w jaki Orwell mówi: „Ci u władzy nas okradają”. W retoryce politycznej można znaleźć wiele przykładów omówień.

3 Aby stworzyć dwuznaczność: jeśli postać będzie miała kłopoty z powodu mówienia prawdy, może użyć omówień, aby stworzyć mylące stwierdzenie.Na przykład, jeśli postać nie chce wprost okłamywać swojej matki, może jej powiedzieć, że poprostu wyszedł na zewnątrz, by zaczerpnąć świeżego powietrza, zamiast przyznać, że się wymknął.

Za dużo uogólnień

Zbyt dużo omówień zmęczy czytelnika. Najlepszy sposób na uniknięcie niezamierzonych omówień jest prosty: Edytuj! Łatwiej dostrzec omówienie, jeśli pomysł jest już na stronie. Pomocne może być również przeczytanie na głos pierwszej i drugiej wersji roboczej. Kiedy pisanie, które wygląda prosto na stronie, brzmi skomplikowanie, gdy mówi się je na głos, jest to prawdopodobnie przypadek omówienia.

Dobór słów :Przypadkowe użycie omówień może być łatwe, jeśli nie znasz słowa, którego szukasz. Pomyśl o tym, jak używamy Google do wyszukiwania haseł, których nie pamiętamy. Szukając odśnieżarki, możesz wpisać „maszyna zdmuchująca śnieg z chodnika”. To jest omówienie! To samo robimy podczas pisania. Posiadanie w pobliżu słownika lub tezaurusa może pomóc w zidentyfikowaniu właściwego słowa.

Wstrzymaj pisanie: Standardowa rada udzielana pisarzom brzmi: „całe pisanie to przepisywanie” — co oznacza, że ​​większość pierwszych wersji roboczych jest wielokrotnie poprawiana i przepisywana, zanim ostateczna wersja jest kompletna.I w tym duchu czasami najlepiej jest po prostu wydusić z siebie słowa i zająć się nimi później. Ale to nie działa na wszystkich. Jeśli, na przykład, pracujesz nad esejem w ograniczonym czasie — na przykład podczas testu lub w wyznaczonym terminie — wtedy twój pierwszy szkic może być wszystkim, co masz. W takim przypadku poświęć chwilę na zastanowienie się, co tak naprawdę próbujesz powiedzieć. Dopracowanie wiadomości pomoże ci uniknąć omówień i sprawi, że twoje pisanie będzie silniejsze.

Słowa podobne do omówienia

Peryfraza

Peryfraza i omówienie są synonimami i mogą być używane zamiennie.

Gadatliwość

Gadatliwość to sposób mówienia, w którym używa się nadmiaru słów. W przypadku omówień pisarz lub mówca używa zbyt wielu słów, aby dojść do celu. Mówiąc gadatliwie, mówca używa nadmiaru słów bez celu. Innymi słowy, gadatliwość nie ma sensu poza tym, że mówca słyszy, jak mówi.

Insynuacja

Innuendo to nieuchwytna lub ukośna uwaga; jest to sposób powiedzenia czegoś bez mówienia tego wprost. Często insynuacje są używane do zasugerowania czegoś seksualnego lub dyskredytującego. Jest to jedna z form eufemizmu lub wyrażenia, które łagodzi niewygodne tematy. Innuendo jest podobne do omówienia, ponieważ nie opisuje rzeczy bezpośrednio. Jednak niekoniecznie jest to skomplikowane lub nadmierne.

Dwuznaczność

Dwuznaczność to retoryczny sposób mówienia, który jest celowo niejasny, z zamiarem zmylenia lub wprowadzenia słuchacza w błąd lub uczynienia argumentu tak niejednoznacznym, że słuchacze myślą, że się zgadzają. Omówienie to okrężny sposób mówienia, który może być mylący, ale nie ukrywa celowo znaczeń w celu podniesienia argumentu.

Tautologia

Tautologia mówi dwa razy to samo. Na przykład nazywanie czegoś „niezbędnym wymaganiem” jest tautologią, ponieważ wszystkie wymagania są konieczne. Tautologie są podobne do omówień, ponieważ używają więcej słów niż jest to konieczne. Różnica polega na tym, że tautologie zwykle używają tylko jednego lub dwóch dodatkowych słów i dwukrotnie wyrażają tę samą ideę. Omówienie często używa znacznie więcej słów i niekoniecznie się powtarza.

Przykłady omówień w literaturze

„Na równinach słońce zmówiło się z solą, by stworzyć jasny i gorący gaz rozlewający się we wszystkich kierunkach, a jego odbite promienie odbijały się od śnieżnobiałej ziemi i paliły tył moich ud aż do skóry”.

—Rachel Kushner,Miotacze ognia

Narrator w The Flamethrowersużywa omówień, aby opisać upał podczas jazdy motocyklem przez pustynię w Utah. W tym przypadku omówienia są używane do tworzenia żywych obrazów, wzmacniając efekt ciepła na jej nogach.

„'Nasze obecne problemy duchowe są z pewnością większe niż problemy ekonomiczne'.

. . .

„Ale pan Loop ma na myśli, bracie Walker, że człowiek potrzebuje trochę mięsa i frytek, żeby podtrzymać morale”.

—Ken Kesey,Czasami świetny pomysł

W tej wymianie zdań na nieoficjalnym spotkaniu w mieście wielebny brat Walker sugeruje, że mieszkańcy miasta stracili wiarę w Boga, podczas gdy niektórzy inni mężczyźni uważają, że głównym problemem miasta są pieniądze. Mężczyźni używają omówień, aby rozmawiać między sobą, nie chcąc się obrażać, ale nie do końca się zgadzając.

„Powiedziałem, że wydaje mi się, że małżeństwa działają w ten sam sposób, w jaki opowiada się historie, poprzez zawieszenie niewiary. Innymi słowy, to nie doskonałość tak bardzo ich podtrzymywała, jak unikanie pewnych rzeczywistości”.

–Rachel Cusk, Transit

Główna bohaterka Tranzytuużywa omówień, aby opisać swoje uczucia wobec małżeństwa. Nie jest szczera, mówiąc, że ona i jej poprzedni partner wierzyli w różne rzeczy. Zamiast tego opiera się na analogiach i dłuższych frazach, takich jak „unikanie pewnych rzeczywistości”, aby podkreślić swój punkt widzenia. W tym przypadku autor używa omówień, aby złagodzić skądinąd ostry język.

Często zadawane pytania dotyczące omówień

Co to jest omówienie?

Omówienie to sposób pisania, w którym używa się większej liczby słów, niż jest to konieczne.

Jaki jest przykład zdania, w którym zastosowano omówienie?

Przykładem omówienia w zdaniu jest: „Niektórzy znają go jako Królewskiego Rycerza Towarzysza Najszlachetniejszego Zakonu Podwiązki, Rycerza Najstarszego i Najszlachetniejszego Zakonu Ostu, członka Tajnej Rady Stanów Królestwa i osobistym adiutantem suwerena”. To znacznie bardziej skomplikowany sposób powiedzenia: „Niektórzy znają go jako księcia Williama”.

Kiedy stosuje się omówienie?

Omówień używa się na piśmie w celu stworzenia dwuznaczności, przywołania nieuchwytności lub stworzenia żywych obrazów.