Czy ograniczone pisanie może sprawić, że staniesz się lepszym pisarzem?

Zanim porozmawiamy o koncepcji ograniczonego pisania i powiemy ci, jak to działa, pozwól, że zadam ci następujące pytanie: Czy kiedykolwiek otworzyłeś nowy pusty dokument do napisania, gapiłeś się na niego zbyt długo, a potem zdałeś sobie sprawę, że nie masz pomysłów, że twój umysł jest tak pusty jak strona, na której próbujesz pisać? Co by było, gdybyś mógł podwoić lub potroić liczbę pomysłów, które masz, nie robiąc czegoś dodatkowego, ale odbierając coś?

Szpilka

O to właśnie chodzi w pisaniu z ograniczeniami: odebranie opcji, dzięki czemu możesz być bardziej kreatywny.

Czym jest pisanie ograniczone?

„Ograniczone pisanie” to technika literacka, w której tworzysz zasady i ograniczenia dla swojego pisania. Na przykład haiku jest popularną formą ograniczonego pisania. Jest to forma poezji, która powstała w Japonii i składa się z trzech linijek po pięć, siedem i pięć sylab.

Ograniczone pismo jest najbardziej powszechne w poezji, ale powieściopisarze również używali tej formy. Na przykład istnieje kilka powieści „lipogramowych”, powieści napisanych bez konkretnego listu. Często wyeliminowaną literą jest „e”, najczęstsza litera w języku angielskim. Pierwszym tego przykładem jest powieść w lipogramie Gadsby autorstwa Ernesta Vincenta Wrighta, opublikowana w 1939 roku z podtytułem „Powieść 50 000 słów bez litery E”.

Innym, nowszym przykładem jest Ella Minnow Pea Marka Dunna, opublikowana w 2014 roku, o posągu, który w tajemniczy sposób zaczyna tracić litery. Gdy znikają z posągu w powieści, znikają również z książki, a pisanie staje się bardziej ograniczone w miarę rozwoju historii.

Ale lipogram to tylko jeden ze sposobów na ograniczenie pisania i choć jest to trudne, nie jest to najczęstsze. Inne formy ograniczonego pisania obejmują:

• Akrostyka . W akrostychie pierwsza litera zdania, wersetu lub sekcji musi zawierać literę tworzącą wzór. Starożytna poezja hebrajska lubiła akrostykę, a wiele starożytnych wierszy hebrajskich następuje po każdej literze alfabetu.
• Ograniczenia długości . Historie składające się z sześciu słów są formą ograniczonego pisania, podobnie jak większość form poetyckich.
• Dowolna forma . Formy poetyckie, z ich specyficznymi strukturami i wzorami rymu i rytmu, są ograniczeniami. Należą do nich limeryki, sonety, villanele i sestyny, z których te ostatnie studiowałem (a nawet napisałem kilka z nich) w Renaissance Lit, angielskim 207 (dzięki, dr Willis!). Wszystkie one mają bardzo ścisłe ograniczenia rytmiczne, rymowane i długości. Jednak każda forma pisania, czy to opowiadania, pełnometrażowe scenariusze, czy nawet powieści, ma pewne ograniczenia.

Aby wygenerować więcej pomysłów, ustal własne ograniczenia

Niektórzy pisarze mają przekonanie, które brzmi mniej więcej tak: „To moje pisanie. Mogę zrobić cokolwiek zechcę. Formy są martwe. Potrafię wymyślać nowe formy, aby opowiedzieć historię , którą chcę opowiedzieć i osiągnąć estetyczną doskonałość.”

Szczerze, miałem takie przekonanie. Być może wzięło się to z buntu przeciwko tym wszystkim szalonym formom poezji renesansu, których nauczyłem się na studiach (dzięki, doktorze Willis!).

Ale kiedy buntujesz się przeciwko ograniczeniom, możesz łatwo znaleźć się w miejscu, wpatrując się w pustą stronę.

Rzeczywistość jest taka, że ​​każde pismo jest przez coś ograniczone, niezależnie od tego, czy są to granice historii, granice umiejętności pisarza, granice rynku czy granice formy.

Zamiast buntować się przeciwko ograniczeniom, postaw własne! Jest to szczególnie przydatne, jeśli utkniesz, jeśli nie możesz wymyślić, co napisać dalej. Perec, francuski pisarz, który napisał powieść zatytułowaną A Void , w której unikał (gra słów zamierzona?) litery „e”, powiedział złożony zestaw zasad i ograniczeń, których użył do napisania swojej najsłynniejszej powieści, Life: A User Manual , była maszyną do generowania pomysłów.

Kiedy ustalasz ograniczenia dla swojego pisania, może się okazać, że wpadniesz na nie mniej pomysłów, ale podwoisz lub potroisz ich liczbę.

5 sposobów na wykorzystanie ograniczonego pisania, aby stać się bardziej kreatywnym pisarzem

Ograniczone pisanie może pomóc w generowaniu większej liczby pomysłów, ale jak ograniczyć pisanie? Oto pięć pomysłów:

1. Ustaw docelową liczbę słów.

Wchodzimy w ograniczenia z czymś, co robi wielu powieściopisarzy, niekoniecznie w celu ograniczenia ich pisania, ale jako cel, do którego należy dążyć. Powieść jest jednak formą i chociaż jest to forma bardzo luźno zdefiniowana, powieść ma zwykle ponad 65 000 słów i mniej niż 120 000 słów.

Aby użyć tego ograniczenia, najpierw zapoznaj się z naszym przewodnikiem po liczbie słów, aby znaleźć typowe liczby słów dla różnych gatunków. Następnie ustal swój cel i zacznij pisać, jak do niego zmierzać. Najtrudniejsza część tego ograniczenia nadejdzie w procesie edycji, kiedy będziesz musiał wyciąć swoją historię, aby pasowała do liczby słów!

2. Wybierz gatunek.

Shawn Coyne, twórca frameworku Story Grid, definiuje gatunek jako zbiór oczekiwań czytelników. Jako pisarz możesz zrobić coś gorszego niż ustalanie ograniczeń w oparciu o czytelników, którzy pewnego dnia przeczytają Twoją książkę i miejmy nadzieję, że się nią spodobają.

3. Ogranicz swoje ustawienie.

Jak sprawić, by Twoja historia rozgrywała się w jak najmniejszej liczbie miejsc?

To ograniczenie jest szczególnie przydatne w przypadku krótkich powieści, w których jesteś już ograniczony długością i nie masz miejsca na tworzenie wielu różnych scenerii. Jest to również niezwykle ważne dla scenarzystów (lub powieściopisarzy, którzy pewnego dnia chcieliby zobaczyć swoją książkę w filmie), ponieważ każda nowa lokalizacja zwiększa budżet filmu.

Jeśli chodzi o opowiadania — a zwłaszcza konkursy na pisanie — ograniczanie otoczenia nie jest tylko zabawnym wyzwaniem. To praktyczne. Po przeanalizowaniu nagrodzonych historii odkryłem, że prawie wszystkie z nich rozgrywają się w zaledwie jednej lub dwóch scenach. Oznacza to, że nie tylko jedna lub dwie lokalizacje wystarczą, aby opowiedzieć wspaniałą historię, ale powinieneś mieć tylko jedną lub dwie lokalizacje.

4. Ogranicz swoją obsadę.

Jak możesz opowiedzieć swoją historię z najmniejszą liczbą postaci?

Jako redaktor często radziłem wycinać postacie, a nawet łączyć je z innymi postaciami. Czemu? Ponieważ czytelnikowi trudno jest nauczyć się wielu nowych postaci, rozwinąć do nich przywiązanie, a następnie zacząć im kibicować (lub nienawidzić). To jeden z powodów, dla których tak bardzo kochamy powieści i seriale, a nawet seriale. Pozwala nam śledzić postacie przez dłuższy czas, a nie tylko jedną książkę, film czy odcinek.

Jeśli kiedykolwiek widziałeś sztukę jednego lub dwóch aktorów, wiesz, jak potężna może być historia z kilkoma postaciami. Połącz to z ograniczeniem ustawień, a będziesz mieć jeszcze więcej zabawy!

5. Ogranicz swoją oś czasu.

Na jak krótki okres czasu możesz skoncentrować swoją historię? Czy Twoja historia może mieć miejsce w konkretnym roku lub miesiącu? A może tylko jeden dzień?

To właśnie sprawiło, że serial 24 był tak interesujący, ponieważ cała akcja tej historii toczyła się w ciągu zaledwie dwudziestu czterech bardzo intensywnych godzin, podzielonych na dwadzieścia cztery odcinki.

Bonus: urządzenie narracyjne

Narzędzie narracyjne to szczególnie skuteczny sposób na ograniczenie pisania.

Być może twoja historia jest opowiedziana w listach pisanych do kogoś „poza ekranem”. Tak pisze się Frankenstein , Perks bycia Wallflower , czy nawet Marsjanin (to się nazywa epistolarne urządzenie).

A może twoja historia to tylko dialog, a może nawet historia opowiadana komuś innemu. W ten sposób Jądro ciemności Josepha Conrada i większość Absalom, Absalom Williama Faulknera! są pisane.

Być może masz postać, która opowiada tę historię czytelnikowi, może nawet zapisuje tę historię Tobie, czytelniku, na przykład w Midnight Children Salmana Rushdiego lub Moby Dick Hermana Melville'a.

Albo pisarz „tłumaczy” inną książkę na język czytelników, mimo że ta historia w rzeczywistości nie istnieje, jak „Księżniczka narzeczona” Williama Goldmana czy „Jak wytresować smoka” Cressidy Cowell.

Urządzenia narracyjne to świetny sposób na wykorzystanie ograniczeń, aby Twoja historia była ciekawsza.

Już korzystasz z ograniczonego pisania. Teraz po prostu zrób to oficjalnie.

Każdy jest czymś ograniczony. Możesz być ograniczony ograniczeniami swojej formy, rynkiem, poziomem umiejętności, a nawet własną wyobraźnią.

Jednak podejmując inicjatywę ustalenia własnych ograniczeń, w rzeczywistości dajesz więcej wyobraźni do pracy i odkryjesz, że masz więcej pomysłów, a nie mniej.

Przestań więc próbować unikać ograniczeń. Zamiast tego ustaw je samodzielnie i pozwól pomysłom płynąć.

Jak ograniczyłeś swoje pisanie, świadomie lub podświadomie? Daj nam znać w komentarzach!