Odliczanie najlepszych wskazówek od FWME w 2022 roku

W dzisiejszym odcinku zrobimy coś fajnego i trochę innego. Ponieważ zbliżamy się do końca 2022 roku, pomyślałem, że fajnie byłoby kontynuować zeszłotygodniowy temat lekcji wyciągniętych w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy. Mam nadzieję, że niektóre z lekcji , których nauczyłeś się w tym roku, pochodziły z tego podcastu i mam nadzieję, że co tydzień wychodziłeś z nową strategią do wdrożenia lub nowym pomysłem do zbadania. I mam nadzieję, że jesteś bliżej osiągnięcia wszystkich swoich wielkich, pięknych celów pisarskich.

Tak więc, gdy zbliżamy się do odliczania, aż piłka spadnie, chciałem odliczyć niektóre z najlepszych klipów z podcastu Fiction Writing Made Easy w 2022 roku. Usłyszysz klipy z pierwszej dziesiątki najczęściej słuchanych- do odcinków, więc wiem, że będzie pełno dobrych rzeczy. I bez zbędnych ceregieli, przejdźmy od razu, zaczynając od numeru dziesiątego.

Wskazówka nr 10. Przetestuj swój pomysł, pisząc 1-2-zdaniowe podsumowanie całej historii, koncentrując się na głównym wątku fabularnym.

Wskazówka numer 10 pochodzi z odcinka 54, Jak przetestować swój pomysł na historię, zanim zaczniesz pisać. W tym odcinku omawiam dwa różne ćwiczenia, które pomogą ci upewnić się, że pomysł na historię jest wystarczająco rozwinięty — a jeśli nie, te ćwiczenia pomogą rzucić światło na obszary twojej historii, które nadal wymagają pracy. Oto wskazówka:

„Jak wspomniałem wcześniej, staramy się zorientować, którego elementu układanki może brakować w twoim pomyśle na historię. Kiedy rozważasz swój pomysł:

• Czy wiesz, czego chce twój bohater i dlaczego?
• Czy wiesz, z jakim konfliktem zmierzy się twój bohater?
• Czy wiesz, jaka jest stawka dla twojego bohatera, jeśli odniesie sukces lub porażkę?

Jeśli nie znasz odpowiedzi na te odpowiedzi, sugeruję poszukać wskazówek w swoim gatunku. Twój gatunek może kierować twoimi odpowiedziami na każde z tych pytań.

Na przykład, jeśli wiesz, że piszesz historię akcji , ramy gatunku mówią nam, że a) twój bohater chce pokonać antagonistę, aby uratować życie (najprawdopodobniej w tym własne), b) twój bohater będzie musiał stawić czoła określonym ( i niebezpieczny) konflikt rzucony na ich drodze przez antagonistę oraz c) ich życie i życie innych osób jest zagrożone, jeśli nie uda im się powstrzymać antagonisty. Mamy więc KTO, CO i DLACZEGO w ramach naszego gatunku.

I właśnie dlatego bardzo lubię wykonywać to ćwiczenie jako pierwsze, gdy mam nowy pomysł, ponieważ pomaga to rozwinąć potencjał narracyjny twojego pomysłu. Wielu pisarzy, z którymi współpracuję, nie przemyślało głównego konfliktu w swojej historii, więc mogą wiedzieć coś o swoim bohaterze lub mieć pomysły na sceny, ale nie zadali sobie trudu, by dopracować konflikt i/lub ich antagonista.

Wykonując to ćwiczenie, łatwo jest zobaczyć, gdzie i dlaczego pomysł upada. A dla mnie, jeśli pomysł upada w tym podsumowaniu w 1-2 zdaniach, nigdy nie oznacza to, że pomysł jest okropny lub że ta historia nie powinna zostać napisana. Oznacza to po prostu, że trzeba jeszcze trochę popracować, aby wszystko dopracować.

Tak więc, kiedy już napiszesz podsumowanie 1-2 zdań, cofnij się i zadaj sobie pytanie, czy ci się to podoba. Czy brzmi to dla Ciebie interesująco? Albo nie? Jeśli nie, kop dalej, aż dopracujesz każdy ze składników”.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać #54, Jak przetestować swój pomysł na historię, zanim zaczniesz pisać.

Wskazówka nr 9. Stwórz plan działania scena po scenie dla całej historii (a następnie przetestuj go!), Zanim zaczniesz pisać.

W porządku, przechodząc do wskazówki numer dziewięć. Ten pochodzi z odcinka nr 55, 3 wskazówki, jak napisać pierwszą wersję roboczą w 90 dni. W tym odcinku podam kilka wskazówek i strategii, jak napisać pierwszą wersję roboczą w ciągu około trzech miesięcy JEŚLI taki jest twój cel – z pewnością nie musi to być twój cel, ale niektórzy ludzie chcą to zrobić. W tym klipie mówię o tym, jak konspekt może pomóc w napisaniu szkicu w 90 dni. Oto klip:

„Zdecydowanie polecam stworzenie konspektu całej historii, scena po scenie, zanim zaczniesz pisać. I wiem, że niektórzy z was nie lubią konspektów, więc jest to całkowicie w porządku, jeśli należycie do tego obozu, ale powiem, że każdy pisarz, z którym pracowałem, który nie lubi konspektów, zwykle dochodzi do wartości konspektu po zobaczeniu, ile czasu i energii może zaoszczędzić konspekt. I nie tylko to, ale naprawdę istnieje sposób, aby proces tworzenia konspektu był tak zabawny i kreatywny jak pisanie.

Jednym ze sposobów, aby to zrobić, jest myślenie o swoim konspekcie jako szkicu zerowym. Tak więc szkic przed pierwszym szkicem, ale w formie podsumowania sceny. Wiem, że ta rada nie zadziała dla wszystkich, ale może spróbuj, jeśli zwykle nie lubisz szkicować, ale też nie jesteś zadowolony z postępów, jakie obecnie robisz.

Więc tutaj dwie rzeczy. Kiedy już będziesz mieć pełny zarys scena po scenie, chcę, abyś przejrzał go jeszcze raz i przetestował pod kątem nacisku. Więc szukaj dziur w fabule, niespójności w logice, tempa, które wydaje się zbyt szybkie lub zbyt wolne, postaci, które pojawiają się, ale potem znikają w drugiej połowie książki, wątków pobocznych, które pojawiają się znikąd w trzecim akcie – takie rzeczy. Następnie chcę, abyś przyjrzał się każdej ze swoich scen i poszukał punktu widzenia CEL + KONFLIKT + DECYZJA z punktu widzenia postaci w każdej ze swoich scen. Wykonanie tej pracy z góry spowoduje OGROMNĄ RÓŻNICĘ w jakości pierwszego szkicu.

Jest to dokładnie ten sam proces, którego uczę na moich zajęciach Notes to Novel i przez większość czasu, bez względu na to, jak ktoś czuł się na początku tej lekcji, przez większość czasu NAPRAWDĘ cieszy się, że przeszedł przez ten krok i zrobił tę ciężką pracę, kiedy już skończą. To naprawdę zmienia zasady gry!

Więc kiedy już poczujesz się dobrze ze swoim konspektem, czas zacząć pisać. Więc tutaj zaczyna tykać 90-dniowy zegar. I pamiętaj, jeśli Twoim celem jest 80 000 słów w pierwszym szkicu, oznacza to, że będziesz musiał napisać około 6000 słów tygodniowo. Ale teraz, jeśli dopracowałeś swoją historię i przetestowałeś swój zarys, powinno być DUŻO ŁATWIEJ usiąść do pisania każdego dnia.

I pomyśl o tym w ten sposób… kiedy masz mało czasu – 30 minut tu, 30 minut tam – nie musisz spędzać połowy tego czasu na myśleniu o tym, co musisz napisać – wszystko będzie na twojej scenie -mapa drogowa według sceny.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka nr 55: Jak napisać pierwszą wersję roboczą w 90 dni.

Wskazówka nr 8. Pisz (i edytuj) swoją historię w scenach, a nie w rozdziałach! Pomoże ci to pozostać na dobrej drodze i stworzyć dobrze rozwiniętą historię.

Przechodząc do wskazówki numer osiem. Ten pochodzi z odcinka #61 , w którym Abigail K. Perry i ja analizowaliśmy pierwszy rozdział książki Harry Potter i więzień Azkabanu autorstwa JK Rowling. W tym klipie mówimy o tempie i strukturze — a konkretnie o tym, co się dzieje, gdy incydent wywołujący twoją historię pojawia się za późno. Mówimy też o długości scen, ich powiązaniach z rozdziałami i innych zabawnych rzeczach. Oto klip:

„Abigail: Zauważyłam pewną prawidłowość i nie wiem, czy ty w ogóle ją zauważyłaś, Savannah, ale zwykle, jeśli nie masz podżegającego incydentu do rozdziału trzeciego – twoje tempo jest prawdopodobnie zaburzone, a twoja historia może zacząć wydawać się powolna. Zauważyłem, że tak to bywa.

Savannah: Teoretycznie możesz mieć trzy bardzo rozdęte rozdziały i nie dojdziesz do podżegającego incydentu przed około 20 000 słów, co też nie jest idealne. Tak więc, lubię mówić, że podżegający incydent zwykle występuje na około 10 do 12% całego manuskryptu. Zwykle jest to mniej więcej w połowie początkowej części historii. A jeśli początek to 20-25%, znak 10-12% znajduje się mniej więcej w połowie sekcji początkowej. A powodem, dla którego lubię o tym myśleć w ten sposób, jest to, że widzisz te mapy fabularne, na których jest tak, jakbyśmy do czegoś dążyli, a potem schodzili, budowali do czegoś, a potem schodzili. I ten pierwszy szczyt jest zwykle twoim incydentem. Jeśli nie masz go do tego momentu, niezależnie od tego, czy jest to rozdział trzeci, czy cokolwiek innego (mówię o znaku 10-12%), dlaczego ktoś czyta twoją książkę? Co ich trzyma? Przestaną.

Abigail: A jeśli zajmujesz się tradycyjnym wydawaniem, widziałem wielu agentów, którzy mówili: OK, daj mi pierwsze trzy rozdziały – więc jeśli nie dotrzesz do trzeciego rozdziału, twoja książka jest wycofana z obiegu . Odłożą to. Więc, po prostu coś w rodzaju FYI. Co jeszcze jest w tym naprawdę interesujące, to to, że w przeszłości rozmawialiśmy o tym, że idealna długość sceny to około 2000 do 2500 słów – nazywamy to długością „chipsu ziemniaczanego”. Chcemy, aby czytelnicy dotarli do miejsca, w którym dochodzą do końca rozdziału i myślą: „Och, przeczytam jeszcze jeden”. W większości przypadków we wcześniejszych książkach Rowling nie miała około 2500 słów na scenę. Czasami były trochę dłuższe. Ale kiedy myślisz o tym lub pomagasz swoim klientom, czy myślisz, że ludzie dają się złapać na liczenie słów i zbytnio skupiają się na procentach? Lub jak sprawić, by skupili się na tym, co naprawdę ważne, a nie na idealnej liczbie słów lub procentach?

Savannah: Wydaje mi się, że większość pisarzy myśli rozdziałami i tyle. Więc oni po prostu mówią, że muszę napisać rozdział. Wiele rozdziałów może zawierać od 3000 do 4000 słów. Tak więc, ponieważ nie wiedzą nic lepszego, kończą po prostu pisząc 3000-4000 słów bez żadnych scen ani nic. Więc lubię to wszystko rozebrać i po prostu powiedzieć, napiszmy scenę ze strukturą, o której rozmawialiśmy i spróbujmy zmieścić ją gdzieś poniżej 3000 słów. Nawet jeśli masz 3000-3500 przy pierwszym szkicu, jest w porządku. Możesz usunąć rzeczy później, gdy wiesz, co dzieje się w twojej historii i co jest ważne, a co nie, ale tak, uważam, że po prostu nie możesz myśleć o rozdziałach w tym samym czasie, gdy piszesz sceny. To po prostu za dużo.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka #61: Analiza pierwszego rozdziału: Harry Potter i więzień Azkabanu.

Wskazówka nr 7. Nie wszystko, co dzieje się w opowieści, musi być udramatyzowane w pełnowymiarowej scenie. Czasem można podsumować!

Wskazówka numer siedem pochodzi z odcinka 74. Kiedy pisać w scenie, a kiedy w podsumowaniu? To świetny odcinek do posłuchania, jeśli chcesz lepiej zrozumieć, czym właściwie jest scena. Klip, który zamierzam udostępnić, zawiera ogólne wskazówki dotyczące tego, jakie rodzaje rzeczy należy napisać w scenie, a jakie w podsumowaniu. Oto klip:

„Nie wszystko, co dzieje się w opowieści, musi być udramatyzowane w pełnowymiarowej scenie. Narracja stałaby się długa, płaska i nudna.

Oto kilka ogólnych wskazówek, które pomogą Ci określić, które części historii powinny być napisane w scenie, a które w streszczeniu. Pamiętaj, że nie są to twarde i szybkie zasady , ale raczej wytyczne, które pomogą Ci napisać możliwie najlepszą i najbardziej wpływową historię.

• Sceny rozgrywają się w czasie rzeczywistym, co oznacza, że ​​prawie zawsze mają większy wpływ niż streszczenie. Sceny mocno wciągają widzów w historię. Chcemy udramatyzować najważniejsze części Twojej historii, aby jak najlepiej wywrzeć wrażenie na czytelnikach. Zasadniczo, im ważniejszy moment, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie musiał zostać wyrenderowany jako scena. Jeśli moment znacząco rozwija wątek postaci, fabułę lub temat, musi to być scena.

• Wszystko, do czego zmierza twoja historia, powinno być sceną. Punkty kulminacyjne Twojej historii (lub wszelkie główne punkty zwrotne, takie jak incydent, punkt środkowy, moment, w którym wszystko jest stracone, globalny punkt kulminacyjny, kluczowe sceny Twojego gatunku itp.) Prawie zawsze powinny być przedstawiane w czasie rzeczywistym .
• Jeśli pracujesz z wieloma wątkami fabularnymi, wszystkie główne wydarzenia głównego wątku fabularnego powinny prawdopodobnie stanowić scenę. Im mniej ważny wątek fabularny, tym bardziej uchodzi ci na sucho streszczanie ważnych wydarzeń, a nawet sprawianie, by te wydarzenia miały miejsce poza kartką”.

Chcesz posłuchać całego odcinka? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka #74: Kiedy pisać w scenie a kiedy w streszczeniu?

Wskazówka nr 6. Określ stan psychiczny i emocjonalny swojej postaci na samym początku każdej ze swoich scen.

Numer szósty pochodzi z odcinka #63, Nie zaczynaj sceny bez tych 3 rzeczy. W tym odcinku opowiem o trzech elementach kontekstowych, które powinieneś umieścić na początku każdej ze swoich scen. Jest to coś, czego brakuje wielu szkicom, które edytuję, więc gorąco polecam wysłuchanie tego odcinka. Ale w tym klipie mówię o ustaleniu stanu psychicznego i emocjonalnego twojej postaci. Oto klip:

„Drugą rzeczą, którą będziesz chciał ustalić, jest stan psychiczny i emocjonalny twojej postaci. Więc, co myślą i czują, kiedy scena się otwiera? Czy nosili w sobie swój stan psychiczny lub emocjonalny z ostatniej sceny? Czego się spodziewają lub na co mają nadzieję?

Ważne jest, aby ustalić to na początku każdej sceny, ponieważ kontekstualizuje wszystko, co dzieje się w pozostałej części sceny. Pomoże ci to również napisać realistyczne zachowanie, ponieważ lepiej zrozumiesz, co napędza i motywuje twoją postać, gdy porusza się po zewnętrznych wydarzeniach na scenie.

Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa główne sposoby pokazania stanu psychicznego i emocjonalnego postaci. Możesz:

• Wpuść czytelników do umysłu swojego bohatera i pokaż ich myśli i uczucia na temat wszystkiego, co ich dotyczy
• Niech zachowanie i fizyczne gesty twojego bohatera dadzą wgląd w jego stan psychiczny i emocjonalny

W połączeniu z myślami i uczuciami twojego bohatera, fizyczne gesty mogą w znacznym stopniu przekazać, jak czuje się postać, ale jest kilka zastrzeżeń.

Po pierwsze, nie możesz po prostu powiedzieć czytelnikom, że twoja postać jest zdenerwowana. Musisz pokazać im dokładnie, dlaczego są zdenerwowani i jakie konkretne myśli wywołują te uczucia.

Po drugie, będziesz chciał uniknąć używania ogólnych gestów (takich jak wzdychanie lub wypuszczanie przez postać oddechu, o którym nie wiedzieli, że wstrzymują), a także powtarzających się gestów. Więc nie używaj tych samych gestów w kółko, jeśli możesz temu zaradzić.

A wszystko to jest ważne przy ustalaniu stawek sceny. Tak więc stawka to w zasadzie to, co twoja postać może stracić lub zyskać w scenie lub w historii. Dlatego ważne jest dla nich to, czego chce bohater. I zawsze możesz przejść do stawki sceny lub historii, zadając dwa pytania:

• Co według bohatera stanie się, jeśli im się uda?
• Czego się boją, co się stanie, jeśli im się nie uda?

I będziesz chciał, aby odpowiedzi były konkretne, więc nie mów po prostu czegoś w stylu „ona czuje porażkę” lub czegoś abstrakcyjnego. Skoncentruj się na konkretnych obrazach mentalnych, które bohater wyobraża sobie jako najlepsze i najgorsze scenariusze.

Jeśli wyrazisz nadzieje i obawy bohatera, czytelnik zrozumie, dlaczego to, co się dzieje, ma znaczenie dla bohatera i poczuje się bardziej zaangażowany w wynik. To także sprawia, że ​​​​rzeczy są bardziej satysfakcjonujące, gdy bohaterowi udaje się odnieść sukces, lub bardziej przejmujące, gdy mu się nie udaje – ponieważ rozumiemy, co oznacza dla nich sukces lub porażka”.

To dobre, prawda? Uwielbiam odcinki, w których omawiamy rzeczywiste przykłady z An Ember in the Ashes autorstwa Sabaa Tahira – czuję, że bardzo pomocne jest zobaczenie wskazówki lub strategii rozgrywającej się w prawdziwym życiu.

I to jest bardzo ważna wskazówka, ponieważ, jak powiedziałem, ustalenie stanu emocjonalnego i psychicznego twojej postaci pomaga uziemić czytelnika na samym początku każdej sceny. Miej to na uwadze i przejdźmy do wskazówki numer pięć.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka #63, Nie zaczynaj sceny bez tych 3 rzeczy

Wskazówka nr 5. Kiedy skończysz pisać pierwszą wersję roboczą, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to zrobić sobie przerwę!

Numer pięć pochodzi z odcinka nr 73, The 4 Phases of Editing: How to Revise a Novel. W tym klipie mówię o pierwszej rzeczy, którą powinieneś zrobić po ukończeniu pierwszego szkicu. Nie będę wam psuć zabawy, oto klip:

„Pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić po ukończeniu pierwszego szkicu, jest...

ZRÓB PRZERWĘ od swojej historii!

Poświęcenie czasu na szkic pomoże ci nabrać dystansu do swojej historii, abyś mógł do niej wrócić z bardziej obiektywnym spojrzeniem… a to znacznie ułatwi twoje poprawki. ZAUFAJ MI.

Jest to więc pierwsza rzecz, którą powinieneś zrobić, gdy masz gotowy szkic.

Gdy poświęcisz trochę czasu na szkic, nadszedł czas, aby przeczytać, co masz.

I tak, prawdopodobnie będzie to trochę wywołujące dreszcze, ale trzymaj się.

Ale kluczem do tego pierwszego kroku jest nie wprowadzanie żadnych zmian w manuskrypcie podczas jego czytania.

A to dlatego, że musisz zobaczyć cały obraz swojej historii (i musisz przypomnieć sobie wszystko, co już jest w twoim szkicu), zanim będziesz mógł dokonać korekty z poczuciem jasności. Staraj się więc nie wprowadzać żadnych zmian w swoim manuskrypcie podczas jego czytania.

Jeśli wiesz, że będziesz miał problemy z tą częścią, możesz wydrukować swój szkic, wyeksportować go do pliku PDF i przeczytać na swoim komputerze lub umieścić na swoim Kindle. Możesz także użyć programu do zamiany tekstu na mowę, takiego jak NaturalReaders lub funkcji „Czytaj na głos” w programie Microsoft Word, która zasadniczo przeczyta ci to…

Zasadniczo rób wszystko, co możesz, aby uniemożliwić sobie edycję podczas czytania.

Być może zastanawiasz się… A co z notatkami, które muszę zrobić?! Albo jakieś nowe pomysły, które wpadną mi do głowy!?

I o to chodzi… Jeśli chcesz robić notatki lub zapisywać nowe pomysły, śmiało. Niektórym osobom łatwo jest ogarnąć obszerną historię i zanotować notatki. Innym nie jest to takie proste i wolą czytać, a potem robić notatki. Rób wszystko, co działa dla ciebie.

Po prostu nie chcę, żebyś tracił czas na wprowadzanie jakichkolwiek zmian w swoim manuskrypcie. Zaufaj mi, może wydawać się to sprzeczne z intuicją, ale na dłuższą metę pozwoli Ci to zaoszczędzić czas!”

O mój Boże, zabawnie jest usłyszeć tę wskazówkę, ponieważ powiedziałbym, że 70% pisarzy nie korzysta z tej rady, ponieważ tak bardzo chcą wrócić do swoich szkiców – i przyznam, że dla niektórych osób to całkowicie działa . Czasami dobrze jest zanurkować z powrotem, jeśli wiesz , że to zadziała dla ciebie. Ale jeśli nie jesteś pewien lub czujesz choćby najmniejsze wypalenie lub brak twórczej energii, po prostu zrób sobie przerwę. Nie żartuję, kiedy mówię, że może to być jedna z najlepszych decyzji, jakie podejmujesz w całym procesie pisania!

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka #73, 4 fazy edycji: jak poprawić powieść.

Wskazówka nr 4. Upewnij się, że na pierwszych stronach dzieje się coś znaczącego, jeśli chcesz przyciągnąć uwagę czytelnika!

Przechodząc do wskazówki numer cztery. Ten pochodzi z odcinka #56, 5 powodów, dla których czytelnicy przestają czytać książkę. A ta jest zabawna, ponieważ wszyscy chcemy, aby nasze historie były czytane, prawda? Oto klip:

„Chcę przez to powiedzieć, że wielu pisarzy używa początku historii, aby rozgrzać czytelnika przed tym, co będzie dalej. Dlatego na pierwszych stronach umieszczają wiele historii lub ekspozycji, aby czytelnik wiedział wszystko, co trzeba wiedzieć o postaciach lub świecie, zanim cokolwiek się wydarzy. A to po prostu nie jest idealne - wyobraź sobie swoją ulubioną historię i zastanów się, czy autor zrobił ci to. Możesz pomyśleć, że cała historia i ekspozycja są zabawne, ale nie musisz wiedzieć wszystkiego, zanim historia się rozpocznie.

Na przykład uwielbiam budowanie świata w Harrym Potterze, ale nie muszę wiedzieć, ile pięter jest w Ministerstwie Magii ani jakie są smaki w Fasolkach Wszystkich Smaków Bertiego Botta, zanim poznam Harry'ego na pierwszej stronie. To byłoby nudne.

Więc co powinieneś zrobić zamiast tego? Cóż, musisz się upewnić, że od pierwszej strony dzieje się coś atrakcyjnego. Być może słyszałeś radę, aby zacząć od akcji lub zacząć od mediów, a to wszystko mówi to samo – zacznij od czegoś atrakcyjnego, co wciągnie czytelników w historię. Ale jedno zastrzeżenie – nie chodzi o to, by zaczynać od pościgów samochodowych, eksplozji czy czegoś super ekstremalnego. Myśl raczej w kategoriach znaczącego lub wywierającego wpływ otwarcia.

A znaczenie i wpływ są subiektywne, prawda? Więc jakie jest znaczące i wpływowe wydarzenie dla twojej postaci? Możesz też zapytać, dlaczego historia musi zaczynać się dzisiaj, a nie wczoraj czy jutro?

Szukasz momentu, w którym rzeczy zaczną się zmieniać dla twojego bohatera, nawet jeśli jeszcze o tym nie wiedzą. To zwykle dobry wskaźnik, kiedy Twoja historia powinna się rozpocząć.

A potem nie myśl, że musisz mówić czytelnikom wszystko . Zamiast tego daj im wystarczająco dużo kontekstu, aby zrozumieli, co dzieje się w scenie lub w obecnej historii, ale niewiele więcej – możesz to zachować na późniejszą scenę lub rozdział”.

Jeśli potrzebujesz pomocy przy otwieraniu stron, zapoznaj się z moimi warsztatami zatytułowanymi Jak przyciągnąć czytelników na pierwszych pięciu stronach tutaj.

Taki dobry, prawda? Uwielbiam ten odcinek. Nigdy nie wracam i nie słucham odcinków po ich opublikowaniu, ale ponownie przesłuchałem te, które włączam do dzisiejszego odcinka, a ten o tym, dlaczego czytelnicy mogą przestać czytać twoją książkę, jest dobry ( zwłaszcza jeśli masz zamiar rozpocząć edycję lub zapytanie)!

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka #56, 5 powodów, dla których czytelnicy przestają czytać książkę.

Wskazówka nr 3. Jeśli chcesz zwrócić uwagę agenta swoim listem z zapytaniem, nie bądź niejasny podczas podsumowywania swojej historii – bądź konkretny!

A mówiąc o zadawaniu pytań, wskazówka numer trzy pochodzi z odcinka 58., 10 błędów popełnianych przez pisarzy podczas zadawania pytań (i co robić zamiast tego) . W tym klipie mówię o tym, co się dzieje, gdy list z zapytaniem jest zbyt niejasny — i to jest coś, co widzę cały czas . Oto klip:

„Następnym błędem, jaki popełniają pisarze, jeśli chodzi o listy z zapytaniami, jest to, że piszą streszczenie swojej historii, które jest bardzo niejasne. Używają więc niejasnego, niespecyficznego języka lub podpowiadają rzeczy w sposób, który nie ma sensu dla kogoś, kto nie zna historii.

Na przykład przeczytałem w zeszłym tygodniu zapytanie, które brzmiało mniej więcej tak: „Kiedy bohater udaje się do krainy XYZ, jego moce zostaną poddane próbie”. Ale to tak naprawdę nic nam nie mówi – nie możemy sobie wyobrazić, jak to wygląda ani dlaczego ta osoba ma zostać przebadana. Zamiast tego ten autor mógłby powiedzieć coś w stylu: „Po przybyciu do krainy XYZ Protagonistka będzie musiała użyć każdej uncji swojej mocy telekinetycznej, aby uratować swoją siostrę przed XYZ”. Jest więc trochę bardziej szczegółowy i wskazuje cel bohatera oraz stawkę.

Teraz, jak wspomniałem wcześniej, jedynym celem twojego listu z zapytaniem jest przekazanie agentom i redaktorom tyle informacji o twojej historii, że będą chcieli przeczytać więcej. Tak więc przynajmniej musisz zawrzeć: postać, na której czytelnikowi może zależeć, wskazanie, czego ta postać chce (i dlaczego), konflikt, który staje na ich drodze, i jaka jest stawka, jeśli nie dostaną tego, co chcą.

Jeśli nie masz jasności co do tych czterech rzeczy, Twoje zapytanie najprawdopodobniej nie powiedzie się. A z tych czterech rzeczy najbardziej pomijam to, co jest zagrożone — więc jeśli piszesz list z zapytaniem lub jeśli już go masz, sprawdź dokładnie, czy uwzględniłeś stawkę .

Więc to jest błąd numer siedem – pisanie streszczenia historii, które jest zbyt niejasne. W razie wątpliwości zawsze lepiej jest być konkretnym niż niejasnym, więc miej to na uwadze. A także, mam zamiar wrzucić tutaj jedną dodatkową wskazówkę… Proszę nigdy nie kończyć zapytania żadną odmianą, „jeśli chcesz wiedzieć, co się stanie, będziesz musiał przeczytać książkę!” Zaufaj mi w tej sprawie, po prostu tego nie rób.

To taka dobra wskazówka i szczerze mówiąc, rada, aby być konkretną, a nie niejasną, jest czymś, co można zastosować do wszystkich różnych rodzajów rzeczy, jeśli chodzi o pisanie. Czego chce twoja postać? Nie mów niejasno, bądź konkretny. O co martwi się twoja postać w scenie? Być specyficznym. Kiedy sporządzam szkic, trzymam na biurku karteczkę samoprzylepną z napisem „BĄDŹ KONKRETNY” wielkimi literami – to bardzo pomocne przypomnienie, więc możesz ją ukraść, jeśli chcesz.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka nr 58, 10 błędów popełnianych przez pisarzy podczas zadawania pytań (i co robić zamiast tego).

Wskazówka nr 2. Jeśli chcesz zawrzeć tradycyjną umowę wydawniczą, rozważ samodzielną publikację (najpierw), aby zdobyć doświadczenie i poszerzyć grono odbiorców.

Przechodząc do wskazówki numer dwa. Ten pochodzi z odcinka #67, Plusy i minusy niezależnego wydawnictwa. W tym odcinku dzielę się właśnie tym – kilkoma zaletami i wadami do rozważenia, jeśli myślisz o niezależnym publikowaniu lub próbujesz wybrać najlepszą dla siebie ścieżkę wydawniczą. Oto klip:

„Jeśli samodzielnie publikujesz i dobrze sobie radzisz, agenci i wydawcy przyjdą do ciebie. Może to zaowocować znacznie lepszą ofertą niż jako autor po raz pierwszy bez dowodów sprzedaży. Jako przykład weźmy pod uwagę autorów takich jak Andy Weir, który napisał The Martin – który zaczął się jako ebook publikowany samodzielnie, potem przeszedł do audio i ostatecznie stał się wielkim filmem. EL James, który napisał 50 twarzy Greya, został po raz pierwszy opublikowany samodzielnie. Podobnie Colleen Hoover ze swoją książką Slammed. Jest też Bella Andre, Hugh Howey, AG Riddle – i wielu, wielu innych. Krótko mówiąc, jeśli chcesz tradycyjnej umowy wydawniczej, może to być dobry sposób na ominięcie stosu błota i zdobycie doświadczenia oraz poszerzenie grona odbiorców jako niezależny autor.

Słyszałem wiele opinii na temat tej konkretnej części odcinka… Wielu scenarzystów powiedziało, że nawet nie wiedzieli, że to była opcja lub coś, co dzieje się w prawdziwym życiu, ale całkowicie tak jest. Oczywiście nie każdemu (lub każdej historii) to wyjdzie na dobre, ale jeśli poświęcisz czas na napisanie dobrej historii, jeśli będziesz współpracować z odpowiednimi ludźmi, którzy zredagują i wydadzą twoją książkę, i jeśli będziesz pracować trudno sprzedać swoją historię, więc kto wie! Możesz kiedyś znaleźć się na tej liście autorów publikowanych samodzielnie, którzy kiedyś stali się autorami tradycyjnie publikowanymi.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka nr 67, Plusy i minusy niezależnego wydawnictwa.

Wskazówka nr 1. Nie zakładaj, że tradycyjny wydawca zapewni znaczącą pomoc marketingową, jeśli zdobędziesz umowę na książkę.

A mówiąc o tradycyjnym wydawnictwie i marketingu swojej książki, wskazówka numer jeden pochodzi z odcinka #66, Plusy i minusy tradycyjnego wydawnictwa. A ten klip opowiada o jednej z wad tradycyjnego publikowania. tutaj:

„Tradycyjny wydawca nie pomoże ci wypromować twojej książki w żaden znaczący sposób , chyba że dostaniesz dużą zaliczkę – mam na myśli wysokie pięć lub sześć cyfr.

Jeśli książka otrzyma dużą zaliczkę, wydawca ma duży udział w odzyskaniu tych pieniędzy i włoży więcej w marketing. Ale w przypadku zdecydowanej większości tradycyjnych transakcji wydawniczych duży budżet marketingowy i plan marketingowy nie będą częścią tego.

Oznacza to, że bez względu na to, jak zdecydujesz się wydać swoją książkę, będziesz musiał zaangażować się w jej sprzedaż i przekazanie jej w ręce czytelników.

Czytelnicy chcą autorów, którzy są dostępni, a panowie chcą autorów, którzy aktywnie angażują się w kontakt z czytelnikami w autentyczny sposób.

To właśnie mają na myśli agenci i wydawcy, gdy pytają pisarzy o ich „platformę”. Zasadniczo pytają: „Czy masz ludzi zainteresowanych i czekających na zakup tej książki?” Lub „Czy regularnie komunikujesz się ze swoimi czytelnikami?” A jeśli odpowiedź brzmi „tak”, będzie to bardzo atrakcyjne dla tradycyjnych wydawców”.

To jest bardzo ważne – i celowo na tym zakończyłem, bo nie chciałem, żebyś to przegapił. Jak omówiłem w odcinku #66 i odcinku #67, każda z głównych ścieżek wydawniczych ma zalety i wady. Jeśli nie masz pewności, jaka ścieżka wydawnicza jest dla Ciebie właściwa, gorąco polecam wysłuchanie każdego z tych odcinków, aby ustalić, która ścieżka wydawnicza jest bardziej zgodna z Twoimi celami jako autora.

Chcesz zobaczyć cały odcinek? Kliknij tutaj, aby posłuchać odcinka nr 66, Plusy i minusy tradycyjnego wydawnictwa.

I gotowe – jedne z najlepszych klipów z podcastu Fiction Writing Made Easy w 2022 roku. Jeśli któryś z tych klipów przykuł Twoją uwagę i nie obejrzałeś jeszcze całego odcinka, koniecznie wróć i posłuchaj . Wszystkie odcinki będą dla Ciebie połączone w notatkach do programu.

Dziękuję bardzo za dołączenie do mnie, nie tylko dzisiaj, ale tydzień po tygodniu lub zawsze, gdy pojawia się nowy odcinek. Jestem bardzo wdzięczna, że ​​mogę się dla ciebie pojawić i że mogę dzielić się z tobą tymi wszystkimi wskazówkami i strategiami pisania. Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć wszystkie wspaniałe rzeczy, które ma dla nas rok 2023 — porozmawiamy z Tobą w nowym roku!