Kreatywny opór: 4 praktyczne wskazówki, które pomogą Ci walczyć z pisaniem

Jak przezwyciężyć twórczy opór? Jak sobie radzisz z tym wielkim, pustym ekranem wpatrującym się w Ciebie z Twojego komputera? Kursor po prostu mruga-miga-mrugając swoją kpiną.

Szpilka

Czy unikasz czasu na pisanie? Zdecyduj się na poczytanie plotek o celebrytach w Internecie, a może kilka razy zajrzyj do pustej lodówki? Czy kiedykolwiek napisałeś jeden akapit, ale uważasz, że jest do bani, więc go usuwasz? I zamiast pisać więcej, gulasz w nienawiści do siebie.

Niezależnie od tego, jakie wyzwania twórcze są na stronie i poza nią, nie jesteś kulawy ani przegrany. Za twoim twórczym oporem kryje się właściwie naukowy powód.

Jeszcze lepszą wiadomością jest to, że możesz zmienić swoje postępy w pisaniu, więc jest to postęp.

Porozmawiajmy.

3 najważniejsze powody, dla których zmagasz się z pisaniem

Lata temu miałem bloga o nazwie Mudpie Writing . Tutaj pomogłem pisarzom przezwyciężyć ich kreatywne bitwy i przepytałem ponad 1000 osób o ich największe wyzwania.

W tej ankiecie trzy najważniejsze zmagania pisarzy stały się bardzo jasne:

1. Zwątpienie w siebie
2. perfekcjonizm i
3. Kunktatorstwo

Brzmi znajomo?

Mentoring innych pomógł mi przećwiczyć to, co głosiłem, a moja debiutancka powieść ukazała się w 2015 roku. Książka zdobyła nagrody, ma ponad 300 recenzji na Amazon i nadal dobrze się sprzedaje. Nie wiedziałem, że ta książka była tylko początkiem większej zmiany: takiej, która naprawdę nauczyłaby mnie własnego sprzeciwu wobec ukończenia mojej pracy twórczej.

W 2017 roku, gdy sam w domu pracowałem nad sequelem, mój rodzinny dom zapalił się.

Wtedy moje życie się rozpadło.

Z dnia na dzień to jak pstryknięcie przełącznika. Nagle walczyłem z bezsennością, lękiem i depresją. Nie mogłem znaleźć pomocy z „tradycyjnymi” sposobami (terapia, joga – do diabła, piłem nawet sok z jarmużu), więc ponownie wyruszyłem w podróż do Humpty Dumpty.

To, czego się nauczyłem, zmieniło moje życie. Dlatego chcę ci teraz pomóc.

Abyś mógł być pisarzem, który wykonuje pracę — i jest z tego dumny.

Twój stres jest w 100% prawdziwy

Jeśli wygooglujesz słowo „stres”, otrzymasz ponad miliard wyników. Stres to reakcja twojego organizmu na zmiany w życiu.

Ponieważ nasze życie nieustannie się zmienia, wszyscy mamy do czynienia z niepokojem i niepokojem. Mogą to być DUŻE stresory, takie jak małżeństwo, śmierć, rozwód, choroba lub dług. FYI, twoje ciało i mózg nie rozróżniają między „dobrym” stresem ( nowa praca ) a złym stresem ( jesteś zwolniony ).

Małe stresory też się sumują. Codzienne dramaty naszego szybko rozwijającego się świata, takie jak przepełniona skrzynka odbiorcza e-maili, żonglowanie pracą i dziećmi, a wszystko to podczas próby realizacji swoich marzeń.

Kiedy powtarza się wystarczająco dużo, te stresory stają się wewnętrznymi wzorcami, które niekoniecznie są rozsądne lub racjonalne. Pomyśl o swoim kumplu, który zawsze umawia się z niewłaściwą osobą. Jest to również powód, dla którego co roku wystawiasz lub otrzymujesz tę samą ocenę personelu. Wszędzie tam, gdzie tak bardzo próbowałeś się zmienić, ale pozostań taki sam (napisz książkę, schudnij, lepiej zarządzaj pieniędzmi) — to prawdopodobnie jest wzór stresu.

Ale co to ma wspólnego z pisaniem – lub twoją twórczą oporem przed pisaniem?

Cóż, twój mózg przetrwania mówi, że nie jest bezpiecznie pisać, wyszukiwać, publikować lub sprzedawać — niezależnie od tego, która część jest dla ciebie trudna. Te podświadome myśli nie rozróżniają między walką na śmierć a:

• Beznadziejny pierwszy projekt.
• Odrzucenie przez twojego wymarzonego agenta.
• Jednogwiazdkowa recenzja Twojej książki.

To nie tylko kwestia „nastawienia”. Możesz codziennie wypowiadać pozytywne afirmacje, podążać za wszystkimi ulubionymi autorami w poszukiwaniu inspiracji i nadal zmagać się z wątpliwościami, perfekcjonizmem i prokrastynacją.

Czemu?

Ponieważ dzieje się to na poziomie podświadomości. Większość ludzi nawet nie zdaje sobie sprawy, że sami siebie sabotują. To idzie znacznie głębiej.

Choć wydaje się to zacofane, twój mózg przetrwania postrzega nadzieje i marzenia autora jako zagrożenie, więc postanawia powstrzymać te same rzeczy, których tak desperacko pragniesz.

Wiedza o tym może pomóc ci się uspokoić i wykonać pracę, którą musisz wykonać, aby spełnić te nadzieje i marzenia związane z pisaniem.

Nauka kryjąca się za stresem

Twój mózg i ciało pracują razem jako zespół. Jako autor twój umysł wymyśla kreatywne pomysły, a następnie reaguje na nie twoje ciało. Badasz, wyobrażasz sobie i piszesz, jednocześnie siedząc przez niekończące się godziny, wykonując ręczną pracę twórczą.

Dlatego.

Twój mózg + Twoje ciało = Twój układ nerwowy

Twoje ciało ma ponad miliard włókien nerwowych.

Jeden bilion.

Włókna te zaczynają się na karku, a następnie kierują się w dół kręgosłupa, przez ręce i nogi. Twój mózg służy jako bank pamięci, który rejestruje każde wydarzenie, którego kiedykolwiek doświadczyłeś, nawet te, o których dawno zapomniałeś.

Najnowocześniejsze badania pokazują teraz, że twoje ciało fizycznie robi to samo. Pomyśl o tym, twoje ciało było tam dla wszystkich twoich wzlotów i upadków. Dobre, złe i brzydkie. Pochłania każdy stresor.

Wyczuwasz różnicę. Kiedy masz wspaniały dzień, Twój krok się przeskakuje. Wszystko wydaje się możliwe.

Jednak, gdy życie jest trudne, twoje ciało wydaje się cięższe. Obciążony, jakbyś dźwigał ciężar świata na swoich barkach.

Słyszałeś o walce / ucieczce / zamrożeniu?

To twój system nerwowy. Czy któreś z tych reakcji przydarzyły ci się, gdy próbowałeś napisać i/lub opublikować swoją książkę?

• Twój żołądek robi się mdły, kiedy nawet zastanawiasz się nad zapytaniem tego agenta literackiego
• Masz potworny ból głowy, kiedy bierzesz udział w konkursie pisarskim
• Po prostu nie możesz zyskać pewności siebie, mimo że piszesz od lat

Wszystkie powyższe są wzorcami stresu.

Gdzie zaczęły się twoje wzorce stresu?

Twoje zwątpienie, perfekcjonizm, prokrastynacja nie zdarzyły się tak po prostu. Są to wzory wpisane na stałe w twoje ciało i mózg.

Te wzorce prawdopodobnie zaczęły się lata temu. Każdy stresor nakłada się na siebie w środku, które nazywane są różnymi nazwami: blokady emocjonalne, rany z dzieciństwa, urazy.

Większość wzorów zaczęła się w dzieciństwie.

Co się działo w twoim domu, kiedy miałeś pięć lat lub mniej?

Nie musisz dorastać jak Oliver Twist. Możesz pochodzić z kochającego domu, być miłą osobą z życzliwości rodziny i nadal doświadczają stresu.

Dlaczego to ma znaczenie?

Studium przypadku moich wzorców stresu

Oto kolejność moich wzorów: Perfekcjonizm. Zwątpienie w siebie. Kunktatorstwo.

Mogę wyglądać lśniąc przez cały dzień, podczas gdy tonę we własnym prywatnym nie dość dobrze. Osiągnięcia były ważne w moim domu z dzieciństwa, więc dostarczyłam.

Kiedy w moim domu zadzwonił alarm przeciwpożarowy, byłam sama w domu, pracując nad kontynuacją. Nie było dymu, ognia, zapachu spalenizny, więc odczekałem dwie minuty i trzynaście sekund, zanim zadzwoniłem pod 911.

Uwaga, dom nie spłonął doszczętnie. Udało im się uratować ponad dziewięćdziesiąt procent naszego dobytku, więc nie mieliśmy szczęścia. Jednak uszkodzenia spowodowane przez dym i wodę zniszczyły wnętrze. To była dziesięciomiesięczna gehenna związana z ubezpieczeniem i zastanawianiem się, co dalej. Wychowaliśmy tam dwójkę naszych dzieci przez siedemnaście lat, a potem pewnego dnia już tam nie zamieszkaliśmy.

To było traumatyczne.

Mój perfekcjonizm nawiązuje do mojego kochającego, ale chaotycznego ojca. Uwielbiałem go i bałem się go. Mógł być zabawny lub niespokojny – w zależności od jego aktualnego nastroju.

Jako osoba dorosła rozumiem, jak trudno było być jedynym żywicielem rodziny dla żony i trójki dzieci, ale trzyletnia Marcy nie dostała tej notatki. Właśnie nauczyłem się chodzić po skorupkach jajek i robić wszystko, aby był szczęśliwy.

Mój tata zmarł samotnie na atak serca w swoim pokoju hotelowym, kiedy przyszedł odwiedzić mnie w college'u w 1987 roku. To był pierwszy raz, kiedy nie przyjechałem tam, żeby zamówić obsługę pokoju, ale miałem grupę do nauki w późnych godzinach wieczornych.

Moja rodzina z dzieciństwa straciła tatę na moim zegarku.

Czekałem 133 sekundy, zanim zadzwoniłem pod numer 911 w sprawie naszego pożaru.

Moja dorosła rodzina straciła dom na mojej warcie.

Nie sądzisz, że te dwa zmieniające życie wydarzenia mogłyby #$%@-upić perfekcjonistę takiego jak ja?

Świadomie wiedziałem, że nie jestem winien, ale myśli pod moją świadomością srogo mnie ukarały. Dlatego rozpadłem się na kawałki.

To nie musi być kryzys, żeby cię wyzwolić. Zwracaj uwagę na wszystko, co jest nie tak w środku — emocjonalnie lub fizycznie.

Znajomość tych wyzwalaczy prawdopodobnie pomoże ci również wrócić do pisania ze zdrowym podejściem.

Ty. Mogą. Reszta.

Chcę ci ofiarować filiżankę nadziei. Myślałem, że nasz ogień to najgorsza rzecz, jaka mi się przytrafiła, ale ostatecznie okazał się najlepszą rzeczą. Czemu? Zmusiło mnie to do poradzenia sobie z moim perfekcjonizmem.

Z powodu mojego ognia – i tego, co zrobiłem, aby stawić czoła mojemu perfekcjonizmowi – jestem szczęśliwszą żoną, mamą, pisarką, córką, siostrą, przyjaciółką i człowiekiem.

Mam teraz dwie powieści, które odniosły sukces, a moja książka o stresie trafiła na pierwsze miejsce w rankingu Hot New Releases Amazona.

Wiem, że kiedy zajmiesz się tym, co wstrzymuje pracę twojego życia, będziesz również w stanie przezwyciężyć swoje wewnętrzne twórcze bitwy.

4 wskazówki, jak przezwyciężyć swój twórczy opór

Świadomość nie wystarczy, aby zwalczyć te wzorce. Pamiętaj, że prawdopodobnie istnieją od dziesięcioleci i mogą się pojawiać na wiele sposobów. To nie jest jednorazowy proces. Wymaga ciężkiej pracy i świadomego wysiłku.

Jednak za każdym razem, gdy pokazujesz się inaczej, aktywnie przebudowuje twój mózg i ciało, aby się zmieniły.

Oto cztery pomocne wskazówki:

1. Praktyka czyni postępy

Im więcej robisz rzeczy, które przerażają cię, tym mniej się to staje. Pisz, wyszukuj, publikuj, promuj swoją pracę. Zrób to brzydko. Zrób to się boisz. I zrozum, że twój mózg i ciało nie lubią nowych, ponieważ wydaje się to dziwne i niebezpieczne.

Zrobić to mimo wszystko.

Być może słyszeliście o tym strachu od autora Stevena Pressfielda w jego książce The War of Art . W tej książce Steven Pressfield odnosi się do „oporu” jako do tego, co rozumiem przez reakcję naszego mózgu na stres:

Twórczy opór to coś, z czym wszyscy się spotykamy – a także coś, co wszyscy chcemy obalić.

Pokonywanie twórczego oporu oznacza przyjęcie naszej wewnętrznej siły. Oznacza to dzielenie się naszymi historiami w sposób, który inspiruje coś tak wielkiego jak akcje społeczne i jednocześnie zmiana społeczna, a może nawet po prostu zabawia czytelnika.

Ale żeby to osiągnąć, musisz ogarnąć swój strach i napisać swoją książkę. Udostępnij to też. Nawet jeśli twórczy opór próbuje cię przed tym powstrzymać.

Jak ćwiczyć dzisiaj

Może napisanie lub ukończenie całej powieści wydaje się teraz zbyt trudne. Spróbuj zamiast tego napisać krótką historię zawierającą około 1500 słów. Czasami stawianie małych kroczków i obniżanie poprzeczki dla naszych celów związanych z pisaniem jest świetnym sposobem, aby pomóc nam ćwiczyć .

Zacznij od małych, a potem rób duże.

BONUS: Kiedy zmieniasz się w jednym obszarze, przenosi się on do innego. Na przykład, gdy ustalisz mocniejsze granice w czasie pisania, masz większą skłonność do bardziej udanych sesji. Zawsze uwielbiałem pisarski chwyt Joego Buntinga, którego używam do dziś: To ćwiczenie z kreatywnego pisania sprawi, że za każdym razem odpadniesz.

2. Skoncentruj się na tym, co możesz kontrolować

Zabierz na tę stronę swojego najlepszego autora: jedz zdrowo, nie pij alkoholu, cukru i węglowodanów, ruszaj się kilka razy w tygodniu, wysypiaj się.

Jest to podobne do powyższej notatki, która sugeruje, że zaczynasz od małych, jeśli początkowo duże cele cię onieśmielają.

Kiedy cele stają się wykonalne, stają się możliwe.

Ponadto ważne jest, aby robić przerwy w pisaniu, aby pisać lepiej. Sztuką jest upewnienie się, że te przerwy nie są prokrastynacją, ale szansą na zatankowanie.

Jak się dzisiaj skupić

Co jest pod Twoją kontrolą, gdy siadasz przy komputerze? Czy to ustanowienie rutyny, która pobudza twoją kreatywność? Czy to upewnienie się, że trzydziestominutowy trening wcześnie rano wprawia cię w lepszy nastrój – i dodaje energii – gdy nadejdzie czas na pisanie?

Wybierz dziś coś, nad czym masz kontrolę i skup się na tym. Upewnij się, że to robisz i zobacz, czy to coś zmieni, kiedy zaczniesz pisać.

3. Znajdź społeczność

Pisanie to taki samotny proces. Rodzina i przyjaciele nie zawsze rozumieją twoje marzenia, więc łączenie się z podobnie myślącymi duszami w miejscach takich jak The Write Practice, aby zachować motywację, ma kluczowe znaczenie.

Nie mogę tego wystarczająco podkreślić.

Tylko ty możesz napisać swoją książkę, ale nie musisz jej pisać sam. Potrzebujesz innych pokrewnych kreacji, które pomogą Ci zrobić następny krok.

Jak znaleźć społeczność dzisiaj​

Znajdź społeczność pisarską, która pracuje dla Ciebie. To może być coś takiego jak The Write Practice (oni chcieliby cię mieć!). Może to społeczność zrzeszona przez gatunek, jak WFWA lub grupa na Facebooku.

Nie bój się. Dołącz do nich już dziś. Zacznij rozmawiać i łączyć się.

4. Świadomie zmień swój sposób myślenia

Teraz, gdy wiesz, że twój mózg przetrwania jest zaprogramowany na negatywność, rozsądne jest, że twoje myśli nadal będą domyślać się do jakiejś wersji niewystarczająco dobrego. Nie ma z tobą nic złego, po prostu wracaj na właściwe tory, gdy zboczysz z trasy. Objazdy, niepowodzenia i niepowodzenia są częścią procesu twórczego.

BONUS: Im coś jest dla ciebie ważniejsze, tym bardziej będziesz się bał. Twój strach jest dobry. Kilka lat temu napisałem artykuł dla The Write Practice na ten temat: Dlaczego Twój sukces w pisaniu wymaga T2.

Jak świadomie zmienić swój sposób myślenia już dziś

Nie pozwól, aby myśl, że „nie jesteś wystarczająco dobry” pochłonęła Twoje myśli.

Na każdą negatywną myśl o swojej pracy twórczej wymyśl pozytywną, która temu przeciwdziała. Kiedy myśl wkrada się do twojego umysłu, poświęć pięć minut na medytację z przeciwstawiającą się prawdą.

Na przykład, jeśli myślisz „Nie jestem wystarczająco dobry”, poświęć pięć minut na wypowiedzenie sobie pozytywnej myśli: „Jestem dobrym pisarzem” lub „Jestem rozwijającym się pisarzem z potencjałem” lub „Ciężko pracuję, aby być dobry pisarz, a to się liczy”.

Możesz przezwyciężyć swój twórczy opór

Ważne jest zidentyfikowanie domyślnego ustawienia, które powstrzymuje Cię przed tworzeniem pracy twórczej.

Zastanów się nad czterema wskazówkami udostępnionymi w tym poście, a wierzę, że zaczniesz zamieniać twórczy opór we samodzielność.

Mam nadzieję, że ta informacja otworzyła wam oczy, dała nadzieję, a także wskazała drogę prowadzącą do was samych, szczęśliwie na zawsze.

Powodzenia!

Jeśli chcesz przeczytać więcej od Marcy, nie przegap jej najnowszej książki: Kiedy życie przypomina pożar domu: Transforming Your Stress

Jakie jest twoje największe zmaganie pisarskie: zwątpienie w siebie, perfekcjonizm czy zwlekanie? Daj nam znać w komentarzach.