Konwencje gatunku przestępczego

W dzisiejszym odcinku porozmawiamy o konwencjach gatunku kryminalnego. Są to więc role postaci, ustawienia i wydarzenia, które muszą być obecne w kryminale, aby działał i satysfakcjonował fanów gatunku.

Pokażę ci również, jak te konwencje gatunkowe pojawiają się w filmie Knives Out . Więc jeśli piszesz kryminał, ten odcinek jest dla ciebie – a jeśli nie, nie martw się, ponieważ omówiłem już wiele innych gatunków i zamierzam omówić każdy z pozostałych gatunków wkrótce.

Co tworzy kryminał?

Kryminały opowiadają o dążeniu do rozwiązania lub popełnienia przestępstwa. Tak więc te historie zaczynają się od przestępstwa, budują na dochodzeniu (lub zakończeniu przestępstwa), a kończą na zidentyfikowaniu i postawieniu przestępcy przed wymiarem sprawiedliwości (lub nie).

W czymś w rodzaju tajemnicy, bohater musi przebrnąć przez zamknięty krąg podejrzanych – każdy z wiarygodnym motywem i rozsądną okazją do popełnienia przestępstwa – aby zrozumieć wskazówki i rozwiązać zagadkę. W opowieści o kaprysie lub napadzie bohater będzie chciał uniknąć schwytania (i postawienia przed sądem), przechytrzając policjanta lub detektywa wyznaczonego do ich zatrzymania.

Poza tym kryminały mogą mieć dowolny ton lub styl, być osadzone w dowolnym miejscu i czasie oraz mieć różne poziomy romansu, akcji, przygody lub magii. Mogą również zawierać różne wątki poboczne, o ile misja bohatera polegająca na rozwiązaniu (lub popełnieniu) przestępstwa pozostaje głównym tematem opowieści.

Dlaczego ludzie czytają kryminały?

Czytelnicy wybierają kryminały, ponieważ chcą poczuć poczucie oczekiwania i intrygi, czy przestępca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności. Chcą podążać śladami wskazówek, nadać znaczenie tym wskazówkom i rozwiązać zagadkę razem z głównym bohaterem. Pod koniec tych historii większość czytelników chce poczuć komfort, ulgę i poczucie bezpieczeństwa, gdy sprawiedliwości stanie się zadość i porządek zostanie przywrócony. Tak więc chcą, aby krzywdy zostały naprawione i chcą, aby sprawiedliwość zwyciężyła.

I jak w przypadku wszystkich fikcji gatunku, musisz dostarczyć czytelnikom emocjonalnego doświadczenia, którego szukają, aby Twoja historia zadziałała. Więc, jak zamierzasz to zrobić? Cóż, pierwszą rzeczą, którą możesz zrobić, to dowiedzieć się, jakie obowiązkowe sceny i konwencje są wymagane w kryminale, aby zadziałało.

Czym są obowiązkowe sceny i konwencje?

Konwencje to dość dobrze zdefiniowany zestaw ról, scenerii, wydarzeń i wartości charakterystycznych dla danego gatunku. Są to rzeczy, których czytelnicy intuicyjnie oczekują, że będą obecne w fikcji gatunkowej, niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy nie.

Obowiązkowe sceny to kluczowe wydarzenia, decyzje i odkrycia, które poruszają bohatera w jego podróży. To one pomagają nam napisać historię, która działa, a w połączeniu z konwencjami twojego gatunku pomagają nam wywołać reakcje emocjonalne u naszych czytelników.

Krótko mówiąc, jeśli nie dostarczysz obowiązkowych scen i konwencji swojego gatunku , twoja historia po prostu nie zadziała.

Przyjrzyjmy się teraz, czym są te konwencje gatunku kryminalnego i jak pojawiają się w filmie Na noże . A jeśli zastanawiasz się, dlaczego przeprowadzę cię przez te kluczowe sceny w filmie, to po prostu dlatego, że filmy wymagają mniej czasu i mam nadzieję, że widziałeś film Na noże lub że będziesz przynajmniej obejrzyj go po wysłuchaniu tego odcinka, aby pomóc ugruntować te konwencje gatunku w swoim umyśle. Oczywiście możesz (i powinieneś) studiować te konwencje w swoich ulubionych powieściach kryminalnych, ale dzisiaj przyjrzymy się im w filmie.

Przeglądając te konwencje, chcę, abyście zastanowili się, DLACZEGO każda z tych ról, scenerii lub wydarzeń musiałaby znaleźć się w kryminale – lub czemu służą w ogólnej narracji. Mam nadzieję, że zauważysz, że każda z tych konwencji ma naprawdę konkretny powód, dla którego musi się tam znaleźć – i z tego powodu możesz wykorzystać te konwencje (oraz obowiązkowe sceny z gatunku kryminalnego), aby pomóc ci stworzyć zarys lub pierwszy szkic historii, która działa.

Więc zanurzmy się.

Konwencje gatunku kryminalnego to:

# 1. Jest przestępstwo, w którym co najmniej jedna ofiara rozpoczyna śledztwo.

Podżeganie do przestępstwa to zdarzenie, które napędza całą fabułę w powieści kryminalnej. Tworzy centralny konflikt, który rozpoczyna śledztwo i wysyła bohatera na wyprawę, aby dowiedzieć się, kto jest sprawcą. Ofiarami mogą być zwłoki, osoby zaginione lub zakładnicy. Naprawdę, każdy, kto jest ofiarą przestępstwa antagonisty.

Studium przypadku:

W Knives Out ktoś morduje bogatego autora kryminałów, Harlana Thrombeya.

#2. Bohater jest inteligentny i zdeterminowany, by rozwiązać zagadkę kryminalną.

W sercu każdej tajemnicy jest bohater, który jest zdeterminowany, aby rozwiązać zbrodnię. Szukają sprawiedliwości. Po tym, jak bohater dowie się o podżeganiu do przestępstwa, podąży tropem wskazówek, aby odkryć kryminał. Często są stawiani w sytuacjach, które wystawiają na próbę ich intelekt i pomysłowość i zmuszają ich do kroczenia ścieżką między pośpiechem a ostrożnością. W zależności od historii może to być genialny detektyw, śledczy-amator lub przeciętny obywatel, którego intencją jest rozwiązanie sprawy i postawienie antagonisty przed wymiarem sprawiedliwości. Niezależnie od przypadku, najlepsi bohaterowie kryminalni zwykle mają jakąś historię, która łączy ich z przestępstwem lub zabójcą, oraz motyw, który wyjaśnia, dlaczego rozwiązanie tej zbrodni jest dla nich ważne.

Studium przypadku:

W Knives Out Benoit Blanc jest genialnym, dobrze znanym detektywem. Jest osobiście powiązany z morderstwem Harlana, ponieważ a) ktoś wysłał mu wycinek z gazety i pieniądze, zasadniczo zatrudniając go, by to rozgryzł, oraz b) ojciec Benoit znał i szanował Harlana. Z drugiej strony jest pielęgniarka Harlana, Marta, która myśli, że jest odpowiedzialna za śmierć Harlana i dlatego jest zdeterminowana, by nie dać się wykryć.

#3. Jest równie sprytny lub przebiegły antagonista, który przez cały czas wydaje się być o krok przed głównym bohaterem.

Antagonista w kryminale jest zwykle bardzo inteligentny, przebiegły i ostrożny. Z tego powodu często wydaje się, że antagonista przez cały czas jest o krok przed bohaterem. Ale pod koniec ostatecznie zostają postawieni przed wymiarem sprawiedliwości.

Studium przypadku:

W Knives Out Ransom jest bardzo sprytny i przebiegły. Nawet Harlan mówi, że „Ransom jest pewny siebie i gra w życie, jakby to była gra bez konsekwencji”. Prawie udaje mu się wrobić Martę w śmierć Harlana, ale na szczęście Benoit i Marta są mądrzejsi.

#4. Istnieje zamknięty krąg podejrzanych, z których każdy ma wiarygodny motyw i uzasadnioną okazję do popełnienia przestępstwa.

Historie kryminalne wymagają zamkniętego kręgu podejrzanych, z których każdy ma wiarygodny motyw i uzasadnioną okazję do popełnienia przestępstwa. Protagonista będzie musiał wykluczyć ich jeden po drugim, aby zidentyfikować antagonistę i postawić ich przed wymiarem sprawiedliwości.

Studium przypadku:

W Knives Out prawie wszyscy w domu są podejrzani, a Benoit musi ich wykluczyć jeden po drugim. W dniu swojej śmierci Harlan zagroził, że zdemaskuje swojego zięcia Richarda za zdradę jego córki Lindy, odciął zasiłek swojej synowej Joni za okradanie go, zwolnił jego syna Walta z wydawnictwa i pokłócił się ze swoim wnukiem Ransomem. Poza tym Marta miała dostęp do jego lekarstw. Wydaje się, że wszyscy mają motyw i okazję, a Benoit musi wykluczyć ich jednego po drugim, aby rozwiązać przestępstwo.

#5. Jest MacGuffin (lub bardzo konkretna rzecz, której chce antagonista).

MacGuffin to konkretna rzecz, którą antagonista próbuje zdobyć, osiągnąć lub osiągnąć w całej historii. I musi istnieć wiarygodny powód, dla którego oni też chcą tej konkretnej rzeczy. Czasami istnieje sekret, który działa jak MacGuffin, a gdy bohater go odkryje, może zidentyfikować przestępcę. Zbrodnia na początku historii zwykle zawiera wskazówkę, czym jest MacGuffin i motywy antagonisty.

Studium przypadku:

W Knives Out rodzina chce pieniędzy Harlana Thrombeya. Wszyscy mają nadzieję, że uzyskają dostęp do jego posiadłości i wszystkiego, co się z nią wiąże.

#6. Postać pomocnika, która działa jako płyta rezonansowa dla bohatera.

Główny bohater przestępstwa może mieć jednego lub wielu pomocników. Często działają jako płyta rezonansowa dla bohatera i pomagają postawić przestępcę przed wymiarem sprawiedliwości. Mogą też wywołać konflikt międzyludzki w momentach, gdy główny bohater nie jest aktywnie zaangażowany w rozwiązanie przestępstwa. Pomocnicy mogą również pełnić rolę heroldów, którzy przypominają bohaterowi, o co toczy się gra i jak niebezpieczne jest wszystko. Mogą być również częścią wątku przyjaźni lub romantycznego wątku.

Studium przypadku:

W Knives Out Benoit ma dwóch detektywów pracujących razem z nim. Ma również pomoc Marty i może od niej odbić pomysły i uzyskać od niej informacje.

#7. Istnieją wskazówki i czerwone śledzie, które pomagają (lub szkodzą) śledztwu.

W całej historii bohater będzie musiał podążać tropem wskazówek, aby dowiedzieć się, kto to zrobił i postawić przestępcę przed wymiarem sprawiedliwości. Niektóre z tych wskazówek są „prawdziwe”, co oznacza, że ​​prowadzą bohatera bliżej prawdy, ale większość to ślepe zaułki lub czerwone śledzie, które wprowadzają bohatera i czytelnika w błąd.

Studium przypadku:

W Knives Out jest mnóstwo wskazówek i czerwonych śledzi; indywidualne relacje rodziny z tego, co się stało, taśma bezpieczeństwa, ślady stóp w błocie, kawałki drewnianej kraty prowadzącej do podstępnego okna, spalony budynek medyczny, raport toksykologiczny itp.

#8. Jest tykający zegar, według którego bohater musi rozwiązać przestępstwo.

Historie kryminalne wymagają tykającego zegara lub terminu, w którym bohater musi rozwiązać przestępstwo i postawić przestępcę przed wymiarem sprawiedliwości. Bez jakiegoś tykającego zegara historia mogłaby trwać wiecznie (w teorii). Jakikolwiek jest ostateczny termin, musi on być jasny dla bohatera i czytelników, ponieważ podnosi to napięcie. Tykające zegary zwykle uruchamiają bieg w punkcie środkowym.

Studium przypadku:

W Knives Out testament uruchamia tykanie zegara, ponieważ gdy rodzina dowiaduje się, że Harlan zostawił wszystko Marcie, chcą, żeby to wszystko oddała. Jest też notatka od „szantażysty”, która służy Martze za tykający zegar.

#9. Jest przemówienie na cześć antagonisty, które pokazuje ich błyskotliwość.

To wtedy postać mówi o tym, jak genialny, silny lub potężny jest antagonista. Czasami jest to pokazane w rozmowie między dwiema postaciami, w listach lub artykule w gazecie, w telewizji podczas wiadomości lub czegoś w tym stylu. Może się to również zdarzyć w formie objawienia, w którym bohater łączy fragmenty informacji, które pokazują, jak mądry, silny lub potężny jest ten antagonista.

Studium przypadku:

W Knives Out Harlan wygłasza przemówienie na cześć Ransoma. Harlan mówi: „W tym dzieciaku jest tak dużo mnie. Jest pewny siebie i głupi. Chroniony. Granie w życie jak w grę bez konsekwencji”. W innym miejscu wyraża również, jak dobry jest Ransom w grze Go (gra, która wymaga inteligentnych graczy).

#10. Jest co najmniej jedna postać zmiennokształtna.

Zmiennokształtny to ktoś, kto mówi jedno, a robi drugie. I zazwyczaj ich zachowanie lub wpływ ma bezpośredni wpływ na zdolność bohatera do odkrycia, kto to zrobił.

Studium przypadku:

W Knives Out Marta jest doskonałym przykładem zmiennokształtnej, która swoimi działaniami bezpośrednio wpływa na zdolność Benoita do rozwiązania sprawy. Dowiadujemy się, że Marta była w zmowie z Harlanem i odpowiada za jego morderstwo (a przynajmniej tak jej się wydaje). Rodzinę jako całość można również uznać za zmiennokształtnych. Włączają Martę po odczytaniu testamentu Harlana. Ransom to kolejny zmiennokształtny, który przechodzi od przestępcy, pomagając Marcie, stając się głównym podejrzanym.

Końcowe przemyślenia

A więc proszę – takie są konwencje gatunku kryminalnego. A jeśli myślisz – okej, tak, to wszystko jest naprawdę oczywiste, Savannah… Cóż, zdziwiłabyś się, ile widzę szkiców, w których brakuje tych konwencji lub które nie zawierają tych konwencji w znaczący sposób.

Możesz też pomyśleć – okej, to wszystko brzmi dobrze, ale nie chcę pisać frazesu ani przewidywalnej historii pełnej tropów. A jeśli czujesz się w ten sposób, zachęcam cię do posłuchania odcinka #16, który opowiada o różnicy między konwencjami gatunkowymi a tropami. Krótko mówiąc, uwzględnienie tych konwencji gatunkowych w opowiadaniu nie sprawi, że będzie ono banalne ani przewidywalne w zły sposób — po prostu pomogą ci napisać powieść gatunkową, która się sprawdzi. Sposób, w jaki dostarczasz te konwencje, może wpaść w banalne terytorium, jeśli nie nadasz im swojego unikalnego charakteru. Ale znowu, możesz dowiedzieć się więcej na ten temat w odcinku #16, do którego link podam w notatkach do programu dla was...

A teraz szybko podsumujmy, jakie są konwencje gatunku kryminalnego:

1. CZYTAĆ

I dla przypomnienia, są to elementy, dla których czytelnicy przychodzą do kryminałów – kochają je. Osobiście uwielbiam próbować dowiedzieć się, które wskazówki są prawdziwymi wskazówkami, a które są czerwonymi śledziami. Dla mnie jako czytelnika to świetna zabawa. Ale gdybym miał przeczytać kryminał, który nie miał czerwonych śledzi? Byłbym bardzo wstrząśnięty – to odebrałoby całą zabawę z czytania takiej historii i byłbym rozczarowany.

Krótko mówiąc, nie pomijasz tych kluczowych scen.

Znajdź sposób, aby dać czytelnikowi to, czego chce, w nowy i nieoczekiwany sposób, a zyskasz fanów na całe życie. Wiele świetnych kryminałów zostaje z nami, ponieważ zawierają te kluczowe sceny w innowacyjny sposób. Ty też możesz to zrobić!

Porozmawiajmy w komentarzach: Piszesz kryminał? Jak wymyślasz innowacyjne sposoby na przedstawienie obowiązkowych scen gatunku?