Opanowanie interpunkcji na końcu zdania: kropki, znaki zapytania, wykrzykniki i nie tylko

Każde zdanie musi się kiedyś zakończyć, a kiedy piszesz, koniec zdania wskazujesz za pomocą końcowej interpunkcji. Każdy znak interpunkcyjny ma swoje znaczenie i mówi czytelnikowi, jak interpretować zdanie, które właśnie skończył czytać.

Tutaj dowiemy się o różnych rodzajach interpunkcji, których możesz użyć, aby zakończyć zdanie, tak aby oddawało ono zamierzone znaczenie.

Spis treści

Co to jest interpunkcja na końcu zdania?

Okresy

Znaki zapytania

Wykrzykniki

Interpunkcja końcowa: Mniej popularne formy

Ton i końcowa interpunkcja

Formatowanie znaków interpunkcyjnych na końcu zdania

Często zadawane pytania dotyczące interpunkcji na końcu zdania

Co to jest interpunkcja na końcu zdania?

Interpunkcja na końcu zdania to interpunkcja używana do zakończenia zdania lub frazy; w ten sposób pisarze dają czytelnikom znać, kiedy kończą jedno zdanie i przechodzą do następnego. Działają jak maleńkie drogowskazy prowadzące czytelnika przez tekst, sprawiając, że powiązania między słowami w zdaniu i między zdaniami w akapicie są krystalicznie jasne.

Istnieją trzy główne formy końcowej interpunkcji: kropka, znak zapytania i wykrzyknik. Kropki są używane w zdaniach oznajmujących i rozkazujących; znaki zapytania są używane w pytaniach (znanych również jako zdania pytające); i wykrzykniki są używane do wykrzykników i emfatycznych zdań rozkazujących.

Okresy

Kropkę stosuje się na końcu zdań oznajmujących, a także niektórych zdań rozkazujących. Zwykle nadaje zdaniu prosty, równy ton.

Okresy dla zdań oznajmujących

Zdania deklaratywne są najczęstszym z czterech rodzajów zdań w języku angielskim. Każde zdanie w tym poście – łącznie z tym – ma charakter deklaratywny. Składają oświadczenia i wszystkie kończą się kropką. Oto kilka przykładów:

• Programy kosmiczne wykorzystują zdalne sondy do badania Marsa od lat sześćdziesiątych XX wieku.
• Wczoraj jadłam kolację sama, ale dzień wcześniej jadłam z przyjaciółmi.
• Wskazówki dojazdu zaprowadziły mnie pod zły adres.

Pytania pośrednie są również zdaniami oznajmującymi i dlatego kończą się kropką:

Ciekawe, czy paczki do jutra dotrą.

Okresy dla zdań rozkazujących

Zdania rozkazujące służą do wyrażania poleceń, próśb, instrukcji, a czasami pozwolenia lub zaproszenia. Ich czasowniki są w trybie rozkazującym, a podmiotem jest sugerowane „ty”, do którego zwraca się bezpośrednio. Zdania rozkazujące mogą kończyć się wykrzyknikami lub kropkami, w zależności od tego, jak duży nacisk lub pilność autor chce nadać. Oto kilka przykładów zdań rozkazujących zakończonych kropką:

• Pokaż mi, co masz dzisiaj na rynku.
• Podczas śpiewania nie zapomnij oddychać brzuchem.
• Pomóż mi zapamiętać imię opiekunki, którą mieliśmy, gdy byliśmy mali.
• Dołącz do nas jutro na plaży.

Czasami zdania rozkazujące mogą wydawać się nagłe lub lakoniczne; dodanie słowa „proszę”może złagodzić to wrażenie:

Proszę zdjąć buty przed wejściem.

Znaki zapytania

Znaki zapytania znajdują się na końcach zdań pytających, zwanych także pytaniami bezpośrednimi. Wskazują, że autor lub mówca jest dociekliwy, pyta kogoś o coś konkretnego, składa prośbę lub zadaje pytanie retoryczne:

• Wolisz zjeść tutaj czy pójść do restauracji?
• Czy ludzie, którzy pierwotnie mieszkali na tej ziemi, uprawiali rośliny?
• Czy zechciałbyś odłożyć dla mnie tę książkę?
• Ile lat ma ich rodzeństwo?
• Kto nie chciałby mieć najlepszej przyjaciółki takiej jak Jia?

Wykrzykniki

Wykrzykniki służą do oznaczania wyrażeń i zdań wykrzyknikowych. Należą do nich wykrzykniki, mocne zdania rozkazujące i deklaracje kładące duży nacisk. Wykrzykniki pomagają wyrazić gwałtowność, pilność i wzmożone emocje. Nadają pisaniem swobodny, konwersacyjny ton i należy ich używać oszczędnie, jeśli chcesz, aby zachowały swoją moc. W formalnych pismach akademickich lub biznesowych często najlepiej jest ich w ogóle unikać.

Wykrzykniki zamiast wykrzykników

Okrzyki są nagłym wyrazem zaskoczenia lub innej silnej reakcji. Kiedy wykrzykniki występują samodzielnie, następuje po nich wykrzyknik:

• O nie!
• Hej!
• Rzeczywiście!

Wykrzykniki mogą również występować w formie zdań rozpoczynających się od słów „co”lub „jak”lub używać tego samego rodzaju odwróconej kolejności słów, co często ma miejsce w zdaniu pytającym:

• Co za dzień miałem!
• Jak miło z ich strony zwrócić portfel!
• Czy to nie jest coś!

Często wykrzykniki wykorzystujące konstrukcję colubjakpozostawiają podmiot i czasownik zrozumiały:

• Co za dzień!
• Jak miło, że zwrócili portfel!

Wykrzykniki w zdaniach rozkazujących

Jeżeli rozkaz lub polecenie w formie zdania rozkazującego wydawane jest ze szczególną pilnością lub siłą, sygnalizuje się to zakończeniem zdania wykrzyknikiem:

• Daj mi teraz klucze!
• Uważaj na ten samochód!
• Zejdź z drogi!

Wykrzykniki w przypadku stanowczych stwierdzeń

Czasami zdanie o konstrukcji, która byłaby deklaratywna, gdyby kończyło się kropką, kończy się wykrzyknikiem, zamiast pokazać, że jest wygłaszane z siłą lub podekscytowaniem:

• Burza nadejdzie już wkrótce!
• Właśnie otrzymaliśmy nowe i niepokojące informacje!
• Nie mogę się doczekać, aż zobaczę Cię w przyszły weekend!

Oprócz tego, że są używane samodzielnie z wykrzyknikami, czasami używa się również wykrzykników na początku wypowiedzi kończącej się wykrzyknikiem:

• Wow, oni naprawdę tego nie przewidywali!
• Kurczę, to był niesamowity mecz piłki nożnej!
• Tak, jest dużo później, niż myślałem!

Interpunkcja końcowa: Mniej popularne formy

Elipsy

W piśmie nieformalnym czasami używa się wielokropków na końcu zdania, aby wskazać, że mówca przestaje działać, lub aby nadać zdaniu niepewny, melancholijny lub niskoenergetyczny ton:

• Zapytali mnie o moją ostatnią pracę, a ja nie byłem pewien, co powiedzieć. . .
• Felix nie jest pewien, czy przyjedzie na konwencję. . .
• To był taki szary, mało inspirujący dzień. . .

Znak zapytania z wykrzyknikiem/Interrobang

Często w mowie zadawane jest zwykłe lub retoryczne pytanie w tonie podekscytowania, niedowierzania lub zamieszania. W zwykłym piśmie ton ten można wskazać za pomocą znaku zapytania i wykrzyknika na końcu zdania:

• O czym ty do cholery myślałeś?!
• Jutro jedziemy na wycieczkę?!
• Skąd mam znać na to odpowiedź?!

Od czasów drukarskich podejmowano próby wprowadzenia do języka angielskiego nowych form interpunkcji końcowej, a jednym z najbardziej udanych z nich był interrobang ( ‽), który nakłada znak zapytania na wykrzyknik. Ma to być bardziej elegancka forma interpunkcji w przypadku pytań wymagających tonu zaskoczenia i wątpliwości.

Interrobang nie jest powszechnie używany – najczęściej piszemy połączenie znaku zapytania i wykrzyknika, gdy chcemy pokazać, że pytanie jest zadawane ze zdziwieniem lub wątpliwością.

Znaki ironii

Ton ironii werbalnej może być szczególnie trudny do wyraźnego zrozumienia na piśmie, w wyniku czego na przestrzeni wieków zasugerowano wiele nowych znaków interpunkcyjnych na końcu zdania, aby pokazać, że zdanie należy czytać jako sarkastyczne lub w inny sposób werbalne ironiczny — co oznacza, że ​​jego rzeczywiste znaczenie jest sprzeczne z dosłownym. Jednak żaden z tych znaków nie został jak dotąd powszechnie zaakceptowany przez głównego nurtu pisarzy, czytelników i wydawców.

Ton i końcowa interpunkcja

Jak omówiliśmy powyżej, znaki interpunkcyjne na końcu zdania nadają zdaniu określony ton.

Zdania oznajmujące, które zawsze kończą się kropką, mają równy, rzeczowy ton. Kiedyzdanie rozkazujące kończy się kropką, ma ton grzecznej prośby lub spokojnego żądania.Zdania pytającezakończone znakami zapytania mają ton pytający lub proszący.Wykrzykniki, które kończą się wykrzyknikami, mają stanowczy, podekscytowany lub w inny sposób wzmożony emocjonalnie ton.Zdania rozkazujące zakończone wykrzyknikamimają bardziej wymagający, pilny lub podekscytowany ton.

Aby zademonstrować sposób, w jaki robi to interpunkcja, oto trzy podobne zdania z trzema różnymi formami interpunkcji końcowej; zwróć uwagę na różnice w tonie:

• Musisz się temu przyjrzeć.
• Spójrz na to.
• Czy zechciałbyś na to spojrzeć?
• Spójrz na to!
• Czy spojrzałbyś na to!

Formatowanie znaków interpunkcyjnych na końcu zdania

Formatując znaki interpunkcyjne na końcach zdań, należy pamiętać o kilku rzeczach:

• Po znaku interpunkcyjnym kończącym zdanie zawsze powinna znajdować się jedna spacja, a nie dwie.
• Kiedy zdanie kończy się skrótem, który sam kończy się kropką, nie dodajesz kolejnej kropki na zakończenie zdania ( Potrzebujemy papierów, długopisów, znaczków itp., a niePotrzebujemy papierów, długopisów, znaczków itp..) .
• Kwestia, czy końcowy znak interpunkcyjny pogrubić, czy pochylić, w zależności od sposobu formatowania otaczającej go kopii, jest kwestią stylu wydawniczego; różne przewodniki po stylu mają różne zalecenia. Jeśli piszesz dla punktu sprzedaży lub zajęć korzystających z określonego przewodnika po stylu, zapoznaj się z tym przewodnikiem. Jeśli nie, wybierz styl formatowania i stosuj go konsekwentnie.

Często zadawane pytania dotyczące interpunkcji na końcu zdania

Jakie są trzy główne formy interpunkcji na końcu zdania?

Trzy główne formy interpunkcji na końcu zdania to kropka, znak zapytania i wykrzyknik.

Jakie są przykłady mniej powszechnych końcowych znaków interpunkcyjnych?

W zwykłym piśmie zdania czasami kończą się wielokropkiem, który może wskazywać na skończenie lub niepewność, lub razem znakiem zapytania i wykrzyknikiem, co sprawia, że ​​zdanie można odczytać jako pytanie ze zdziwieniem lub niedowierzaniem.

Istnieje również interrobang, który łączy znak zapytania i wykrzyknik w jeden znak interpunkcyjny, a także kilka znaków, które na przestrzeni dziejów były proponowane w celu wskazania ironii werbalnej. Jednak żaden z nich nie jest dziś w powszechnym użyciu.

Jak końcowa interpunkcja wpływa na ton mojego zdania?

Kropki często kończą zdania oznajmujące, nadając im równy, rzeczowy ton.

Znaki zapytania kończą zdania pytające, które mają ton pytający lub proszący. Wykrzykniki zakończone wykrzyknikami mają ton stanowczy, podekscytowany lub w inny sposób wzmożony emocjonalnie.

Czy powinienem wpisać dwie spacje po zamykającym znaku interpunkcyjnym?

Nie. Odstęp między zdaniami powinien być zawsze pojedynczy, a nie podwójny.