Czy można zakończyć zdanie przyimkiem?

Czasami my, entuzjaści gramatyki, musimy cofnąć się o krok i trochę się rozluźnić. Chociaż istnieją pewne reguły gramatyczne, które są twarde i szybkie (patrzę na ciebie, splot przecinkowy), czasami jest miejsce na ruchy (jak kontrowersyjne twierdzenie, że możesz dzielić bezokoliczniki). Dzisiaj zajmujemy się kolejną chybotliwą zasadą: czy kończenie zdania przyimkiem jest w porządku?

Szpilka

Zastanów się? Jestem tutaj, aby uwolnić twoje długopisy i powiedzieć, że twoja protagonistka może zapytać swojego niewiernego chłopaka, z którym właśnie był .

Co to jest przyimek?

Najpierw krótki przegląd: czym jest przyimek? Te koty całkiem dobrze to wyjaśniają.

Szpilka

Podsumowując:

Powyższe przyimki pokazują położenie kotów w przestrzeni. Dodajmy do zabawy te przyimki, które pokazują lokalizację w czasie:

Nakarmiłem koty dziś rano o siódmej.

Pamela wieczorem sprząta siedem kuwet .

Po pogłaskaniu kotów umyj ręce przed jedzeniem.

Czy zakończenie zdania przyimkiem jest złe?

Ostatnio rozmawialiśmy o „zasadzie”, że nie należy dzielić bezokoliczników i dlaczego jest to naprawdę w porządku.

Konkluzja: kilka wieków temu, kiedy nasza gramatyka była ponurym bałaganem, niektórzy zdeklarowani gramatycy postanowili zastosować reguły łacińskie do języka angielskiego, niezależnie od tego, czy był to rozsądny wybór.

W tym przypadku dramaturg John Dryden jako pierwszy podjął w 1672 roku pismo przeciw kończeniu zdań przyimkami. Twierdził, że skoro nie można kończyć zdania przyimkiem po łacinie, nie należy tego robić po łacinie. Angielski też.

Problem z przestrzeganiem reguły

Jednak angielski nie jest łaciną, a nasze zdania są bardzo różnie konstruowane. Łatwo jest skonstruować idealnie logiczne i gramatycznie poprawne zdania, których jedyną „wadą” jest to, że kończą się przyimkami.

Dodatkowo, kiedy próbujesz „naprawić” te zdania, możesz skończyć z kilkoma dość szalonymi zwrotami akcji, jak ten cytat często błędnie przypisywany Winstonowi Churchillowi:

„To jest ten rodzaj bzdur, których nie będę w to wprawiał!”

A ponieważ zdajemy sobie sprawę, jak arbitralna i bezpodstawna była ta zasada na początku, odeszliśmy od ścisłego jej przestrzegania. Więc jeśli kiedykolwiek wpisałeś się w kąt, martwiąc się regułą przyimków, oddychaj głęboko.

Można kończyć zdanie przyimkiem.

Biorąc to pod uwagę, istnieje kilka zastrzeżeń.

Kiedy kończyć zdanie przyimkiem NIE JEST W porządku

Jeśli znaczenie zdania jest nadal jasne bez końcowego przyimka, usuń je.

W moim rodzinnym mieście na wzgórzach zachodniej części Pensylwania często słyszy się, jak ktoś pyta przez telefon: „Hej, gdzie jesteś?” „Gdzie jesteś” nie wymaga wyjaśnienia, więc skróć to „w”.

Z drugiej strony, nie jest niczym niezwykłym podsłuchanie, jak ktoś nazywa grupę ludzi „chłopakami yinz”, więc raczej nie nazwałbym mojego rodzinnego miasta drogowskazem dobrej gramatyki i użycia.

Jeśli jednak przyimek jest kluczem do znaczenia zdania, a przeniesienie go spowodowałoby niepotrzebne akrobacje pisemne, możesz zakończyć zdanie przyimkiem. Na przykład:

Carla chciała biec, ale jej stopy odmówiły. Na co ona czekała?

Przepisanie tego ostatniego zdania całkowicie pogmatwałoby prozę. Nikt nie pyta: „Na co ona czekała?” Chodź teraz.

Ditch Dryden (lub nie)

Czy można kończyć zdanie przyimkiem? Tak.

Czy to twierdzenie jest kontrowersyjne? Obstawiasz.

Jeszcze . . . może nadszedł czas, aby przemyśleć, jak bardzo zwracamy uwagę na tych siedemnastowiecznych introwertyków mających obsesję na punkcie łaciny.

Czy słyszałeś „zasadę” (mit * kaszel), że zakończenie zdania przyimkiem jest poważnym błędem? Czy kiedykolwiek kończysz zdania przyimkami? Daj nam znać w sekcji komentarzy.