Pomocny przewodnik po pisaniu przypisów końcowych

Przypisy końcowe to małe notatki na końcu rozdziału, artykułu akademickiego, artykułu lub książki, które dostarczają dodatkowych informacji lub cytują źródło fragmentu tekstu. Przypis końcowy jest zwykle oznaczony numerem w indeksie górnym ( 1 ), który odpowiada pasującemu przypisowi końcowemu w sekcji „Notatki” lub na stronie na końcu tekstu.

Jednak przypisy końcowe to coś więcej niż tylko cytowanie źródeł. Świetnie nadają się do dodawania dodatkowego komentarza, który nie pasuje do tekstu, zwłaszcza do dłuższych fragmentów, które są zbyt duże, aby zmieściły się w przypisach. Poniżej wyjaśniamy, jak używać przypisów końcowych w stylu Chicago i formacie MLA, ale najpierw odpowiedzmy na pytanie „Co to jest przypis końcowy?”

Co to są przypisy końcowe?

Przypisy końcowe działają jak przypisy : w tekście pojawia się numer w indeksie górnym, który odpowiada pasującej notatce w innym miejscu. W przypadku przypisów końcowych właściwe notatki pojawiają się na osobnej stronie, zwykle zatytułowanej „Notatki”, na końcu rozdziału, pracy naukowej, artykułu lub książki. Ta strona „Notatki” nie zastępuje strony z bibliografią ani cytowanymi pracami , ale raczej ją wspiera.

Zaletą stosowania przypisów końcowych (i przypisów) zamiast cytatów w tekście jest to, że można zawrzeć więcej informacji. Cytaty w tekście informują jedynie o absolutnym minimum źródła, np. o nazwisku autora lub roku publikacji. Z drugiej strony przypisy końcowe i dolne mogą być dłuższe i zawierać więcej szczegółów, ponieważ znajdują się poza tekstem głównym.

Gdy są używane do cytowania źródeł, są wymagane, zwłaszcza jeśli Twój tekst ma problemy z przejściem kontroli plagiatu . Wszystkie główne przewodniki stylistyczne mają własne zasady formatowania takich notatek – z wyjątkiem formatu APA , który wymaga wyłącznie przypisów.

Jak tworzyć przypisy końcowe online

Jeśli nie wiesz, jak korzystać z przypisów końcowych, czasami szybsze może być po prostu skorzystanie z generatora cytatów, niż samodzielne pisanie cytatów.

Nasz generator cytatów umożliwia wprowadzenie wszystkich szczegółów źródła, a następnie automatycznie tworzy cytat, w zależności od wybranego przewodnika po stylu. Wystarczy, że klikniesz przycisk kopiuj i wkleisz gotowy cytat do swojej pracy.

Jeśli Twoim źródłem jest witryna internetowa, możesz także skorzystać z naszej funkcji automatycznego cytowania . Korzystając z Grammarly dla systemu Windows lub Mac, odwiedź jedną z tysięcy kompatybilnych witryn, takich jak Wikipedia, Frontiers, PLOS One, ScienceDirect, SAGE Journals, PubMed, Elsevier, DOAJ, arXiv i Springer i kliknij przycisk „Uzyskaj cytat” w w lewym dolnym rogu ekranu. Otrzymasz zarówno pełne, jak i śródtekstowe cytaty ze strony, niezależnie od tego, z jakiego przewodnika stylu korzystasz.

Przypisy końcowe a przypisy: jaka jest różnica?

Przypisy końcowe i dolne są często mylone, ponieważ są ze sobą bardzo blisko powiązane. W obu przypadkach w tekście używane są cyfry w indeksie górnym, które odpowiadają notatkom w innych miejscach. Obydwa zazwyczaj dotyczą tego samego tematu, np. cytatów źródłowych lub komentarzy. Ogólnie rzecz biorąc, główna różnica polega na tym, gdzie znajdują się notatki:

• Przypisy końcowe umieszcza się w osobnej sekcji lub stronie po pracy, zazwyczaj na końcu rozdziału, pracy naukowej, artykułu lub książki.
• Przypisy umieszcza się na dole strony zawierającej fragment, do którego się odnoszą.

W większości przypadków przypisy końcowe i dolne są wymienne i czasami można ich używać razem. Jeśli musisz wybierać między przypisami końcowymi a przypisami dolnymi,rozważ przypisy końcowe, jeśli planujesz pisać długie notatki. Przypisy końcowe dobrze mieszczą dłuższe notatki, ponieważ są zapisywane na osobnej stronie na końcu pracy. Długie przypisy mogą być kłopotliwe, ponieważ zajmują zbyt dużo miejsca na stronie.

Naucz się korzystać z przypisów końcowych: styl Chicago

Styl chicagowski znany jest z używania zarówno przypisów końcowych, jak i dolnych. Oferuje dwie różne opcje cytowań: system przypisów-bibliografii, który wykorzystuje przypisy końcowe lub przypisy dolne, oraz system autor-data, który wykorzystuje cytaty w tekście.

Jeśli korzystasz z systemu notatek-bibliografii, możesz wybrać, czy chcesz używać przypisów końcowych, czy dolnych. Jeśli masz trudności z podjęciem decyzji, zobacz poprzednią sekcję.

Przypisy końcowe są umieszczane na osobnej stronie lub w sekcji zatytułowanej „Notatki” po tekście akademickim , niezależnie od tego, czy jest to rozdział, artykuł czy książka. Ta strona „Notatki” znajduje się po wszelkich załącznikach, ale przed bibliografią.

Cytaty z przypisów końcowych mają ten sam format, co wszystkie cytaty z Chicago. Jeśli źródłem jest książka, format powinien wyglądać następująco:

#. Imię i nazwisko autora.Pełny tytuł pracy(Miasto wydania: nazwa wydawcy, rok wydania), numery stron.

„#” oznacza numer przypisu końcowego. Należy pamiętać, że w przypisach końcowych liczbę zapisuje się zwykłą czcionką, po której następuje kropka. Toniejest w indeksie górnym, tak jak jest w tekście.

Ponieważ przypisy końcowe są oddzielone od fragmentu, do którego się odnoszą, najlepiej uwzględnić wszystkie szczegóły, aby czytelnicy nie musieli wracać tam i z powrotem. Oznacza to, że nawet jeśli notatki są napisane jako pełne zdania, nadal musisz uwzględnić każdy szczegół w pełnym cytacie przypisu końcowego.

Na stronie „Notatki” po prostu wypisz każdy przypis końcowy w kolejności, w jakiej się pojawiają. Jeśli tekst jest podzielony na rozdziały, umieść notatki według rozdziałów, używając numeru rozdziału, tytułu lub obu tych elementów jako podtytułu.

W tekście znacznik liczbowy najlepiej umieścić na końcu zdania, po kropce. W przeciwnym razie możesz umieścić je na końcu stwierdzenia lub frazy w zdaniu, ale znowu pojawia się ono po znaku interpunkcyjnym, takim jak przecinek lub średnik. Jedynym wyjątkiem jest myślnik: numer przypisu końcowego powinien znajdować się przed myślnikiem.

Nawet w przypadku przypisów dolnych i końcowych styl chicagowski nadal wymaga osobnej bibliografii z pełnymi cytatami dla wszystkich wykorzystanych źródeł. Preferowany jest tytuł „Bibliografia”, ale dopuszczalne są także „Cytowane prace” lub „Cytowane publikacje”.

Przykłady przypisów końcowych z Chicago

W tekście:

„Frankl wspomina fizyczne próby swego uwięzienia z obiektywną sterylnością naukowca. To właśnie ta męka doprowadziła go do wniosku: „cierpienie przestaje być cierpieniem w chwili, gdy nabiera sensu” 2.

Na stronie „Notatki”:

1. W szczególności Frankl wspomina o konieczności pracy w podartych butach i braku odpowiedniej ochrony przed warunkami atmosferycznymi, nawet podczas ekstremalnie niskich temperatur i burz.
2. Viktor Frankl,Człowiek w poszukiwaniu sensu, przeł. Boston: Beacon Press, 2006, s. 73.

Naucz się korzystać z przypisów końcowych: w stylu MLA

Format MLA jest nieco bardziej swobodny pod względem zasad dotyczących przypisów końcowych w porównaniu ze stylem chicagowskim. Chociaż MLA preferuje cytaty źródłowe w tekście, przypisy końcowe mogą być nadal używane w przypadku:

• wiele źródeł w tym samym fragmencie, co byłoby zbyt rozpraszające w tekście
• określenie, które wydanie lub tłumaczenie zostało użyte, jeśli istnieje wiele wersji dzieła
• notatki dotyczące treści zawierające dodatkowe informacje, które nie mieszczą się w tekście strony

Przypisy końcowe znajdują się na końcu rozdziału, artykułu lub książki w osobnej sekcji zatytułowanej „Notatki” lub „Przypisy końcowe”. W przeciwieństwie do stylu chicagowskiego, MLA używa indeksów górnych na początku każdego przypisu końcowego. Jeśli przypis końcowy jest napisany w formie zdania, umieść odpowiednie numery stron w nawiasach, tak jak w przypadku cytatu w tekście.

Przykłady przypisów końcowych MLA

W tekście:

„Wolny od pragnień, uświadamiasz sobie tajemnicę”. 1

„Złapany w pożądaniu, widzisz tylko przejawy”. 2

Na stronie „Notatki”:

1 Fragment ten można alternatywnie przetłumaczyć jako „sekret czeka na wgląd oczu nieprzyćmionych tęsknotą”.

2 Cytaty zTao Te Chingwykorzystują tłumaczenie Stephena Mitchella, chyba że zaznaczono inaczej.

Często zadawane pytania dotyczące przypisów końcowych

Co to są przypisy końcowe?

Przypisy końcowe to małe notatki na końcu rozdziału, artykułu akademickiego, artykułu lub książki, które dostarczają dodatkowych informacji lub cytują źródło fragmentu tekstu. Przypisy końcowe zapisuje się na osobnej stronie na końcu pracy, w przeciwieństwie do przypisów, które umieszcza się na dole strony.

Co zawiera przypisy końcowe?

Przypisy końcowe mogą służyć różnym celom: cytowaniu źródeł, dodawaniu dodatkowych informacji, kierowaniu czytelników do innych obszarów itp. Każdy przewodnik stylistyczny ma swoje własne wymagania dotyczące formatowania, ale zazwyczaj jest zgodny ze zwykłymi wytycznymi dotyczącymi cytowania zawartymi w przewodniku stylistycznym.

Jaka jest różnica między przypisami końcowymi a przypisami dolnymi?

Przypisy końcowe i przypisy są bardzo podobne, ponieważ zawierają informacje uzupełniające, w tym cytaty, poza tekstem głównym. Różnica polega na tym, gdzie się pojawiają: przypisy końcowe umieszcza się na końcu pracy, na osobnej stronie, natomiast przypisy na dole strony zawierającej fragment, do którego się odnoszą.