Wyjaśnienie błędu ekwiwokacji wraz z przykładami

Opublikowany: 2022-07-21

Ile to kilka?

Jak najprawdopodobniej słyszałeś, jak mówią ludzie (i całkiem prawdopodobne, że sam powiedziałeś), kilka może oznaczać trzy. Albo cztery. Albo siedem. Ponieważ nie ma prawdziwego odcięcia dla tego, co składa się z „kilku” czegoś. Nie ma też konkretnego odcięcia dla „kilku rzeczy” lub „kilku rzeczy”.

Ale gdyby ktoś powiedział ci, że jest świetnym uczniem, ponieważ przespał lekcję tylko kilka razy, co byś pomyślał? A co byś pomyślał, gdybyś poprosił ich o wyjaśnienie swojego zeznania i dowiedziałbyś się, że przespali lekcję dwanaście razy w ciągu semestru?

Prawdopodobnie czulibyście się oszukani i moglibyście zwrócić uwagę, że celowo użyli niejednoznaczności tego wyrażenia, aby ukryć, ile razy faktycznie spali podczas zajęć. Ponieważ dokładnie to zrobili. Jest nazwa dla tego rodzaju oszustwa: ekwiwokacja.

Daj swojemu pisaniu dodatkowy połysk
Grammarly pomaga komunikować się pewnie
Pisz z Grammarly

Czym jest błąd logiczny ekwiwokacji?

Ekwiwokacja, czyli „nazywanie dwóch różnych rzeczy tą samą nazwą”, jest logicznym błędem używania słowa lub frazy w argumencie:

  • W niejednoznaczny sposób
  • Co oznacza dwie lub więcej rzeczy

Oto przykład:

  • Sałatka jest zdrowa, a sałatka taco to sałatka. Dlatego sałatka taco jest zdrowa.

Oczywiście sałatka taco nie jest daniem, które większość ludzi uważa za zdrowe. Czasami ekwiwokacja jest używana dla efektu humorystycznego. W innych przypadkach jest używany jako sposób na przedstawienie argumentu w złej wierze. Na przykład, zapytany o zaległe zadanie, uczeń może powiedzieć swojemu nauczycielowi, że pracował nad zadaniem poprzedniego wieczoru. Technicznie jest to prawda, ale podczas gdy uczeń zakłada, że ​​nauczyciel myśli, że ma na myśli „skończony”, w rzeczywistości miał na myśli, że po prostu wykonał jakąś pracę nad wciąż nieukończonym zadaniem.

Wyrażenie „argument w złej wierze” oznacza stwierdzenie lub stanowisko, o którym kłócący się wie, że nie jest uczciwe ani sprawiedliwe. Ogólnie rzecz biorąc, jednostki wysuwają argumenty w złej wierze, próbując uniknąć konieczności krytycznego myślenia o kwestiach, które omawiają, oraz uznania, że ​​stanowiska ich przeciwników są dobrze uzasadnione i zrozumiałe. Ekwiwokacja nie jest jedynym logicznym błędem, który można zastosować w argumentacji w złej wierze lub eseju argumentacyjnym . Inne błędy, które często pojawiają się w tego rodzaju dyskusjach, to błąd „ słomianego człowieka” i błąd „ czerwonego śledzia” .

Ekwiwokacja jest nieformalnym błędem , co oznacza, że ​​nielogiczna część argumentu dotyczy sposobu zastosowania argumentu, a nie samej struktury argumentu.

Ekwiwokacja jest często wyrażana w następującym formacie: „Jeśli X to Y, a Y to Z, to Z musi być X”. Oto kilka przykładów:

  • Gleba jest naturalna. Naturalne rzeczy są dla ciebie dobre. Więc można połknąć glebę.
  • Wszyscy ludzie są równi. Kobiety nie są mężczyznami, więc nie wszystkie kobiety są sobie równe.
  • Koty są wspaniałymi zwierzętami domowymi. Tygrysy to duże koty. Oznacza to, że tygrysy są wspaniałymi zwierzętami domowymi.

Ekwiwokacja jest łatwa do zauważenia, gdy jest napisana w ten sposób. Może nawet wydawać się komicznie proste, do tego stopnia, że ​​śmieszne wydaje się grupowanie go z innymi błędami logicznymi, które możesz napotkać na piśmie .

Ale ekwiwokacja nie zawsze jest sformatowana w ten sposób. Czasami, jak omówiliśmy w naszym przykładzie ucznia mówiącego swojemu nauczycielowi, że pracował nad swoim zadaniem poprzedniej nocy, jest to wykorzystywane jako strategia kłamstwa przez pominięcie. Oto kilka przykładów:

  • Kierowca, który zostaje zatrzymany, mówi oficerowi, że wypili tylko kilka piw, podczas gdy w rzeczywistości wypili kilka piw plus dwa drinki mieszane.
  • Konsultant mówi, że nie pracował dla Twojego bezpośredniego konkurenta, ale nie wspomina, że ​​pracował dla innych konkurentów.
  • Firma farmaceutyczna twierdzi, że lek może mieć niewielkie skutki uboczne, jeśli wie, że może on rzeczywiście powodować zawał serca.

Jaki jest cel błędu ekwiwokacji?

Ekwiwokacja jest często wykorzystywana jako strategia zaciemniania. Inny termin, który możesz znać, podwójna mowa, odnosi się do ekwiwokacji. Kilka typowych przykładów podwójnej mowy w języku angielskim to:

  • instead of Nierozważny zamiast instead of Osoba zainteresowana zamiast instead of Obniżanie kosztów zamiast Podwójna mowa często zawiera eufemizmy, ale nie zawsze. Ponieważ istnieje tak wiele sposobów wykorzystania ekwiwokacji, może to być jeden z trudniejszych logicznych błędów do wykrycia w tekście.

    Możesz zidentyfikować dwuznaczność na piśmie, uważnie przyglądając się argumentowi, aby znaleźć lukę między początkowym twierdzeniem argumentującego a jego ostatecznym wnioskiem. Może to zająć trochę czasu, zwłaszcza gdy masz do czynienia z kłótnią, która nie jest tak jasno sformułowana, jak te w pierwszym zestawie przykładów, które podaliśmy. Spójrz na ten przykład:

    • Zajęcia z samoobrony uczą uczestników, jak lepiej walczyć, ale walka jest zła. Więc nie powinniśmy mieć zajęć z samoobrony na kampusie.

    Argumentujący zaczyna od założenia, że ​​zajęcia z samoobrony uczą swoich uczestników, jak skuteczniej walczyć. Niezależnie od tego, czy to prawda, czy nie, takie jest twierdzenie argumentującego. Pamiętaj, że demontaż błędu logicznego polega na wskazaniu błędu w konstrukcji argumentu, a nie na udowadnianiu, że jest on błędny. To, czy oświadczenie jest prawdziwe, czy fałszywe, nie ma nic wspólnego z tym, czy jest błędne, czy nie.

    Następnie przyjrzyjmy się końcowej konkluzji kłócącej się osoby: nie powinniśmy organizować zajęć z samoobrony na terenie kampusu . Nie twierdzą, że to dlatego, że zajęcia uczyłyby uczestników, jak lepiej walczyć, ale dlatego, że walka jest zła. To drugie twierdzenie, że walka jest zła, nie wynika logicznie z pierwszego twierdzenia. Znowu, czy to prawda, czy nie, nie ma tu znaczenia – logicznie rzecz biorąc, bardziej rozsądnym twierdzeniem byłoby to, że uczynienie uczniów lepszymi wojownikami doprowadziłoby do większej przemocy interpersonalnej.

    Praca nad przypadkiem dwuznaczności wymaga krytycznego myślenia, aby odróżnić fakt od opinii pisarza. Podobnie wymaga to szczegółowego spojrzenia na argument – ​​chociaż możesz zgodzić się, że walka w większości przypadków jest zła, prawdopodobnie zgadzasz się również, że umiejętność obrony przed niesprowokowanym atakiem może być ważną umiejętnością.

    Kiedy stajesz w obliczu dwuznaczności w pisemnej dyskusji lub debacie twarzą w twarz, poproś przeciwnika o wyjaśnienie swojego oświadczenia. Powiedz im, że nie możesz krytycznie reagować na niejasne twierdzenia, więc aby kontynuować dyskusję w dobrej wierze, potrzebujesz konkretnych przykładów lub konkretnych liczb. Możesz również poprosić ich, aby wyjaśnili, w jaki sposób doszli do wniosków, które przedstawiają – co, jeśli są na to otwarte, może spowodować, że dostrzegą wadę ich własnej argumentacji.

    Przykłady błędu logicznego ekwiwokacji

    Ekwiwokacja może wyglądać tak:

    • Powiedziałem rodzinie, że przegapię zjazd, ponieważ w tym tygodniu wracam do domu z wakacji. Wracam do domu w czwartek, a zjazd jest w piątek, ale nie okłamałem ich, kiedy będę w domu.
    • Maliny to owoce, więc sorbet malinowy liczy się jako porcja owoców.

    Może też wyglądać tak:

    • Nasza firma szczyci się efektywnością, dlatego w tym roku podjęliśmy decyzję o obniżeniu kosztów.
    • Mam prawo do wolności słowa, więc mam prawo mówić, co chcę.

    Często zadawane pytania dotyczące błędu logicznego ekwiwokacji

    Czym jest błąd logiczny ekwiwokacji?

    Ekwiwokacja to błąd logiczny polegający na używaniu słowa lub frazy w argumencie w sposób niejednoznaczny lub oznaczający dwie lub więcej rzeczy

    Jak działa błąd logiczny ekwiwokacji?

    Błąd ekwiwokacji działa poprzez opieranie się na niejednoznacznym znaczeniu lub odrębnych znaczeniach słowa w celu zmylenia i ukrycia informacji przed czytelnikiem lub słuchaczem.

    Jak rozpoznać błąd ekwiwokacji?

    Możesz zidentyfikować dwuznaczność na piśmie, uważnie przyglądając się argumentowi, aby znaleźć lukę między początkowym twierdzeniem argumentującego a jego ostatecznym wnioskiem. W niektórych przypadkach wymaga to zniuansowanego spojrzenia na argument i oddzielenia opinii pisarza od faktów.