Grammarly IRL: Jak Eric Patterson komunikuje się, aby wspierać społeczność niesłyszących

Droga Erica Pattersona do poprawy komunikacji dla społeczności osób niesłyszących i niedosłyszących rozpoczęła się wcześnie.

Przez całe dzieciństwo w wiejskim Teksasie Patterson był włączany do głównego nurtu — co oznaczało, że uczęszczał do szkół ze słyszącymi uczniami i nauczycielami — i czuł się przytłumiony swoją zdolnością do pełnego zaangażowania się w otaczających go ludzi. Nie posługiwali się biegle jego najwygodniejszym sposobem wypowiedzi: językiem migowym.

„Za każdym razem, gdy miałem problemy i zmagania, chciałem je wyrazić, ale nie byłem w stanie, ponieważ nie było nikogo, kto byłby na tyle biegły, aby mnie zrozumieć i komunikować się ze mną” — wspomina. „Wiele moich interakcji miało miejsce w skondensowanych formatach ze skróconymi informacjami”.

Mając na uwadze te doświadczenia, po studiach szukał możliwości pomagania innym takim jak on, więc nie napotykali na te same bariery.

Te poszukiwania doprowadziły go do Deaf Action Center, organizacji non-profit z siedzibą w Dallas, która od 1977 roku wspiera społeczność niesłyszących w Teksasie, zwiększając możliwości w zakresie zdrowia, edukacji i bezpieczeństwa ekonomicznego. Programy DAC obejmują zarówno usługi posiłków dla seniorów, jak i usługi coachingowe dla studentów niesłyszących w zakresie znalezienia pracy po ukończeniu studiów.

Patterson pracował najpierw jako adwokat, a następnie przeniósł się do działu tłumaczeń ustnych, którym obecnie kieruje. Po drodze został głuchym tłumaczem przysięgłym. Gdy firmy muszą zapewnić tłumacza osobie niesłyszącej — zgodnie z wymogami amerykańskiej ustawy o niepełnosprawności — mogą skontaktować się z DAC, a tłumacz z zespołu Pattersona wkroczy, aby zaoferować swoje usługi.

Ale aby koordynować tę pracę nad tłumaczeniem języka migowego, musi użyć całkowicie innej formy komunikacji: pisanego języka angielskiego. A dla Pattersona, podobnie jak dla wielu niesłyszących profesjonalistów, nie zawsze jest to tak proste i oczywiste, jak mogą przypuszczać osoby słyszące.

Niesłyszący profesjonaliści a język angielski

„Angielski i stojąca za nim lingwistyka — gramatyka języka — jest bardzo łatwo przyswajana przez słyszące dzieci i słyszące ludzi, ponieważ jest uczona w sposób dorozumiany — wyjaśnia Patterson. „Dzieci dorastają, słysząc, jak rodzice rozmawiają po angielsku i przypadkowo rozwijają zrozumienie samego języka”.

Chociaż pochodzenie jest bardzo zróżnicowane w społeczności niesłyszących, często zdarza się, że te możliwości uczenia się w sposób dorozumiany nie są dostępne dla dzieci niesłyszących: „Tracimy to doświadczenie i jesteśmy zmuszeni uczyć się języka angielskiego bezpośrednio, poprzez podręczniki i lekcje”.

Patterson, który w wieku dwóch lat stracił słuch po zachorowaniu na zapalenie opon mózgowych, wychowywał się w gospodarstwie domowym, w którym rodzice mieli pewną styczność z językiem angielskim. Ale mimo to on — podobnie jak wiele osób niesłyszących w świecie anglojęzycznym — nie uważa go za swój ojczysty język. To amerykański język migowy lub ASL.

„ASL nie jest liniowy i nie ma formy pisemnej. Zamiast tego używamy przestrzeni jako naszej struktury. To język wizualny” — mówi Patterson. Oznacza to, że kiedy on i jego niesłyszący koledzy muszą porozumiewać się liniowym, pisanym językiem angielskim, nie zawsze mają taką samą płynność jak ludzie słyszący. „Dlatego osoby niesłyszące zazwyczaj piszą na niższym poziomie, gdy używają angielskiego”.

Z tego powodu Patterson i jego niesłyszący koledzy z DAC często wykonują dużo dodatkowej pracy podczas pisania. „Nieustannie koncentrujemy się na upewnianiu się, że nasz angielski jest doskonały, aby nasi słyszący koledzy i firmy, z którymi współpracujemy, postrzegali nas jako równych sobie i postrzegali nas jako profesjonalnych i kompetentnych” – mówi. „To wymaga wielu zmian i manipulacji z naszej strony, aby zweryfikować nasz język. Ciągle się zastanawiamy, czy sprawdzają nasz język i czy brzmi dobrze – czy go krytykują. Czy jest na równi?

Zaczął szukać lepszych sposobów zarządzania tą pracą. I wtedy znalazł Grammarly. Asystent pisania pomaga mu pisać „płynne, płynne angielskie zdania”.

„Grammarly pozwoliło nam zaoszczędzić czas na przeglądaniu naszych tekstów i skupić się bardziej na rozwijaniu naszych projektów i programów” — mówi Patterson. „Pomaga nam być bardziej konkurencyjnym w pracy i poświęcić więcej czasu na opracowywanie projektów i pomysłów”.

On i inni w DAC używają asystenta pisania Grammarly, aby upewnić się, że ich komunikacja e-mailowa z klientami i firmami jest jasna i profesjonalna. Produkt wspiera je również we wszystkich rodzajach treści — od kanałów mediów społecznościowych po posty na blogach hostowane w witrynie organizacji.

A wraz ze wzrostem jakości rośnie ilość, mówi Patterson: „Dzięki Grammarly mogę wypychać więcej pisanych treści poza organizację, które mogą edukować innych i informować ich o oferowanych przez nas usługach”.

Podpisywanie — i łączenie — na odległość

Sprawy trochę się skomplikowały dla DAC podczas pandemii. Komunikacja migowa wymaga, aby ludzie widzieli się nawzajem, a to nie jest łatwe w przypadku dystansu społecznego. Organizacja zaczyna kreatywnie podchodzić do rozwiązań — znajdując sposoby „komunikowania się twarzą w twarz na odległość”.

Ale w tej trudnej sytuacji jest pewien pozytyw, mówi Patterson: wzrost świadomości na temat certyfikowanych głuchych tłumaczy.

W czasach kryzysu, gdy pojawiają się ważne ogłoszenia, które wymagają szerokiego zrozumienia — na przykład oficjalne ogłoszenia związane z COVID-19 — nadawcy prawdopodobnie będą używać niesłyszącego tłumacza do logowania się na ekranie dla społeczności niesłyszących.

Po co zatrudniać niesłyszących tłumaczy zamiast kogoś, kto słyszy mówiony angielski i jednocześnie tłumaczy na ASL?

„Z powodu stresu związanego z sytuacją często wracają do ojczystej angielskiej i angielskiej struktury” — mówi Patterson.

Niesłyszący na ekranie tłumacz, który jest rodzimym językiem migowym, nie będzie miał takiej tendencji. „Podczas tych ogłoszeń alarmowych i transmisji głuchy tłumacz będzie dłużej pozostawał na tym rodzimym poziomie wizualnym przez cały czas trwania ogłoszenia”. Więcej niesłyszących oglądających ludzi zrozumie ważniejsze informacje bez konieczności przełączania kodu w tę i z powrotem z angielskim.

Oznacza to większą świadomość potrzeb społeczności niesłyszących — a to daje Pattersonowi nadzieję. „Po raz pierwszy widzę w telewizji tylu niesłyszących tłumaczy” — mówi — „i bardzo mi się to podoba”.

Nadrobić zaległości w serii „In Real Life” Grammarly:

Jak Rhonesha Byng pozwala kobietom rządzić światem

Jak Casandra Lorentson znalazła swój głos, by wywyższać innych?

Jak Alex Berger pisze swoją drogę na całym świecie

Jak Jeanette Stock wspiera społeczność techniczną LGBTQIA+

Jak Matt Halfhill sprawił, że kopie miło pisać?

Jak pismo Zaina Ismaila pomaga mu dokonać zmian

Jak Ann Handley pomaga każdemu pisać