Najlepsze pomysły na fabułę zaczynają się od prostego pytania

Kiedy piszesz powieści lub opowiadania, musisz znaleźć świetne pomysły na fabułę.

Na pustej kartce nic się nie dzieje, a patrzenie na nią to najgorszy sposób na rozpoczęcie pisania. Wielu pisarzy korzysta z zachęt do kreatywnego pisania, ale nie są one najlepszym sposobem na wymyślanie oryginalnych pomysłów.

Niektórzy pisarze czekają na przybycie muzy, która zwykle działa według bardzo zawodnego harmonogramu.

Ale najlepszym sposobem jest zadanie sobie tego pytania. Co jeśli?

Zarodki pomysłów na fabułę

Ale nie mam na myśli zaraźliwych zarazków. Chodzi mi o to, że zalążek pomysłu był punktem wyjścia dla wielu świetnych książek beletrystycznych.

Zamiast zadręczać się i załamywać ręce, miej otwarty umysł na małe pytania lub myśli, które masz każdego dnia.

Te małe zarodki pomysłów mogą bardzo szybko rozwinąć się i przerodzić w fantastyczne pomysły na historię do napisania książki.

Aby podać konkretny przykład, wpadłem na prosty pomysł podczas nauczania.

Moja klasa dla początkujących w języku angielskim uczyła się o liczebnikach porządkowych. Więc naturalnie użyłem dat i monarchów jako przykładów.

Kiedy moi uczniowie pracowali razem w parach, miałem dziwną myśl „co by było, gdyby”. Co by było, gdyby rodzice królowej Elżbiety mieli poczucie humoru i dali jej na imię June, May, a nawet April?

Moja myśl o królowej kwietnia pierwszego doprowadziła mnie do zabawnych pomysłów na temat monarchów, władców i kalendarza gregoriańskiego.

Rezultatem była farsa science fiction Piąty lutego , która stała się pierwszą książką z czterotomowej serii.

Zarodkiem dla mnie były liczebniki porządkowe. Kto by pomyślał, że można o tym napisać opowiadanie?

Znani autorzy i małe pomysły

Zaskakujące jest, jak proste były niektóre pomysły na fabułę lub początek historii w wielu słynnych książkach.

Oto kilka prostych przykładów.

Co znani autorzy powiedzieli o tym, jak wpadli na pomysł na fabułę.

Suzanne Collins-Igrzyska Śmierci

Pewnej nocy leżałem w łóżku i surfowałem po kanałach między programami reality TV a prawdziwymi relacjami z wojny.

Na jednym kanale jest grupa młodych ludzi rywalizujących o coś, czego nawet nie wiem; a na następnym jest grupa młodych ludzi walczących na prawdziwej wojnie.

Byłem naprawdę zmęczony, a granice między tymi historiami zaczęły się zacierać w bardzo niepokojący sposób. W tym momencie dotarła do mnie historia Katniss. Cytowane z Dziennika Biblioteki Szkolnej.

George Orwell – Folwark zwierzęcy

Wyjaśniając, w jaki sposób doszedł do napisania „Folwarku zwierzęcego”, Orwell mówi, że widział kiedyś małego chłopca biczującego konia.

Uderzyło mnie, że gdyby tylko takie zwierzęta uświadomiły sobie swoją siłę, nie mielibyśmy nad nimi żadnej władzy i że ludzie wykorzystują zwierzęta w taki sam sposób, w jaki bogaci wykorzystują [robotnika]. Cytowane z bloga Sary.

Mark Haddon – Dziwny przypadek psa nocną porą

Pochodzi z obrazu martwego psa z widelcem. Chciałem tylko dobrego zdjęcia na tej pierwszej stronie.

Dla mnie to było wciągające i żywe, i utkwiło ci w głowie. Dopiero kiedy to pisałem, zdałem sobie sprawę, przynajmniej w moim umyśle, że to też było całkiem zabawne. Ale to było zabawne tylko wtedy, gdy opisałeś to głosem, którego użyłem w książce.

Więc najpierw pojawił się pies, potem głos. Dopiero po kilku stronach naprawdę zaczęłam pytać, do kogo należy ten głos? Tak więc Christopher pojawił się w rzeczywistości, kiedy książka była już w toku. Cytowane z Powell's Books.

Kazuo Ishiguro – Okruchy dnia

Zaczęło się od żartu, który zrobiła moja żona. Przyszedł dziennikarz, żeby przeprowadzić ze mną wywiad do mojej pierwszej powieści.

A moja żona powiedziała: Czy nie byłoby zabawne, gdyby ta osoba przyszła zadać ci te poważne, poważne pytania dotyczące twojej powieści, a ty udawałbyś, że jesteś moim kamerdynerem?

Uznaliśmy, że to bardzo zabawny pomysł. Od tego czasu miałem obsesję na punkcie lokaja jako metafory. Cytowane z Paris Review.

JK Rowling – Harry Potter

W 1990 roku wraz z ówczesnym chłopakiem zdecydowaliśmy się na mieszkanie i przeprowadzkę do Manchesteru. Od czasu do czasu polowaliśmy na mieszkanie.

Pewnego weekendu, po szukaniu mieszkania, sama pojechałam pociągiem z powrotem do Londynu i pomysł na Harry'ego Pottera wpadł mi do głowy, powiedziała Rowling magazynowi Urbanette.

Tak się złożyło, że nie miałem długopisu i byłem zbyt nieśmiały, by poprosić kogoś o jeden w pociągu, co mnie wtedy frustrowało, ale kiedy patrzę wstecz, było to dla mnie najlepsze.

Dało mi to pełne cztery godziny w pociągu na wymyślenie wszystkich pomysłów na książkę. Cytat z Newsweeka.

Chociaż jest to tylko próbka myśli kilku znanych autorów, widać, że wszystkie pomysły zaczęły się od niezwykle prostych myśli.

Dowodzi to, że niektóre z najlepszych powieści często wynikają tylko z przeczucia pomysłu, a nie z wielkiego planu.

Zadaj sobie pytania „co by było, gdyby”.

Wielu znanych autorów uważa, że ​​dobry pomysł bierze się z prostego pytania. Co jeśli?

Stephen Kings mówi tak:

Pomysły czerpię zewsząd.

Ale wszystkie moje pomysły sprowadzają się do zobaczenia może jednej rzeczy, ale w wielu przypadkach jest to zobaczenie dwóch rzeczy i połączenie ich w jakiś nowy i interesujący sposób, a następnie dodanie pytania.

'Co jeśli?' „Co by było, gdyby” jest zawsze kluczowym pytaniem.

Neil Gaiman o pomysłach na fabułę

Pomysły czerpiesz z marzeń. Pomysły czerpiesz z nudów. Cały czas masz pomysły. Jedyną różnicą między pisarzami a innymi ludźmi jest to, że zauważamy, kiedy to robimy.

Pomysły pojawiają się, gdy zadajesz sobie proste pytania. Najważniejszym z pytań jest po prostu: A co jeśli…?

(Co by było, gdybyś obudził się ze skrzydłami? Co by było, gdyby twoja siostra zamieniła się w mysz? Co by było, gdybyście wszyscy dowiedzieli się, że wasz nauczyciel planuje zjeść jednego z was pod koniec semestru – ale nie wiecie kto?)

Kolejnym ważnym pytaniem jest: Gdyby tylko… Cytowane przez Neila Gaimana.

Mogę sobie wyobrazić, że pewnego dnia Douglas Adams zastanawiał się, co by było, gdyby kosmici wysadzili Ziemię w powietrze?

Albo Jasper Fforde mógłby się zastanawiać, co by było, gdyby postacie z rymowanek ożyły i zaczęły popełniać przestępstwa?

Co jeśli jest kluczowym pytaniem, gdy szukasz pomysłów na fabułę.

Unikaj pisania monitów

W Internecie można znaleźć tysiące wskazówek dotyczących pisania.

Mogą być przydatne w praktyce pisania, a zwłaszcza w pisaniu opowiadań. Ale nie ma iskry ani zalążka pomysłu.

Jeśli wezmę jeden na chybił trafił, zobaczysz, że w rzeczywistości jest to zarys historii.

Napisz historię o tym, jak mały chłopiec biegnie w kierunku głównego bohatera, a jego twarz rozjaśnia wyraz absolutnej radości. Potem zamierają, a ich radość zamienia się w złość, wściekłość. Twoja postać przechyla głowę, zdezorientowana, a potem dociera do niej prawda. Musi być jednym z Dzieci Zniszczenia, zrodzonym z ludzi dotkniętych Wielką Tragedią.

Dobrze jest używać takich podpowiedzi, jeśli zaczynasz jako nowy pisarz.

Ale podpowiedzi, takie jak pisanie o jednym z członków rodziny lub o fantastycznej rzeczy, którą zrobiłeś w liceum, to pomysły, które zdecydowanie nie pomogą ci napisać świetnej powieści.

Wadą pisania monitów jest to, że nie są oryginalne.

Jako pisarz musisz polegać na własnych myślach, a nie na opiniach innych.

Streszczenie

Kluczem do znalezienia świetnych pomysłów do napisania jest prostota myślenia. Słuchaj swojego umysłu.

Nie rób z tego skomplikowanego procesu wyszukiwania w Internecie wskazówek, które mogą sparaliżować twoje pomysły.

Pomyśl o użyciu what if , Zastanawiam się i if tylko pytania, które pomogą Ci zacząć.

Co jeśli odkryję, że mój mąż od trzydziestu lat jest zagranicznym szpiegiem?

Zastanawiam się, co by się stało, gdybyś mógł sklonować zmarłych z powrotem do życia?

Następnie, gdy masz iskierkę świetnego pomysłu, możesz przejść do tworzenia zarysu swojej wspaniałej nowej historii.

Powiązana lektura: W pisaniu beletrystyki diabeł tkwi w szczegółach twojej fabuły