Zapowiedzi w pisaniu: definicja, wskazówki i przykłady

To moment „aha” – kiedy wszystko w końcu łączy się w historię. To ekscytujące odkrycie dla czytelnika, ale stworzenie tego momentu wymaga wiele pracy od pisarza. Jednym z najlepszych narzędzi, jakie pisarze mają do stworzenia tego efektu, jest zapowiadanie. Zapowiedź to element fabuły, który wskazuje na coś, co nadejdzie w dalszej części historii. Istnieje wiele powodów, dla których warto używać zapowiedzi na piśmie, w tym wzbudzanie napięcia, wzbudzanie ciekawości i przygotowywanie czytelnika na ten moment „aha”.

Co jest zapowiedzią?

Zapowiedź to zabieg literacki, który nawiązuje do późniejszego punktu historii. Na przykład, jeśli postać wspomina bezceremonialnie, że jesienią zawsze przytrafiają mu się złe rzeczy, uważny czytelnik będzie czujny, gdy liście zaczną opadać. Zapowiedź może być oczywista lub subtelna, a gdy jest skutecznie stosowana, tworzy wystarczająco dużo oczekiwania lub ciekawości, aby czytelnik przewracał strony.

Pisarze mogą również używać zapowiedzi, aby przygotować czytelnika na emocjonalne ujawnienie lub zwrot akcji. Oczywiście nie chcesz zdradzić dużej niespodzianki, ale jeśli rzucisz ją na czytelnika bez żadnego emocjonalnego nagromadzenia (nawet jeśli jest to podświadome), może być zdezorientowany lub nawet zrozpaczony.

Czym zapowiedzią nie jest?

Zapowiedź nie jest spoilerem

Zapowiadanie ma na celu napompowanie napięcia, a nie stłumienie go. Zapowiedź wskazuje na to, co wydarzy się w przyszłości, ale spoiler wyraźnie mówi czytelnikowi, co się stanie. Dzięki spojlerowi czytelnik nie ma niespodzianek, na które czeka.

Zapowiedź nie jest flash-forward

Flash-forward (przeciwieństwo retrospekcji) rzutuje czytelnika na przyszłą sytuację w historii. Podczas gdy zarówno zapowiedź, jak i przeskok do przodu dotyczą przyszłości, przeskok do przodu wyraźnie opisuje to, co się dzieje. Flash-forward są podobne do spoilerów pod względem ilości szczegółów, ale podczas gdy spoilery spuszczają powietrze z historii, flash-forward wzbogaca ją, wprowadzając nowe szczegóły.

Zapowiedź nie jest czerwonym śledziem

Czerwony śledź w opowiadaniu historii to wskazówka umieszczona celowo, aby wprowadzić czytelnika w błąd. Przykłady czerwonych śledzi można znaleźć w powieściach kryminalnych i programach telewizyjnych. Kiedy postać zachowuje się trochę zbyt winna, prawdopodobnie jest to czerwony śledź.

Rodzaje zapowiedzi

Bezpośrednie (jawne) zapowiadanie

Bezpośrednie zapowiadanie jest jasne, co to jest. Kiedy narrator mówi coś w stylu: „Niewiele wiedziałem . . ”. postać ma zamiar wyjawić coś, co dzieje się później.

Bezpośrednie zapowiedzi mogą również pojawić się we wstępie, preludium, a nawet w tytule. Morderstwo w Orient Expressie , powieść detektywistyczna Agathy Christie, bezpośrednio zapowiada morderstwo w pociągu o nazwie Orient Express. Nie trzeba się długo zastanawiać, żeby to rozgryźć.

Pośrednie (ukryte) zapowiadanie

Zapowiedź pośrednia jest subtelną wskazówką dotyczącą przyszłości. Często niebezpośrednie zapowiedzi mogą być tak zaniżone, że czytelnik nie zauważy ich aż do późniejszego wydarzenia, które prowadzi do tego momentu, w którym pojawia się żarówka.

Kiedy pisarz używa zapowiedzi?

Zapowiadanie pojawia się na wiele sposobów w kreatywnym pisaniu. Niektóre typowe miejsca używania zapowiedzi to tytuły, dialogi i symbolika.

Tytuł

Dlaczego nie zacząć od początku? Tytuł książki może stanowić ogromną wskazówkę, co wydarzy się w fabule książki. Na przykład czytelnicy Władcy Pierścieni: Powrót króla są przygotowani na powrót króla. Śmierć na Nilu sugeruje, że na Nilu będzie śmierć, a As I Leżąc umierania nie tylko wskazuje na los narratora.

Dialog

Dialog może być również świetnym sposobem na zamieszczenie niebezpośredniej zapowiedzi w formie dowcipu lub komentarza. Powiedzmy, że Mary mówi Sally, że dostanie awans tylko w przypadku dłuższej nieobecności szefa, a później, w dalszej części historii, jej szef ma dłuższą nieobecność. W dialogu może się wydawać, że to przesadny sposób na stwierdzenie, że zdarzenie jest mało prawdopodobne, ale kiedy szef idzie na urlop, czytelnik wraca myślami do tego momentu i rozumie go w nowy sposób.

Symbolizm

Pisarze mogą używać symboliki i motywu, aby tworzyć bardziej konceptualne zapowiedzi. W opowiadaniu Nathaniela Hawthorne'a „Młody Goodman Brown” odrzucenie purytanizmu przez głównego bohatera zostało zapowiedziane za pomocą symboliki związanej z diabłem. Na przykład podczas koszmarnej wędrówki przez las spotyka mężczyznę z laską w kształcie węża.

3 zasady pisania zapowiedzi

1 Spraw, aby było to istotne

Upewnij się, że podpowiedź odnosi się do fabuły. Istnieje literacka zasada zwana „pistoletem Czechowa”, która mówi, że każdy element wprowadzony do opowieści musi mieć odpowiednie zastosowanie. Jako dosłowny przykład pomyśl o filmach o Jamesie Bondzie. Każda broń, którą Bond otrzymuje na początku swojej misji, prawdopodobnie wejdzie w grę w kluczowym momencie akcji.

Nie wszyscy pisarze zgadzają się z zasadą Czechowa – w rzeczywistości niektórzy nawet ją wyśmiewają – ale warto o tym pamiętać podczas tworzenia zapowiedzi. Kiedy zapowiadasz cień, nie umieszczasz arbitralnie wskazówki w historii; celowo umieszczasz go tam, aby wywołać efekt. Zapowiedź bezsensownego momentu wprowadzi w błąd uwagę czytelnika i sprawi, że będzie on zdezorientowany lub rozczarowany.

2 Bądź subtelny

Jeśli korzystasz z bezpośredniego zapowiadania, chcesz, aby czytelnik zrozumiał wskazówkę. Istnieje jednak równowaga między uczynieniem tego oczywistym a uczynieniem tego zbyt oczywistym. Zbyt oczywista wskazówka nie pozostawia miejsca na ciekawość czytelnika – pokonanie celu zapowiedzi. Pamiętaj, że zapowiedź to sposób na zaangażowanie czytelnika poprzez wyczekiwanie, ciekawość lub napięcie.

3 Rozważ czas

Ogólnie rzecz biorąc, autorowi lepiej jest stworzyć dużą przestrzeń między elementami zapowiedzi a dużym odsłonięciem. Im dłużej pozwala się narastać ciekawość lub oczekiwanie, tym większa wypłata, gdy problem zostanie rozwiązany. Może to być różnica między wywołaniem „o” a „aha!”

Przykłady zapowiedzi w literaturze

Powieści kryminalne i thrillerowe opierają się w dużej mierze na suspensie, więc są dobrym miejscem do szukania przykładów zapowiedzi. Ale zapowiedzi można znaleźć w innych gatunkach literackich, jeśli wiesz, czego szukać.

Nie wiem, kochanie. Zawsze bałem się deszczu. — Katarzyna w Pożegnaniu z bronią

W powieści Ernesta Hemingwaya Pożegnanie z bronią czytelnik dowiaduje się, że Catherine boi się deszczu, choć nie potrafi powiedzieć, dlaczego. Później staje się jasne, że deszcz symbolizuje śmierć i to właśnie śmierci Catherine się boi. Uwaga, spoiler: Catherine w końcu umiera, a narrator odchodzi w deszczu.

To wtedy, gdy wiesz, że jesteś polizany, zanim zaczniesz, ale mimo to zaczynasz i widzisz to bez względu na wszystko. — Atticus w Zabić drozda

W powieści Harper Lee Zabić drozda prawnik Atticus Finch wyjaśnia swoim dzieciom odwagę, jednocześnie zapowiadając wynik swojej sprawy sądowej. To jest przykład użycia zapowiedzi w dialogu.

Mówię, że jesteś mordercą, którego szukasz. —Tirezjasz w Królu Edypie

W starożytnej greckiej sztuce o Królu Edypie prorok imieniem Tiresias mówi Edypowi, że jest mordercą, którego szuka, zapowiadając (nie tak subtelnie), że Edyp zamorduje jego ojca. Zapowiedź w tym przypadku jest bezpośrednia i osadzona w dialogu. Chociaż dzisiejsza publiczność może uznać to za spoiler, widzowie w czasie przedstawienia znali los Edypa, więc wysłuchanie tej wymiany nie zrujnowałoby dla nich fabuły.

Często zadawane pytania dotyczące zapowiedzi

Co jest zapowiedzią?

Zapowiedź to element fabuły, który wskazuje na coś w dalszej części historii.

Jak działa zapowiedź?

Zapowiadanie działa poprzez sugerowanie, że coś się wydarzy, nie zdradzając tego całkowicie. Dzięki temu czytelnik jest zaangażowany w historię od początku do końca.

Jaki jest cel zapowiadania?

Celem zapowiadania jest przygotowanie czytelnika do późniejszego wydarzenia. Służy do budowania napięcia, wzbudzania ciekawości lub przygotowania czytelnika na zwrot akcji.