Pisanie formalne a nieformalne: kompletny przewodnik

Kluczową częścią jasnej komunikacji jest uwzględnienie odbiorców. To, jak dobrze je znasz i jak niedbale należy z nimi przebywać, wpłynie na każde słowo od powitania do wypowiedzenia, więc wyjaśnijmy różnicę między językiem formalnym a nieformalnym.

Decydowanie o tym, jak formalne musi być twoje pisanie, jest trochę jak wybór stroju. Musisz wiedzieć, czy wybierasz się na grilla na podwórku, czy na galę z czerwonym dywanem. Zły wybór sprawi, że będziesz się wyróżniać i to nie w przyjemny sposób. Zaczniemy od kilku definicji i przykładów formalnego i nieformalnego stylu pisania, a następnie omówimy, gdzie każdy z nich może ci najlepiej służyć.

Hej, więc co to jest nieformalny język?

Język nieformalny to sposób, w jaki komunikujesz się z ludźmi, których dobrze znasz i możesz się zrelaksować. Bardziej przypomina sposób, w jaki ludzie rozmawiają na głos niż formalne pisanie, i może zawierać więcej skurczów („są” zamiast „są”), a także slangu, skrótów i wyrażania emocji — a nawet okrzyków!

Na przykład, wysyłając szybkie zaproszenie do znajomych, możesz użyć nieformalnego języka:

To powiedziawszy, tylko dlatego, że są twoimi przyjaciółmi, nie oznacza, że ​​nigdy nie napiszesz do nich formalnie. Na przykład, jeśli pracujesz nad zaproszeniem na tyle wymyślnym, aby rozważyć zatrudnienie kaligrafa i słowo „festiwal”, prawdopodobnie będziesz chciał bardziej formalnego powitania niż „hej wszyscy”.

Bardzo dobrze. Natomiast proszę określić język formalny.

Możesz myśleć o języku formalnym jak o zgrabnej marynarce do koszulki do nieformalnego pisania. Jest poważniejsza i ma bardziej dopiętą konstrukcję, dłuższe słowa i mało slangu. Profesjonalista może użyć go do napisania listu motywacyjnego, propozycji biznesowej, białej księgi lub briefu prawnego.

Formalne pisanie ma tendencję do używania skrótów dopiero po uprzednim sprecyzowaniu, co oznaczają. A tam, gdzie wykrzykniki są w porządku w nieformalnych sytuacjach, są mile widziane za formalne pisanie.

To samo dotyczy pierwszej i drugiej osoby – zwłaszcza zaimków takich jak „ja” i „ty”. Oto przykład, w którym wersja formalna pisze wokół słowa „ja” za pomocą strony biernej:

Nieformalne: Zapytałem burmistrza o gotowość na trzęsienie ziemi, a on powiedział, że nie zrobiliśmy wystarczająco dużo, aby być gotowym. Formalne: Zapytany o gotowość na trzęsienie ziemi, burmistrz Kim powiedział, że miasto ma więcej do zrobienia.

Język formalny czasami zostaje przeklęty za to, że jest pełen sztywnych, krętych zdań, ale nie ma reguły mówiącej, że zawsze musi być nijako mdły lub tak nieprzejrzysty, jak umowa dotycząca warunków korzystania z usługi. Mnóstwo przykładów jest niezapomniane i zabawne. To prawda nawet na poziomie opinii Sądu Najwyższego, jak ta Ruth Bader Ginsburg:

Pomimo koszmarnych obrazów wymykających się spod kontroli sztućców, szalejących zwierząt hodowlanych i zderzających się tub, zakłócających spokój i ciszę w Tecumseh, zdecydowana większość uczniów, których Okręg Szkolny stara się sprawdzić w prawdzie, angażuje się w czynności, które nie są związane z bezpieczeństwem. niezwykły stopień.

Formalne, tak, ale snoozer, to zdanie nie.

Jak więc określić, który styl jest odpowiedni?

Podjęcie decyzji, kiedy użyć języka formalnego, a kiedy lepiej pisać nieformalnie, wraca do pytania, kim są Twoi odbiorcy.

Na przykład, jeśli piszesz do potencjalnego klienta, chcesz wyglądać profesjonalnie, więc Twoje pisanie może pomylić się formalnie. Nie chcesz przecież, aby twoje zwyczajne zachowanie sprawiało wrażenie, że nie traktujesz pracy poważnie.

Podobnie, gdy w środowisku zawodowym zwykle oczekuje się od ciebie trzymania emocji w ryzach, formalne pisanie zazwyczaj sprzyja obiektywizmowi, utrzymując uczucia pisarza na uboczu.

Jeśli kontaktujesz się z kimś, kogo dobrze nie znasz i nie masz pewności, do jakiego poziomu formalności dążyć, często łatwiej jest zacząć formalnie. W miarę postępu korespondencji możesz ponownie ocenić i odpowiednio złagodzić swój styl. Z drugiej strony, jeśli zaczniesz zbyt swobodnie, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że robisz złe wrażenie i musisz zmienić kurs, sprawy mogą wydawać się bardzo niezręczne.

Z drugiej strony bycie zbyt formalnym w kontekście wyraźnie lepiej dostosowanym do pisania nieformalnego może wyglądać absurdalnie. Wyobraź sobie organizowanie weekendowej wycieczki spławikowej i wyginanie swoich niesamowitych formalnych stylizacji w ten sposób:

Drodzy przyjaciele, Jako wieloletni miłośnik spławików, z przyjemnością proponuję w najbliższą sobotę, 18-go, beztroskie popołudnie nad rzeką Inconsiderate Goose River. Proszę o poinformowanie mnie o swojej dostępności i skłonności do wspólnych przejazdów. Z poważaniem, Todd

Dang, Todd, czy dołączyliście również analizę SWOT potencjalnych przekąsek? Oddzwoń, mój facet. Czasami można się zrelaksować.

Potrzebujesz więcej wskazówek dotyczących różnicy między pisaniem formalnym a nieformalnym? Użyj wykrywacza tonów Grammarly podczas pisania następnego e-maila.