Jak korzystać z darmowego pisania, aby przyspieszyć pracę?

Pamięć jest jednym z najcenniejszych zasobów pisarza. Wykorzystywanie silnych, żywych wspomnień, pełnych szczegółów i pełnych prawdziwych emocji, sprawi, że twoja fikcja, poezja lub pisanie wspomnień będzie pełne siły i, tak, niezapomniane!

Ale jaki jest najlepszy sposób, aby uzyskać dostęp do tych wspomnień z pełnymi szczegółami Technicoloru, z których niektóre są bardzo odległe w czasie?

Uważam, że najlepszą techniką do tego jest freewriting.

W pisaniu swobodnym (czasami nazywanym pisaniem płynnym, spontanicznym lub automatycznym) instrukcja polega na pisaniu bez edycji lub krytycznej oceny przez określony czas i pisaniu ciągłym, bez opuszczania strony przez pióro lub klawiaturę.

Po co używać wolnego pisania, a nie bardziej przemyślanego, ostrożnego, a nawet zaplanowanego rodzaju pisania?

Swobodne pisanie naśladuje działanie pamięci: działa poprzez skojarzenie. Możesz zacząć od pierwszego spotkania ze swoim partnerem, ale potem możesz wrócić do wspomnienia ze szkoły, powiedzmy, lub do ubrania, które miałeś, gdy miałeś osiem lat.

W wolnym pisaniu nie ma złego ruchu, a jeśli nie pamiętasz nic bardziej efektownego niż to, co zjadłeś na śniadanie, nie oznacza to, że przegrałeś. Oznacza to, że nauczyłeś się ufać połączeniom w swoim umyśle, które są wyjątkowe do Ciebie i klucz do tworzenia oryginalnego pisma.

Tak więc pójście na stronę lub ekran z zamiarem ponownego uchwycenia dnia ślubu lub domu, w którym dorastałeś, to dobry punkt wyjścia, ale naprawdę interesujące i niecodzienne wspomnienia (czas, gdy twoja matka miała szminkę na policzku u rodzica wieczorem i nie mógłbyś jej powiedzieć) są bardziej prawdopodobne, że pojawią się jakby przez przypadek.

Stan twórczy nie jest upartą wędrówką do wcześniej zaplanowanego celu („zacznę ode mnie w wieku 5 lat, a skończę z pierwszym zębem małego Harry'ego”), ale stanem otwartości, jak opisał Christopher Foster w swoim artykule na temat „ nastrojowy”, w którym niespieszne dziecko pochłonięte zabawą jest idealnym modelem pisarza przy pracy.

Niektóre ćwiczenia z wolnego pisania na pamięć

Chociaż metoda swobodnego pisania powinna być luźna i nieustrukturyzowana, dobrze byłoby zacząć od podpowiedzi lub gotowego punktu początkowego.

Używanie słów „ Pamiętam ” do rozpoczęcia swobodnego pisania jest jedną z najlepszych i najbardziej płodnych podpowiedzi. Piszesz „Pamiętam” na początku i tyle razy, ile potrzebujesz, jeśli myślisz, że zaraz wyschniesz. za 10 minut. Nie ma znaczenia, czy wspomnienia pochodzą sprzed dwudziestu lat, czy pół godziny.

Inną przyjemną metodą podpowiedzi z klasyka Julii Cameron The Artist's Way jest zrobienie 20 kartek papieru i na każdym z nich napisz znaczący punkt zwrotny w twoim życiu. Złóż kartki tak, aby ich zawartość była ukryta, a następnie, gdy zdecydujesz się na freewrite, wybierz losowo jeden i napisz na nim. Możesz zrobić to samo dla osób, które znasz. Napisz imię i nazwisko jednej osoby na każdym kuponie i przypisz jeden kupon na każdą dekadę (lub inny okres) twojego życia. Zdecyduj, kto był dla ciebie najważniejszą osobą w każdym przedziale czasowym lub najbardziej tajemniczą osobą, którą spotkałeś. Mój student napisał niesamowitą historię, która zaczęła się od darmowego napisania o „najdziwniejszej osobie, jaką kiedykolwiek spotkałem” (o włóczędze, która była klaunem cyrkowym).

Innym dobrym rodzajem zachęty jest użycie miejsc: miejsca, w którym czułem się szczęśliwy, miejsca, w którym się zgubiłem, miejsca, do którego należałem itp. Ponownie, losowe kupony będą działać najlepiej, ponieważ nie chcesz niczego ćwiczyć : wolne pisanie musi być surowe i po prostu rejestrować myśli, gdy pojawiają się w umyśle, zamiast relacjonować wcześniej zaplanowaną serię pomysłów. Dziesięć minut powinno wystarczyć, o ile trzymasz się zasad swobodnego pisania.

Jak zamienić słomkę freewritingu w fikcyjne złoto

To prowadzi nas do kwestii przekształcenia freewritingu w szkice i ostatecznie do publikacji. Nikt nie powinien mieć złudzeń, że freewriting to droga na skróty do wysokiej jakości, skończonej pracy: to dopiero początek. zostań sam jak chleb rosnący i nie czytaj ponownie tak długo, jak możesz to znieść. Zostaw to przynajmniej na dni, tygodnie, jeśli to możliwe, a nawet lata, jeśli masz cierpliwość i panowanie nad sobą. W tym momencie zobaczysz, czy jest w tym historia, czy zalążek pamiętnika lub życiorysu.

To, co robisz dalej, zależy od gatunku, w którym piszesz.

Jeśli chcesz zmienić swoje wspomnienia w fikcję, zmieniaj fakty tak bardzo, jak chcesz (właściwie prawdopodobnie im więcej zmian, tym lepiej). Zmień płeć, okres czasu, punkt widzenia (np. jeśli pamięć pochodzi z o swoim dzieciństwie, spróbuj opowiedzieć to z punktu widzenia jednego z rodziców). Możesz nawet zmienić wynik. Wspomnienie, że jako młoda dziewczyna podszedł do mnie dziwny mężczyzna na odległym nadmorskim klifie, zamieni się w opowieść o zniknięciu dziewczyny, która została uznana za martwą.

Z drugiej strony, jeśli zbierasz wspomnienia do projektu opartego na literaturze faktu, być może pamiętnika lub eseju twórczego typu non-fiction (lub rzeczywiście jako niepublikowanego rekordu, który twoja rodzina może przeczytać i zachować), będziesz musiał nie tylko trzymać się faktów, ale przesłuchać je pod kątem prawdziwości.

Czy wspomnienia są „prawdziwe” i czy ma to znaczenie?

Istnieją fascynujące badania psychologiczne nad „fałszywymi” wspomnieniami. W skrajnym przypadku mogą to być zaimplantowane wspomnienia, o których ludzie wierzą, że rzeczywiście się im przydarzyły. fantastyczne, ale dla nich prawdziwe.

Czy możemy ufać, że wspomnienia, które pojawiają się w wolnym piśmie, są prawdziwe? Nasuwa się pytanie, czy wspomnienia są w ogóle prawdziwe i wiarygodne. Obecne rozumienie mózgu postrzega pamięć w znacznie mniejszym stopniu jako dostęp do wcześniej istniejących informacji, niż jako konstrukcję po Innymi słowy, za każdym razem, gdy ponownie uzyskujemy dostęp do pamięci, odtwarzamy ją. Często zastanawiam się, czy wracając do pisania o pewnych momentach w moim życiu (moje ogromne szczęście z bycia matką jest jednym z nich) nie stworzyłam fikcji zamiast zapisu prawdziwych wydarzeń. Czy rzeczywiście zaszczepiam sobie fałszywe wspomnienia?

Dla mnie korzyści znacznie przewyższają te (być może bezpodstawne) obawy. Cenię sobie opis tych cennych chwil mojego życia i wiem, że jeśli zechcę, mogę wykorzystać te w pełni udokumentowane szczegóły, aby wywołać te same uczucia u moich czytelników, niezależnie od tego, czy lub nie doświadczyli porodu i macierzyństwa.

Czy wolne pisanie jest bezpieczne?

Nigdy nie doświadczyłem żadnych negatywnych skutków swobodnego pisania o moich wspomnieniach. Wręcz przeciwnie, uważam, że nagrywanie, a tym samym odzyskanie w ten sposób mojej przeszłości, jest dla mnie całkowicie pozytywne. Czuję ogromne poczucie bogactwa, po prostu bezpiecznie mając dobre i złe chwile mojego życia na papierze, aby cokolwiek mi się lub im przydarzyło, przynajmniej zapisałem swoje życie tak, jak je przeżyłem. Nie widziałem też żadnych dowodów na to, że moi uczniowie odnieśli jakiekolwiek złe skutki, wspominając swoją przeszłość, nawet jeśli celowo ustawiłem i ryzykowna podpowiedź pisania o pierwszym spotkaniu ze śmiercią.

Ale niektórzy ludzie będą mieli w swojej przeszłości wydarzenia, z którymi trudniej sobie poradzić, takie jak trauma lub nadużycie, i jeśli podejrzewasz, że się pojawią, poproś o wsparcie.

Ogólnie rzecz biorąc, radzę kontynuować pisanie własnych wspomnień bez względu na to, jak są trudne. Jeśli powstrzymuje cię strach, polecam przeczytanie wezwania do broni Laury Tong i zabranie się od razu do pracy, ponieważ wierzę, że pisanie daje nam władzę nad i własności wydarzeń z naszego życia.

Idź w poszukiwaniu pamięci

Dlaczego nie zwolnić miejsca i od razu znaleźć trochę złota pamięci? Potrzebujesz tylko długopisu i papieru oraz dziesięciu minut do stracenia.

Zanurz się i napisz o swoim najbardziej wstydliwym momencie lub spróbuj przypomnieć sobie, jak to było się zakochać.
Gdzieś dalej, to niechlujne, przypadkowe i nieświadome pisanie może dać ci klucz do projektu, który wydobędzie z ciebie to, co najlepsze jako pisarza, a siła i dziwność twoich unikalnych doświadczeń zostanie przeniesiona bezpośrednio do umysłu, mózgu czytelnika. i serce.