Zrozumienie gatunku: jak pisać lepsze historie

Jak zaczynasz pisać książkę?

Czy jest coś, co powinieneś zrobić jako pierwsze, drugie i trzecie?

Jako redaktor ds. rozwoju i trener książek, cały czas otrzymuję takie pytania. I za każdym razem, gdy ktoś pyta mnie, co mam zrobić najpierw, moja odpowiedź jest taka sama – najpierw musisz określić globalny gatunek swojej historii.

W dzisiejszym poście wyjaśnię, czym jest gatunek, dlaczego jest ważny, a także podam kilka ćwiczeń, które pomogą Ci wybrać odpowiedni gatunek do Twojej historii.

Ale najpierw omówmy podstawy.

Co to jest gatunek i dlaczego jest ważny?

Kiedy słyszysz słowo „gatunek”, możesz pomyśleć o półkach w księgarni lub kategoriach na Amazon. Ale gatunek to coś więcej niż tylko sposób sortowania i klasyfikowania historii według ich wspólnych elementów.

To sposób komunikowania się z czytelnikiem i mówienia mu, czego może się spodziewać po przeczytaniu Twojej powieści.

Na przykład, jeśli czytelnik wybierze tajemnicę morderstwa, będzie oczekiwał, że poczuje się zaintrygowany, gdy będą pracować nad rozwiązaniem zagadki razem z detektywem lub gliną. Spodziewają się także pewnych scen i konwencji . Na przykład na początku tajemnicy morderstwa czytelnicy będą oczekiwać sceny, w której znalezione zostanie zwłoki. W połowie będą oczekiwać odkrycia wskazówek i zdobycia nowych informacji. Pod koniec spodziewają się sceny, w której ujawnia się tożsamość mordercy. Na ostatniej stronie spodziewają się wiedzieć, czy morderca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności, czy nie.

Gatunki przeznaczone dla konsumentów a gatunki treści

• Gatunki skierowane do konsumentów to kategorie sprzedaży, które decydują o tym, gdzie książka jest umieszczana lub jak jest sprzedawana, w księgarni lub w Internecie. Na przykład „Fantazja dla młodych dorosłych” byłaby kategorią sprzedaży lub gatunkiem skierowanym do konsumentów z dołączonym docelowym przedziałem wiekowym. To samo z „Fiction Science Fiction dla dorosłych”.
• Gatunki treści odnoszą się do rodzaju treści w historii. Każdy gatunek treści ma obowiązkowe sceny i konwencje, które działają w celu wywołania u czytelnika określonego doświadczenia emocjonalnego. Historie będą miały gatunek treści zewnętrznych, gatunek treści wewnętrznych lub oba (więcej na ten temat poniżej).

Oczywiście istnieje pewne nakładanie się gatunków treści i gatunków skierowanych do konsumentów. Na przykład romans jest zarówno gatunkiem treści, jak i kategorią sprzedaży, ale nie każda kategoria sprzedaży odnosi się do określonego gatunku treści. Coś takiego jak Twilight może być odłożone na półkę w sekcji dla młodych dorosłych w sklepie, ale gatunek treści to romans.

Może się to wydawać oczywiste lub dzielić włos na czworo, ale jest to ważne rozróżnienie — szczególnie dla nas, pisarzy.

Jako pisarze musimy zrozumieć gatunek, w jakim nasza historia jest przeznaczona dla konsumentów — zwłaszcza jeśli chodzi o zatrudnianie agentów lub samodzielną publikację. Ale co ważniejsze, musimy zrozumieć gatunek treści naszej historii, aby napisać historię, która działa.

Gdy znasz główny gatunek treści swojej historii, możesz automatycznie zorientować się, jak:

• Ogólny kształt całej historii
• Podstawowa zmiana, która będzie miała miejsce od początku do końca historii
• Przedmioty pożądania (pragnienia i potrzeby), za którymi twój bohater będzie podążał przez całą historię
• Sceny i konwencje, które muszą być obecne w Twojej opowieści
• Kontrolujący pomysł lub temat twojej historii

Przyjrzyjmy się teraz różnicy między gatunkami treści wewnętrznych a gatunkami treści zewnętrznych – a także jakie gatunki należą do poszczególnych kategorii.

Gatunki zewnętrzne a wewnętrzne

Opowieść będzie miała gatunek zewnętrzny, gatunek wewnętrzny lub oba.

Historie oparte na fabule tworzą gatunki zewnętrzne i są napędzane głównie przez dodatkowe osobiste i / lub osobiste konflikty . Na przykład złoczyńca w opowieściach akcji, potwór w opowieściach grozy lub potencjalne zainteresowanie miłością w romansie stoi na drodze bohatera do osiągnięcia celu.

Historie oparte na postaciach tworzą wewnętrzne gatunki i są napędzane głównie wewnętrznym konfliktem. Na przykład paraliżujące zwątpienie w siebie, rana z przeszłości lub jakiś rodzaj strachu, który stoi na drodze bohatera do osiągnięcia celu.

Przyjrzyjmy się teraz 12 gatunkom treści (zgodnie z definicją Shawna Coyne'a, twórcy The Story Grid: What Good Editors Know ). Czytając następną sekcję, zapytaj: Do jakiego gatunku pasuje moja historia? Czy moja historia będzie miała zewnętrzny ORAZ wewnętrzny gatunek?

Gatunki treści zewnętrznych to:

• Akcja - jak Gwiezdne Wojny, Igrzyska Śmierci czy Park Jurajski
• Horror – jak Lśnienie, Obcy czy Halloween
• Kryminał – jak Morderstwo w Orient Expressie, Ojciec chrzestny czy Seksowna bestia
• Western – jak Lonesome Dove, True Grit czy Tombstone
• Wojna — jak The Hurt Locker, Pluton lub Helikopter w ogniu)
• Thriller – jak Milczenie owiec, Zaginiona dziewczyna czy Misery
• Społeczeństwo - jak Folwark Zwierzęcy, Thelma i Louise czy Anna Karenina
• Miłość - jak Duma i uprzedzenie, Zmierzch czy Dziennik Bridget Jones
• Wydajność - jak Rocky, The Karate Kid lub Cool Runnings

Wewnętrzne gatunki treści to:

• Światopogląd – jak The Perks of Being a Wallflower, Juno lub The 40-Year-Old Virgin
• Status - jak Oliver Twist, Milk lub Gladiator
• Moralność - jak Wallstreet, Manchester by the Sea czy Lot nad kukułczym gniazdem

Historie mogą zawierać ZARÓWNO gatunek zewnętrzny, jak i wewnętrzny, ale nie muszą.

Jeśli zdecydujesz się uwzględnić w swojej historii zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny gatunek, musisz wybrać JEDEN jako główny (lub globalny) gatunek. Jeśli tego nie zrobisz, nie będziesz wiedział, na czym się skupić.

Teraz, gdy wiemy, czym jest dwanaście gatunków treści, porozmawiajmy o tym, dlaczego ludzie w ogóle czytają beletrystykę gatunkową.

Dlaczego ludzie czytają fikcję gatunkową?

Kiedy zrozumiesz, czego czytelnicy szukają w historii takiej jak twoja, będziesz lepiej przygotowany do napisania historii, która spełni te oczekiwania. Poświęćmy więc chwilę na rozmowę o tym, dlaczego ludzie tworzą gatunek fikcji.

Ludzie czytają fikcję gatunkową, ponieważ chcą:

• doświadczyć pewnych typów postaci, ustawień lub wydarzeń
• czuć się w określony sposób podczas czytania historii
• uzyskać pomoc w zrozumieniu zmian w ich życiu
• uciec od rzeczywistości i na kilka godzin stać się kimś innym

Być może myślisz - dobrze, tak. To wszystko ma dla mnie sens w teorii. Ale w jaki sposób upewniasz się, że przekazujesz te rzeczy czytelnikowi, kiedy siadasz do pisania lub redagowania swojej powieści?

W rzeczywistości jest to łatwiejsze niż myślisz.

Kiedy już poznasz globalny gatunek swojej historii, będziesz mieć zasadniczo „plan”, jak spełnić oczekiwania czytelnika.

Każdy z gatunków treści:

• ma na celu wywołanie u czytelnika określonego uczucia
• działa, aby pokazać konkretną zmianę w bohaterze lub jego sytuacji
• ma zestaw obowiązkowych scen i konwencji , które czytelnik spodziewa się zobaczyć w dziele gatunkowym, niezależnie od tego, czy zdaje sobie z tego sprawę, czy nie.

Fajne, prawda? Spójrzmy na przykład…

Powiedzmy, że piszesz powieść kryminalną. Jakiego rodzaju rzeczy czytelnik może się spodziewać, zobaczyć, poczuć lub doświadczyć podczas czytania Twojej powieści?

Być może spodziewaliby się poczucia tajemnicy i intrygi , gdy pracują nad rozwiązaniem zagadki razem z detektywem lub gliną. To twoja podstawowa emocja.

Na początku twojej historii czytelnik prawdopodobnie spodziewałby się sceny, w której znaleziono zwłoki. W połowie spodziewali się sekwencji scen, w których odkrywają wskazówki i zdobywają nowe informacje . Pod koniec spodziewają się sceny, w której zostaje ujawniona tożsamość mordercy . To są wasze obowiązkowe sceny i konwencje.

Na ostatniej stronie twojej powieści spodziewają się wiedzieć, czy morderca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności, czy nie. Czy detektywowi lub policjantowi udało się doprowadzić mordercę przed oblicze sprawiedliwości? To jest konkretna zmiana (lub zmiana podstawowych wartości), której oczekują.

Jeśli nie uwzględnisz tych obowiązkowych scen i konwencji gatunku, w którym piszesz, twoja historia po prostu nie zadziała. Nie wywołasz u czytelnika podstawowych emocji związanych z twoim gatunkiem, a zamiast tego odejdą od twojej historii, czując się rozczarowany.

Nikt tego nie chce, prawda?

Więc teraz, gdy wiemy, czym jest gatunek i jak może pomóc ci napisać historię, która działa, porozmawiajmy o tym, jak wybrać odpowiedni gatunek dla twojej historii.

Mamy nadzieję, że widzisz, że zrozumienie gatunku, w którym piszesz, jest niezwykle ważne.

Jak określić gatunek swojej historii

Niektórzy pisarze automatycznie wiedzą, w jakim gatunku chcą pisać. Dla innych decyzja nie zawsze jest taka łatwa. Aby określić gatunek swojej historii, możesz zacząć od zadania następujących pytań:

# 1. Jaką rolę odegra mój bohater w tej historii?

Czy potrafisz sobie wyobrazić podstawowe działania, które może wykonać twój bohater? Czy twoim bohaterem będzie zagrożony badacz (thriller)? Czy będzie stróżem prawa lub przestępcą (tajemnica, thriller lub przestępstwo)? Czy twoja historia będzie koncentrować się wokół dwóch osób w romantycznym związku (romansie)? Ofiara ścigana przez potwora (horror)? Młodzieniec wkraczający w kolejną fazę życia (światopogląd)?

Możesz też zapytać, czego chce mój bohater i dlaczego? Linia pragnień twojego bohatera zapewni kręgosłup twojej historii, a każdy gatunek ma powiązaną linię pragnień. Czy twój bohater jest w podróży, która prowadzi do jego prawdziwego ja (światopoglądu)? A może chcą przeżyć jakiś atak (thriller, horror, akcja)?

#2. Kto lub co jest antagonistyczną siłą w twojej historii?

Relacja twojego bohatera z antagonistą jest najważniejszą relacją w historii. Jeśli wiesz, kim jest twój antagonista i czego on lub ona chce, może to pomóc ci wybrać odpowiedni gatunek dla twojej historii.

Historie z gatunków zewnętrznych są napędzane głównie przez dodatkowe osobiste i / lub osobiste konflikty. Źródła antagonizmu w gatunkach zewnętrznych są proste i łatwe do zidentyfikowania – są to złoczyńcy w opowiadaniach akcji, potwory w horrorach, przestępca lub morderca w kryminałach oraz potencjalne zainteresowanie miłością w romansach.

Historie w gatunkach wewnętrznych są napędzane głównie wewnętrznym konfliktem. Źródła antagonizmu w gatunkach wewnętrznych pochodzą z wnętrza bohatera i są skierowane przeciwko jego dążeniu do świadomego obiektu pożądania. Na przykład w opowieści o moralności wewnętrzny konflikt wynikałby z zewnętrznych wydarzeń z opowieści i innych postaci, testujących lub kwestionujących moralność bohatera.

#3. Jakie główne pytanie zadaje twoja historia?

Każda historia zadaje pytanie, na które odpowiedź znajdzie się pod koniec opowieści. Tak więc innym sposobem na znalezienie globalnego gatunku twojej historii jest zastanowienie się, jakie pytanie wywoła ona w czytelniku. Na przykład Twoja historia może dotyczyć jakiejś wersji:

• Czy te dwie osoby połączą się w romantyczny związek? (Romans)
• Czy ten bohater przetrwa tę sytuację na śmierć i życie? (horror, akcja, thriller)
• Czy ten przestępca zostanie złapany i pociągnięty do odpowiedzialności? (Zagadka, Kryminał, Thriller)
• Czy ten bohater dojrzeje lub odnajdzie jakiś sens w swoim życiu? (światopogląd)

Innym sposobem myślenia o tym jest – jaką kluczową decyzję musi podjąć twój bohater pod koniec historii? Czy bohater będzie musiał zdecydować, czy zrobić dobrze, czy źle? (Moralność) Albo poświęcenie się, aby inni mogli przeżyć? (Akcja, Thriller) A może trzymanie się swoich przekonań i wartości lub sprzedawanie się? (Status)

#4. Jaki temat lub uniwersalny motyw porusza Twoja historia?

Innym sposobem na określenie globalnego gatunku Twojej historii jest zapytanie – jakie tematy lubisz badać lub o których czytasz? Jaki temat Cię podnieca? Co chciałbyś udowodnić lub obalić światu?

Każdy gatunek ma swój własny pomysł lub motyw kontrolny. Jeśli potrafisz określić temat lub motyw, o którym chcesz pisać, możesz określić swój globalny gatunek. Na przykład, jeśli chcesz zbadać moc miłości, prawdopodobnie piszesz romans. Jeśli chcesz porozmawiać o sprawiedliwości, możesz pisać thriller, kryminał lub kryminał. Jeśli chcesz porozmawiać o moralności lub decyzjach moralnych danej osoby, możesz pisać opowieść o moralności.

#5. Jakie są wasze tytuły kompów? Jakie historie na rynku są najbardziej podobne do Twojej?

Jeśli nie udało Ci się określić swojego gatunku, odpowiadając na powyższe pytania, możesz poszukać odpowiedzi w swoich tytułach komp.

Tytuły kompilacji to „tytuły porównawcze”. Reprezentują historie na rynku, które najbardziej przypominają historię, którą chcesz napisać.

Na przykład, jeśli Twilight lub Outlander były inspiracją dla twojej historii lub jeśli są to twoje tytuły komputerowe, prawdopodobnie piszesz romans. Jeśli piszesz powieść taką jak filmy Marvela, to prawdopodobnie piszesz historię akcji. Jeśli Alien jest bardziej na twojej drodze, prawdopodobnie piszesz horror. Jeśli twoja historia bardziej przypomina „Opowieść podręcznej” lub „Dawca”, być może piszesz historię społeczną.

Jeśli jeszcze nie zidentyfikowałeś tytułów swoich kompozycji, spróbuj wybrać 3-5 historii, które najbardziej przypominają tę, którą chcesz napisać. Obejrzyj je ponownie lub przeczytaj ponownie, aby zobaczyć, czy możesz wybrać globalny gatunek każdego tytułu. To powinno wskazać ci ogólny kierunek globalnego gatunku twojej historii. Ponadto będziesz mógł zobaczyć wszystkie obowiązkowe sceny i konwencje w akcji podczas oglądania lub czytania!

Często Zadawane Pytania

P. Dlaczego na liście gatunków nie ma science fiction i fantasy? Z pewnością czytelnicy też mają oczekiwania co do tych historii?

A. Fantastyka i science fiction to etykiety gatunku skierowane do konsumentów. Etykiety te informują czytelnika, że ​​w powieści będą elementy fantastyczne, magiczne, naukowe lub futurystyczne, ale tak naprawdę nie mówią czytelnikowi, o czym będzie ta historia. Etykiety te odnoszą się do liścia „rzeczywistości” gatunku Clover, ale nie obiecują wywołania u czytelnika podstawowych emocji ani nie mają podstawowej wartości.

Historie fantasy i science fiction, aby działały, muszą zawierać co najmniej jeden gatunek treści — czasami jeden gatunek zewnętrzny i jeden gatunek wewnętrzny. Możesz na przykład napisać historię akcji rozgrywającą się w futurystycznej scenerii lub romans rozgrywający się w wymyślonym świecie pełnym magii. Innymi słowy, twoja historia zawierałaby obowiązkowe sceny i konwencje dla zewnętrznych i wewnętrznych gatunków treści, które mają miejsce w określonym miejscu, które nie znajduje się w prawdziwym świecie.

Kiedy piszesz fikcję spekulatywną, jest już tak wiele rzeczy do zapamiętania i śledzenia. Musisz budować wiarygodne światy, tworzyć całe magiczne systemy, wymyślać nową technologię, a może nawet dowiedzieć się, jak działają podróże kosmiczne. Mając to wszystko na talerzu, łatwo jest poczuć się przytłoczonym, a może nawet zrezygnować ze swojej historii. Ale jeśli potrafisz określić globalny gatunek swojej historii, zyskasz poczucie jasności i skupienia, które pozwolą ci dokończyć szkic i napisać historię, która działa.

P. Czy moja historia może mieć zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny gatunek?

Tak! Historie mogą zdecydowanie zawierać zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny gatunek, ale nie muszą. Na przykład w opowiadaniach Agathy Christie tak naprawdę nie obchodzi nas, czy Herkules Poirot zmienia się jako istota ludzka od początku do końca. Chcemy podążać za głównym detektywem, który pracuje nad rozwiązaniem zagadki. W przeciwieństwie do tego Silence of the Lambs ma zarówno gatunek zewnętrzny (thriller), jak i wewnętrzny (światopoglądowy). Clarice Starling zmienia się w wyniku jej doświadczeń z doktorem Lecterem i Buffalo Billem.

Jeśli zdecydujesz się napisać historię z wewnętrznym i zewnętrznym gatunkiem, musisz wybrać jeden jako główny gatunek (lub „gatunek globalny”). Jeden gatunek musi mieć pierwszeństwo przed drugim. W przeciwnym razie czytelnik będzie zdezorientowany. Na przykład, jeśli czytelnik weźmie do ręki książkę spodziewając się kryminału i stanie przed detektywem, który spędza więcej czasu na rozmyślaniu o swojej dziewczynie z liceum niż na rozwiązywaniu zagadki kryminalnej, czytelnik będzie rozczarowany.

P: Czy te wszystkie „zasady”, takie jak włączanie obowiązkowych scen i konwencji mojego gatunku, nie stłumią mojej kreatywności? Nie chcę pisać schematycznej powieści.

Nie! Wymyślenie sposobu przedstawienia obowiązkowych scen i konwencji swojego gatunku w nowy i innowacyjny sposób WYMAGA kreatywności i wyobraźni. Weźmy na przykład Agathę Christie — wykorzystała wypróbowaną i prawdziwą konwencję gatunku tajemniczego (jej genialny mistrz detektyw, Herkules Poirot) i wprowadziła do niej innowacje, tworząc amatorską detektyw, pannę Marple. Nie wyeliminowała głównego łowcy wskazówek ze swojej historii — po prostu zmieniła osobowość i pochodzenie śledczego. Przestrzega konwencji, ale przekazuje ją w nowy sposób.  

Naucz się więc obowiązkowych scen i konwencji swojego gatunku i wykorzystaj je jako ramy dla swojej historii. W tych ramach możesz wziąć to, czego potrzebujesz, z tradycyjnych „reguł” gatunku i wprowadzać do nich innowacje, dodając własne preferencje, doświadczenia, wartości, światopogląd itp.

P. Co jeśli piszę serię? Czy muszę wybierać poszczególne gatunki dla każdej książki? A nadrzędny gatunek serialu?

O. Tak, jeśli piszesz serię, będziesz potrzebować globalnego gatunku dla swojej serii, jak również globalnego gatunku dla każdej książki w swojej serii. Po określeniu globalnego gatunku dla swojego serialu możesz luźno nakreślić obowiązkowe sceny i konwencje dla gatunku swojego serialu. Następnie, wybierając gatunek dla każdej książki, możesz luźno nakreślić obowiązkowe sceny i konwencje dla każdej książki.

Końcowe przemyślenia

Jeśli nie wykonasz pracy, aby zrozumieć swój gatunek, będziesz miał trudności z przekazaniem swoich książek odbiorcom. A bez publiczności nigdy nie doświadczysz swojej historii.

Więc poznaj swoich odbiorców i daj im to, czego oczekują w nowy i ekscytujący sposób. Daj im potężne przeżycie emocjonalne, którego szukają. Zrób to, a zyskasz fanów na zawsze. Nic innego nie ma większego znaczenia!

Porozmawiajmy w komentarzach: Czy są jakieś obszary, w których masz problemy, jeśli chodzi o gatunek twojej historii? Czy piszesz w tym samym gatunku, który czytasz? Jaki był Twój największy wniosek z tego posta?