Najlepszy prezent, jaki może dać pisarz

Możesz dawać prezenty; skarpetki, ołówki, zabawki. Skarpetki będą się w nich dziurawały, ołówki ścierają się, a zabawki pękają. Słowa mogą tworzyć obrazy i przywoływać wspomnienia, które nigdy się nie zniszczą ani nie zepsują. Jesteś pisarzem. W tym roku pisanie prezentów.

Szpilka

Pisz z zamiarem. Opowiedz komuś, kogo kochasz, historię o tym, ile dla ciebie znaczy.

Twoje pisanie to prezent

Słowo „prezent” ma kilka znaczeń.

Twoje pisanie to prezent. Naturalna zdolność i coś do rozdania bez zapłaty.

Podaruj pisanie w prezencie. Napisz historię i wyślij ją. Wyślij go e-mailem oraz w kopercie z pieczątką.

Wysłałem mamie w Kanadzie kilka drobnych prezentów. Paczka dotarła na czas; moja mama włożyła prezenty pod ceramiczną choinkę, którą zrobiła w 1976 roku, aby otworzyć w Boże Narodzenie. Nie będę z nią, kiedy je otworzy. Mieszkam w Pensylwanii; mieszka w Saskatchewan. Jeden kraj i jedna strefa czasowa. Dwa tysiące mil, trzydzieści jeden godzin jazdy.

Dzisiaj napiszę historię dla mojej mamy. E-mail dotrze na czas. Wydrukuję, włożę do koperty i wyślę. Pojawi się po świętach, ale miejmy nadzieję, że przywróci wspomnienia wspólnych chwil.

Więc co chcę powiedzieć mojej mamie? Co tak naprawdę chcę powiedzieć?

Komu chcesz opowiedzieć historię? Co naprawdę chcesz powiedzieć?

Nie co chcesz powiedzieć — co naprawdę chcesz powiedzieć?

Dla kogo jest twoja historia?

Dla kogo chciałbyś napisać opowiadanie? Może masz kogoś, kto ma wszystko. Nie potrzebują więcej skarpet. Mają już blender i nie potrzebują więcej solniczek.

Czy historia jest dla twojej mamy? Czy kiedykolwiek powiedziałeś jej, jak się czujesz?

Czy historia dla twojego lekarza? Czy byli twoim lekarzem przez ostatnie trzydzieści lat?

Może historia jest dla twojego współmałżonka? Twój dziadek? Twoje dziecko? Twój współlokator ze studiów?

O czym jest twoja historia?

Napisz konkretną historię dla konkretnej osoby. Jednoosobowa publiczność. Wyjdź poza powierzchowną historię do serca pod spodem.

Zastanów się, co naprawdę oznacza ta historia.

Chcesz podziękować rodzicom za rower, który dali ci, gdy miałeś osiem lat? Czy dziękujesz im za rower, czy dziękujesz im za poświęcenie, które widziałeś, gdy przez rok jedli kanapki z masłem orzechowym i galaretką w swojej pracy, aby móc zapłacić za Twój rower?

Jeśli twoi rodzice już nie żyją, napisz list do swojego dziecka. Lub napisz list do członka serwisu, dziękując mu za jego służbę.

Kiedy pisałem ten post, przypomniałem sobie historię, którą napisała moja mama i dała mi na urodziny kilka lat temu. Nosi tytuł „Wspomnienia mojej małej dziewczynki – Pameli Berdeane”. Napisała historię w pierwszej osobie, tak jakbym ją opowiadał.

Nie pamiętam, co dała mi w zeszłym roku. Ale napisała tę historię dwanaście lat temu i nadal ją mam.

Oto fragment tego siedemnastostronicowego opowiadania, które dała mi w 2004 roku:

Byłem w sypialni babci Mary. Znalazłem nożyczki, po czym odciąłem wszystkie loki, w niektórych miejscach przyłożyłem nożyczki prosto do skóry głowy i przyciąłem. Obcięłam włosy na całej głowie, następnie włożyłam wszystkie loki w dłonie i poszłam do kuchni pokazać mamie.

Napisz opowiadanie, opowiadanie. Nie musisz pisać siedemnastu stron z pojedynczymi odstępami, jak zrobiła to moja mama. Zacznij od jednej historii i daj dar pisania.

Pisanie może być potężnym sposobem na dobrą miłość.

ps tutaj jest fryzura.

Szpilka

Czy kiedykolwiek dałeś komuś prezent w postaci swojego pisania? Daj znać w komentarzach.