7 najlepszych lekcji życiowych z przemówień dyplomowych

To sezon maturalny! Ponieważ tak wielu bystrych i ciężko pracujących absolwentów przesuwa frędzle z prawej strony na lewą podczas ceremonii ukończenia studiów na żywo i wirtualnie, świętujemy — i zastanawiamy się nad lekcjami życia przekazanymi w przemówieniach inauguracyjnych.

Niektóre uniwersytety przyciągają wielkie nazwiska, które oferują słowa mądrości podczas ceremonii ukończenia studiów, w tym literalne gwiazdy rocka, luminarzy dziennikarskich, a nawet byli prezydenci. Rzeczywiście, niektóre z ich najbardziej pamiętnych i potężnych uwag stały się ponadczasowe. Poniżej dzielimy się kilkoma naszymi ulubionymi perełkami z przemówień dyplomowych.

>>Czytaj więcej: Jak komuś pogratulować na każdym etapie życia

1 Oprah Winfrey (Stanford, 2008)

„Aby być naprawdę szczęśliwym, musisz żyć razem i musisz bronić czegoś większego niż ty sam. Ponieważ życie jest wzajemną wymianą. Aby iść do przodu, musisz oddać. A dla mnie to największa lekcja życia. Aby być szczęśliwym, musisz coś oddać.”

Oprah podkreśliła absolwentom Stanford, jak ważna jest kariera służąca czemuś znacznie większemu od siebie. Uwagi wybitnego mononimu były szczególnie ważne, ponieważ Stanford zostało założone przez dwoje rodziców, którzy robili dokładnie to: tworząc szkołę jako pomnik ich zmarłego syna, który zmarł na tyfus w wieku piętnastu lat.

2 Amy Poehler, Harvard, 2011

„Nie możesz tego zrobić sam. Przechodząc przez resztę życia, bądź otwarty na współpracę. . . . Nikogo tu dzisiaj nie ma, bo zrobili to sami. OK, może Josh, ale on jest zwyczajnym dziwakiem.

Operując jej uwagami mnóstwem żartów, komik i gwiazda Parks and Recreation podkreślili wartość współpracy i budowania razem z innymi. Jak zauważył Poehler, jest to kluczowa zasada komedii improwizowanej, która uczy także wartości podejmowania ryzyka, mówienia „tak” i życia chwilą – wszystkich lekcji, które dotyczą nie tylko improwizacji na scenie, ale także życia w ogóle.

3 Robert Krulwich (Berkeley, 2011)

„Pomyśl o NIE czekaniu na swoją kolej. . . .Pomyśl o NIE czekaniu na telefon od firmy. Pomyśl o tym, by nie oddać serca grupie dorosłych, których nie znasz. . . . Pomyśl o zwróceniu się do osób, które już znasz. . . i stworzyć razem coś, co ma dla was sens, co jest tak piękne lub tak prawdziwe, jak tylko możecie to zrobić”.

Zwracając się do absolwentów dziennikarstwa w burzliwym okresie dla osób poszukujących pracy, współzałożyciel Radiolab wezwał aspirujących gawędziarzy, aby nie czekali na uzyskanie pozwolenia na podążanie za swoim powołaniem, ale po prostu zaczęli to robić. Powinni ufać, że postawienie dużego zakładu na siebie spowoduje znaczące dywidendy.

4 John F. Kennedy (Uniwersytet Amerykański, 1963)

„Nasze problemy są dziełem człowieka — dlatego człowiek może je rozwiązać. A człowiek może być tak duży, jak chce. Żaden problem ludzkiego przeznaczenia nie wykracza poza istoty ludzkie”.

Mówiąc o dążeniu do pokoju niecały rok po kryzysie kubańskim, Kennedy odrzucił fatalistyczną tezę, że ludzkość ma moc zguby siebie, ale nie ratowania siebie. Był to punkt kulminacyjny na tle zimnej wojny i trwa imponująco ponad pół wieku później.

5 Michelle Obama (2020)

„W niepewnym świecie sprawdzone przez czas wartości, takie jak uczciwość i prawość, empatia i współczucie — to jedyna prawdziwa waluta w życiu. Właściwe traktowanie ludzi nigdy, przenigdy cię nie zawiedzie”.

Przemawiając do szerokiej publiczności wirtualnej w czasie niepokoju i zamieszania, była Pierwsza Dama przyznała, że ​​ludzie mogą i czasami robią postępy, będąc nieautentyczni i po prostu odmawiając poczucia swoich wad. Twierdziła jednak, że podążanie tą drogą rezygnuje ze znaczących kontaktów i pracy, a także „szansy na opuszczenie tego świata trochę lepiej, niż go zastałeś”.

6 Zadie Smith (Nowa szkoła, 2014)

„Dobrze jest od czasu do czasu dać się wymknąć swoim wyjątkowym i prestiżowym jaźniom i przyznać się do członkostwa w tym nieporęcznym kolektywie zwanym rasą ludzką”.

Wielokrotnie nagradzany angielski powieściopisarz zastanawiał się nad napięciem między indywidualnymi zajęciami a pracą zbiorową – oraz o tym, że nie boi się brać udziału w rzeczach większych od siebie.

Rzeczywiście, pomimo samotnego charakteru pisania, Smith powiedziała, że ​​najcenniejsze chwile w jej życiu to często te, które wyrywały ją z głowy i aktywnie robiły coś z tłumem – nawet coś tak prostego, jak rozdawanie kawałków ciasta matce. przyjęcie urodzinowe.

7 John Green (Kolegium Kenyon, 2016)

„Wszystkie te tak zwane okropności dorosłości wyłaniają się z życia w świecie, w którym jesteś nierozerwalnie związany z innymi ludźmi, których musisz nauczyć się słuchać”.

Powieściopisarz i YouTuber szczerze ostrzegali świeżo upieczonych absolwentów, że harówka dorosłości może czasami być koszmarnie nużąca. Ale twierdzi, że wiele rozmów, które na pierwszy rzut oka wydają się boleśnie banalne, są, jeśli żyjemy, tak naprawdę o ludziach próbujących znaleźć sposób na wspólne przebrnięcie przez życie. Innymi słowy, są niezwykle warte zachodu.

Green zakończył swoje zręcznie krótkie przemówienie cytując ukochanego profesora, który powiedział mu: „Jesteś dobrym dzieckiem, ale musisz się nauczyć, kiedy przestać mówić”.

To mądra rada — i mając ją na uwadze, teraz ucichniemy.

PS: Jeśli to twoja deska do zaprawy murarskiej w powietrzu, gratulacje gratulacje i powodzenia!