Jak zakończyć historię: 3 pytania, które pomogą Ci znaleźć idealne zakończenie

Najtrudniejszą częścią pisania historii może być po prostu wymyślenie, jak ją zakończyć . Ale co sprawia, że ​​zakończenie jest dobre? A może świetne zakończenie? Czy jest jakaś różnica?

Szpilka

Zakończenia są onieśmielające. Są obciążone całą narracyjną wagą twojej historii.

I są o wiele trudniejsze do napisania, niż sobie wyobrażamy, kiedy rozgrywają się w naszych głowach.

Dlatego tak wiele trylogii kończy się raczej jękiem niż hukiem ( Gwiezdne wojny, Obcy ): Zakończenia są trudne.

Ale jak napisać ten rzadki, pożądany trzeci akt, który przybija każdy rytm i spełnia nadzieje i marzenia publiczności? Jak kończysz swoją historię, trylogię lub serial z mocą i opanowaniem?

Zanurzmy się głęboko w to, jak napisać zwycięskie zakończenie, badając trzy podstawowe pytania, które pozwolą Ci być na dobrej drodze, gdy będziesz kończyć kolejną historię.

Co to znaczy „do końca”?

Zanim zagłębimy się w konkretne pytania, musimy przyjrzeć się celowi zakończenia historii.

To może wydawać się oczywiste. Nie jest celem zakończenia . . . wiesz . . . koniec ?

Cóż, to zależy od twojej definicji „końca”.

Scenarzysta i reżyser Christopher Nolan ( Incepcja , Memento ) prawdopodobnie ma zupełnie inny pomysł na „zakończenie” niż JK Rowling. Dla niektórych zakończenie jest szansą na odpowiedź na wszystkie pytania lub rozwiązanie. Dla innych zakończenie jest szansą na zaskoczenie, podważenie i podważenie zrozumienia całości dzieła przez niejednoznaczne zakończenie lub zwrot akcji.

Czasami autor pisze zakończenie i wierzy, że całkowicie rozwiązał wszystko w historii, ale czytelnicy wersji beta szybko odpowiedzą pomocnymi opiniami, takimi jak:

• „Zakończenie było dla mnie trochę niejasne”.
• „Nie było jasne, czy protagonista żył, czy umarł”.
• – Czy chciałeś, żeby to było niejasne? Ponieważ tak naprawdę nie mogłem zobaczyć, co wydarzyło się podczas wielkiego zwrotu”.

Tego rodzaju opinie są nieocenione i pomagają określić, gdzie Twoja historia wymaga dopracowania, a nawet mogą dawać sugestie, jak rozwiązać luźne sprawy (dowiedz się więcej o naszej społeczności pisarzy wyrażających opinie, The Write Practice Pro, tutaj! ).

Aby iść do przodu, będziemy pracować nad ujednoliconą definicją zakończenia historii, która pomoże ci upewnić się, że twoje zakończenie jest solidne:

Dzięki tej roboczej definicji będziesz mieć swobodę rozwiązywania tego, co należy rozwiązać, ale także obalać i zaskakiwać tak bardzo, jak to konieczne, w zależności od książki, którą piszesz, i wszelkich przyszłych książek, które planujesz napisać.

3 podstawowe pytania dotyczące Twojego zakończenia

Jak więc napisać idealne zakończenie, zamykając swoją historię z odpowiednią ilością jasności i uderzenia? Te trzy pytania pomogą ci dobrze zakończyć twoją historię, niezależnie od tego, czy piszesz powieść, opowiadanie czy nowelę.

Zacznijmy kończyć!

1. Jak rozwiązuje się konflikt fizyczny?

Na początku swojej książki złożyłeś obietnicę.

Zacząłeś od głównego bohatera, który czegoś chciał (przedmiot fizyczny). Być może coś się zmieniło w ciągu historii, ale temat i gatunek, który ją otaczał, nie. Jeśli postać zaczyna od chęci zdobycia lepszej pracy, ale kończy się napadem na bank, temat i gatunek mogą być nadal takie same: zdobycie bogactwa.

Każdy czytelnik będzie chciał wiedzieć to samo: czy twój protagonista dostaje to, czego chce? W jaki sposób? A jakie są konsekwencje?

Nawet jeśli główny bohater w jakiś sposób kradnie pieniądze, ukrywa je i musi odsiedzieć dekadę w więzieniu, czytelnik wie, że po tej dekadzie protagonista wyjdzie i będzie miał bogactwa, których od początku pragnął.

To jest rozwiązanie celu fizycznego. Musi tam być.

Bez tego czytelnik odczuje proste, zirytowane poczucie niezadowolenia. Niektórzy mogą być tak odważni, że mruczą: „No cóż, to było głupie …”. Jest to powszechna odpowiedź na historie, które nie rozwiązują fizycznego konfliktu w satysfakcjonujący sposób.

Twoim pierwszym zadaniem podczas pisania zakończenia swojej historii jest odpowiedź na pierwsze pytanie publiczności: „Czy protagonista dostaje to, czego chce? Jeśli tak to jak? Jeśli nie, dlaczego nie? A potem jakie są konsekwencje?”

Odpowiedz na to, a twoje zakończenie będzie dobrym początkiem.

Na przykład: spójrz na większość bajek Disneya i rozważ powyższe pytanie. Przyjrzyjmy się konkretnie Pięknej i Bestii .

W tej bajce Belle pragnie więcej niż jej prowincjonalne życie, a Bestia nie chce być bestią. Oboje zyskują to w końcu, zakochując się, a ponieważ pozytywny wpływ Belle na Bestię popycha go do przejścia przez główny łuk postaci, który dowodzi jego zmiany w sercu.

Konsekwencje tego zakończenia są pozytywne: Belle i Beast mają szczęśliwe zakończenie, ponieważ miłość Belle do Bestii przekształca go w człowieka, a Belle może poślubić mężczyznę, którego kocha, i prowadzić bardziej ryzykowne życie.

Ilustruje to ostatnia scena tego ruchu, w której Belle i Bestia tańczą razem w otoczeniu ludzi, których kochają i innych szczęśliwych mieszkańców miasta, którzy wrócili do zamku.

2. Jak jest rozwiązywany wewnętrzny konflikt?

Złożyłeś też kolejną obietnicę. Ta obietnica była nieco głębsza: że protagonista zmaga się z wewnętrzną potrzebą.

Ta potrzeba dotyczyła również tematu i gatunku opowieści. Jeśli protagonista desperacko szuka bogactwa, być może cierpi na utrzymujące się poczucie nieadekwatności. Przez całe życie wmawiano im, że nigdy nie są wystarczająco dobrzy, nigdy wartościowi . Tak więc po wystarczających latach prób odnoszenia sukcesów i porażek, decydują się przejąć wartość, nawet jeśli oznacza to złamanie prawa.

Widzisz związek tutaj?

Jako gawędziarz musisz zostać mini-psychologiem.

Czytelnicy mają również wiedzę na temat psychologii i wyczują, czy twój cel fizyczny i wewnętrzna potrzeba nie są ze sobą powiązane tematycznie.

Tak więc, gdy konflikt fizyczny jest rozwiązywany, wewnętrzny dramat również musi osiągnąć jakieś rozwiązanie, a przynajmniej ugodę.

Wewnętrzny konflikt może, ale nie musi być całkowicie „rozwiązany”. Taka jest prawda o ludzkiej egzystencji. Zawsze dręczą nas wewnętrzne demony i walki.

Ale wewnętrzny konflikt w twojej historii musi być przynajmniej rozwiązany.

Być może protagonista akceptuje fakt, że ta wewnętrzna potrzeba, ten dokuczliwy ból, pragnienie czy pragnienie, zawsze będzie z nim, bez względu na to, jaki fizyczny pościg podejmie. To jest jego własna forma osiedlania się.

Historie, które nie rozwiązują wewnętrznego konfliktu, często zyskują bardziej przemyślaną krytykę ze strony czytelników: „Było w porządku. Jednak tak naprawdę nigdzie nie poszło. Jaki był sens?”

To również jest niezadowolenie, którego chcesz uniknąć.

Upewnij się, że odpowiesz na drugie, prawdopodobnie niewypowiedziane pytanie czytelnika: „Po co? Czego się nauczyliśmy? Dlaczego to wszystko się stało?”

Odpowiadasz na to, rozwiązując, a przynajmniej rozwiązując wewnętrzny konflikt, z którym boryka się protagonista przez całą twoją historię.

Na przykład: JK Rowling robi to po mistrzowsku w każdej książce z serii o Harrym Potterze .

Chociaż każda książka jest mistrzem tworzenia zwrotów akcji, jest to również wyjątkowy przykład rozwoju postaci, który najlepiej można rozpoznać po tym, jak postać zmienia się pod koniec książki.

Weźmy Harry'ego Pottera i Komnatę Tajemnic.

W tej książce wewnętrzny konflikt Harry'ego zmaga się z ideą, że jest on 1) potencjalnym spadkobiercą Slytherinu i 2) przeznaczonym do bycia Mrocznym Czarodziejem, ponieważ Tiara Przydziału potwierdza, że ​​mógł dobrze sobie radzić w Slytherinie.

Pod koniec opowieści (spoilery!), Harry walczy i zabija bazyliszka, wyciągając słowo Godryka Gryffindora z Tiary Przydziału – coś, co Dumbledore nalega, jest dowodem, że Harry został umieszczony w odpowiednim dla niego domu (Gryffindor). .

Harry dojrzewa w tej powieści, zyskując pewność, że siła jego charakteru, lojalność, odwaga i pokora czynią go takim człowiekiem, jakim chce być – a co najważniejsze, że ma wybór , jakim człowiekiem i czarodziejem chce być .

Ogólnie rzecz biorąc, fabuła w Komnacie Tajemnic tworzy ekscytującą, dobrą historię. Ale to połączenie fabuły, słabych punktów Harry'ego i łuku postaci sprawia, że ​​jest to świetna historia, nawet ponadczasowa.

3. Co zamierzasz dalej robić?

To pytanie może cię zaskoczyć, ale zdecydowanie musisz na nie odpowiedzieć, zanim napiszesz zakończenie swojej książki.

Jaki masz plan z tą historią? Czy jest samowystarczalny? Planujesz sequel? Czy planujesz obszerną dziesięcioksiążkową serię?

Musisz o tym wiedzieć, zanim wpiszesz „Koniec” i klikniesz „Opublikuj” w KDP.

Bo jeśli tego nie zrobisz, możesz wpaść w kąt.

Dla wielu współczesnych autorów pisanie i publikowanie serii książek jest wydeptaną ścieżką do sukcesu. Wzór wygląda następująco:

1. Napisz Księgę 1, mając świadomość, że to początek serii.
2. Napisz Księgę 2, mając świadomość, że jest to kontynuacja serii.
3. Oddaj książkę 1 za darmo jako premię za subskrypcję listy e-mailowej.
4. Sprzedaj księgę 2.
5. Napisz książki od 3 do 12; sprzedaj książki od 3 do 12.
6. Wzbogać się i kup trzy domy.

Okej, chociaż ten ostatni krok nie jest pewny, proces zadziałał i działa dla wielu autorów i nic nie mówi, że nie możesz być jego częścią.

Mając to na uwadze, musisz odpowiedzieć na to pytanie, podejmując decyzję o zakończeniu swojej książki, w oparciu o strategię marketingową, którą masz na to.

3 strategie, jak zakończyć historię

Oto trzy typowe pozycje, które możesz zająć, oraz zalety i wady każdej z nich.

1. Zamknięte zakończenie

Nie masz żadnych przyszłych intencji dotyczących tej historii lub tej książki. To samodzielna historia.

Wszystkie konflikty postaci są rozwiązywane, a wszystkie zgony/konsekwencje są ostateczne. Wszelkie przyszłe projekty na tym świecie będą niezależne i nie będą w stanie zmienić szczegółów tej książki. Zamierzasz sprzedawać i sprzedawać tę książkę na własnych laurach.

(Czy nadal możesz wrócić do tego świata później i napisać sequel? Oczywiście! Ale pamiętaj, że ta książka i jej zakończenie nie będą w stanie skutecznie sprzedać tego sequela.)

Wiele książek w ogóle i beletrystyki ma zamknięte zakończenia. Niektóre przykłady mogą obejmować:

• Wielki Gatsby
• Nienawiść, którą dajesz
• Biały szum

2. Otwarte zakończenie

Masz mieszane przyszłe intencje dotyczące tej historii lub tej książki. Obecnie jest to samodzielna historia, ale niektóre aspekty rezolucji nie są jasno rozwiązane.

Zgony i konsekwencje są nieco niejednoznaczne. Wszelkie przyszłe projekty będą miały swobodę wtrącania się w tę historię i dokonywania interpretacji tych niejasności.

Zamierzasz sprzedawać i sprzedawać tę książkę teraz, ale może w przyszłości jako część większej serii. Obecnie rozdawanie jej za darmo jest niepraktyczną opcją, ponieważ nie ma drugiej książki do sprzedania.

Pamiętaj też, że każda książka powinna mieć zakończenie, nawet w serii. Każda książka powinna być samodzielna, ale to nie znaczy, że nie może być częścią większego celu.

Weźmy na przykład serię Władca Pierścieni i to, jak każda książka ma swój własny wątek fabularny, a nawet oddzielne wątki fabularne (więcej spoilerów!):

• Drużyna Pierścienia podąża za wspólnotą na wczesnych etapach ich poszukiwań. Kończy się rozpadem wspólnoty. Merry i Pippin zostają schwytani przez Uruka Haia, Aragorna, Legolasa i Gimliego ścigają ich, Boromir zostaje zabity, a Frodo i Sam wyruszają samotnie na Górę Przeznaczenia.
• Dwie wieże mają oddzielne wątki, ale wciąż widzimy, jak kończy się każdy łuk, nawet jeśli podróż jeszcze się nie skończyła. Wielkie momenty w tej książce to zwycięstwo w Helms Deep, zniszczenie Isengardu oraz ucieczka Froda i Sama z Gondoru. Główny cel zniszczenia pierścienia jeszcze się nie spełnił, ale wielkie nadzieje i bitwy o historię są zakończone.
• Powrót króla kończy serię i działa samodzielnie, a koniec książki kończy się epicką bitwą pod Czarną Bramą i zniszczeniem pierścienia, a następnie ocaleniem Shire.

3. Zakończenie Launchpada

Masz konkretne przyszłe intencje dotyczące tej historii. Jest to część znacznie większej historii i chociaż konflikt tej konkretnej książki jest rozwiązywany w sposób zadowalający, większe konflikty w świecie opowieści nie są. Kilka konkretnych aspektów konfliktu (zarówno fizycznych, jak i wewnętrznych) pozostaje nie tylko nierozwiązanych, ale także atakowanych, co skutkuje zakończeniem „wieszaka na klif”.

Przyszłe projekty pozostaną wierne historii tej książki, ale będą miały swobodę interpretowania jej niejednoznaczności. Zamierzasz oddać tę książkę za darmo, aby sprzedać następną książkę, lub już rozdajesz wcześniejszą książkę, aby sprzedać tę.

Dokonać wyboru

Czy widzisz, jak twoje intencje mogą zmienić, jak wiele jest rozwiązanych i dlaczego?

Czy widzisz efektywną różnicę między zakończeniem „Otwarte” (gdzie czytelnik jest pozostawiony do zastanowienia się nad pewnymi aspektami historii, które pozostają nierozwiązane) a zakończeniem „Launchpad” (gdzie czytelnik jest głodny Twojej następnej książki i natychmiast kliknie „Kup” na swojej stronie sprzedaży)?

Ważne jest, abyś znał swój cel przed rozwiązaniem swojej historii.

Jeśli chcesz po prostu napisać jedną powieść i nadać jej ciasno opakowane zakończenie „Zamknięte”, to świetnie! Dziesięcioksiążkowa seria nie jest dla wszystkich, a dla wielu pisarzy ukończenie jednej książki jest osiągnięciem życia.

Ale jeśli chcesz przejść do stylu życia polegającego na życiu dzięki swojemu rzemiosłu, upewnij się, że każdą książkę kończysz przemyślanym celem. Nie tylko zawiązujesz kokardę w swoim obecnym projekcie; zwiększasz także oczekiwanie na kolejny projekt i kolejną wypłatę.

Koniec dobrze

Ta rada Roberta McKee w filmie Adaptacja jest taka prawdziwa. Pamiętamy zakończenia. Trzymamy się emocji, które podczas nich odczuwamy.

Opowiadamy naszym przyjaciołom i rodzinie historie z niesamowitymi zakończeniami i zachęcamy ich do ich przeżywania.

Nie daj się przestraszyć zakończeniem Twojej następnej historii. Poświęć trochę czasu na wykonanie poniższej praktyki, a następnie z ufnością podejdź do zakończenia bieżącej pracy!

Co sprawia Ci najwięcej trudności w pisaniu zakończeń? Daj nam znać w komentarzach .