Jak opublikować krótką historię: uzyskać informacje zwrotne i edytować ostateczną wersję roboczą

Miesiąc temu namawiałem Cię, abyś wybrał się ze mną w podróż publikacyjną, podczas której przeprowadzę Cię przez proces planowania, pisania i przesyłania opowiadania. To już trzeci post z czteroczęściowej serii o tym, jak opublikować opowiadanie. Na koniec będziesz mieć historię gotową do wysłania do publikacji!

Szpilka

Jeśli śledzisz tydzień po tygodniu, do tej pory masz kompletną pierwszą wersję roboczą. Dopiero się zaczyna? Wróć do części pierwszej i drugiej, aby znaleźć swoją publikację i naszkicować swoją historię. Następnie dołącz do mnie tutaj.

W tym tygodniu skoncentrujemy się na zbieraniu opinii i dokończeniu ostatniej edycji.

UWAGA: W całej tej serii NIE publikuj swojej pracy w komentarzach. Poproszę Cię o przesłanie do wydawcy pod koniec tej serii, a opublikowanie go tutaj byłoby uważane za opublikowanie. Nasza społeczność Becoming Writer to świetne miejsce do przygotowania historii przed jej przesłaniem.

Prawie skończone

Do tej pory powinieneś mieć drugi szkic. Jesteśmy teraz w homestretch! Wytrzyj czoło, poklep się po plecach, zorganizuj małą potańcówkę. Świętować. Wielu pisarzy nie dociera tak daleko.

Gotowy do powrotu? Oto, co zrobić dalej:

6. Uzyskaj opinię

Stephen King do tej pory stosuje tak zwaną politykę „zamkniętych drzwi”, co oznacza, że ​​pisze swoje pierwsze kilka szkiców tylko dla siebie. Następnie otwiera te drzwi i wpuszcza innych, aby je przeczytali.

Czas otworzyć te drzwi!

Wiem, że teraz wszyscy się wzdrygacie. Masz na myśli, że muszę to komuś pokazać? TAk. Ty robisz.

Informacja zwrotna jest najważniejszą częścią pisania. Na serio. Nic nie zastąpi spojrzenia kogoś innego na twoją pracę. Możesz przejrzeć to ze sto razy, a i tak będziesz omijać. Zaufaj mi. Widzę to cały czas, gdy publikuję artykuły w naszej społeczności Becoming Writer.

Niezależnie od tego, czy jest to coś prostego, jak brakujące słowo lub źle umieszczony przecinek, czy coś rażącego, jak postać snafu lub nieporozumienie związane z budowaniem świata, Twoi czytelnicy wersji beta to złapią. Ale nie mogą tego złapać, jeśli im tego nie pokażesz!

Polecam znaleźć osoby inne niż rodzina i przyjaciele do przeczytania Twojej pracy. Ludzie, którzy cię znają, są mniej skłonni do prawdziwej krytyki. Przeważnie usłyszysz: „Och, podoba mi się!” i to wszystko.

Dzieje się tak nie tylko dlatego, że boją się, że cię zdenerwują, ale prawdopodobnie nie są też przeszkoleni jako aktywny czytelnik. Mogą lubić lub nie lubić Twojej historii, ale nie potrafią znaleźć odpowiednich słów, aby powiedzieć Ci, dlaczego tak się czują.

Jeśli nie możesz znaleźć grupy piszącej, w porządku, ale upewnij się, że starasz się zachęcić czytelników wersji beta do przekazywania przydatnych opinii. Jeśli nie jesteś pewien, jak poprosić o przydatną opinię, spróbuj spojrzeć wstecz na krótkie historie i błędy, które wymieniłem w pierwszym poście, aby uzyskać pomysły na to, jakie pytania zadać swoim beta. Konkretność tutaj pomaga, więc nie idź z czymś prostym, takim jak „Podobało ci się?”

Wskazówka dla profesjonalistów: nie oglądaj ich, gdy czytają. Wiem, że to kuszące (Czy będą śmiać się z tej śmiesznej linijki? Czy rozpłakają się, gdy ta postać umrze?), ale nie rób tego. To za duża presja na nich i DUŻO zbyt denerwujące dla ciebie.

Na tym etapie, tak jak sugerowałem między pierwszym i drugim szkicem, musisz odłożyć swoją historię. Będziesz kuszony, aby przepisać, gdy nadejdzie Twoja opinia. Szybka zmiana słowa tam, zdanie usunięte tutaj, a potem poczujesz, że masz zupełnie nową wersję roboczą. Co sprawia, że ​​chcesz wysłać wszystkim swoim znajomym swój „nowy” projekt.

Nie.

Nie ma nic bardziej irytującego niż konieczność czytania czegoś od początku, gdy jesteś w trakcie krytyki. Udostępnianie każdej małej zmiany to świetny sposób na utratę czytelników wersji beta. Niech kłamie.

Niezależnie od tego, czy masz społeczność pisarską, taką jak Becoming Writer, czy po prostu masz przyjaciół i rodzinę czytającą twoją pracę, MUSISZ otworzyć te drzwi.

7. Edytuj (Tak, PONOWNIE)

Przeżyłeś udrękę czekania na bety. Gratulacje! Teraz nadszedł czas, aby przyjrzeć się wszystkim tym opiniom.

Twoim pierwszym instynktem będzie obrona i dużo narzekania na to, jak głupi są twoi przyjaciele i jak po prostu „nie rozumieją”. Wyrzuć to ze swojego systemu. Załóż strój dla malucha i skacz w górę iw dół z frustracji, jeśli musisz. Następnie ponownie przeczytaj ich opinie.

Powiem ci coś, czego prawdopodobnie nie chcesz słyszeć: Twoje wersje beta najprawdopodobniej mają rację.

Pamiętaj, że piszesz, aby ludzie to przeczytali. Oznacza to, że Twoi czytelnicy muszą to polubić. Jeśli nie, masz problem.

Ponownie przeczytaj ich opinie z otwartym umysłem i zastosuj je w razie potrzeby. Często jest to frustrujący i rozczarowujący czas dla pisarzy, ale staraj się nie zawieść. (Ponownie, twoje pisanie nie jest do niczego!) Uczysz się, a informacje zwrotne tylko cię poprawią w przyszłości.

8. Wersja końcowa: Edycja linii

Po zaimplementowaniu wszystkich opinii dotyczących wersji beta, naprawdę sprowadza się do ostatnich etapów. Twoja trzecia (i ostatnia!) wersja robocza musi być tak czysta, jak to tylko możliwe. Edytor pozwoli na drobne błędy, ale cała historia musi być czytelna.

Nie wszyscy znamy się na gramatyce i tak naprawdę nie musimy nimi być. Ale musisz popracować nad podstawami.

Teraz nadszedł czas, aby przejść do drobnych zmian. Będziesz szukał takich rzeczy, jak źle umieszczone przecinki, dzielone bezokoliczniki, icky tagi dialogowe (tj. zbyt wiele słów, które nie są „powiedziane”), słowa -ly, słowa -ing i pisanie pasywne. Na tym etapie lubię drukować moje historie, aby móc robić notatki edycyjne i podkreślać, aż będzie wyglądać jak chora i krwawiąca tęcza. Myślę, że to sprawia, że ​​ten żmudny proces jest przyjemniejszy.

Przeprowadź historię przez Grammarly i Hemingwaya. Nie zmieniaj jednak wszystkiego, o czym te programy mówią ci. Zastanów się, co chcą, abyś zmienił, a następnie zdecyduj, czy sugestia jest odpowiednia dla Twojej historii.

Na przykład Hemingway uwielbia wskazywać zdania, które są trudne do odczytania. Jednak te zdania niekoniecznie są błędne . Musisz zdecydować, czy chcesz uprościć sformułowanie, czy pozostawić je bez zmian.

Przeczytaj swoją historię na głos. Przeczytaj to od tyłu. (Moja redaktorka przysięga na to.)

Czytanie na głos może pomóc w dostrzeżeniu pominiętych słów, dziwnych sformułowań i miejsc, w których powinny znajdować się przecinki (czyli pauzy). Przyznaję, że czytanie tego słowo po słowie od tyłu to coś, czego nie robię, ale moja siostra mówi, że pomaga jej to wyrwać słowa z kontekstu, dzięki czemu jej mózg nie stanie się trudny i nie zapełni się rzeczami, których nie ma, gdy jest czytanie.

Spróbuj wstecz, jeśli chcesz, ale zdecydowanie czytaj na głos do przodu.

Finis!

Skończyłeś pisać! Teraz czas na kolejną uroczystość! Wolę tańczyć maniakalnie (czytaj: kiepsko) od głośnej muzyki lat 90., ale ty to robisz.

Twoja historia jest teraz gotowa do publikacji. Za dwa tygodnie od tej publikacji wyślesz to dziecko! (Spodziewam się, że większość z Was z zapartym tchem czekała na ten post, jak opublikować opowiadanie.) Następnym razem przeprowadzę Cię przez wszystkie szalone formalności związane z procesem przesyłania, więc poświęć następne dwa tygodnie na zdobycie tego rękopisu świecić!

Czy masz grupę pisarską? Czy po raz pierwszy udostępnisz swoją pracę? Daj znać w komentarzach.