Jak zrewidować swoją historię jak profesjonalista

Nagle jest rok 2018. Czy wyznaczyłeś sobie w tym roku wspaniały cel pisarski?

Mam i jestem tym niesamowicie podekscytowany!

Szpilka

Dla niektórych z nas ten cel polega na napisaniu czegoś zupełnie nowego.

Ale dla większości z nas nasze cele związane z pisaniem na 2018 rok prawdopodobnie obejmują przepisanie pracy w toku. To szkic, z grubsza ukończony lub niedokończony, który nigdy nie wydaje się być „skończony”, bez względu na to, jak bardzo przy nim majstrujemy.

Nie bez powodu utknęliśmy w tych nieustannych pracach w toku. A jeśli nie wymyślimy, jak to przezwyciężyć, możemy znaleźć się w tym samym lepkim bałaganie za 365 dni od teraz.

Mit rewizji

W szkole średniej uczymy się procesu pisania: planuj, szkicuj, sprawdzaj, sprawdzaj, publikuj.

Jako nauczyciel w szkole średniej napotykam największy opór ze strony moich uczniów na tym trzecim etapie: powtórka.

Pierwszym powodem jest to, że po prostu nie chcemy tego robić. Rewizja nie jest tak przyjemna jak tworzenie, ani tak łatwa jak poprawianie błędów powierzchni. Co więcej, może to być przytłaczające, co sprawia, że ​​zastanawiamy się, czy w ogóle wiemy, jak zrewidować historię.

Ale drugim powodem, dla którego stawiamy opór, jest samo słowo „Rewizja”. To mylące określenie. Tak naprawdę nie istnieje.

To, co naprawdę musimy zrobić, kiedy poprawiamy, to przepisać .

I nikt nie chce przepisywać, bo przepisywanie jest bolesne.

Dzień demonstracyjny

Aby właściwie zrewidować, musimy stwierdzić, że nasze istniejące dzieło jest głęboko wadliwe.

I chociaż kiedyś mógł być piękny, ma negatywny wpływ na otaczającą go historię.

Podobnie jak sceny Demo Day w naszych ulubionych programach HGTV, nie możemy po prostu obejść wad. Wpływają na wszystko inne zbyt bezpośrednio i muszą zostać usunięte młotem kowalskim.

Jednak nie chcemy tego robić. Czujemy się, jakbyśmy ranili tych, których kochamy lub „nasze dzieci”.

Rewizja może dosłownie wydawać się zdradą i śmiercią, ponieważ musimy zaakceptować, że nasze stworzenie, coś, co z miłością kultywowaliśmy, musi zostać zniszczone.

Czy możliwe jest zachowanie części naszego starego dzieła i odbudowanie wokół niego?

Tak, ale to zaskakujące (i przygnębiające), jak rzadko to działa. Szanse są takie, że jeśli rozdział, akapit lub zdanie nie działa, musi zniknąć.

Auć.

Ratowanie naszych „dzieci”

Oto dobra wiadomość: nasze kreacje nie muszą dosłownie umrzeć.

Zamiast tego powinny zostać dodane do dokumentu „przechowywania”. Kiedy pisałem swoją powieść, Fasola życia, wymachiwałem moim redakcyjnym młotem jak Chip i Joanna po wypiciu opakowania Red Bulla (moja żona dużo ogląda Fixer Upper).

Jednak każde z moich pięknych dzieł, moje małe narracyjne dzieci, zostało starannie wycięte i wklejone do mojego dokumentu „TBoL Storage”. Dla każdego zapisanego bitu oznaczyłem go nagłówkiem z zakładkami, aby w razie potrzeby mógł go łatwo znaleźć.

I wiesz co? Użyłem tego. Wiele razy wracałem do tego dokumentu i ratowałem zdanie lub frazę, które wciąż miały do ​​odegrania rolę w historii.

Ale szczerze mówiąc, nie pamiętam 95% tych bitów w tym dokumencie przechowywania (który ma 50 000 słów). Zapomniałem o nich, głównie dlatego, że ostatecznie nie dało się ich zapomnieć.

Oto wskazówka, jak zrewidować swoją historię: zrób sobie pełną miłości przysługę, chroniąc swoje dzieła. Nigdy nie naciskaj przycisku „Usuń” (chyba że to tylko literówka). Zawsze wycinaj i wklejaj swoje kreacje do magazynu, gdzie będą bezpieczne.

Oświecone przepisywanie

Aby naprawdę zrewidować naszą pracę w toku i doprowadzić ją do stanu „ukończonej”, musimy ją przepisać — często z pustej strony.

To nie brzmi fajnie, a na pewno będzie dużo pracy.

Ale ta nowa kreacja nie będzie przypominać za pierwszym razem. Pierwszy szkic jest jak przedzieranie się przez gęstą, niebezpieczną dżunglę. Ten przeciąg będzie jak wchodzenie po schodach starożytnej świątyni, na której szczycie czeka na nas oświecony mnich.

Oto dlaczego musisz przepisać pustą stronę: Zatłoczona strona to więzienie; pusta strona to wolność.

Próba pracy w ramach naszych starych pomysłów i sztywnej prozy nie zapewnia nam wolności tworzenia, której potrzebujemy.

Potrzebujemy przestrzeni. Potrzebujemy okazji.

Może pusta strona może Cię onieśmielać. Nie ma problemu. Zachowaj ważny fragment opisu lub linię dialogu, aby pobudzić twoją kreatywność. Daj sobie wyrzutnię.

Ale usuń kajdany wczorajszych pomysłów.

To nowy rok, czas na nowe pomysły. I nadszedł czas na wielki przełom w tej nieustannej pracy w toku.

Przepisz z ufnością!

Każdy stary szkic to ogromna lekcja, która uczy nas o naszych historiach. To, że nie „zrobiliśmy tego dobrze”, nie czyni nas porażkami — czyni nas artystami. Sztuka to porażka o bardzo uporczywej naturze. Niektóre z najlepszych dzieł sztuki na świecie były uważane za porażki przez ich twórców i współczesnych, a teraz są czczone i kopiowane.

Więc (ponownie) pisz w tym roku z ufnością!

Jeśli Twoim celem jest budowanie nawyków i sposobu myślenia odnoszącego sukcesy gawędziarza, jest to kluczowy krok do podjęcia. Musimy być w stanie odłożyć na bok stare pomysły, uczyć się z nich i podejmować ryzykowne kroki naprzód. W przeciwnym razie utkniemy w więzieniu przeszłości, na zawsze obawiając się dotknięcia kreatywnego młota i jego cudownej mocy.

Co myślisz? Czy potrafisz powtórzyć, nawet na zatłoczonej stronie, wypełnionej starymi pomysłami, które mogą nie działać? A może wolisz wolność pustej strony o nieograniczonych możliwościach?

Jakie kroki podejmujesz, aby zrewidować swoje historie? Daj znać społeczności w komentarzach!