Jak używać języka figuratywnego: metafory, idiomy, porównania i wiele więcej!

Zastanawiasz się, jak używać języka figuratywnego? To proste jak bułka z masłem – a nasz przewodnik pomoże Ci zacząć.

Używanie symbolicznego języka w twoim pisaniu to bułka z masłem (zobacz, co tam zrobiłem?). Pojęcie języka figuratywnego może być trudne do zrozumienia, ale kiedy zrozumiesz te wyjątkowe, niedosłowne środki literackie, twoje pisanie przejdzie na nowy poziom. Z naszego przewodnika dowiesz się, jak używać hiperboli, personifikacji, metafor, porównań, idiomów i innych zwrotów, które pomogą czytelnikowi zrozumieć, co próbujesz powiedzieć — bez faktycznego wypowiadania tego.

Co należy zrobić przed rozpoczęciem

Jeśli po raz pierwszy zagłębiasz się w świat różnych typów języka figuratywnego, zacznij szukać przykładów w swoim codziennym życiu. Słuchanie jednej ze swoich ulubionych piosenek lub przeczytanie kilku stron ulubionej książki może pomóc ci otworzyć oczy na to, jak powszechne jest pismo figuratywne w muzyce i literaturze. Jeśli pisarz używa słów, aby opisać coś innego niż dosłowne znaczenie, używa języka figuratywnego.

Na przykład piosenka o złamanym sercu mówi w przenośni — osoba przeżywająca trudny czas nie ma fizycznie złamanego serca. Podkręcenie radia lub wyciągnięcie ulubionej książki prawdopodobnie sprawi, że zauważysz, że język figuratywny jest już częścią twojego życia. Poświęć trochę czasu na zauważenie języka figuratywnego w formach mediów, które już znasz, aby pomóc Ci znaleźć odpowiednią przestrzeń do nauki używania języka figuratywnego w swojej pracy.

Krok 1: Naucz się popularnych typów języka figuratywnego

Aby używać języka figuratywnego w swoim piśmie, kluczem jest zrozumienie każdej z różnych form języka niedosłownego. Jak wspomnieliśmy, najprawdopodobniej już używasz języka symbolicznego w codziennej mowie i piśmie. Mimo to identyfikacja może być trudna, jeśli nie masz pewności, jak to sklasyfikować. Omówimy tutaj kilka różnych rodzajów języka figuratywnego, w tym porównania, metafory, idiomy i personifikacje.

Porównanie

Porównanie porównuje dwa obiekty, osoby lub inne podmioty, używając słów „jak” lub „jak”. Prawdopodobnie używasz już porównań w codziennej mowie. Kluczem tutaj jest to, że porównanie porównuje dwie zwykle niezwiązane ze sobą rzeczy. Na przykład stwierdzenie: „Dziecko wygląda jak jego matka” nie byłoby porównaniem, ponieważ ludzie regularnie porównują wygląd dziecka z wyglądem rodziców.

Przykłady porównań obejmują:

• Zycie jest jak pudelko czekoladek.
• Biega jakby płonął.
• Jest dobra jak złoto.
• Jest twardy jak skała.

Metafora

Metafora różni się od porównania. Nie używa słów „jak” ani „jak”. Podczas gdy porównanie mówi, że coś jest podobne do czegoś innego, metafora mówi, że coś jest czymś innym. Wiele osób zamiennie używa porównań i metafor, ale nie jest to technicznie poprawne. Oba typy języka figuratywnego porównują dwie rzeczy, ale metafora może być znacznie bardziej złożona niż porównanie.

Przykłady metafor obejmują:

• Śnieg pokrywał krajobraz białym kocem.
• Wychowywanie nastolatków to jazda kolejką górską.
• Trening w domu mojego szczeniaka sprawił, że mój salon zamienił się w obszar katastrofy.

Metafory są często używane, aby pomóc czytelnikowi zrozumieć intensywność tego, nad czym pracuje pisarz. Niektóre metafory zajmują tylko zdanie lub akapit, podczas gdy inne są używane w całym dziele. Na piśmie wielokrotne powracanie do metafory może być pomocne w dotarciu do czytelnika. Poniższy przykład tworzy żywy obraz, znacznie różniący się od sytuacji, w której Koontz powiedział: „Mam kreatywną wyobraźnię”.

„Bobby Holloway mówi, że moja wyobraźnia to cyrk na trzysta ringów. Obecnie znajdowałem się na ringu dwieście dziewięćdziesiąt dziewięć, gdzie słonie tańczyły i kręciły kokardami, a tygrysy przeskakiwały przez pierścienie ognia. Nadszedł czas, aby się wycofać, opuścić główny namiot, kupić trochę popcornu i colę, rozkoszować się, ochłonąć.

Dean Koontz, Chwytaj noc

Frazeologia

Idiomy to słowa lub wyrażenia używane w mowie potocznej o znaczeniu niedosłownym. Rodzimi użytkownicy języka rzadko zdają sobie sprawę, że używają idiomu. Używanie idiomów w pisaniu może sprawić, że Twój język wyda się czytelnikom znajomy, a postacie będą bardziej realistyczne. Idiomy mogą być jedną z najbardziej mylących części mowy dla osób uczących się angielskiego, ponieważ słowa i znaczenia nie korelują.

Przykłady idiomów obejmują:

• Z hakiem
• Zakończyć pracę
• Czyny mówią głośniej niż słowa
• Zabij dwa ptaki jednym kamieniem
• No mów
• Szczekanie na niewłaściwe drzewo
• Najlepsze z obu światów

Uosobienie

Personifikacja może być zabawna w pisaniu. Ten symboliczny język może być używany do przypisywania ludzkich cech czemuś nieludzkiemu lub przypisywania nieludzkich cech osobie.

Przykłady personifikacji obejmują:

• Był ludzkim odpowiednikiem starej butelki po piwie, którą można znaleźć przy torach kolejowych.
• Była jak stokrotka — świeża, jasna i gotowa na letnie słońce.
• Słońce tańczyło na szczytach fal, gdy chmury zaczęły się rozpraszać.
• Linda powiedziała, że ​​skończyła ze słodyczami, ale jej tajny zapas czekolady woła ją po imieniu.

Krok 2: Zidentyfikuj różne rodzaje języka figuratywnego

Teraz, gdy rozumiesz różne rodzaje języka figuratywnego, nadszedł czas, aby zacząć rozpoznawać go w życiu codziennym. Kiedy zauważysz, że w normalnej mowie używany jest język symboliczny, łatwiej będzie go zastosować w swoim piśmie, aby poprawić jakość swoich słów.

Podczas gdy będziesz chciał zwrócić uwagę na używanie symbolicznego języka, będziesz chciał również nadal koncentrować się na czynności, o której wspomnieliśmy wcześniej - zwracaniu uwagi na symboliczny język w piosenkach i opowiadaniach. Kiedy zauważysz język symboliczny, ustalenie, jakiego rodzaju język symboliczny jest używany, może być zabawne.

Czas powrotu do przeszłości — spróbuj ustalić, jakiego rodzaju symbolicznego języka użyto w tym tekście piosenki Love Shack autorstwa B-52s:

„Kupiłem sobie samochód, jest wielki jak wieloryb
I jedziemy do Love Shack
Kupiłem sobie Chryslera, ma około 20 miejsc
Więc pospiesz się i przynieś pieniądze z szafy grającej”

Sprawdź pierwszą linię — samochód nie jest tak duży jak wieloryb. To doskonały przykład porównania.

New York, New York Franka Sinatry jest również pełen symbolicznego języka:

„Chcę obudzić się w mieście
To nie śpi
I okazuje się, że jestem królem wzgórza
Na szczycie stosu”

Pierwsze dwie linijki są doskonałym przykładem personifikacji. Nowy Jork nie jest człowiekiem i nie śpi, ale Sinatra używa symbolicznego języka, aby dać słuchaczowi do zrozumienia, że ​​chce być w miejscu, które daje mu poczucie wysokiej energii 24 godziny na dobę.

Krok 3: Ćwicz język figuratywny w kreatywnym pisaniu

Gotowy do rozpoczęcia pracy z językiem figuratywnym w swoim piśmie? Niezależnie od tego, czy jesteś początkującą Emily Dickinson, czy wolisz pisać w bardziej nieformalnym stylu, używanie symbolicznego języka może pomóc czytelnikom poznać twoje postacie i pomóc ci w namalowaniu żywych scen, które pozwolą czytelnikom wyobrazić sobie otoczenie, w którym się znajdujesz. opisując. Spójrz na niektóre swoje pisma i znajdź miejsca, w których opisujesz rzeczy dosłownie. Rzuć sobie wyzwanie, aby to zmienić i używać opisowego języka graficznego.

Na przykład ten fragment jest dosłowny: Słońce było gorące i wszyscy się pocili. Janine czuła się nieswojo i chciała wrócić do klimatyzacji.

Dodanie języka figuratywnego pomaga czytelnikowi dokładniej wyobrazić sobie scenę: sierpniowe słońce prażyło grupę, a krople potu lśniły jak diamenty na czole Janine. Była zmęczona jak pies i chciała wejść do środka, gdzie poczuła powiew słodkiej klimatyzacji, gdy tylko otworzy drzwi.

Prażące słońce, lśniący pot, idiom psiego zmęczenia i podmuch chłodnego powietrza pomagają czytelnikowi wyobrazić sobie, jak czuje się Janine, mimo że użyte słowa nie są dosłowne.

Spójrzmy na inny przykład: Connie pachniała dymem i nie była zbyt miła dla innych pracowników w biurze.

Dodając język przenośny: Connie była uosobieniem papierosa — niezdrowa, zmęczona, cuchnąca stęchłym dymem i rakotwórcza dla otaczających ją osób. Pluje jadem jak wąż na każdego, kto wszedł do jej biura, a wielu zastanawiało się, ile czasu zajmie jej zrobienie puszki.

Oryginalne zdanie wyjaśnia, że ​​nikt w biurze nie jest fanem Connie, ale drugi fragment sprawia, że ​​​​jej zachowanie jest znacznie jaśniejsze dla czytelnika. Personifikacja, porównanie i idiom (w puszce) pomagają czytelnikowi zrozumieć, że Connie jest trudna.

Szukasz więcej? Sprawdź nasz przewodnik z rozszerzonymi przykładami metafor!