Jak napisać opowiadanie w 5 krokach

Opowiadania są dla powieści tym, czym epizody telewizyjne dla filmów. Opowiadania to forma pisania narracji , która ma te same elementy, co powieści – fabuła, rozwój postaci, punkt widzenia, struktura opowieści, motyw – ale jest opisana w mniejszej liczbie słów. Dla wielu pisarzy opowiadania są mniej zniechęcającym sposobem na zagłębienie się w kreatywne pisanie niż próba napisania powieści . Nie oznacza to, że pisanie krótkiej beletrystyki jest łatwe — podobnie jak każdy inny rodzaj pisania, wiąże się z własnymi wyjątkowymi wyzwaniami.

Jeśli zastanawiasz się, jak napisać opowiadanie, służymy pomocą. Mamy wskazówki na wszystko, od wymyślania pomysłów na krótkie historie, przez rozwijanie fabuły, po publikację swojej pracy w magazynach literackich.

Czym jest opowiadanie?

Krótka historia to krótkie, samodzielne dzieło literackie, które zazwyczaj zawiera od 1000 do 10 000 słów.

Z powodu tego ograniczenia długości opowiadania są zwykle mniej skomplikowane niż dłuższe prace — pod pewnymi względami. W krótkiej opowieści można zbudować świat, ale nie w takim stopniu, w jakim można zbudować świat w (dłuższej) powieści. Podobnie, możesz mieć wiele rozbudowanych postaci, ale nie możesz nadać każdej postaci pełnej historii i znaczącego łuku postaci, jak w dłuższej pracy. Ogólnie rzecz biorąc, długie, zawiłe wątki z wieloma wątkami podrzędnymi lepiej nadają się do powieści niż do opowiadania.

Nie myśl, że temat twojego opowiadania nie może być tak głęboki jak temat dłuższej pracy. Nie potrzebujesz rozległego świata ze złożonym systemem magicznym i całą obsadą trójwymiarowych postaci, aby skutecznie wyrazić motyw. Chociaż opowiadania mają mniej słów, prostsze scenerie i mniejsze obsady niż powieści, mogą mieć równie duży wpływ na czytelników. Jeśli chcesz przeczytać mocne opowiadanie i zobaczyć, jak inni autorzy komunikują merytoryczne tematy w zaledwie kilku tysiącach słów, sprawdź te słynne, uderzające prace:

• The Thing Around Your Neck autorstwa Chimamandy Ngozi Adichie
• „Loteria” Shirley Jackson
• „Dziękuję pani” Langston Hughes
• „Sonny's Blues” Jamesa Baldwin

Jak długa powinna być krótka historia?

Jak powiedzieliśmy w poprzedniej sekcji, opowiadania zazwyczaj zawierają od 1000 do 10 000 słów. Historie dłuższe niż 10 000 (ale krótsze niż 40 000) słów są ogólnie uważane za nowele . Możesz nawet natknąć się na termin „ powieści ” , który odnosi się do historii zawierającej od 7500 do 17 000 słów. Gdy trafisz około 50 000 słów, znajdziesz się na nowym terytorium (i wygrałeś NaNoWriMo!)

Historie, które zawierają mniej niż 1000 słów, są znane jako fikcje flash, a historie składające się z 500 słów lub mniej są uważane za mikrofikcje .

Jednak naprawdę nie ma ograniczeń co do tego, jak krótka może być historia. Rozważmy słynną sześciowyrazową historię Hemingwaya:

"Na sprzedaż: buty dziecięce, nigdy nie noszone."

W zaledwie sześciu słowach Hemingway przywołuje całą scenę i historię, która doprowadziła do tej sceny. Jest to skrajny przykład opowiadania i opiera się na ekstrapolacji znaczenia słów ze słów, ale ponieważ robi to z powodzeniem, liczy się jako opowiadanie.

Co jest w krótkiej historii?

Każde opowiadanie zawiera pięć elementów:

• Postać
• Działka
• Temat
• Konflikt
• Ustawienie

Postacie to ludzie (lub zwierzęta, kosmici, mityczne stworzenia lub czujące przedmioty), którzy Twoim bohaterem jest postać, która przechodzi jakąś zmianę (lub jej brak) w wyniku głównego konfliktu opowieści. Twoim antagonistą jest postać (lub coś abstrakcyjnego) próbująca zapobiec zmianie protagonisty. Aby wyjaśnić, antagonista nie musi być osobą — może to być środowisko bohatera, jego społeczeństwo, a nawet aspekt samego siebie.

>>Czytaj więcej: Czym jest bezpośrednia charakterystyka w literaturze?

Fabuła to seria wydarzeń, które ilustrują konflikt w historii. Kiedy piszesz opowiadanie, zazwyczaj najlepiej jest rozpocząć fabułę jak najbliżej końca. Innymi słowy, jeśli twoja historia dotyczy kosmity, który odwiedza Ziemię, a następnie przerażony wycofuje się z powrotem na swój statek kosmiczny, zacznij swoją historię, gdy zbliża się do Ziemi lub gdy ląduje. Możesz później zbudować historię za pomocą narzędzi, takich jak dialog, retrospekcje i działania protagonisty. Dzięki krótkiej historii nie masz miejsca na długą ekspozycję, więc wrzuć swoich czytelników w sam środek akcji.

Tematem opowiadania jest jego centralne przesłanie. To jest punkt, który autor chce, aby czytelnicy wynieśli ze swojej pracy.

Konflikt to akcja, która napędza fabułę opowieści. To przeszkoda, którą protagonista musi pokonać lub cel, do którego dąży. Konflikt może być wewnętrzny, jak nasz przykład, obcy, który chce udowodnić sobie, że może samodzielnie przeprowadzić misję na Ziemię, lub może być zewnętrzny, jak protagonista starający się udowodnić swojemu społeczeństwu, że Ziemia jest wartościową planetą z do nawiązania relacji.

Miejsce akcji to czas i miejsce, w którym rozgrywa się akcja opowieści. Na przykład, miejscem akcji naszej obcej historii może być Nevada w 1955 roku.

Jak napisać opowiadanie

Wydobądź swoją wyobraźnię

Jak każdy inny rodzaj pisania, krótkie opowiadanie zaczyna się od burzy mózgów . W rzeczywistości proces pisania opowiadania jest tym samym procesem pisania, którego używasz do innych rodzajów pisania, takich jak eseje i prezentacje.

Zadaj sobie pytanie: O czym ma być moja krótka historia? Zapisz to. Czy masz już jasne pojęcie o tym, kim są twoi bohaterowie lub otoczenie, w którym będą mieszkać? A może zaczynasz od tematu, który chcesz przekazać, a teraz musisz opracować historię, aby wyrazić ten temat?

Rozpocznij burzę mózgów od elementów, które już masz, a następnie rozwiń swój pomysł na historię. Zapisz swoje otoczenie, swoje postacie, konflikt, z którym się borykają, oraz wszelkie kluczowe punkty fabuły, o których myślisz. Możesz uzupełnić szczegóły później; w tej chwili celem jest posiadanie pewnych przybliżonych danych do wykorzystania w swoim zarysie.

Nie przechodź do konspektu, dopóki nie zdefiniujesz konfliktu swojej historii. Bez konfliktu nie masz historii. Chociaż wszystkie z pięciu wymienionych powyżej elementów są niezbędne do napisania świetnego opowiadania, konflikt jest tym, który kieruje twoją fabułą, kształtuje twoje postacie i pozwala ci wyrazić swój motyw przewodni.

Następnym krokiem w pisaniu krótkiej beletrystyki jest przedstawienie swojej historii.

Kiedy przedstawiasz swoją historię, porządkujesz notatki z burzy mózgów w spójny szkielet gotowej historii. Nakreślenie swojej historii jest kluczową częścią wstępnego pisania, ponieważ to tam tworzysz ramy swojej historii i szkicujesz, w jaki sposób każda scena podąża za poprzednią sceną, aby rozwinąć fabułę. Na tym etapie określasz wszelkie zwroty akcji lub duże odkrycia i dopasowujesz je do sekwencji historii.

Następnie nadszedł czas na pisanie.

Nie martw się o błędy gramatyczne — naprawisz je później.

Nie martw się, że twoja narracja lub dialog są obce lub nie mają pełnego sensu — to też naprawisz później. W tej chwili pracujesz nad wstępnym projektem. Po prostu wyrzuć tę historię ze swojej wyobraźni i napisz na kartkę, nie martwiąc się o nią.

Trzymaj pierwszy szkic tak mocno, jak to możliwe. W końcu piszesz opowiadanie, więc bądź oszczędny w słowach. Podczas pisania pamiętaj o tych wskazówkach :

• Nie musisz wszystkiego wyjaśniać. Podaj wystarczająco dużo wyjaśnień, aby czytelnik zrozumiał, co dzieje się w scenie; nie spowalniaj ich akapitami z historią i ekspozycją.
• Pamiętaj o zakończeniu. Podczas pisania ustal, czy każde zdanie ostatecznie rozwija fabułę. Jeśli tak się nie stanie, wytnij go lub przerób, aby posuwał się naprzód w fabule.
• Posłuchaj, jak ludzie mówią. Następnie napisz dialog, który brzmi jak prawdziwe rozmowy. Te rozmowy niekoniecznie będą poprawne gramatycznie, ale sprawią, że twoje postacie będą brzmiały tak, jak ludzie naturalnie mówią.

Kiedy masz gotowy pierwszy szkic, pozwól mu odpocząć. Jeśli masz luksus czekania dzień lub dwa, aby wrócić i przeczytać to, co napisałeś, zrób to. W ten sposób możesz ponownie czytać swoje pismo świeżym okiem, co ułatwia dostrzeżenie niespójności i dziur w fabule.

Potem nadszedł czas na edycję. Przeczytaj swoje pismo jeszcze raz i zanotuj miejsca, w których możesz uczynić pisanie bardziej opisowym, bardziej zwięzłym, bardziej angażującym lub po prostu bardziej logicznym. Na tym etapie bardzo pomocna może być praca z opiniami czytelników. Jeśli czujesz się komfortowo, dzieląc się swoją pracą i otrzymując konstruktywną krytykę, podziel się wstępnym szkicem z przyjaciółmi i rodziną — a jeśli to możliwe — z innymi pisarzami — i pozwól, aby ich opinie kierowały poprawkami, które wprowadzasz.

Przejdź poza kreatywne bloki

Więc masz blok pisarski.

Blok pisarza może uderzyć w dowolnym momencie procesu pisania. Możesz mieć świetny pomysł na krótką historię, a potem zmagasz się z burzą mózgów, jak przekształcić ten pomysł w narrację. Możesz też bez problemu przeprowadzić burzę mózgów i stworzyć spójny zarys, ale potem poczujesz, że wpadasz na ścianę, próbując pisać linearne sceny i tworzyć realistyczne dialogi, które rozwijają fabułę. A może nie utknąłeś w tym sensie, że nie wiesz, co napisać, ale masz trudności z określeniem najskuteczniejszego sposobu napisania tego.

Zdarza się każdemu pisarzowi.

Ponieważ blok pisarski jest tak uniwersalnym warunkiem, zebraliśmy kilka pomocnych wskazówek, których możesz użyć, aby pokonać blok pisarski i napisać efektowne, wciągające sceny:

Daj szansę na pisanie, aby spróbować

Jeśli rozpoczęcie pracy sprawia Ci trudność, rozważ skorzystanie z monitu pisania . Podpowiedź do pisania jest jak podpałka do twojego opowiadania. Są one na ogół krótkie, zawierają tylko jedno lub dwa zdania i opisują scenariusze, które autorzy przekuwają w pełnoprawne historie. Przeprowadź wyszukiwanie w sieci pod hasłem „podpowiedzi dotyczące pisania”, a znajdziesz mnóstwo. Możesz nawet dostosować wyszukiwanie do określonego gatunku, na przykład „podpowiedzi pisania horrorów” lub „podpowiedzi pisania komedii romantycznych”.

Pomiń scenę i pracuj do tyłu

Kiedy konkretna scena utrudnia przejście do przodu, pomiń ją. Nie ma reguły, która mówi, że musisz pisać swoje opowiadanie w kolejności. Po prostu przejdź do następnej sceny, którą możesz napisać, a kiedy skończysz, wróć do tej wymagającej. W wielu przypadkach łatwiej jest napisać scenę, gdy wiesz, co dzieje się po niej.

Sprint

O pisaniu sprintów rozmawialiśmy już wcześniej. To świetny sposób na przyspieszenie pisania . Jeśli chodzi o przedzieranie się przez ten ceglany mur bloku pisarza, sprint może wprowadzić Cię w sposób myślenia, w którym piszesz słowa, dowolne słowa, tylko po to, aby osiągnąć wyznaczony cel liczby słów. Prawdopodobnie nie stworzysz w ten sposób prozy do publikacji, ale prawdopodobnie znajdziesz kreatywne sposoby na trudne sceny, na których możesz później budować.

Gdzie rozpowszechniać swoje opowiadanie

Jeśli jesteś jak większość autorów, jednym z Twoich celów jest opublikowanie swojej historii.

Są na to dwa główne sposoby: tradycyjne publikowanie i samodzielne publikowanie.

W świecie krótkiej fikcji tradycyjne publikowanie zazwyczaj oznacza publikację swojej pracy w czasopiśmie literackim. Obecnie na całym świecie publikowane są tysiące magazynów literackich, z których każdy charakteryzuje się unikalną kombinacją tematyki redakcyjnej, harmonogramu publikacji, procesu składania wniosków, współczynnika akceptacji i płatności dla autorów.

Niektóre czasopisma literackie przyjmują prawie każdą otrzymaną historię. Inni wybierają do opublikowania bardzo niewiele — na przykład jednocyfrowy procent przesłanych artykułów. Czasopisma i konkursy literackie można znaleźć w zasobach takich jak Poets & Writers , Duotrope i Writer's Digest .

Jeśli masz zbiór opowiadań, które łącznie zajmują w przybliżeniu długość książki, możesz również zapytać agentów, aby Twoja praca została opublikowana w ten sposób. Kilka dobrze znanych kolekcji opowiadań to The Things They Carried Tima O'Briena i A Manual for Cleaning Women Lucii Berlin.

Innym sposobem publikowania swojej pracy jest samodzielne publikowanie. Dzięki self-publishingowi nie musisz zlecać swojej pracy zielonemu oświetleniu przez redaktora magazynu lub wydawnictwo. Chociaż ta przeszkoda nie występuje, samodzielne publikowanie może być złożonym procesem. Jako autor publikujący samodzielnie jesteś odpowiedzialny za wszystko, łącznie z tymi elementami:

• Okładka Twojej historii
• Profesjonalna edycja
• Formatowanie
• Marketing

To, czy samodzielne publikowanie jest właściwą drogą dla Twojej historii, zależy od Twoich celów związanych z historią. Jeśli chcesz, aby Twoje prace znalazły się w szeroko rozpowszechnionym czasopiśmie, co zagwarantuje, że przeczytają je tysiące osób (lub więcej!), tradycyjne publikacje są najlepszym rozwiązaniem. Jeśli Twoim priorytetem jest po prostu udostępnienie swojej pracy lub jeśli chcesz mieć całkowitą kontrolę nad każdą częścią budowania swojej platformy jako autor, samopublikowanie może być idealnym wyborem.

Popularne platformy do samodzielnego publikowania obejmują Kindle Direct Publishing , CreateSpace , Apple Books i Barnes & Noble Press . Każdy ma unikalny proces wydawniczy i tantiemy dla autorów.

Możesz także samodzielnie opublikować swoje opowiadanie na swoim blogu . Blogi to osobiste (i profesjonalne) miejsca do pisania, a jeśli masz historię do opowiedzenia i nie chcesz przechodzić przez proces jej publikacji lub podążania „tradycyjną” drogą samodzielnego publikowania, możesz utworzyć bloguj i publikuj tam swoją pracę.

Znalezienie społeczności pisarskiej

Dla wielu autorów bycie częścią społeczności pisarskiej jest kluczowym elementem pozostawania w regularnej praktyce pisarskiej i dążenia do rozwoju jako pisarz. Społeczności pisarskie istnieją w trybie online i offline, przy czym niektóre istnieją jako proste miejsca, w których pisarze mogą się ze sobą łączyć, a inne oferują większą strukturę, na przykład regularny harmonogram krytyki. Istnieją również społeczności pisarskie zbudowane wokół wyzwań związanych z pisaniem, takich jak NYC Midnight i NaNoWriMo .

Jeśli uważasz, że skorzystasz z bycia częścią społeczności pisarskiej, znajdź taką, która pasuje do tego, czego szukasz — lub załóż ją samodzielnie! Społeczności piszące można znaleźć w mediach społecznościowych i na stronach takich jak meetup.com. Inne miejsca, w których można szukać grup pisarskich, to lokalne biblioteki i księgarnie, a jeśli jesteś studentem, twoja uczelnia. Bycie częścią społeczności pisarskiej może pomóc w opublikowaniu swojej pracy na dwa sposoby:

• Możesz poprosić innych autorów o przeczytanie i krytykę twojej pracy, dając ci wskazówki, które pomogą ci ją wzmocnić, gdy będziesz ją poprawiać.
• Inni pisarze mogą połączyć Cię z czasopismami literackimi, konkursami i agentami, z którymi możesz potencjalnie pracować. Jeśli zostały opublikowane, mogą również odpowiedzieć na twoje pytania i udzielić ci porad między pisarzami, co robić (a czego nie robić), gdy próbujesz opublikować swoją pracę.

Opowiedz swoją historię z ufnością

Wszyscy mamy w sobie historie. Pisanie swojej historii sprawia, że ​​jesteś autorem, a nawet najwybitniejsi autorzy potrzebują pomocy w wyłapywaniu błędów gramatycznych i innych problemów w ich pisaniu. To właśnie sprawia, że ​​Grammarly jest idealnym asystentem pisania. Napisz, co jest w twoim sercu i umyśle, a gdy nadejdzie czas na edycję, Grammarly wykryje wszystkie błędy, które mogłeś przegapić, oznaczy niejasne sformułowania i zaproponuje właściwy ton do opowiedzenia swojej historii.