Jak pisać sceny akcji, które dodają napięcia do historii?

Siadasz, gotowy do pisania i jesteś podekscytowany, ponieważ ta scena będzie pełna wspaniałego, pełnego akcji konfliktu, aby złapać czytelnika. Ale potem zastanawiasz się, czy umiesz w ogóle pisać sceny akcji?

Szpilka

Czy punkty fabularne i akcja cios po ciosie naprawdę sprawiają, że czytelnicy przewracają strony? Czy wiesz, jak napisać rodzaj akcji, która doda suspensu do historii, poprawi tętno czytelnikom i sprawi, że będą umierać, by wiedzieć, co będzie dalej?

Tworzenie sceny akcji, która działa na ekranie, jest trudne. Stworzenie sceny akcji, która działa na stronie, może być jeszcze większym wyzwaniem!

Na szczęście istnieją strategie pisania, które pomogą ci umiejętnie napisać scenę akcji.

Słabo przedstawiona akcja traci czytelników

Przeniesienie historii do sekwencji działań może być ryzykownym biznesem. Wymaga szczególnej uwagi, a jeśli nie dajesz jej tego, czego potrzebuje, zapraszasz czytelnika do opuszczenia książki.

Będę szczery – jeśli jestem w kinie i muszę iść do łazienki, zawsze czekam, aż sceny akcji zrobią mój ruch. Zbyt często te sceny są długie na tematach, które wszyscy widzieliśmy wcześniej, i krótkiej historii, w zależności od efektów specjalnych, które je przeprowadzają.

Nie czuję, żebym za bardzo tęskniła, kiedy wracam.

W mojej karierze pisarskiej zdałem sobie sprawę, że w centrum akcji musi być coś więcej, aby utrzymać emocjonalne zaangażowanie czytelników.

Znajomość przeszkód, z jakimi się zmagasz — oraz praktycznych technik, które mogą pomóc Ci je pokonać — jest kluczem do pisania skutecznych scen akcji.

3 przeszkody, które utrudniają napisanie scen akcji

Przyjrzyjmy się niektórym wyzwaniom, jakie napotkasz podczas pisania scen akcji.

1. Wszystko zależy od ciebie

Na planie filmowym pracuje razem cała ekipa utalentowanych ludzi — reżyser, aktorzy, scenograf, artysta Foley (tworzy efekty dźwiękowe), montażysta i nie tylko.

Na stronie wszystkie te prace spadają na ciebie. To ty musisz ustawić scenę, pokierować ich działaniem, zapewnić efekty dźwiękowe i tak dalej. Chociaż zawsze tak jest, może to być najbardziej widoczne w przypadku scen akcji.

2. Nie chodzi o akcję

Umieszczenie fizycznego konfliktu na stronie jest wyzwaniem, ponieważ tak naprawdę nie chodzi o działania, które mają miejsce — chodzi o emocjonalny rdzeń tego, co się dzieje. Szczegółowy opis ciosu za ciosem może utrudnić przepływ wewnętrznego konfliktu i rozładować napięcie tak starannie budowane przed akcją.

Ponadto przemoc jest trudna, ponieważ zbyt duża ilość szczegółów graficznych spowoduje, że niektórzy czytelnicy odłożą książkę. Poziomy tolerancji są różne, nawet w obrębie podgatunków.

3. Formularz musi być zgodny z treścią

Twoja strona jest twoją sceną. Wygląd fizyczny — wygląd strony — jest ważny w przekazywaniu odpowiedniego nastawienia do sceny akcji. Sprowadza się do tempa.

Kiedy twoje postacie są zaangażowane w akcję, zazwyczaj wymaga to krótszych zdań i akapitów, aktywnego głosu, ograniczonego użycia przysłówków i zwięzłego dialogu.

Tempo ma kluczowe znaczenie dla skutecznego działania w Twoich scenach. Nieprawidłowe tempo i otwiera drzwi na oścież dla czytelnika, aby wyszedł z książki i nie wrócił.

Świadomość prowadzi do pozwolenia

Jako początkujący pisarze jest tak wiele w rzemiośle, o których nawet nie pomyśleliśmy. Następnie, gdy zdobywamy kolejne poziomy i zdobywamy więcej umiejętności i doświadczenia, zaczynamy widzieć otwierające się widoki, o których nawet nam się nie śniło.

Uwielbiam to, co mój mentor, Dean Wesley Smith, mówi o stale rosnących płaszczyznach umiejętności pisania, które czekają na oddanych pisarzy:

„Główną częścią uczenia się jest po prostu zrozumienie, że istnieją techniki, których jeszcze nie masz. Świadomość jest kluczem. Kiedy uświadomisz sobie, że istnieją, dajesz swojej podświadomości pozwolenie na ich użycie”.

Po raz pierwszy naprawdę zdałem sobie sprawę ze specjalnego zestawu umiejętności związanych z pisaniem akcji, kiedy uczestniczyłem w wykładzie Jamesa Rollinsa. Od tego czasu dużo się nauczyłem o pisaniu skutecznych akcji i pokonywaniu przeszkód.

Pomogło mi to stać się lepszym pisarzem iz przyjemnością podzielę się tym, czego się nauczyłem w tym artykule.

Ustaw scenę dla udanego działania

Zanim napiszesz akcję, która doda napięcia, musisz zbudować solidny fundament. Fundament ten powinien składać się z co najmniej dwóch ważnych elementów:

1. Uziemić czytelnika solidnie w oprawie i punkcie widzenia postaci.
2. Upewnij się, że czytelnik jest emocjonalnie zaangażowany w postać.

Aby osiągnąć ten pierwszy cel, musisz otworzyć scenę z określonymi typami szczegółów, które przyciągną czytelnika do głowy twojej postaci z punktu widzenia, jak omówiono w Deep POV: 6 kluczowych szczegółów do wykorzystania na początku książki (i nie tylko!) .

Osiągasz drugi cel – upewniając się, że czytelnik jest emocjonalnie zainwestowany – dzięki umiejętnemu rozwojowi postaci, o który czytelnicy będą dbać.

Niezbędne jest wciągnięcie czytelnika do głowy postaci z punktu widzenia. Ta postać jest interfejsem czytelnika z historią, kanałem, przez który dostarczane są wszystkie bodźce zmysłowe, emocje i opinie.

Dopiero po zbudowaniu solidnego fundamentu możesz stworzyć scenę akcji, która strzela na wszystkie tłoki.

Twórz sceny akcji emocjonalne

Czytelnik może tylko doświadczyć tego, co dzieje się poprzez postać z punktu widzenia, więc skup się na motywacji i rdzeniu emocjonalnym swojej postaci — co ona myśli i czuje?

Czy są przerażeni konfliktem? Jak zmieniają się ich emocje podczas walki? Pamiętaj, aby dotknąć wysokich stawek związanych z bitwą.

Najlepsze sceny walki unikają długiego opisu cios po ciosie i skupiają się bardziej na kierunku sceny walki – kto zyskuje przewagę (czy to zły facet?) i gdzie leżą słabości.

Możesz dołączyć szczegółowe opisy niektórych konkretnych ruchów w akcji, ale pomiń „skórę butów”. Czytelnicy nie muszą ani nie chcą znać każdego najdrobniejszego szczegółu. W tym spowalnia tempo.

Daj swojemu czytelnikowi kilka rzeczy, o które może się martwić, i włącz niespodziankę — coś zupełnie nieoczekiwanego — a także suspens.

Dobrym przykładem tego, o czym mówię, jest Mission Impossible: Ghost Protocol . W jednej ze scen błąd w planie zespołu zmusza głównego bohatera, Ethana Hunta, do wspięcia się przez okno na 130. piętrze hotelu w Dubaju i przejścia jedenaście pięter w górę budynku. Widzieliśmy, że to nadchodzi, ponieważ . . . cóż, to by się stało, prawda?

Nosi specjalne lepkie rękawiczki, aby ułatwić wspinaczkę, aw połowie manewru jeden z nich się poddaje. To zdecydowanie podkręca napięcie, ale nie było całkowicie nieoczekiwane.

Ethan upada w pewnym momencie. Moje ręce się zacisnęły, kiedy to zrobił. Ale jednak – to musiało się stać.

Zaskoczeniem była nagła burza piaskowa pędząca w kierunku miasta, gwałtowna i niszczycielska. Jeśli dotrze do hotelu z Ethanem wciąż uczepionym jego boku, natychmiast go zabierze.

Napięcie i niespodzianka.

Pamiętaj, aby pozostać w postaci z punktu widzenia, pozwalając czytelnikowi doświadczać zmieniających się emocji w miarę postępu akcji. To o wiele bardziej angażujące niż katalog ruchów.

Zbuduj konflikt

Działanie, które angażuje czytelnika, to działanie wynikające z konfliktu.

Istnieje wiele rodzajów konfliktów do wyboru przy konstruowaniu swojej historii. Badanie różnych rodzajów konfliktów wykracza poza zakres tego artykułu, ale możesz dowiedzieć się więcej, studiując:

• Twój bohater w tarapatach
• Konflikt w historii
• Chce i potrzeby postaci

Możesz jednak rozważyć tę technikę, aby nasilić konflikt, wrzucając swoje postacie do tygla.

Mieszaj składniki w tyglu

Tygiel to pojemnik, w którym substancje można podgrzewać do wysokich temperatur, topić i rafinować.

Zastosuj tę koncepcję do historii, a pojawi się rodzaj konfliktu, w którym postacie są zmuszone do wspólnego działania w zamkniętym środowisku, co sprawia, że ​​konfrontacje są nieuniknione i nieuniknione.

Jednym ze znanych przykładów jest klasyczna powieść Agathy Christie I wtedy nie było nikogo , w której postacie są uwięzione na wyspie, podczas gdy ktoś wybiera je jeden po drugim . Przychodzi mi do głowy jeszcze kilka:

• Dead Calm , gdzie akcja ogranicza się do żaglówki
• Prędkość , gdzie akcja ogranicza się do pędzącego autobusu w ruchu LA
• Tylne okno , w którym akcja ogranicza się do budynku mieszkalnego
• Kiss of The Spider Woman , gdzie akcja ogranicza się do więziennej celi
• Nocturne in Ashes , gdzie akcję ogranicza wulkan

Teraz, gdy znasz te podstawowe elementy, jak możesz stworzyć działanie, które działa?

2 Niezbędne składniki dla trzymającego w napięciu podkładu

Jeśli stworzyłeś już podstawy do suspensu, jesteś gotowy do stworzenia akcji, która dodaje suspensu.

Klasyczne rodzaje akcji w thrillerze, tajemnicy lub powieści suspensu obracają się wokół scen pościgów, bójek, wyścigów do mety, walk na miecze, walk na pięści, strzelanin, innych rodzajów walki i przemocy. Urządzenia te działają, ponieważ zwiększają napięcie w scenie – pod warunkiem, że przygotowano grunt pod napięcie.

Ale akcja polegająca na tarle w napięciu nie ogranicza się do tych urządzeń. Akcja może być o wiele prostsza — jeśli scena zawiera dwa podstawowe elementy.

1. Akcja napędza fabułę

Chodzenie to działanie. Otwarcie listu to działanie. Wchodzenie po schodach to akcja.

W wielu przypadkach takie działania to „biznes sceniczny”, małe rzeczy, które dzieją się przez cały czas w prawdziwym życiu, dając twoim postaciom coś do roboty, aby nie były statyczne podczas dialogów lub scenografii. Ale nie ma w tym żadnego napięcia, chyba że te działania mają znaczenie dla historii.

Czy bohater idzie do domu sąsiada, aby skonfrontować się z problemem związanym z historią? Czy schody prowadzą do mieszkania podejrzanego?

Akcja, która dodaje suspensu, to coś więcej niż zajęta pracą. Powinien być owinięty wokół kluczowego wydarzenia w historii.

2. Wynik jest niepewny

Aby wywołać napięcie, musi istnieć więcej niż jeden możliwy wynik działania i niepewność, w którą stronę się potoczy. Zarówno czytelnik, jak i osoba z punktu widzenia powinni być w stanie przewidzieć szereg wyników i zastanawiać się, co się wydarzy – lub czy wydarzy się coś nieprzewidzianego.

Czy sąsiad z zadowoleniem przyjmie dyskusję, czy zareaguje przemocą? Czy ujawnią kluczowe informacje podczas przesłuchania?

Duże lub małe, dramatyczne lub zwyczajne działania, które napędzają napięcie, będą zawierały te dwa składniki.

Wejdź w interakcję z otoczeniem

Akcja, która wciąga i dodaje napięcia, działa z otoczeniem prawie tak, jakby wchodziła w interakcję z inną postacią. (PS Ustawienie powinno być ustalone ze szczegółami POV, aby ożyło i miało coś do zaoferowania podczas akcji.)

Obejrzyj dowolny film z Jackie Chanem, aby zobaczyć, co mam na myśli. Chan świetnie wchodzi w interakcję z otoczeniem podczas swoich scen akcji. Porusza się nad, pod, wokół, przez i pomiędzy obiektami w otoczeniu, wykorzystując je do realizacji swoich celów. Wszystko, w jego szalonych, zdolnych rękach, może stać się bronią lub tarczą.

Pamiętasz scenę z miotełką do zboża z North by Northwest ? Kto wyobrażał sobie takie niebezpieczeństwo nadchodzące znikąd na płaskiej płaszczyźnie ziemi uprawnej? Rowy, pola kukurydzy i samotny odcinek drogi stanowią scenerię jednego z najbardziej trzymających w napięciu momentów filmu.

A co powiesz na scenę walki na miecze między Strasznym Piratem Robertsem i Inigo Montoyą w Narzeczonej księżniczce? Kolejny genialny przykład wykorzystania ustawień do przyspieszenia akcji.

Twoja scena nie musi opierać się na tak skomplikowanej choreografii, aby była dobrą sceną walki, ale zastanów się nad ustawieniami i opcjami, które może zaoferować dla twojej akcji. Rozważ ustawienie pod kątem broni, rekwizytów, przeszkód, rozwiązań.

Użyj tego ustawienia, aby pogłębić konflikt i/lub zapewnić środki do rozwiązania.

Otoczenie i budowanie świata mogą dać ci przewagę w dodawaniu napięcia do twojej historii poprzez akcję.

Alternatywne sposoby przedstawiania przemocy

Pisanie przemocy może być ryzykowne.

Zawsze utrzymuj poziom krwi i szczegółowości grafiki zgodny z oczekiwaniami czytelnika podczas pisania scen walki lub innych akcji. Pamiętaj, że mniej chodzi o to, co się dzieje, a bardziej o reakcję twojej postaci — jak się z tym czuje . Skoncentruj się na emocjonalnym rdzeniu sceny.

Kiedy chcesz przedstawić mocną przemoc, ale nie chcesz skupiać się na grze poprzez odtwarzanie szczegółów graficznych, oto kilka technik, które możesz włączyć do swojego stylu pisania, aby zminimalizować ryzyko.

1. Stwórz lukę w wyobraźni

W tej metodzie ustawiasz scenę zbliżającej się przemocy za pomocą żywych szczegółów, czyniąc ją realną dla czytelnika, a następnie, tuż przed upadkiem siekiery, przecinasz scenę. Podnieś go po zmianie czasu lub charakteru.

Możesz przejść do postaci z innego punktu widzenia, która widzi tylko następstwa. Lub zachowaj to w tym samym POV, ale wyjaśnij, że przemoc się skończyła i teraz mamy do czynienia z brzydkimi wynikami.

Oto przykład:

Donna zadrżała. Mróz pełzał po krawędziach przedniej szyby, wtapiał się i narastał tam, poza zasięgiem wycieraczek. Patrzenie na to sprawiało, że czuła się zmęczona, jakby te lodowate macki owijały się wokół jej mózgu, usypiając ją w długiej zimowej drzemce.

Przygryzła wargę i zamiast tego skupiła się na szarej wstążce drogi, otoczonej nawisem zamarzniętych dębów i sosen, porośniętych śniegiem. Powietrze w starym plymouth pachniało gorąco, oddychając z pracującego silnika pod maską. Donna utrzymywała radio cicho, potrzebowała hałasu, ale nie była w stanie znieść pełnej głośności dzwonków sań i wiwatów. Będzie tego aż nadto, kiedy przyjdzie do domu babci, gdy cała rodzina zgromadzi się, by wysłuchać jej wieści.

Żałowała, że ​​nie ma im czegoś lepszego do powiedzenia. W następnej chwili na środku jezdni pojawiła się postać i Donna chwyciła kierownicę, skręcając, by ją przegapić. Samochód podskoczył i zatoczył się po obrzydliwym łuku, pas bezpieczeństwa wpił się jej w klatkę piersiową, gdy jej głowa spotkała się z oszronioną przednią szybą z donośnym trzaskiem. Z wrzaskiem torturowanego metalu stary Plymouth zanurkował, podskoczył i wzleciał jak nieporęczny ptak.

Świat Donny stał się czarny.

[Zepsuć]

Ślady opon na śniegu opowiadały historię, gdy na miejsce przybył pierwszy policjant. Strażnik Bob Custer przyglądał się bliźniaczym śladom, widząc, jak mijali zepsutą barierkę i znikali w zamarzniętym stawie, który nie był wystarczająco zamarznięty, by utrzymać ciężar rzuconego siłą plymoutha. Pojedyncza płetwa tylnego błotnika samochodu przebiła powierzchnię zalanej lodem wody, zimny metalowy nagrobek dla jakiejś zalanej duszy.

W ten sposób pozostawiasz lukę, którą wyobraźnia czytelnika może wypełnić dowolną ilością szczegółów graficznych, jednocześnie zachowując płynność narracji.

2. Użyj rozmytego tła

Aby zrozumieć, o co mi chodzi, wyobraź sobie brutalną scenę filmową, w której ofiara skupia się na czymś poza atakiem — wazonie z kwiatami, plamą na ścianie, bawiącymi się dziećmi po drugiej stronie ulicy. Reszta sceny jest nieostra, co sprawia wrażenie ciosów i bólu. Ofiara wycofała się emocjonalnie, wyciszyła surową rzeczywistość, nie będąc w stanie zmierzyć się z nią bezpośrednio, dając nam również spojrzenie z ukosa.

Na przykład:

W przyćmionym świetle kątem oka dostrzegłem ruch. Odsunęłam się, ale on był na mnie, popychając mnie do szorstkiego betonu, jego kolano ocierało się o mój kręgosłup.

Pojedynczy dmuchawiec, przebijający się przez szczelinę w chodniku, lśnił blaskiem odległej latarni ulicznej na wysokości oczu, kiedy leżałam obok niego. Nie mogłem się ruszyć, nie mogłem nawet podnieść głowy. Spojrzenie utkwione w mniszku lekarskim, wszystko inne blednie na czarno, liczyłem futrzane liście odrywające się od zakrzywionej łodygi. Cztery liście.

Cztery liście.

Cztery.

Pozostawia.

Ubezwłasnowolniona postać POV skupia się na czterech liściach mniszka lekarskiego, podczas gdy jest na nich stosowana przemoc. Teraz czujemy, że nie potrafią sobie z tym poradzić i wiemy, że później będą musieli zmierzyć się z bólem i jego reperkusjami.

3. Ukryj się za przyziemnymi

Przemoc często pojawia się znikąd, tak szokująca, że ​​postać z POV początkowo nie może zaakceptować tego, co się dzieje. W takich okolicznościach umysł stara się jak zwykle osłaniać, chronić i zachować życie. Atakowana postać może się martwić, jeśli pamiętał o odebraniu pralni chemicznej, zapłaceniu mandatu za parkowanie lub spakowaniu lunchu.

Jest to odmiana powyższej metody, z wyjątkiem rozmytego tła, skupiającego się na pojedynczym obrazie poza sferą przemocy. Tutaj istnieje katalog strumienia świadomości zawierający miriady szczegółów zwykłego życia – takiego, którego ofiara lgnie nawet wtedy, gdy przemoc je unicestwia.

Spróbuj tego jako przykładu:

Tu, na dole, z pośpiechem wdarł się chłodny wiatr, wydymał żółte trawy i wywołał łzy w oczach. Rebecca wytarła nos watowaną chusteczką higieniczną z kieszeni i utrzymywała szybkie tempo, zdecydowana pokonać dystans i wrócić do biurka, zanim skończy się przerwa na lunch.

W jej uchu rozległ się dźwięk przypominający brzęczenie osy i upadła, łuszcząc kolano o porośniętą mchem skałę. Wstrząśnięta podniosła się na nogi, przełykając żółć w gardle. Co za wstyd — podarła rąbek spódnicy i zebrała ciemną plamę. Czy to wyjdzie ze zwykłym detergentem, czy będzie wymagało specjalnego traktowania?

Miała pudełko boraksu na pralce, ale nie miała jeszcze okazji go użyć. Czy naprawdę dobrze wybielało dużą ilość bielizny? Doris twierdziła, że ​​tak. Nie kosztował dużo, tylko 1,25 dolara od Rite Aid. Obiecała spróbować następnym razem, gdy będzie prała pościel.

My, czytelnicy, podejrzewamy, że „osy” i upadki to coś więcej, niż się wydaje na powierzchni. Ale rozumiemy, że Rebecca zaprzecza, skupiając się na przyziemnych szczegółach, gdy jej podświadomość chroni ją przed rzeczywistością, której nie jest w stanie pojąć.

Jako bonus, rodzi to więcej pytań i napięcia dla czytelnika. Co się stało?

Została postrzelona? Dźgnięty? Ukąszony? Musimy przeczytać dalej, aby się dowiedzieć.

Nigdy nie wyciągaj czytelnika z historii

Twoim celem jest wciągnięcie czytelnika głęboko pod powierzchnię opowieści, aby nie chciał odłożyć Twojej książki.

Jeśli chodzi o akcję, uważaj na obszary, które odciągną czytelnika od historii. Zapewnij to poprzez:

Badania

Jeśli akcja musi zależeć od określonego rodzaju broni lub ruchu sztuk walki, upewnij się, że przekazujesz prawidłowe informacje. Jeśli twój czytelnik wie wystarczająco dużo, aby rozpoznać błąd, wyśle ​​go na powierzchnię wraz z zagięciami.

Albo unikaj używania takich szczegółów, albo upewnij się, że masz je dobrze.

Zachowaj akcję wewnątrz postaci

Jeśli twoja postać nagle wykona potrójny obrót i przeskoczy przez okno w środku konfliktu, upewnij się, że ustawiłeś to wcześniej, że ma takie szalone umiejętności. W przeciwnym razie twój czytelnik rzuci flagę i wyskoczy z twojej historii.

Unikaj rozpraszającego języka

Chcesz, aby czytelnik zapomniał, że czyta i po prostu zanurzył się w historii. Wszystko, co robisz, powinno zmierzać do tego celu, a nie do podkreślania swojego niesamowitego słownictwa lub ładnego zwrotu.

Usuń nadmierną ekspozycję

Niewola akcji nie jest miejscem na ustalanie wypłat ani wyjaśnianie historii. Upewnij się, że wszystko jest na swoim miejscu, zanim rozpocznie się akcja.

Ciężko pracowałeś, aby złapać czytelnika i wciągnąć go głęboko w swoją historię. Nie pozwól, aby nieostrożna wpadka odwróciła Twoje staranne przygotowania.

Zbuduj swój zestaw narzędzi do pisania dobrych historii

Pisanie scen akcji ma kluczowe znaczenie dla stworzenia silnych elementów suspensu. Znajomość przeszkód, które napotykasz podczas pisania scen akcji — i technik ich pokonywania — pomoże ci napisać trzymającą w napięciu historię, która jest więcej niż jedną wspaniałą sceną walki. Pomoże Ci napisać historię, która buduje napięcie w działaniu.

Jeśli podobał Ci się ten post i chcesz dowiedzieć się więcej o uwzględnianiu suspensu w strukturze historii, zapoznaj się z dodatkowymi tematami:

• Wciągnij czytnik głęboko w POV
• Spraw, by czytelnicy zatroszczyli się o Twojego bohatera
• Podnieś stawkę
• Dostarczaj aktualne informacje
• Twórz klifów
• Tempo swojej historii

W następnym artykule skupię się na nauce używania zapowiedzi i wskazówek roślinnych, aby podnieść twoje historie na nowy poziom suspensu.

Do zobaczenia wkrótce!

Jakie elementy scen akcji wciągają Cię (lub sprawiają, że przeskakujesz do czegoś ciekawszego)? Opowiedz nam o tym w komentarzach.