Jak napisać esej ekspozycyjny: 5 pomocnych kroków

Nauka pisania eseju wyjaśniającego pozwala wyrazić swoją opinię, bronić argumentu lub zagłębić się w głęboką analizę koncepcji. Ucz się więcej.

Podstawowa struktura eseju ekspozycyjnego obejmuje wstęp (z solidną tezą), akapity na poparcie tezy i zakończenie. Liczba akapitów treści zależy od długości eseju, a każdy akapit treści powinien dostarczać bezpośrednich dowodów potwierdzających początkową tezę.

Wniosek powinien łączyć esej razem i pozostawiać czytelnikowi coś do przemyślenia, zamiast po prostu powtarzać tezę. Esej ekspozycyjny to nie to samo, co praca naukowa lub inne rodzaje suchego pisma akademickiego. Pisanie ekspozycyjne pozwala pisarzom omawiać własne opinie, rozwijać dobrą tezę i udowadniać swoje racje.

Podobnie jak przekonujący esej, esej wyjaśniający pozwala pisarzom podzielić się swoimi punktami widzenia z publicznością. Pisanie esejów ekspozycyjnych może być zabawne i wciągające oraz zapewniać pisarzom sposób na podzielenie się opinią, która ich pasjonuje, ze swoim profesorem lub wydawcą.

Tutaj przyjrzymy się standardowemu formatowi esejów do pisania opisów, od akapitu wprowadzającego do akapitu końcowego, przyjrzymy się niektórym tematom esejów ekspozycyjnych i sprawdzimy kilka przykładów, które pomogą Ci przyspieszyć proces myślowy podczas burzy mózgów pomysłów na esej.

Najlepszy sprawdzanie esejów	Najlepsza alternatywa	Również dobre
Gramatycznie	ProWritingAid	Quillbot
5.0	4.5	3.5
30 dolarów miesięcznie	79 USD rocznie	20 dolarów miesięcznie
Uzyskaj 20% zniżki	Odbierz 20% zniżki	Spróbuj teraz

Najlepszy sprawdzanie esejów

Gramatycznie

5.0

30 dolarów miesięcznie

Uzyskaj 20% zniżki

Najlepsza alternatywa

ProWritingAid

4.5

79 USD rocznie

Odbierz 20% zniżki

Również dobre

Quillbot

3.5

20 dolarów miesięcznie

Spróbuj teraz

Krok 1. Pierwsze kroki

Przed rozpoczęciem eseju ekspozycyjnego musisz wybrać temat. Może to być temat, którym już się pasjonujesz, lub możesz odkrywać stosunkowo nowy temat. Tak czy inaczej, musisz wybrać opinię, którą będziesz wspierać w całym swoim eseju. Na przykład, jeśli piszesz esej wyjaśniający o postaciach z książki, możesz wyjaśnić, która postać wykazała największy wzrost.

Z drugiej strony, jeśli piszesz esej ekspozycyjny na lekcję historii, możesz spierać się o to, co spowodowało określone globalne wydarzenie. Podczas burzy mózgów zapisuj każdy pomysł, który przychodzi ci do głowy, bez względu na to, jak głupi może się on w danej chwili wydawać. Jeśli możesz, zrób kilka godzin wolnego od burzy mózgów, zanim wybierzesz temat. Następnie, kiedy wrócisz do swojej listy, poszukaj powiązań i sprawdź, czy możesz wykorzystać informacje, które zapisałeś, do opracowania początku eseju ekspozycyjnego.

Jeśli piszesz esej ekspozycyjny dla profesora lub publikację, Twój temat prawdopodobnie zostanie Ci przydzielony. Prawdopodobnie będziesz mieć swobodę wyboru, którą stronę argumentu chcesz poprzeć, ale musisz trzymać się wytycznych dotyczących tematu. Jeśli piszesz esej wyjaśniający dla przyjemności lub na zajęciach z pisania, prawdopodobnie będziesz mieć więcej kreatywnej licencji na zbadanie ekscytującego pomysłu. Tutaj przyjrzymy się niektórym tematom esejów ekspozycyjnych, które mogą pomóc w przyspieszeniu procesu twórczego.

Potencjalne tematy esejów ekspozycyjnych obejmują:

• Jaka jest kultura twojego sąsiedztwa?
• Czy edukacja zdalna to dobra opcja dla dzieci?
• Czy rząd powinien zapewniać opiekę zdrowotną wszystkim swoim obywatelom?
• Czym różni się kontakt z ludźmi online od kontaktu osobistego?
• Który kraj najlepiej wspiera zdrowie psychiczne swoich obywateli?
• Czy muzyka popularna ma pozytywny czy negatywny wpływ na dzisiejsze społeczeństwo?

Krok 2. Pisanie dobrej wypowiedzi dyplomowej

Mądrze jest opracować swoją tezę przed przystąpieniem do pisania eseju ekspozycyjnego. Twoja teza poprowadzi resztę twojego pisania i pomoże ci opracować zarys eseju wyjaśniającego, który pomoże ci płynnie przejść od jednego punktu do drugiego. Twoja teza (znana również jako zdanie tematyczne) powinna stanowić główny punkt i znajdować się na początku wprowadzenia eseju. Twoja teza powinna być konkretna i na tyle wąska, abyś mógł udowodnić swoją tezę w ramach limitu słów eseju.

Jeśli Twoja teza jest zbyt obszerna, może być trudno stworzyć argument wystarczająco silny, aby poprzeć Twój temat. Z drugiej strony, jeśli twoja teza jest zbyt wąska, możesz mieć trudności ze znalezieniem wystarczających informacji, aby udowodnić swoją rację. Więc nie ma problemu, jeśli musisz poprawić swoją pracę magisterską przed rozpoczęciem pisania pracy.

Przykłady dobrze napisanych stwierdzeń pracy dyplomowej obejmują:

• Zapewnienie społecznościom dostępu do zasobów zdrowia psychicznego zmniejszyło wskaźniki brutalnej przestępczości.
• Dzieci, którym się czyta, mają zdrowszy rozwój mózgu i silniejsze więzi z rodzicami niż dzieci, którym się nie czyta.
• Według statystyk organów ścigania liczba przestępstw z nienawiści w Kalifornii wzrosła w ciągu ostatniego roku.
• W The Sun Also Rises Hemingway używa Jake'a jako narratora, co sprawia, że ​​czytelnicy sympatyzują z jego wieloma problemami.
• Gdy masz już gotowe oświadczenie, nadszedł czas, aby rozpocząć pracę nad konspektem eseju ekspozycyjnego.

Krok 3: Tworzenie zarysu eseju ekspozycyjnego i wybór formatu

Nie ma wymaganej długości eseju ekspozycyjnego (chyba że twój profesor lub wydawca go ustawi). Jednak wielu pisarzy uważa, że ​​format eseju składający się z pięciu akapitów to solidny początek eseju ekspozycyjnego.

Ogólnie rzecz biorąc, format eseju składający się z pięciu akapitów składa się z jednego akapitu wprowadzającego (zawierającego tezę), trzech akapitów głównych z dowodami i akapitu podsumowującego. Załóżmy jednak, że twój esej ekspozycyjny wymaga więcej wsparcia, niż możesz zapewnić w trzech akapitach. W takim przypadku możesz dodać dodatkowe akapity w razie potrzeby (o ile każdy akapit dodaje nowy punkt do twojego eseju i zapewnia wsparcie dowodowe).

Stworzenie konspektu eseju przed rozpoczęciem pisania może być świetnym sposobem na sformułowanie pomysłów. Być może będziesz musiał poprawić swoją tezę podczas badania dowodów i to jest w porządku. Wiele osób odkrywa, że ​​ich opinia zmienia się, gdy piszą eseje wyjaśniające i przeprowadzają badania niezbędne do poparcia ich punktu widzenia.

Pisanie w stylu ekspozycyjnym może być doświadczeniem edukacyjnym. Napisanie konspektu przed rozpoczęciem pisania eseju może ułatwić zmianę pomysłów i wsparcia w razie potrzeby bez konieczności przerabiania całego eseju, gdy zmienisz zdanie lub znajdziesz nowe badania, które są sprzeczne z twoją pierwotną opinią.

Kiedy tworzysz zarys akapitów treści, mądrze jest uwzględnić inny zasób dla każdego akapitu. Korzystanie z różnych zasobów pokazuje czytelnikowi, że poświęciłeś czas na zapoznanie się z ogromną liczbą badań, zamiast po prostu wybrać jedno źródło, które potwierdza Twoją opinię. Wzmocnij swój konspekt, włączając statystyki i cytaty z twoich badań. Później możesz zdecydować, czy chcesz dołączyć bezpośrednie cytaty, czy zamiast tego sparafrazować informacje.

Niezależnie od wybranego podejścia przypisz informacje do właściwych źródeł, gdy dołączasz pomysł z innego miejsca niż twój umysł. Dowiedz się, czy cytujesz swoją pracę w formacie MLA czy APA, i cytuj swoją pracę poprawnie. Będziesz także musiał dołączyć stronę z cytowanymi pracami na końcu swojego artykułu, aby czytelnik mógł uzyskać więcej informacji o twoich źródłach, jeśli to konieczne. Zapisywanie cytatów w tekście i stron z cytowanymi pracami podczas tworzenia konspektu (zamiast na końcu procesu pisania, kiedy może być trudno wyśledzić dokładnie, skąd wziął się każdy pomysł) może zaoszczędzić czas i stres.

Krok 4: Tworzenie solidnego podsumowania eseju ekspozycyjnego

Jeśli jesteś pisarzem, który ma trudności z napisaniem wniosków, które spajają Twój esej bez zwykłego powtarzania informacji, które już podałeś, nie jesteś sam. Stworzenie wniosku, który pomoże czytelnikowi połączyć podane informacje w sposób, który nie będzie się powtarzał, może być trudne.

Nie ma potrzeby wymyślania koła na nowo; Twój wniosek nie powinien zawierać nowych punktów, których nie omówiłeś już w swoim eseju. Zamiast tego będziesz chciał ponownie sformułować swoją tezę w nowy sposób, przeformułować kilka kluczowych punktów, a następnie pozostawić kontekst czytelnika wokół tego, dlaczego twoja argumentacja ma znaczenie. Mówienie o implikacjach twojej argumentacji dla społeczeństwa lub jej wpływie na dobrostan ludzi może pomóc ci przedyskutować swoje punkty w sposób, który wydaje się nowy i świeży.

Jeśli masz trudności z napisaniem konkluzji, możesz wziąć kilka godzin wolnego od pracy. Następnie spróbuj napisać konkluzję bez ponownego czytania swojej tezy lub paragrafów, kiedy wrócisz. Kiedy twój umysł ma czas na przetworzenie tego, co napisałeś, nie widząc dokładnych słów, może być łatwiej sformułować wniosek, który dostarczy czytelnikowi świeżego spojrzenia.

Krok 5: Korekta, aby Twoja praca nabrała blasku

Po ukończeniu eseju ekspozycyjnego musisz wrócić i sprawdzić go, aby upewnić się, że twoja gramatyka jest poprawna i że zdobywasz punkty. Pomocne może być przeczytanie eseju na głos. Słyszenie wypowiadanych słów zamiast czytania ich w umyśle może pomóc w znalezieniu niezręcznego sformułowania, wykryciu ciągnących się zdań i wyłowieniu powtarzających się fraz.

Możesz również poprosić kogoś innego o przeczytanie na głos twojego eseju, ponieważ usłyszenie twoich słów od kogoś innego może pomóc ci zobaczyć je w nowym świetle. Będziesz także chciał uruchomić swój esej ekspozycyjny za pomocą narzędzia do pisania online, które pomoże Ci sprawdzić nadużywanie strony biernej, błędy gramatyczne i błędy ortograficzne.

Przykłady esejów ekspozycyjnych

1. „Przyczyny otyłości” Gillmana i Kleinmana

Przyczyny otyłości – Otyłość stała się powszechnym schorzeniem w Stanach Zjednoczonych. Według CDC (2018) 36,5% dorosłych w USA jest otyłych. Ponieważ otyłość jest poważnym i bardzo kosztownym problemem, eksperci starają się zrozumieć przyczyny tego stanu. Badacze wskazują na genetykę jako główny warunek wstępny otyłości (Gillman i Kleinman, 2007). Istnieje wiele dowodów na to, że potomstwo otyłych rodziców może być otyłe w porównaniu z rówieśnikami, których rodzice nie mają nadwagi (Bouchard i in., 1990). Istnieje również opinia, że ​​brak kultury żywieniowej prowadzi do otyłości. Niestety, wiele osób uzależnia się od fast foodów, które są tanie i „hipersmaczne” (Avena, Rada i Hoebel, 2008).

W tym eksponującym eseju autor fachowo cytuje źródła, aby wyjaśnić, dlaczego otyłość jest powszechnym problemem w Stanach Zjednoczonych. Autor argumentuje, że otyłości można zapobiegać, powołując się na badania, które dostarczają jasnego uzasadnienia, dlaczego otyłość występuje na tak dużą skalę w Stanach Zjednoczonych. Autor umiejętnie cytuje ich źródła, mimo że parafrazują informacje zamiast używać bezpośrednich cytatów. Ten esej jest przykładem pisania akademickiego, a nie bardziej kreatywnego podejścia niektórych autorów do pisania w formacie eseju ekspozycyjnego.

2. „Rozważ homara” Davida Fostera Wallace'a

Weźmy pod uwagę homara – oto pytanie, które jest prawie nieuniknione w największym na świecie urządzeniu do gotowania homarów i może pojawić się w kuchniach w całych Stanach Zjednoczonych. Powiązany zestaw obaw: Czy poprzednie pytanie jest irytujące lub sentymentalne? Co w ogóle oznacza „w porządku” w tym kontekście? Czy to tylko kwestia indywidualnego wyboru?

W tym wyjaśniającym eseju Wallace bada, czy zabicie homara jest humanitarne. Nie tylko zagłębia się w naukowe rozumowanie stojące za tym, czy homary odczuwają ból, ale także omawia to, co widzi na festiwalu homarów i stara się wyjaśnić, czy ludzie mogą czerpać przyjemność, podczas gdy inne stworzenia odczuwają ból. Ten esej zawiera więcej kreatywności niż esej ekspozycyjny o bardziej akademickim formacie.

Aby uzyskać pomoc w tym temacie, przeczytaj nasz przewodnik wyjaśniający, czym jest przekonujące pisanie?