Jak napisać horror

Czasami fajnie jest się bać. Straszna historia może wyrwać nas z rutynowych myśli i zadań i wysłać w nieznane – pełne wróżb, dziwnych postaci i mrocznej magii. Horrory gwarantują, że stanie się coś złego; po prostu nie wiemy, kiedy i jak, dopóki nie będzie za późno na zawrócenie. Jeśli jesteś osobą, która lubi mieć ciarki na plecach i masz przerażającą historię, którą chcesz podzielić się z innymi, może nadszedł czas, abyś napisał własną przerażającą historię.

Pisanie horroru nie jest dla osób o słabym sercu: będziesz potrzebować dużo wyobraźni, odrobiny badań i planowania oraz kilku sprytnych zwrotów akcji, aby utrzymać historię w ruchu. Tutaj omówimy wszystko, co musisz wiedzieć, aby napisać mrożącą krew w żyłach historię, która utrzyma czytelników w napięciu do samego końca.

Czy lubisz straszne historie?

Literaturę grozy można czasami postrzegać jako „mniejszą niż” w porównaniu z innymi gatunkami. Ludzie mogą uznać to za efekciarskie lub banalne. Jeśli tak postrzegasz przerażające historie, przerzuć się na pisanie gdzie indziej. Napisanie dobrego horroru nie jest łatwe, a fani horrorów są tak samo wyczuleni jak każdy czytelnik i wykryją, czy tekst jest nieszczery.

I rozważ to: nawet Charles Dickens pisał historie o duchach, a większość twórczości Williama Szekspira można uznać za horror. Shirley Jackson, autorka „Loterii”, całą swoją karierę spędziła na pisaniu horrorów.

Twoje teksty mogą być zarówno pomysłowe, jak i przerażające.

Co cię przeraża?

Od czego powinieneś zacząć? Zagłęb się w swoją podświadomość i zastanów się, co Cię osobiście przeraża. Jeśli duchy Cię nie przerażają, być może na myśl o seryjnym mordercy wkradającym się do Twojego okna przechodzą Cię dreszcze. Jeśli tak, napisz o tym, bez względu na to, jak niewygodne będzie to dla Ciebie. To uczucie drżenia to dokładnie ta pozycja, w której chcesz umieścić czytelnika.

Tak jak nie powinieneś z cynicznych powodów decydować się na pisanie w gatunku horroru, tak nie powinieneś wybierać tematu swojej historii w oparciu o aktualne trendy. Na przykład duchy mogą być teraz popularne, ale jeśli duchy cię nie przerażają, pojawi się to w tekście. Ale jeśli Twoje osobiste obawy okażą się modne, tym lepiej.

To Twój osobisty styl, Twój podtekst, Twoje serce i Twoja dusza sprawiają, że Twoje teksty wyróżniają się z tłumu. Jeśli boisz się zombie, zastanów się, dlaczego tak się dzieje. Czy to z powodu ich groteskowych, gnijących ciał? Utrata siebie? Być sam przeciwko hordzie? Bądź tak szczegółowy, jak to tylko możliwe, a Twoja opowieść o horrorze będzie tak wyjątkowa jak Ty.

Kogo powinieneś umieścić w swojej historii?

Kiedy już opowiesz o swojej przerażającej sytuacji, czas zastanowić się, kogo umieścisz w tej przerażającej historii. Podobnie jak w przypadku wielu historii, główny bohater powinien byćostatniąosobą, która byłaby skłonna się w to zaangażować.

Jonathan Harker to surowy brytyjski biznesmen, który wcale nie jest przygotowany na dziki mistycyzm Transylwanii w „Draculi”Brama Stokera . A ojciec Karras nie jest już pewien, czy wierzy w Boga, kiedy w„Egzorcyście”zostaje wezwany do egzorcyzmowania małej dziewczynki . Albo zastanów się, jak Shirley Jackson rozwinęła historięNawiedzonego domu na wzgórzupo przeczytaniu badania przeprowadzonego przez badaczy zjawisk paranormalnych: „ Historia, która pojawiała się w ich suchych raportach, wcale nie była historią nawiedzonego domu, była to historia kilku poważnych Uważam, że są to wprowadzeni w błąd, z pewnością zdeterminowani ludzie, o różnych motywacjach i pochodzeniu” – powiedziałaThe Guardian.

W naszej hipotetycznej historii o duchach, kto byłby najgorszą osobą, która utknęła w nawiedzonym domu – ktoś, kto boi się duchów, czy ktoś, kto w ogóle nie wierzy w życie pozagrobowe? (Istnieje powód, dla którego ojciec odporny na zjawiska nadprzyrodzone jest tropem.) Wszystko zależy od tego, co próbujesz przekazać swoją historią.

Łuk postaci to sposób, w jaki demonstrujesz motyw . To jest powód, dla którego w ogóle cokolwiek piszesz. Nie twórz więc po prostu żadnego nijakiego bohatera do naśladowania — napisz kogoś, dla kogo horror stanie się prawdziwym wyzwaniem. Jak będą rosnąć (lub nie rosnąć) w obliczu tej sytuacji?

Pamiętaj, że czytelnik przychodzi na Twoją historię, żeby się przestraszyć – dlatego czyta Twój horror, a nie romans historyczny czy komedię science-fiction, ale zostaje dla bohaterów.

Śruby i nakrętki przerażającej historii

1 ton

Angus Fletcher, profesor Project Narrative OSU, powiedział kiedyś, że widzowie śmieją się, gdy Trzej Stooges wyłupują sobie nawzajem oczy, ale nie wtedy, gdy to samo przydarza się Edypowi. Różnica, wyjaśnił, polega na tonie . „Ton to pisarska wersja obiektywu aparatu”.

Ma na myśli to, że Twój ton decyduje o tym, co pokazać publiczności, a czego nie. Każdy dobór słów jest kwestią tonu. Czytelnik czuje się przestraszony, rozbawiony, oczarowany lub zniesmaczony.

2 Narrator

W pewnym sensie każda historia ma narratora. Może to być nierzetelny narrator, który w trakcie fabuły traci rozum, jak w przypadku bezimiennej guwernantki w „The Turn of the Screw”. Lub może to być naukowiec chłodno obserwujący i zgłaszający fakty dotyczące zjawisk paranormalnych w raporcie Fundacji SCP . Ale nawet jeśli nie ma oczywistego narratora z określonym punktem widzenia ,to Tydecydujesz, jak czytelnik doświadcza danej historii.

3 Skup się

Zastanów się, co dokładnie opisujesz. Rzeczy, na których się skupiasz (np. reżyser kadrujący swoje ujęcia), mówią widzom, na czym powinni się skupić. Załóżmy, że opisujesz dom, w którym rozgrywa się Twoja historia. Czy powinieneś zwrócić szczególną uwagę na kuchnię i salon, w których gromadzi się rodzina? A może skoncentrujesz się na ciemnej, wilgotnej piwnicy i zatęchłym strychu? Jesteś pisarzem; to zależy od ciebie.

4 Wybór słów

Kiedy zaczynasz, nie odczuwaj presji bycia stylistą słów, który ciągle zmienia sprytne zdanie lub pisze zwięzły opis. Pisz w sposób, który wydaje Ci się naturalny, a Twój styl wyłoni się sam. Należy zwrócić uwagę na jedną rzecz: chociaż w wielu przypadkach należy unikać strony biernej , czasami jest to najlepszy wybór. Strona bierna eliminuje lub przynajmniej przesłania sprawczość podmiotu. Czasami właśnie to chcesz zrobić, pisząc horror. W końcu najstraszniejsze jest to, co nieznane. „Został dźgnięty nożem w serce. Jego ciało ciągnięto po podłodze. Przez wiele dni zbrodni nie wykryto.” Są to doskonale kromulentne zdania w historii, która ma ukryć przed czytelnikiem tożsamość zabójcy lub potwora.

Pisanie to przepisywanie

Fantastyczne teksty nie wylewają się po prostu spod palców pisarza. Prawdę mówiąc, prawdopodobnie byłbyś zszokowany, jak okropny jest nawet pierwszy szkic geniusza. Jest to być może bardziej prawdziwe w przypadku horrorów niż w przypadku większości innych pism. Zależy Ci na konkretnym efekcie (tworzonym przez ton, o którym mówiliśmy wcześniej) i łatwo może się nie udać. Jest coś intrygującego w fakcie, że źle napisany horror staje się komedią, ale źle napisana komedia nie staje się straszna.

W każdym razie, w jaki sposób pisarz dba o to, by czytelnicy wzdychali z przerażenia, zamiast śmiać się z szyderstwa? Ostatecznie jedynym sposobem, aby się tego dowiedzieć, jest przetestowanie. Jak ujął to Stephen King w swojej (nie strasznej książce)On Writing: A Memoir of the Craft: „Przeanalizuj swoją historię w co najmniej dwóch wersjach roboczych; to, które robisz przy zamkniętych drzwiach do gabinetu, i to, które robisz przy otwartych drzwiach. Innymi słowy, pierwsza wersja robocza powinna zostać napisana tak szybko, jak to możliwe, bez niczyjego wkładu, dopóki nie zostanie ukończona. Może nie będzie dobrze, może nawet nie będzie spójnie, ale będzie czysto. Ten surowy pierwszy szkic będzie materiałem, z którego możesz uformować ekscytującą historię, którą ostatecznie masz nadzieję stworzyć.

Aby wyprodukować produkt końcowy, musisz mieć odbiorców, do których mogą należeć przyjaciele, bliskie Ci osoby, grupa pisarzy i rodzina. Tak długo, jak będą ci udzielać konstruktywnych i szczerych informacji zwrotnych, będziesz miał na czym budować. Pamiętaj, że Twój czytelnik nigdy się nie myli, reagując w określony sposób. Jeśli nie podoba Ci się ich reakcja na scenę, postać lub punkt fabuły, musisz napisać ją od nowa.

Nie przesadzaj

Tak jak niektórzy nowicjusze mogą zignorować konieczność przepisywania, tak można posunąć się za daleko w przeciwnym kierunku. Możesz utknąć w cyklu edytowania i dopracowywania, dopóki nie zaczniesz się zastanawiać, dlaczego w ogóle zacząłeś pisać tę historię lub jakąkolwiek inną historię!

Będziesz znacznie lepiej obsłużony, zwłaszcza jeśli jesteś nowym pisarzem i kontynuujesz pracę po kilku wersjach roboczych. Zrób kolejną przepustkę w oparciu o notatki pierwszych czytelników, a następnie udostępnij tę drugą wersję innym osobom, które będą mogły ją przeczytać świeżym okiem. Potem może jeszcze jedna wersja robocza, aby to uporządkować ( gramatyka , korekta , sprawdzanie pisowni itp.).

Na koniec przepisuję przepis od Kinga, mistrza grozy: 2. wersja = 1. wersja – 10%.

Podziel się swoją przerażającą historią

Co powinieneś zrobić ze swoją historią, gdy jest już gotowa? Podziel się tym ze światem, oczywiście! Nadal istnieje niewielki (choć mało lukratywny) rynek opowiadań. Horror Tree to wspaniałe źródło informacji o czasopismach i stronach internetowych publikujących przerażające historie. Oczywiście, jeśli jesteś fanem horrorów, być może znasz już kilku świetnych wydawców horrorów, takich jak LampLight , The Dark , Psuedopod i Crystal Lake .

W dobie mediów społecznościowych i Web 2.0 zawsze można znaleźć odbiorców. Fundacja SCP jest otwarta na edytowanie przez każdego i wystarczy konto Reddit, aby dotrzeć do ponad 16 milionów czytelników na r/nosleep .

Możliwą opcją jest także samodzielne publikowanie, zwłaszcza opowiadań. Medium , Substack i WordPress są bezpłatne i stosunkowo łatwe w konfiguracji. Jeśli promujesz się i budujesz publiczność, wszyscy oni również mogą zarabiać.

Co Cię powstrzymuje?

W tym momencie jedyną rzeczą powstrzymującą Cię od napisania kolejnego „Serce Opowieści” lub „Zew Cthulhu” jest Twoja własna bezwładność. Teraz, gdy masz już narzędzia do pisania, usuń pajęczyny z umysłu i rozpocznij pierwszą wersję roboczą. Możesz być zaskoczony, dokąd zaprowadzi Cię wyobraźnia i Twoich czytelników.