Napisz świetne pamiętnik: jak zacząć (i właściwie zakończyć) swój pierwszy szkic

Kiedy po raz pierwszy zacząłem pisać moje wspomnienia, Crowdsourcing Paris , o prawdziwej przygodzie, którą przeżyłem z żoną i dziesięciomiesięcznym synem, myślałem, że to będzie łatwe.

W końcu w tym momencie mojej kariery napisałem już cztery książki, z których dwie stały się bestsellerami. Mam to, pomyślałem. Prosty.

Szpilka

Nie było. Zanim Crowdsourcing Paris został opublikowany i stał się numerem 1 na Amazonie, minęło ponad pięć lat. W tym czasie popełniłem prawie każdy błąd, ale nauczyłem się również procesu, który niezawodnie pomoże każdemu rozpocząć i zakończyć pisanie wspaniałego pamiętnika.

Moje wspomnienia, Crowdsourcing Paris , jako pierwsze wydanie na Amazon!

W tym przewodniku chcę opowiedzieć o tym, jak zacząć pisać pamiętnik, jak właściwie go dokończyć i jak upewnić się , że jest dobry .

Jeśli przeczytasz ten artykuł od początku do końca, zaoszczędzisz setki godzin i zaowocuje znacznie lepiej skończonym pamiętnikiem.

Ale poczekaj! Co to jest pamiętnik? (Definicja pamiętnika)

Skąd wiesz, że piszesz pamiętnik? Oto krótka definicja pamiętnika:

Kluczowym punktem do zrobienia jest to, że pamiętnik jest prawdziwy . Nie musisz doprowadzać do perfekcji każdego fragmentu dialogu, ale musisz starać się opowiedzieć historię najlepiej, jak pamiętasz.

Jeśli chcesz sfabularyzować swoje prawdziwe życie, piszesz powieść, a nie pamiętnik (a konkretnie powieść rzymsko-kluczową).

Aby dowiedzieć się więcej o różnicy między powieścią a pamiętnikiem, obejrzyj ten film instruktażowy:

Jak zacząć pisać wspomnienia: 10 kroków, zanim zaczniesz pisać

Ten przewodnik jest podzielony na sekcje: co zrobić przed rozpoczęciem pisania i jak napisać swój pierwszy szkic.

Kiedy większość ludzi decyduje się na napisanie pamiętnika, po prostu zaczyna pisać. Piszą o pierwszym doświadczeniu, jakie przychodzą im do głowy.

Ja też tak zrobiłem. Właśnie zacząłem pisać o mojej podróży do Paryża, zaczynając od tego, jak po raz pierwszy zdecydowałem się pojechać, aby zostać „prawdziwym pisarzem”. Okazało się, że to największy błąd, jaki popełniłem.

Jeśli chcesz dokończyć pamiętnik, a nawet więcej, napisz dobry pamiętnik, dopiero rozpoczęcie od pierwszego wspomnienia, które możesz wymyślić, znacznie utrudni ci sprawę.

Zamiast tego zacznij od planu pamiętnika.

Co to jest plan pamiętnika? Jest dziesięć elementów. Rozbijmy to.

1. Napisz swoje pamiętnikowe założenie w jednym zdaniu

Pierwsza część planu pamiętnika to twoje założenie. Przesłanka to jednozdaniowe podsumowanie Twojego pomysłu.

Możesz się zastanawiać, jak mogę podsumować całe moje życie w jednym zdaniu?

Odpowiedź brzmi: nie możesz. Pamiętnik to nie autobiografia. To nie ma być historycznym opisem całej historii twojego życia. Zamiast tego powinien podzielić się jedną konkretną sytuacją i tym, czego nauczyłeś się z tej sytuacji.

Każde założenie pamiętnika powinno zawierać trzy rzeczy:

1. Postać. W twoim pamiętniku tą postacią zawsze będziesz ty . Jednak dla celów twojego założenia, dobrym pomysłem jest ćwiczenie myślenia o sobie jako o głównym bohaterze twojej historii. Więc opisz siebie w trzeciej osobie i użyj jednego opisowego przymiotnika, np. ostrożny pisarz.
2. Sytuacja. Wspomnienia dotyczą konkretnego wydarzenia, sytuacji lub doświadczenia. Na przykład bestsellerowe wspomnienie Marion Roach Smith dotyczyło odkrycia, że ​​jej matka cierpi na chorobę Alzheimera, która w tamtych czasach była dość nieznaną chorobą. Mój pamiętnik, Crowdsourcing Paris , zaczyna się pierwszego dnia mojej podróży do Paryża, a kończy w dniu mojego wyjazdu. Nie można pisać o wszystkim, przynajmniej w tej książce. Ale możesz dobrze napisać o jednej rzeczy, a wszystkie inne pomysły zachować do następnej książki.
3. Lekcja. Jakiej życiowej lekcji nauczyłeś się z tej sytuacji? Jak twoje życie zmieniło się nieubłaganie po przejściu tej sytuacji? Ponownie, tutaj nie możesz pisać o wszystkim, czego się kiedykolwiek nauczyłeś. Wybierz JEDNĄ lekcję życia i skup się na niej.

Chcesz zobaczyć, jak faktycznie wygląda lokal? Oto przykład z moich wspomnień Crowdsourcing Paris :

Kiedy ostrożny pisarz jest zmuszany przez publiczność do odbycia niewygodnych przygód w Paryżu, dowiaduje się, że najlepsze historie pojawiają się, gdy wyjdziesz ze swojej strefy komfortu.

Jedna rzecz do zapamiętania: przesłanką nie jest opis książki. Opis mojej książki, który możecie zobaczyć tutaj, jest zupełnie inny od założenia. Jest bardziej trzymający w napięciu i pod pewnymi względami mniej szczegółowy. To dlatego, że celem założenia nie jest sprzedaż książek.

Jakie jest założenie twojego pamiętnika? Udostępnij to w komentarzach poniżej!

2. Ustal termin ukończenia pierwszego szkicu

Lub, jeśli już skończyłeś wersję roboczą, ustal termin ukończenia następnej wersji roboczej.

Należy to zrobić teraz , zanim zrobisz cokolwiek innego. Czemu? Ponieważ są części planu wspomnień, nad którymi możesz spędzić miesiące, a nawet lata . Ale chociaż planowanie jest pomocne, może łatwo rozpraszać uwagę, jeśli nie przejdziesz do pisania części procesu.

Dlatego chcesz ograniczyć czas na planowanie, wyznaczając termin.

Jak długi powinien być termin?

Stephen King mówi, że powinieneś napisać pierwszy szkic nie dłużej niż sezon. A więc dziewięćdziesiąt dni.

W moim programie 100 Day Book pomogliśmy setkom autorów pamiętników ukończyć książkę w zaledwie 100 dni. Dla mnie to dobra ilość czasu na dokończenie pierwszego szkicu.

Nie zajęłoby mi to jednak więcej niż 100 dni. Pisanie książki wymaga skupienia, które jest trudne do osiągnięcia przez długi czas. Jeśli ustawisz termin na dłużej niż 100 dni, możesz nigdy nie dokończyć.

Ustaw także cotygodniowe kamienie milowe.

Oprócz ostatecznego terminu, dzielę proces pisania na cotygodniowe kamienie milowe.

Jeśli zamierzasz napisać pamiętnik zawierający 65 000 słów w ciągu 100 dni, powiedzmy, że podziel 65 000 przez liczbę tygodni (około 14), aby uzyskać tygodniowy cel dotyczący liczby słów: około 4 600 słów tygodniowo.

To da ci wyobrażenie o tym, jakie postępy robisz każdego tygodnia, więc nie będziesz się spieszyć, aby skończyć z końcem terminu. W końcu nikt nie może pociągnąć całej nocy i skończyć książki! Stwórz nawyk pisania, który umożliwi ci dokończenie książki.

Śledź terminy liczenia słów.

Nawiasem mówiąc, to jeden z powodów, dla których uwielbiam Scrivener, moje ulubione oprogramowanie do pisania książek, ponieważ pozwala ustawić docelowy termin i liczbę słów. Następnie Scrivener automatycznie oblicza, ile musisz napisać każdego dnia, aby dotrzymać terminu.

To świetny sposób na śledzenie terminu i o ile jeszcze musisz napisać. Sprawdź moją recenzję Scrivener, aby dowiedzieć się więcej.

3. Stwarzaj konsekwencje, aby rzucenie było trudne

Z ciężkiego doświadczenia nauczyłem się, że sam termin nie wystarczy. Musisz także podać zęby terminowe.

Pisanie książki jest trudne. Aby mieć pewność, że pojawisz się na stronie i wykonasz pracę, którą musisz dokończyć, musisz utrudnić niepisanie .

W jaki sposób? Tworząc konsekwencje.

Nauczyłem się tego od mojego przyjaciela, pisarza i eksperta od marketingu książkowego, Tima Grahla.

„Jeśli naprawdę chcesz skończyć swoją książkę”, powiedział mi, „wypisz czek na 1000 dolarów na organizację charytatywną, której nienawidzisz. Następnie przekaż ten czek znajomemu z instrukcjami, aby go wysłać, jeśli nie dotrzymasz terminu”.

– Nie muszę tego robić – powiedziałem mu. "Jestem profesjonalistą. Mam dyscyplinę”. Ale miesiąc później, po tym, jak nadal nie poczyniłem żadnych postępów w zakresie moich pamiętników, w końcu zdecydowałem się skorzystać z jego rady.

To było podczas wyborów prezydenckich w USA w 2016 roku. Wypisałem więc czek na 1000 dolarów do kandydata na prezydenta, którego najbardziej nie lubiłem (który pozostanie bezimienny!) i dałem go znajomemu z instrukcjami, aby wysłać czek, jeśli nie dotrzymam ostatecznego terminu.

Stworzyłem też mniejsze konsekwencje dla tygodniowych terminów, które gorąco polecam. Oto jak to działa:

Konsekwencja #1 : Mała konsekwencja, najlepiej związana z poczuciem winy, która może powstrzymać Cię od pisania. Na przykład rezygnacja z gry na telefonie lub oglądanie telewizji do czasu ukończenia książki.

Konsekwencja #2 : Rezygnacja z poczucia winy. Na przykład rezygnacja z lodów, napojów gazowanych lub alkoholu, dopóki nie skończysz książki.

Konsekwencja nr 3 : Wyślij czek na 1000 USD do organizacji charytatywnej, której nienawidzisz.

Każdy z nich miałby miejsce, gdybym nie dotrzymał trzech tygodniowych terminów. Gdybym nie dotrzymał ostatecznego terminu, wysłany zostałby tylko czek na 1000 USD.

Po tym, jak włożyłem każdą z tych konsekwencji, byłem najbardziej skoncentrowany i produktywny, w jakim byłem w życiu. Skończyłem książkę w zaledwie dziewięć tygodni i nigdy nie przegapiłem terminu.

Jeśli rzeczywiście chcesz dokończyć pamiętnik, wypróbuj ten proces. Myślę, że będziesz zaskoczony, jak dobrze to dla Ciebie działa.

4. Zdecyduj, jaką historię opowiadasz

Teraz, gdy już wyznaczyłeś termin, zacznij myśleć o tym, jaką książkę piszesz. O czym tak naprawdę jest twoja historia?

„Memoir to coś, co wiesz po czymś, przez co przeszłaś” – mówi Marion Roach Smith, autorka The Memoir Project .

Myślę, że istnieje siedem rodzajów historii, o których jest mowa w większości pamiętników.

• Dorastanie. Opowieść o młodym człowieku, który odnajduje swoje miejsce w świecie. Świetnym przykładem jest 7 Story Mountain Thomasa Mertona.
• Edukacja. Historia edukacyjna, według Kim Kessler i Story Grid, opowiada o naiwnej postaci, która w trakcie opowieści dochodzi do lepszego zrozumienia świata, który nadaje sens ich dotychczasowemu życiu. Mój pamiętnik, Crowdsourcing Paris , jest doskonałym przykładem pamiętnika edukacyjnego.
• Miłość. Historia miłosna opowiada o romantycznym związku, albo o rozstaniu, albo o połączeniu dwojga bohaterów. Jedz, módl się, kochaj Elizabeth Gilbert jest doskonałym przykładem pamiętnika z historii miłosnej, ponieważ opowiada historię jej rozwodu, a następnie odkrywania siebie i miłości podczas podróży po świecie.
• Przygoda/Akcja. Wszystkie historie przygodowe dotyczą sytuacji życia i śmierci. Ponadto większość wspomnień z podróży to historie przygodowe. Dzikość Cheryl Strayed to świetny przykład, a Crowdsourcing Paris to także opowieść przygodowa.
• Występ. Pamiętniki wydajności dotyczą dużego konkursu lub rywalizacji. Julie and Julia , pamiętnik Julie Powell o gotowaniu swojej drogi przez przepisy Julii Child, jest dobrym przykładem pamiętnika dotyczącego występu. Outlaw Platoon , o najdłużej wysłużonym plutonie Rangersów w Afganistanie, to kolejna świetna historia o wydajności.
• Kryminał. Wspomnienia o nadużyciach, a nawet chorobie mogą trafić na arenę kryminałów, horrorów lub thrillerów.
• Społeczeństwo. Co jest nie tak ze społeczeństwem? A jak możesz zbuntować się przeciwko status quo? Historie społeczne są bardzo popularne jako pamiętniki. Twierdzę również, że większość wspomnień humorystycznych to historie społeczne, ponieważ opowiadają o zabawnym, transgresyjnym spojrzeniu jednej osoby na społeczeństwo. Na przykład wszystko, co napisał David Sedaris, jest pamiętnikiem społecznym.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wszystkich tych gatunków, zapoznaj się z artykułem Story Grid Jak używać Story Grid do pisania wspomnień.

Trzy historie

Zwróć uwagę, że moje wspomnienia podzieliłem na dwie kategorie. To dlatego, że większość książek, w tym pamiętniki, to właściwie połączenie trzech historii. Ty masz:

• Zewnętrzna historia. Na przykład Crowdsourcing Paris to historia przygodowa.
• Wewnętrzna historia . Jak powiedziałem, Crowdsourcing Paris to historia edukacyjna.
• Wątek pomocniczy . Zazwyczaj poboczny wątek to kolejna zewnętrzna historia, w moim przypadku historia miłosna.

Jakie trzy historie opowiadasz w swoim pamiętniku?

5. Wizualizuj swoją intencję

Jedną z rzeczy, których się nauczyłem, kiedy szkoliłem setki pisarzy, aby ukończyli swoje książki, jest to, że jeśli zwizualizujesz następujące rzeczy, znacznie bardziej prawdopodobne jest, że wykonasz i osiągniesz swoje cele pisarskie:

• Gdzie zamierzasz pisać
• Kiedy zamierzasz pisać
• Ile zamierzasz pisać

Tutaj chcę, abyś aktywnie wizualizował siebie w swoim ulubionym miejscu do pisania, osiągając cel liczenia słów, który wyznaczyłeś w kroku drugim.

Na przykład, kiedy pisałem Crowdsourcing Paris , wyobrażałem sobie, że siedzę w tej jednej kawiarni, która znajdowała się osiem drzwi dalej od mojego biura. Podobało mi się, ponieważ ma trochę francuskiego charakteru. Wtedy wyobrażałem sobie, że jestem tam od ósmej rano do około dziesiątej.

Wreszcie, aktywnie wizualizowałem siebie obserwując, jak licznik słów zmienia się z 999 do 1000 słów, co było moim celem każdego dnia. Właśnie ten proces wyobrażania sobie moich zamiarów był bardzo pomocny.

Jaki masz zamiar? Gdzie, kiedy i ile będziesz pisać? Wyobraź sobie, że siedzisz w miejscu, w którym zamierzasz spisać pamiętnik.

6. Kto będzie w Twoim zespole?

Nikt nie może sam napisać książki. Nauczyłem się tego na własnej skórze, a rezultat był taki, że ukończenie pamiętnika zajęło mi pięć lat.

Za każdą inną książkę, którą napisałem, inne osoby pociągały mnie do odpowiedzialności. Bez mojego zespołu wiem, że nigdy nie napisałbym tych książek. Ale kiedy próbowałem napisać mój pamiętnik, pomyślałem, że dam radę to zrobić sam. Nie potrzebuję odpowiedzialności, zachęty i wsparcia. Mam to.

Aby dowiedzieć się, kto powinien Ci pomóc dokończyć pamiętnik, utwórz trzy różne listy osób:

1. Inni pisarze. Są to ludzie, z którymi możesz się zapoznać, z którymi znasz proces pisania książki. Niektórzy będą trochę przed tobą, więc kiedy utkniesz, będą mogli cię zachęcić i powiedzieć: „Byłem tam. Przejdziesz przez to. Pracuj dalej."
2. Czytelnicy. Lub jeśli nie masz czytelników, przyjaciół i rodziny. Będą to osoby, które przekażą Ci opinię na temat ukończonej książki przed jej opublikowaniem, np. czytelnicy wersji beta.
3. Profesjonalni redaktorzy. Ale potrzebujesz również profesjonalnej informacji zwrotnej. Polecam wymienić tutaj dwóch różnych redaktorów, redaktora treści, który przekaże opinie na temat książki jako całości (na przykład polecam certyfikowanego redaktora Story Grid) oraz korektora lub redaktora liniowego, który pomoże dopracować ostateczny szkic. (Posiadanie profesjonalnego oprogramowania do edycji też jest mądre. Lubimy ProWritingAid. Sprawdź naszą recenzję ProWritingAid.)

Pamiętaj tylko: ukończenie książki wymaga zespołu. Nie próbuj robić tego na własną rękę.

A jeśli nie masz relacji z innymi pisarzami, którzy mogą być w Twoim zespole, sprawdź The Write Practice Pro. To jest społeczność, w której publikuję moje pismo, aby uzyskać opinie. Wielu moich najlepszych pisarskich przyjaciół pochodziło bezpośrednio z tej społeczności. Możesz dowiedzieć się więcej o The Write Practice Pro tutaj.

7. Jakie inne książki Cię zainspirują?

„Książki są zrobione z książek”, powiedział Cormac McCarthy. Wielcy pisarze uczą się, jak pisać świetne książki, czytając inne wspaniałe książki, i ty też powinieneś.

Polecam znaleźć od trzech do pięciu innych wspomnień, które mogą cię zainspirować podczas pisania.

Dla wybranych przez Ciebie książek polecam dwa kryteria:

1. Sukces komercyjny. Jeśli chcesz, aby Twoja książka odniosła komercyjny sukces, wybierz inne książki, które dobrze sobie radziły na rynku.
2. Podobny rodzaj historii. Spróbuj znaleźć książki, które są tym samym rodzajem opowieści, którego nauczyłeś się w kroku czwartym.

W swoich wspomnieniach miałem cztery główne źródła inspiracji.

Jedz, módl się, kochaj Elizabeth Gilbert; Niewinni za granicą Mark Twain; Uczta ruchoma Ernesta Hemingwaya; i Północ w Paryżu , film Woody'ego Allena.

Cały czas wracałem do tych źródeł. Na przykład, kiedy utknąłem w kulminacyjnej scenie w pamiętniku, obejrzałem jedną scenę z Północy w Paryżu dwadzieścia razy, dopóki nie mogłem zacytować dialogu. Wciąż nie znalazłem rozwiązania aż do następnego dnia, ale zrozumienie, w jaki sposób inni pisarze rozwiązali problemy, z którymi się borykałem, pomogło mi znaleźć własne rozwiązania dla mojej historii.

8. Kto jest twoim awatarem czytelnika?

Dla kogo będzie twoja książka? Kim jest jedyna osoba, o której pomyślisz, pisząc swoją książkę? Kiedy pisanie staje się trudne i chcesz odejść, kto będzie najbardziej rozczarowany, jeśli nigdy nie skończysz swojej książki?

Nauczyłem się tego pomysłu od JRR Tolkiena, który napisał swoją powieść Hobbit dla swoich trzech chłopców jako bajkę na dobranoc. Codziennie pracował nad swoimi stronicami i co wieczór wracał do domu i czytał je swoim synom. I to dało mu niesamowity sposób na uzyskanie opinii. Wiedział, czy śmiali się z jednej części, czy znudzili się z innej.

Pomogło mu to ulepszyć jego historię, ale wyobrażam sobie, że dało mu to ogromną motywację.

To możesz być ty, poniekąd

Nie sądzę, że awatar czytelnika powinien być tobą. Jeśli chodzi o własne pisanie, jesteś najmniej obiektywną osobą.

Jest jedno zastrzeżenie: możesz być swoim własnym awatarem czytelnika, JEŚLI piszesz do swojej wersji w innym czasie. Na przykład mam przyjaciół, którzy wyobrażali sobie, że piszą do młodszej wersji siebie.

Dla kogo napiszesz swoje wspomnienia?

9. Publikowanie i marketing

Jak opublikujesz swoją książkę? Pójdziesz tradycyjną trasą, czy opublikujesz samodzielnie? Kto jest Twoim rynkiem docelowym (sprawdź swój awatar czytelnika, aby uzyskać pomoc)? Co zrobisz, aby promować i sprzedawać swoją książkę? Czy masz autorską stronę internetową?

Może wydawać się dziwne, że zaczynasz planować publikację i marketing swojej książki, zanim zaczniesz ją pisać, ale odkryłem, że kiedy przemyślasz cały proces pisania, od początkowego pomysłu przez publikację i proces marketingowy, jest znacznie bardziej prawdopodobne, że skończysz swoją książkę.

W rzeczywistości, w moim programie 100 Day Book, odkryłem, że ludzie, którzy zakończyli ten proces planowania, byli o 52% bardziej skłonni do ukończenia swojej książki.

Poświęć trochę czasu na przemyślenie swoich planów wydawniczych i marketingowych. Samo myślenie o tym pomoże ci, gdy zaczniesz pisać.

Zacznij budować swoją publiczność, zanim będziesz jej potrzebować

W obecnym klimacie wydawniczym większość agentów pamiętników i wydawców chce, abyś nawiązał jakiś rodzaj relacji z odbiorcami, zanim rozważą twoją książkę.

Zacznij budować publiczność, zanim będziesz jej potrzebować. Pierwszym krokiem do zbudowania publiczności i pierwszym krokiem do publikowania w ogóle jest zbudowanie autorskiej strony internetowej. Jeśli nie masz jeszcze strony internetowej, możesz znaleźć nasz pełny przewodnik po stronie autora tutaj.

(Tworzenie strony internetowej nie musi być onieśmielające ani czasochłonne, jeśli masz odpowiedni przewodnik).

10. Zarysuj swoje wspomnienia

Ostatnim krokiem procesu planowania jest twój zarys pamiętnika. Może to być tematem całego artykułu. Tutaj nauczyłem się tak wiele od Story Grid, ale jeśli nie masz czasu na czytanie książki i słuchanie ponad 100 odcinków podcastów, oto szybki i brudny proces dla Ciebie.

Ale najpierw dla spodni

Istnieją dwa rodzaje pisarzy: ploterzy i pantery. Ploterzy lubią szkicować. Spodniośnicy myślą, że kontury miażdżą ich twórczą wolność i nienawidzą jej.

Jeśli utożsamiasz się ze spodniami, to w porządku. Nie przejmuj się zbytnio tym krokiem. Nadal polecam napisanie czegoś w tej części twojego planu, jeśli tylko kilka rzeczy o tym, o czym wiesz, wydarzy się w książce.

A dla was ploterów zarys do woli, o ile już wyznaczyliście termin!

Wskazówki dotyczące konspektu

Kiedy będziesz gotowy do rozpoczęcia tworzenia konspektu, oto kilka wskazówek:

1. Zacznij od spisania wszystkich ważnych chwil w swoim życiu, które są zgodne z Twoim założeniem. Twoje założenie jest podstawą Twojej historii. Wszystko poza tym założeniem powinno zostać wycięte.
2. Podziel swoje wydarzenia życiowe na trzy akty. Jedną z najczęstszych struktur opowieści w piśmie jest trzyaktowa struktura opowieści. Akt 1 powinien zawierać około 25% historii, Akt 2 około 50%, a Akt 3 około 25%.
3. Akt 1 powinien rozpocząć się tak późno, jak to możliwe. W Crowdsourcing Paris , jak większość wspomnień z podróży, zaczęłam historię w dniu przyjazdu do Paryża.
4. Używaj retrospekcji, ale ostrożnie. Odkąd zacząłem Crowdsourcing Paris tak późno, użyłem retrospekcji, aby podać kilka szczegółów na temat tego, co stało się przed podróżą. Flashbacki mogą być jednak nadużywane, więc dołączaj tylko pełne sceny i nie zrzucaj informacji z retrospekcjami.
5. Zacznij od wielkiego. Pierwsza scena w twojej książce powinna dobrze reprezentować to, o czym jest twoja książka. Jeśli więc piszesz historię przygodową (patrz Krok 4), jako pierwszą scenę powinieneś mieć moment życia lub śmierci. Jeśli piszesz historię miłosną, powinieneś stracić chwilę miłości lub miłość.
6. Zakończ Akt 1 decyzją. To Ty, a konkretnie Twoje decyzje , kierujesz działaniem pamiętnika. Jaką więc ważną decyzję podjąłeś, która doprowadzi nas do drugiego aktu?
7. Rozpocznij Akt 2 od swojego wątku pobocznego. W kroku 4 powiedziałem, że większość książek składa się z trzech historii. Twój wątek poboczny jest ważną częścią twojej książki, a w większości wspaniałych opowieści twój wątek poboczny zaczyna się w akcie 2.
8. Akt 2 rozpoczyna się okresem „zabaw i gier”. Save the Cat , jedna z moich ulubionych książek dla pisarzy, mówi, że po napięciu, które zbudowałeś dzięki wielkiej decyzji w akcie 1, kilka pierwszych scen w akcie 2 powinno być zabawne i dobrze się czuć, a wszystko idzie stosunkowo dobrze dla protagonisty.
9. Skoncentruj swój drugi akt na momencie „wszystko stracone”. Świetne historie opowiadają o postaci, która sama dobiega końca. Moim ulubionym momentem jest „wszystko stracone”, ponieważ to właśnie tam postać (w tym przypadku Ty ) ma najwięcej możliwości rozwoju. Jaki jest TWÓJ „wszystko stracone”?
10. Akt 3 zawiera twój ostatni moment kulminacyjny. W przypadku crowdsourcingu Paris był to moment, w którym myślałem, że umrę. W pamiętniku z historii miłosnej może to być moment, w którym w końcu wypracujesz coś i zobowiążesz się do swojego partnera.
11. Akt 3 jest także miejscem, w którym pokazujesz wielką lekcję pamiętnika. Nacisk na pokaz. W kroku 1 zidentyfikowałeś lekcję ze swojego pamiętnika. Akt 3 jest wtedy, gdy w końcu pokazujesz, czego nauczyłeś się w pamiętnikach, podczas jednego ważnego wydarzenia.
12. Wskazówka na ostatnią scenę: zakończ pamiętnik wątkiem pomocniczym. Daje to poczucie zakończenia historii i działa jako świetny moment końcowy.

Skorzystaj z powyższych wskazówek, aby stworzyć ogólny zarys swojego pamiętnika. Pamiętaj, że kiedy zaczniesz pisać, wszystko może się całkowicie zmienić. W porządku! Nie chodzi o to, żeby twój plan był doskonały. Chodzi o przemyślenie swojej historii od początku do końca, aby być przygotowanym, gdy dojdziesz do tego punktu w procesie pisania.

To koniec etapu planowania tego przewodnika. Porozmawiajmy teraz o tym, jak napisać swój pierwszy szkic.

Jak napisać pierwszy szkic swoich wspomnień

Jeśli wykonałeś powyższe kroki, aby stworzyć plan pamiętnika, wykonałeś ważną pracę. Pisanie pamiętnika, jak każdej książki, jest trudne. Ale tak naprawdę trudniej będzie nie odnieść sukcesu, jeśli wykonałeś wszystkie kroki z planu wspomnień.

Ale kiedy już stworzysz „idealny” plan, nadszedł czas na brudną robotę polegającą na napisaniu pierwszego szkicu.

W drugiej części naszego poradnika dowiesz się, jak napisać i dokończyć pierwszy szkic.

1. Zapomnij o perfekcji i pisz źle.

Pierwsze szkice są bałaganiarskie. W rzeczywistości Anne Lamott nazywa je „gównianymi pierwszymi szkicami”, ponieważ prawie zawsze są okropne.

Chociaż wiem, że za każdym razem, gdy pracuję nad nowym projektem pisarskim, wciąż przychodzi mi do głowy, że mój pierwszy szkic powinien być arcydziełem.

Zazwyczaj przez kilka godzin wpatruję się w pusty ekran, zanim przyznam się do porażki i po prostu zacznę pisać.

Jeśli to czytasz, nie rób tego! Zamiast tego zacznij od złego pisania.

Poza tym, kiedy wykonasz ciężką pracę planowania, to, co napiszesz, będzie prawdopodobnie o wiele lepsze niż myślisz.

2. Siła woli nie działa. Inspiracja też nie. Zamiast tego użyj „3 minutowej sztuczki z timerem”.

Moim największym błędem, kiedy zaczynałem Crowdsourcing Paris , było przekonanie, że mam siłę woli, której potrzebowałem jako profesjonalny pisarz i autor czterech książek, aby samodzielnie ukończyć książkę. Co gorsza, myślałem, że będę tak zainspirowany, że książka w zasadzie napisze się sama.

Nie. Nie poczyniłem większych postępów w mojej książce przez ponad rok, by uświadomić sobie, że potrzebuję pomocy.

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby pomóc ci skoncentrować się na procesie pisania drugiej wersji roboczej, jest to, o czym rozmawialiśmy w kroku 4: Tworzenie konsekwencji.

Ale jeśli nadal potrzebujesz pomocy, wypróbuj moją „Sztuczkę 3-minutowego timera”. Oto jak to działa:

1. Ustaw minutnik na trzy minuty. Dlaczego trzy minuty? Ponieważ dla mnie jestem tak rozproszony, że nie mogę się skupić dłużej niż trzy minuty. Myślę, że każdy może się skupić na trzy minuty, nawet ja.
2. Pisz tak szybko, jak potrafisz. Nie myśl, po prostu pisz!
3. Po zakończeniu odliczania zapisz całkowitą liczbę słów w osobnym dokumencie (patrz obrazek poniżej). Następnie odejmij od poprzedniej liczby słów, aby obliczyć, ile słów napisałeś podczas tej sesji.
4. Zapisz także wszelkie rozproszenia podczas tych trzech minut. Czy zadzwonił telefon? Czy masz ochotę przewijać Facebooka lub grać w grę na telefonie? Zapisz to.
5. Następnie powtórz proces, ponownie uruchamiając stoper. Czy możesz pokonać liczbę słów?

Ten proces jest zaskakująco pomocny, zwłaszcza gdy nie masz ochoty pisać. W końcu możesz nie mieć w sobie siły na pisanie przez godzinę, ale każdy może pisać przez trzy minuty.

A niesamowite jest to, że kiedy już zaczniesz, może ci się znacznie łatwiej kontynuować.

Mój wykres 3-minutowego timera od napisania tego posta! Sprawdź sesję 26, w której napisałem 149 słów!

Inne narzędzia dla pisarzy

Nawiasem mówiąc, zrobiłem ten zrzut ekranu z Evernote, jednego z moich ulubionych narzędzi dla pisarzy. Jeśli szukasz narzędzi , których używam, i innych profesjonalnych pisarzy, których znam, zapoznaj się z naszym przewodnikiem Best Tools for Creative Writers tutaj.

3. Ustal swoje cotygodniowe terminy.

Nie możesz skończyć książki przez całą noc. Biorąc to pod uwagę, możesz skończyć rozdział swojej książki przez całą noc.

Dlatego tak ważne jest, aby mieć cotygodniowe terminy, o których mówiliśmy w Części 1, Krok 2 tego przewodnika.

Dzieląc proces pisania na szereg tygodniowych terminów, dajesz sobie osiągalne ramy do ukończenia książki. A wraz z konsekwencjami, które określiłeś w kroku 3 swojego planu pamiętnika, zapewniasz swoim terminom zęby, których potrzebują, aby pociągnąć cię do odpowiedzialności.

Jak wspomniałem powyżej, Scrivener jest szczególnie pomocny w śledzeniu terminów (między innymi). Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, sprawdź moją recenzję Scrivener tutaj.

4. Aktualizuj swój zespół.

Masz trudności? To normalne. Porozmawiaj o tym ze swoim zespołem.

Wygląda na to, że kiedy piszesz książkę, wszystko we wszechświecie spiskuje przeciwko tobie. Upadasz w wypadku samochodowym, zachorujesz, wdajesz się w wielką bójkę ze współmałżonkiem lub członkiem rodziny, dostajesz nowy projekt w swojej codziennej pracy.

Samo pisanie książki byłoby wystarczająco trudne, ale kiedy masz do czynienia z resztą życia, może to stać się prawie niemożliwe.

Bez twojego zespołu, o którym mówiliśmy w kroku 6 twojego planu książki, byłoby.

Dla mnie nigdy nie byłbym w stanie ukończyć jednej książki, nie mówiąc już o dwunastu, które teraz skończyłem, bez wsparcia, zachęty i odpowiedzialności innych pisarzy, których nazywam przyjaciółmi, czytelników, którzy we mnie wierzą i przede wszystkim moja żona.

Pamiętaj: żadna książka nie jest ukończona sama. Kiedy robi się ciężko, porozmawiaj o tym ze swoim zespołem.

A jeśli potrzebujesz zespołu, rozważ dołączenie do mojego. Write Practice Pro to wspierająca, zachęcająca społeczność pisarzy i redaktorów. To tam otrzymuję informacje zwrotne na temat mojego pisania i możesz je również uzyskać tutaj. Dowiedz się więcej o społeczności tutaj.

5. Wreszcie zaufaj procesowi.

Kiedy przeprowadzam pisarzy przez proces pisania pierwszego szkicu, nieuchronnie około sześćdziesiątego dnia zaczynają tracić wiarę.

• Uważają, że ich książka jest najgorszą książką wszech czasów, jaką kiedykolwiek napisano.
• Zamiast tego dostają nowy pomysł, nad którym chcą pracować.
• Postanawiają, że marzenie o napisaniu książki i zostaniu pisarzem było głupie.
• Chcą zrezygnować.

Kilku rezygnuje w tym momencie.

Ale ci, którzy idą dalej, odkrywają, że w ciągu zaledwie kilku tygodni rozwiązali większość problemów w swojej książce, są już na ostatnich stronach i prawie skończą.

Zdarza się to za każdym razem, nawet mnie.

Jeśli nie wyciągniesz nic więcej z tego posta, posłuchaj tego: kontynuuj. Nigdy nie rezygnuj. Jeśli będziesz postępować zgodnie z tym procesem od początku do końca, uda ci się to i będzie super.

Jestem tak podekscytowany tobą.

Jak dokończyć pamiętnik

Ponad połowa tego przewodnika dotyczy procesu planowania. To dlatego, że jeśli dobrze zaczniesz, dobrze skończysz.

Jeśli stworzysz właściwy plan, pozostanie tylko ciężka, niechlujna praca polegająca na pisaniu.

Bez odpowiedniego planu BARDZO łatwo się zgubić po drodze.

Dlatego mam nadzieję, że pobierzesz mój arkusz Memoir Plan Worksheet. Zagubienie się w procesie pisania jest nieuniknione. Ten plan stanie się twoją mapą, kiedy to nastąpi. Kliknij, aby pobrać arkusz Memoir Plan Worksheet.

Ale przede wszystkim mam nadzieję, że nigdy nie zrezygnujesz. Zajęło mi pięć lat napisanie Crowdsourcing Paris , ale w tym czasie dojrzałam i dorosłam jako pisarz i osoba, wszystko dlatego, że nie zrezygnowałam.

Nawet jeśli zajmie ci to pięć lat, lekcje życia, których nauczysz się podczas pisania książki, będą tego warte.

A jeśli interesuje Cię prawdziwa historia przygodowa, której akcja toczy się w Paryżu, będę zaszczycona, jeśli przeczytasz Crowdsourcing Paris . Myślę, że to pokochasz.

Powodzenia i szczęśliwego pisania.

Więcej zasobów do pisania:

• Jak napisać zarys pamiętnika: 7 niezbędnych kroków do stworzenia zarysu pamiętnika
• 7 kroków do mocnych wspomnień
• Projekt Memoir autorstwa Marion Roach Smith
• Crowdsourcing Paryż JH Bunting

Czy zamierzasz zobowiązać się do napisania pamiętnika (i nigdy nie rezygnować, bez względu na wszystko)? Daj znać w komentarzach.