Napisałem książkę. Co teraz? 3 nieoczekiwane sposoby na ćwiczenie pisania po opublikowaniu

Gratulacje, napisałeś książkę i ją wydałeś! To do następnej książki. Problem w tym, że masz bluesa. Nie chcesz napisać kolejnego słowa. Jeśli chodzi o całą książkę, po prostu nie możesz tego zrobić. Potrzebujesz przerwy. Może myślisz: „Napisałem książkę. Co teraz?"

Szpilka

Ale czy możesz zrobić sobie przerwę i nadal ćwiczyć pisanie, jeśli nie piszesz?

Tak, możesz! Przyjmując inne, krótkie i tymczasowe podejście do pisania.

W tym poście opowiem, w jaki sposób skupienie się na trzech zasadach R — recenzjach, panelach czytelniczych i rezydencjach — może pomóc w rozwijaniu platformy pisania w nowy i nieoczekiwany sposób.

Jak ćwiczyć pisanie (nawet jeśli nie piszesz)

Opublikowałem i wydałem trzy powieści, zbiór opowiadań i kolejną poezję, i znalazłem się w wielu zbiorach. Moja pierwsza książka została wydana w 1999 roku. Wszystko inne przyszło piętnaście lat później. Tyle czasu zajęło mi wyzdrowienie z mojego pierwszego powieściowego bluesa.

Nie chodziło o to, że nie ćwiczyłem.

Włączałem komputer, otwierałem moją historię i przeglądałem ją. W dobry dzień poradziłbym sobie z trzema akapitami. Na złe, trzy słowa. A potem w 2013 roku odkryłem The Write Practice.

Odmłodzony i gotowy do ciężkiej pracy napisałem nową książkę. Moja druga powieść wyszła rok później!

Wszyscy musimy ćwiczyć. Ale zbyt wiele tego samego-starego-tego samego-starego jest ogłupiające. Dołączenie do społeczności takiej jak The Write Practice było moim pierwszym doświadczeniem w ćwiczeniu w inny sposób.

Pisałem z ludźmi, którzy bardzo różnili się kulturowo od mnie z Azji Południowo-Wschodniej. Musiałem odpowiadać na krótkie podpowiedzi, które nie miały nic wspólnego z moją pracą w toku. Powinna to być strata czasu. Nie było.

Praca z pisarzami amerykańskimi rzuciła wyzwanie moim umiejętnościom kreatywnego pisania. To udoskonaliło moją umiejętność pisania uniwersalnych scen. Znalezienie grupy krytyków i reagowanie na podpowiedzi, w które nie miałam żadnego zaangażowania emocjonalnego, rozgrzało moje mięśnie pisania, co pozwoliło mi na wzięcie udziału w trudnych scenach powieści. Dało mi to społeczność pisarską, która pomogła mi przebić się przez blokadę pisarstwa.

Moja praca w toku zaczęła się prawie pisać sama.

Od tego czasu co roku coś ukazuje się w druku. A kiedy mój post-książkowy blues uderza, wiem, żeby przestać i zrobić sobie przerwę z jednym z moich trzech R.

Ty również możesz.

3 R za to, co robić, gdy utkniesz

Oto trzy rzeczy, które możesz zrobić, gdy utkniesz przy książce, bez względu na to, na jakim etapie procesu pisania jesteś.

Doprowadzili mnie do nowych strategii pisania, wzmocnili profil mojego pisarza i pomogli mi stworzyć solidną karierę pisarską.

Wypróbuj je dla siebie.

1. Recenzje

Kiedy utkniesz, łatwo jest wybrać najnowszy bestseller i zanurzyć się w nim zamiast pisać pierwszą wersję roboczą — lub jakąkolwiek inną. Ale przeczytanie ukończonej powieści, dopracowanej niemal do perfekcji, może być autodestrukcją.

Nigdy tak nie napiszę , mówisz sobie. A potem zamykasz pliki i pobierasz kolejną książkę od autora bestsellerów. Zanim się zorientujesz, więcej czytasz niż piszesz.

Aby pisać gibkie mięśnie, warto przejrzeć każdą książkę, którą czytasz w „utknąłem” czasie. Pisanie przemyślanych krytyki – i czytanie jak pisarz – pozwala najlepszym strategiom pisania przeniknąć do naszej świadomości.

Po miesiącu sprawdzania będziesz pełen nowych pomysłów na własne prace w toku. Może jedna z twoich recenzji sprawia, że ​​myślisz o starej książce, z której zrezygnowałeś, i decydujesz, że przepisanie tej książki może być dobrym następnym krokiem.

Następnie użyj swoich recenzji, aby rozszerzyć platformę swojego pisarza.

• Opublikuj je na swoim blogu, Facebooku i Goodreads.
• Skontaktuj się z czasopismami internetowymi i zaoferuj recenzje do publikacji.
• Wyślij wiadomość do autorów z linkiem do twoich recenzji i osobistą notatką o tym, dlaczego spodobała ci się ich książka.

Po przeczytaniu Człowieka z Sajgonu napisałem do autora Martiego Leimbacha. Była sławna. Jej książka Dying Young została nakręcona w filmie z udziałem Julii Roberts. Mimo to odpowiedziała natychmiast i w końcu opisała moją drugą powieść, historię wojny w Wietnamie. Od tamtej pory jesteśmy przyjaciółmi na Facebooku, a ona będzie recenzować moją trzecią powieść, Dom popiołu.

Nigdy nie wiesz. Czasami publikowani autorzy wracają!

Jednak zanim napiszesz do autora, pamiętaj o kilku rzeczach, których nie powinieneś robić:

• Nie czuj się zobowiązany do publikowania dobrych recenzji, jeśli książka Ci się nie podoba. Pisarzowi już poświęciłeś swój czas. To powinno wystarczyć.
• Poszukaj czegoś dobrego do powiedzenia na temat książki, jeśli ją zrecenzujesz, a jeśli ci się nie podoba, lepiej nie recenzować książki (pomyśl o recenzjach jedno- lub dwugwiazdkowych).
• Nie publikuj naprawdę złej recenzji. Pisarze ciężko pracują, aby wysłać swoje książki w świat. Nie musimy ich podważać (ani oznaczać ich złymi recenzjami). Te krytyczne recenzje służą wyłącznie do osobistego uczenia się.

2. Panele do czytania

Większość internetowych czasopism literackich jest zalewana zgłoszeniami i potrzebuje paneli czytających, aby odmówić dziewięćdziesięciu ośmiu na sto zgłoszeń, których nie chcą.

Czytelnik na panelu szybko uczy się dostrzegać perłę w stosie błota i bezdusznie odrzucać resztę. To jedno z najlepszych miejsc, w których można dowiedzieć się, co myślą inni czytelnicy i co jest potrzebne, aby uzyskać artykuł z przodu i na zewnątrz.

Jeśli masz ochotę na wyzwanie, oto jak dostać się do panelu czytania:

• Wiele czasopism internetowych jest bezpłatnych. Zasubskrybuj niektóre, które publikują historie, do których się odnosisz.
• Zacznij publikować komentarze do historii i ponownie publikuj te, które Ci się podobają.
• Kiedy będziesz gotowy (zwykle po trzech lub czterech miesiącach), wyślij redaktorowi list i krótkie CV, zgłaszając się na ochotnika do bycia czytelnikiem. Zwykle mniejsze czasopisma reagują pozytywnie i raz w tygodniu przeglądasz od dziesięciu do piętnastu artykułów w mgnieniu oka.
• Jest też stara taktyka sześciu stopni separacji. Po prostu powiedz kilku osobom, które Cię interesują, na panelu do czytania i poproś ich o rozpowszechnienie informacji.

Jestem czytelnikiem czasopisma internetowego Atticus Review a także dla komitetu przyznającego stypendia wydawnicze w moim mieście. Doświadczenie było nieocenione w trzymaniu nosa przy kamieniu szlifierskim, a stopach mocno osadzonych w rzeczywistości.

Napisanie czegoś to tylko połowa sukcesu. Resztą jest czytanie pracy przez wdzięcznych czytelników. Przesiewanie piasku i odkrywanie skarbów to wspaniały sposób na zmotywowanie się i przeniesienie naszego pisania na wyższy poziom.

Oto dwa zadania, które pomogą Ci rozpocząć:

1. Poszukaj co najmniej dziesięciu internetowych czasopism literackich ze swojego gatunku. Lista pięciu czasopism do subskrypcji. Następnie zacznij obserwować i komentować. Zobacz, dokąd Cię to zaprowadzi.
2. Sprawdź w lokalnej bibliotece listę lokalnych komitetów, które przyznają granty wydawnicze. Wybierz jeden lub dwa i zacznij rozpowszechniać interesujące Cię wiadomości.

3. Rezydencje

Przerwa w pisaniu rezydentury jest jak wyjazd na wakacje w spa. Bez dojazdów, bez prac domowych, bez dzieci. Czego nie lubić?

W większość dni musisz pisać. Ale wspaniale jest też zrobić sobie przerwę, a przebywanie gdzieś z nowymi towarzyszami pisarza i nieznajomymi o podobnych poglądach to najlepszy sposób na inne ćwiczenie.

Nie rozumiałem tego, dopóki nie wybrałem się na moją pierwszą weekendową rezydencję na obrzeżach mojego miasta.

Było nas dziesięciu. Spędziliśmy oba dni słuchając rozmów o rzemiośle, pisząc i przygotowując nasze utwory. W nocy zwiedzaliśmy okolicę i dzieliliśmy się historiami naszego życia. Nawiązaliśmy przyjaźnie, które trwają do dziś.

Nadal jesteśmy najbardziej niezawodnymi czytnikami wersji beta i płytami rezonansowymi.

Przerwy w pisaniu na rezydenturze, nawet bardzo krótkiej, to absolutna konieczność w życiu pisarza. Jeździmy na wakacje. Jeździmy do obozów kościelnych. W pracy mamy off-sites. Nasze pisarskie życie zasługuje na ten sam rodzaj odosobnienia i ponownego zgromadzenia.

Od czasu mojej pierwszej rezydencji przeszedłem na dłuższe rezydencje dalej. Mój trzymiesięczny pobyt na Międzynarodowym Programie Pisania na Uniwersytecie Iowa w 2017 roku zmienił moje życie. Dopiero wtedy w końcu zaakceptowałem, że jestem profesjonalnym pisarzem, a do tego uznanym na arenie międzynarodowej!

Możemy nie być w stanie wyjechać na rezydencję podczas tej pandemii, ale zawsze są takie, w których możemy uczestniczyć.

Więc nie pozwól, aby COVID — ani jakakolwiek inna przeszkoda — cię pokonały.

Jedna rezydencja zawsze prowadzi do drugiej. Dla profesjonalnych pisarzy stypendia zdobyte na rezydencji mogą być istotnym wsparciem ich nawyków pisarskich. Ale nawet jeśli nie planujesz rezygnować z codziennej pracy, sieci budowane na rezydencjach są nieocenione.

A lista rezydencji, w których uczestniczyłeś, z pewnością zwiększy Twoje szanse na uzyskanie stypendium wydawniczego lub występu dydaktycznego.

Aby pomóc Ci znaleźć najlepszą rezydencję dla siebie, rozważ następujące wskazówki:

• Jeśli planujesz ubiegać się o rezydenturę, skontaktuj się z poprzednimi uczestnikami, aby sprawdzić, czy będzie dla Ciebie odpowiedni.
• Dowiedz się, jak napisać swoją aplikację.

Wykonanie tych prac przygotowawczych zapewni, że otrzymasz rezydenturę, która będzie dla Ciebie najbardziej odpowiednia, a nie tylko ta pierwsza, którą znalazłeś w Google.

Bonus: Co zrobić, jeśli skończyłeś książkę (i chcesz ją opublikować)

Chociaż sedno tego posta koncentruje się na tym, co zrobić po skończeniu książki – i jej opublikowaniu – możesz się zastanawiać, co powinieneś zrobić, jeśli napisałeś książkę i jej nie opublikowałeś.

Aby to zrobić, możesz się wiele dowiedzieć o poprawianiu swojej książki i o tym, jak ją opublikować na blogu Write Practice.

Niektóre artykuły, które mogą Cię zainteresować, to:

Edytuj swoją książkę

• Jak wyrazić opinię
• Jak dwoje edytuje twoją książkę
• Edycja rozwojowa

Jeśli już zredagowałeś swoją książkę i poprawiłeś ważne pomysły, literówki, formatowanie i ustawiłeś ją w idealnej liczbie słów dla swojego gatunku, prawdopodobnie zastanawiasz się, jak opublikować swoją książkę.

Opublikuj swoją książkę

Istnieją dwa główne typy ścieżek publikowania: samodzielne publikowanie i tradycyjne publikowanie.

Możesz dowiedzieć się więcej o różnicach między tymi dwiema drogami do publikacji i jak je realizować w tych postach:

• Jak napisać list z zapytaniem
• Jak napisać streszczenie
• Jak napisać propozycję książki non-fiction

Nie ma jednego sposobu na ćwiczenie pisania

Czasami docieramy do celu szybciej, jadąc wolniej. Czasami najlepiej jest się gdziekolwiek dostać, wybierając objazd. Nie ma jednego sposobu na praktykę.

Podzieliłem się z wieloma pisarzami, w jaki sposób moje trzy R — Odpoczynek, Relaks i Odmłodzenie — pomogły w mojej karierze pisarskiej.

Nigdy nie zawiedli, pomagając mi napisać następną książkę. Czasami najlepszym sposobem na napisanie następnej książki jest zresetowanie.

Bez względu na to, gdzie jesteś w swojej praktyce pisarskiej, w tym samym miejscu jest mnóstwo innych pisarzy. To może być pierwszy raz, kiedy skończyłeś książkę lub dziesiąty.

Wiedz, że nie jesteś sam w tej pisarskiej podróży. I że tak, zawsze jest sposób na ćwiczenie pisania, nawet jeśli potrzebujesz krótkiej przerwy przed podjęciem następnej książki.

Co z tobą? Jaką strategię stosujesz, aby praktykować inaczej? Daj nam znać w komentarzach.