5 najbardziej mylących rzeczy na temat języka angielskiego

Ucząc się dowolnego języka, musisz zrozumieć jego zasady. To powoduje zamieszanie, gdy język łamie te zasady – a angielski robi to często. Uczeni próbowali ustalić zasady, które pomogą uczniom języka angielskiego, ale czas pokazał, że istnieje wiele wyjątków. Dzieje się tak częściowo dlatego, że angielski jest połączeniem języków z całego świata, co czyni go trudnym językiem do nauki zarówno dla osób mówiących na poziomie podstawowym, jak i wielojęzycznym .

W tym miejscu zebraliśmy niektóre z najczęstszych mylących nieprawidłowości w języku angielskim, wraz ze wskazówkami, jak sobie z nimi poradzić.

Ciche listy nie zawsze są ciche

Wielu uczonych cytuje również Wielkie Przesunięcie Samogłosek w przypadku wielu niemych liter języka angielskiego. Mówiony angielski przestał wymawiać niektóre litery p, b, g i inne, podczas gdy język pisany nie chciał zmienić swojej pisowni. Rezultatem jest wiele mylących słów, takich jak „dług”, „paragon” i „projekt”.

Zrozumienie powiązanych słów może pomóc w zrozumieniu słów zawierających ciche litery. Zapamiętywanie sposobu wymowy tych słów może być jednak mylące, jeśli powiązane z nimi słowa mają tę samą pisownię, ale inną wymowę, gdy cicha litera nie jest już cicha. Na przykład w „okruchach” b pozostaje ciche, ale daje się słyszeć w „kruszeniu”.

Inne ciche litery istnieją, ponieważ ich język ojczysty pozwala na pewne kombinacje liter i dźwięków, mimo że nie są one zgodne z fonologią angielską. Weźmy pod uwagę francuskie słowo „kolonia” i greckie słowo „psychologia”. W języku angielskim nie ma dźwięku dla kombinacji spółgłosek, takich jak „gn” czy „ps”, więc odpowiednio „g” i „p” zostały usunięte z fonologii.

Powiedzenie „ i przed e, z wyjątkiem po c ” nie jest zbyt wiarygodne

Wszyscy słyszeliśmy już tę zasadę: „Ja przed E, z wyjątkiem C”. Jasne, ta zasada dotyczy wielu słów – z wyjątkiem wzrostu, rozmiaru, ich, żyły, nauki, wydajności i wielu innych.

Nie jest łatwo określić, kiedy złamać zasady i postawić „e” przed „i”, ale jest kilka wskazówek, na które należy zwrócić uwagę.

Kiedy zastanawiasz się, czy w słowie występuje „ie” czy „ei”, posłuchaj długiego dźwięku „ee”. Te słowa są często pisane z „ie” (chyba że pojawiają się po „c”). Pomyśl o „szefie” i „polu”. Słowa z dźwiękiem „ay” lub „aye” to raczej „ei”, jak w przypadku „ósemki” i „sąsiada”.

Rzeczowniki w liczbie mnogiej nie zawsze kończą się na „ s ”

Język angielski jest kiepski z nieregularnymi rzeczownikami w liczbie mnogiej. Zazwyczaj dodanie „s” do rzeczownika spowoduje utworzenie liczby mnogiej – np. drzewo(a), imprezowicz(e) i gra(y). Istnieje jednak wiele słów, które mają własne formy liczby mnogiej. Można na przykład podziękować wpływom greckim i łacińskim za przemianę grzyba w grzyby.

Rzeczowniki nieregularne w liczbie mnogiej mogą być trudne do rozpoznania podczas pisania, ale często można usłyszeć różnicę między ich poprawną formą a formą z błędnie dodaną literą „s” na końcu. Na przykład liczba mnoga dziecka todzieci. Kiedy usłyszysz „dzieci” – co jest błędne – możesz pomylić je z „dzieckiem” (zaborczym), podobnie jak Twój edytor tekstu. W razie wątpliwości sprawdź pisownię.

Imiesłowy czasu przeszłego mają wyraźne końcówki — z wyjątkiem sytuacji, gdy ich nie mają

Imiesłowy czasu przeszłego są używane jako przymiotnik lub we frazie czasownikowej i zazwyczaj kończą się na –ed – jak „zniszczonypłaszcz” lub „kotsyknął”.

Chociaż istnieje wiele wyjątków od tej reguły, niektóre nieregularne imiesłowy czasu przeszłego mają podobne wzorce. Spójrz na te nieregularne imiesłowy czasu przeszłego, które kończą się na -en:

Złamanąkość trzeba było nastawić.

Chłopiecdałswoją kanapkę swojemu przyjacielowi.

Większość nieregularnych imiesłowów czasu przeszłego kończy się na -en lub -ng (jakpisaneidzwonione), ale nie wszystkie.

Prawdziwym kłopotem dla osób uczących się języka angielskiego są nieregularne imiesłowy czasu przeszłego, które w ogóle nie zmieniają się w stosunku do czasownika bezokolicznika – prawdziwe odejście od „zasad”. Na przykład „kroić” nie ma końcówki i pozostaje takie samo: „Pokroiłemtrochęjabłek”. I „odłożyć” robi to samo: „Odłożyłksiążkęz powrotem”.

Niestety, jedynym prawdziwym sposobem na opanowanie imiesłowów czasu przeszłego w przypadku czasowników nieregularnych jest ich zapamiętanie. Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, który czasownik kończy się w którą stronę, jest ćwiczenie z nimi.

Słowa mogą brzmieć podobnie, ale być pisane inaczej

Można by pomyśleć, że ucząc się nowych słów w języku angielskim będzie to tak proste, jak zapamiętanie ich pisowni i definicji. Wpisz: homofony. Są to słowa, które brzmią podobnie, ale są zapisywane inaczej, np. „mięso” (pokarm zwykle pochodzenia zwierzęcego) i „spotkać” (czasownik oznaczający przedstawiać się komuś lub czemuś).

Kiedy język angielski ewoluował w okresie Wielkiej Zmiany Samogłosek w okresie renesansu , słowa takie jak „metan” (spotkanie) i mete (mięso) brzmiały już podobnie. W latach 1400–1700 dźwięki tych słów uległy zmianie i powoli przekształciły się w dwa słowa, które brzmią dokładnie tak samo, ale są zapisywane inaczej. Oto kolejny przykład:

There (przysłówek): odniesienie do lokalizacji

Ich (zaimek): dzierżawcza wersja słowa „oni”

Oni są (skrócenie): kombinacja „oni” i „są”

Prawdopodobnie spotkałeś się z wieloma homofonami w swoim codziennym życiu. Łatwo je pomylić, a przeciętna autokorekta nie jest w stanie zidentyfikować różnicy między nimi. Ale nie poddawaj się! Najlepszym sposobem na opanowanie homofonów jest ciągłe ich używanie.

>>Przeczytaj więcej:10 sposobów na poprawę słownictwa angielskiego

Słowa mogą być pisane tak samo, ale nie są podobne pod innymi względami

Kolejnym wyzwaniem w nauce języka angielskiego, podobnym do homofonów, są heteronimy. W przeciwieństwie do homofonów, heteronimy to słowa o tej samej pisowni, ale różniące się wymową i znaczeniem. Porównajmy kilka popularnych heteronimów:

Wiatr (rzeczownik): poruszające się powietrze

Wiatr (czasownik): obracać się

Przedmiot (rzeczownik): rzecz materialna, którą postrzega się zmysłami

Dopełnienie (czasownik): stanowczo sprzeciwiać się czemuś

Zwróć uwagę na różne wymowy? Ponieważ te słowa są pisane dokładnie tak samo, należy uważać na kontekst, w którym są używane. Słowa te stwarzają większe trudności podczas czytania niż podczas pisania po angielsku i mogą wpływać na przebieg zdania, jeśli czytelnik będzie musiał się cofnąć.

Angielski jest językiem zrodzonym z wielu języków, który na przestrzeni wieków wchłaniał i pozbywał się ich fragmentów. Większość jego zasad ma wyjątki, tworząc dziury językowe, w które wpadają nawet osoby posługujące się językiem angielskim na poziomie podstawowym. Na szczęście jest tam pomoc. Gramatyka identyfikuje te nieprawidłowości, informuje, kiedy używasz niewłaściwego słowa lub pisowni i pomaga wybrać właściwe słowo, które pasuje do Twojego kontekstu.