Jaka jest różnica między hiszpańskim, latynoskim, chicano, latynoamerykańskim, latynoskim i latynoskim?

Od 15 września do 15 października Stany Zjednoczone świętują Miesiąc Dziedzictwa Latynoskiego , formalne uznanie historii i kultury Amerykanów mających powiązania przodków z Hiszpanią, Meksykiem, Karaibami, Ameryką Środkową i Ameryką Południową. Po raz pierwszy ustanowione jako tygodniowe upamiętnienie przez prezydenta Lyndona B. Johnsona w 1968 roku, uroczystość została przedłużona do pełnego miesiąca przez prezydenta Ronalda Reagana w 1988 roku.

Chociaż świętowanie tego zróżnicowanego wachlarza kultur nie ogranicza się tylko do Miesiąca Dziedzictwa Latynoskiego, miesiąc ten jest uwieńczony rocznicami niepodległości kilku krajów Ameryki Łacińskiej: Kostaryki, Salwadoru, Gwatemali, Hondurasu i Nikaragui wszystkie uznają niepodległość we wrześniu. 15; Meksyk 16 września; i Chile 18 września. Uwzględniono również Dia de la Raza (12 października), dzień obchodów dziedzictwa kulturowego w wielu krajach Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii.

Chociaż w tytule obchodów znajduje się tylko określenie „latynosi”, obchody te honorują ludność eklektyczną. Latino, Latinx, Chicano i inne terminy są używane, czasami zamiennie, ale mają one różne znaczenia.

Dlaczego tak trudno uzgodnić tylko jeden termin?

Istnieje złożony zestaw czynników, które składają się na określenia Latynos, Latynos i tak dalej. Użycie każdego terminu sprowadza się do indywidualnej tożsamości i preferencji. Być może dlatego użycie terminów Hiszpanie, Chicano, Latynos, Latynoamerykanie lub Latynos może być mylące — nawet dla Amerykanina, którego rodzice pochodzą z kraju latynoamerykańskiego lub hiszpańskojęzycznego. W niektórych przypadkach użycie niewłaściwego terminu może być obraźliwe. Na przykład nie nazwałbyś Hiszpana Amerykanina „Latino”, tak jak nie nazwałbyś Kubańczyka „Chicano”.

Każdy termin określa nie tylko określone pochodzenie geograficzne i historyczne, ale także ludzi z różnych pokoleń. Chociaż najlepszą praktyczną zasadą jest zapytanie osoby, który termin preferuje, podzielmy różnicę między każdym z nich dla kontekstu:

hiszpański

To słowo odnosi się do języka używanego w Hiszpanii i różnych krajach, które kiedyś były skolonizowane przez Hiszpanię. Hiszpański kastylijski jest uważany za podstawę współczesnego „standardowego” języka hiszpańskiego, którego naucza się na poziomie akademickim, ale istnieje wiele różnych regionalnych dialektów. I chociaż hiszpański w różnych formach jest najczęściej używanym językiem w Ameryce Łacińskiej, portugalski jest również szeroko używany, podobnie jak języki tubylcze.

Hiszpanie

Użycie terminu „latynosi” do identyfikowania osób o korzeniach pochodzących z kraju hiszpańskojęzycznego datuje się na koniec lat 60. XX wieku i po raz pierwszy zostało użyte w odniesieniu do osób pochodzenia hiszpańskiego i latynoamerykańskiego w spisie ludności z 1980 roku. Jednak użycie języka hiszpańskiego jako terminu parasolowego zostało zakwestionowane.

W rozmowie z dziennikarką Marią Hinojosą , profesor socjologii UC Berkeley G. Cristina Mora wyjaśnia, że ​​US Census Bureau klasyfikowało wtedy meksykańskich, kubańskich i portorykańskich imigrantów jako „białych”.

Rada Narodowa La Raza lobbowała za stworzeniem etykiety „Latynosi”, szerokiej kategorii, która obejmowałaby wszystkie te społeczności. Ale wiele osób sprzeciwia się temu terminowi.

Słowo „Latynosi” pochodzi od hiszpańskiego słowa „hispano”, co oznacza kogoś, kto ma pochodzenie z Hiszpanii, a nie z Ameryki Łacińskiej. Ponieważ amerykański południowy zachód był zamieszkany przez hiszpańskich osadników na długo przed traktatem z Hidalgo w 1848 r., który uczynił to terytorium częścią Stanów Zjednoczonych, wielu potomków tych wczesnych osadników uważa się za Hispanos lub Latynosów.

W artykule w Los Angeles Times Leo Guerra Tezcatlipoca, dyrektor i założyciel Chicano Mexicano Empowerment Committee, wyjaśnia, że ​​Hiszpanie odnoszą się do ludzi, ziemi, języka i kultury Hiszpanii. Latynosi wywodzą swoje pochodzenie z Hiszpanii, a nie z Meksyku czy innego kraju Ameryki Łacińskiej.

Chicano

W ten sam sposób, w jaki „Hiszpan” identyfikuje kogoś o hiszpańskich korzeniach, „Chicano” odnosi się do Amerykanów pochodzenia meksykańskiego. Ci ludzie nie identyfikują się jako Latynosi, co ich zdaniem nie odpowiadałoby ich meksykańskiemu dziedzictwu metysowemu (mieszanka hiszpańskiego i rdzennego).

Trwa debata na temat pochodzenia terminu „Chicano”. Niektórzy sugerują, że pochodzi od słowa Mexica (starożytna nazwa pierwotnych osadników w Meksyku), które lud Nahua w Meksyku nazywał siebie. David Bowles , pisarz i profesor na University of Texas Rio Grande Valley, mówi, że możliwe jest, że termin Chicano jest rodzajem hipokoryzmu, zmieniając słowo Mexicano, pochodzące z „Mexica”, na Chicano.

Chicano lub Chicana są uważane przez niektórych za synonim „meksykańskiego Amerykanina”, ale jest to tożsamość wybrana przez niektórych meksykańskich Amerykanów w Stanach Zjednoczonych. W artykule dla Huffington Post Roque Planas wyjaśnia, że ​​termin „Chicano” stał się popularny podczas ruchu na rzecz praw obywatelskich w latach 60. i był używany przez wielu meksykańskich Amerykanów do wyrażenia wspólnej tożsamości kulturowej i etnicznej. Chociaż słowo to jest używane głównie przez starsze pokolenia, młodzież meksykańsko-amerykańska odradza się w Kalifornii.

Ameryka Łacińska kontra Latynosi

Ameryka Łacińska odnosi się do krajów i narodów zbiorowych w Ameryce Środkowej, Ameryce Południowej lub na Karaibach. Jednak osoba zapytana o narodowość raczej nie powie „Jestem z Ameryki Łacińskiej”. Wiele osób uważa, że ​​najdokładniejsze byłoby podanie kraju, z którego pochodzą. Ktoś z Wenezueli powiedziałby: „Jestem Wenezuelką”, a ktoś urodzony na Kubie powiedziałby „Jestem Kubańczykiem”.

Latino (lub Latina lub Latinx) zazwyczaj odnosi się do osoby z Ameryki Łacińskiej, często używanej w Stanach Zjednoczonych . Osoba ta mogła urodzić się w USA lub w kraju ojczystym swoich rodziców. Dopóki mają pochodzenie latynoamerykańskie, są uważani za Latynosów.

Jednak Tezcatlipoca twierdzi , że „latynoski” jest tak samo europejskim terminem, jak „latynoski”. Latino oznacza łacinę w języku hiszpańskim; Łacina to stary język rzymski (europejski). Z tego punktu widzenia termin Latino nie obejmuje prawdziwego dziedzictwa Chicanos i Amerykanów, którzy są potomkami kraju latynoamerykańskiego. W związku z tym terminy te nie uwzględniają mestizaje , mieszanki pochodzenia hiszpańskiego i rdzennego, z którym identyfikuje się wiele osób z krajów Ameryki Łacińskiej. Dla kontekstu Pew Research Center używa zamiennie terminów Hiszpanie i Latynosi.

latynoski, latynoski, latynoski

Podczas gdy wielu członków starszych pokoleń utożsamia się z terminami Latynos, Latynos lub Chicano, młodsi ludzie w Stanach Zjednoczonych skłaniają się ku terminowi latynoski, aby uczynić język bardziej inkluzywnym i zerwać z formami płciowymi. W języku hiszpańskim (podobnie jak w innych językach romańskich) rzeczowniki są odmieniane w formy męskie i żeńskie. Na przykład „Latino” jest męskie, a „Latina” jest żeńskie, chociaż ktoś mógłby powiedzieć „Jestem latynoską kobietą”.

Latinx to nowy, neutralny pod względem płci termin, który obejmuje mężczyzn, kobiety i osoby LGBTQIA+ pochodzenia latynoamerykańskiego. Użycie „x” jest podobne do tego, jak niektórzy anglojęzyczni używali Mx. jako neutralną pod względem płci alternatywę dla pani lub innych tradycyjnie kobiecych zwrotów grzecznościowych, a także tego, jak niektórzy przyjęli liczbę pojedynczą oni i inne zaimki osobowe , aby wyjaśnić różne tożsamości płciowe. W podkaście Code Switch Mark Hugo Lopez, dyrektor ds. globalnych badań migracyjnych i demograficznych w Pew Research Center, mówi, że chociaż termin Latinx ma około dwudziestu lat, zaczął być powszechnie używany dopiero w ciągu ostatnich pięciu lat. Niektóre inne neutralne pod względem płci alternatywy używane przez niektórych młodszych członków społeczności obejmują końcówkę „@” i „e”, aby zastąpić męski końcówkę „o” i żeńską końcówkę „a” (na przykład „Latin@” lub „Latin ”).

Użycie „Latinx” (i alternatyw) jest kontrowersyjne nie tyle ze względu na jego inkluzywność, ale dlatego, że jest używany prawie wyłącznie w Stanach Zjednoczonych. Niektórzy uważają, że „x” nakłada amerykańskie standardy języka angielskiego na hiszpański i nie jest inkluzywny z samego języka. Podkreślając korzystanie z neutralnych płciowo alternatyw głównie przez młodsze pokolenia, badanie Pew Research Center z 2019 r. wykazało, że tylko 3% Latynosów/Latynosów używa terminu „Latinx”, podczas gdy większość (76%) dorosłych Latynosów/Latynosów tego nie robi. słyszałem nawet o określeniu „Latinx”.

Hiszpanie, Chicano, Latino/a i Latinx to szerokie etykiety, które próbują zidentyfikować niesamowicie zróżnicowaną społeczność Amerykanów. Ale nawet te terminy nie wystarczą, aby właściwie zidentyfikować grupy ludzi.

Ostatnio do mieszanki dodano użycie Afro Latino lub Afro Latinx, aby zidentyfikować Latynosów z afrykańskim pochodzeniem.

Który z tych wszystkich terminów jest „poprawny” zawsze będzie przedmiotem dyskusji.

Którego terminu użyć?

Najlepsza praktyczna zasada: odpowiedni termin opisujący daną osobę będzie zależeć od jej konkretnego dziedzictwa i/lub indywidualnych preferencji. W razie wątpliwości zapytaj ich. Czasami preferencje danej osoby wynikają z jej lokalizacji; na przykład, wiele osób pochodzenia meksykańskiego na południowym zachodzie Ameryki woli Chicano lub Meksykańsko-Amerykańskie, podczas gdy niektórzy ludzie pochodzenia brazylijskiego identyfikują się jako Latynosi/a. Innym razem preferencja sprowadza się do inkluzywności; członkowie młodszych pokoleń, poszukujący równości płci, mogą na przykład preferować Latinx.

Leksykografowie, antropolodzy kultury, aktywiści, historycy i politycy postrzegają i definiują te terminy z różnych perspektyw. Nie ma idealnego terminu dla ludzi z tak bogatych i zróżnicowanych społeczności. Który termin jest najlepszy, należy pozostawić samoidentyfikującej się jednostce.