Kryzys literacki: dlaczego kryzys sprawi, że Twoja DOBRA historia będzie WSPANIAŁA

Zwróciłeś się do literatury w czasach kryzysu, ale czy zastanawiałeś się, jak ważny jest kryzys w literaturze?

Kiedy skończysz pisać książkę, powinieneś być dumny. Prawdopodobnie jesteś podekscytowany. W głowie tańczą wizje wydawnicze. Ale potem wracasz i czytasz swoją historię, powieść lub książkę i myślisz: „Cóż, to jest dobre i jestem z tego dumny . Ale to nie pasuje do opowiadań/powieści/książek, które znam i kocham.”

Napisałeś DOBRE opowiadanie, ale nie WSPANIAŁE. Gorzej, nie wiesz dlaczego. W tym poście wyjaśnię dokładnie, na co zwrócić uwagę, aby Twoja dobra historia była świetna.

Szpilka

Uwaga : ten artykuł zawiera fragment mojej nowej książki Struktura pisania , która opowiada o ukrytych strukturach za bestsellerowymi i nagradzanymi historiami. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak napisać świetną historię, możesz otrzymać książkę w ograniczonej czasowo niskiej cenie. Kliknij tutaj, aby uzyskać strukturę zapisu (5,99 USD).

Jak napisałem DOBRA, ale nie WIELKA książka?

W październiku ubiegłego roku skończyłem książkę, nad którą pracowałem przez ponad dwa lata. Kiedy skończyłem, przeczytałem go i chociaż uważałem, że w niektórych częściach jest ok, aw innych naprawdę dobry, czegoś mi brakowało. To było DOBRE, ale zdecydowanie nie WSPANIAŁE.

I nie miałem pojęcia, dlaczego moja książka nie działała. Spędziłem miesiąc próbując to rozgryźć. Tamten miesiąc zamienił się w dwa, które zamieniły się w cztery. Nadal nie wiedziałem, co jest nie tak.

Szczerze mówiąc, były chwile, kiedy myślałem, że nigdy tego nie rozwiążę. Obawiałem się, że książka nigdy nie zostanie opublikowana, że ​​lata pracy zostaną zmarnowane. Pomyślałam o wszystkich czytelnikach czekających na książkę, jak bym wyglądała marnie, kiedy powiedziałam im, że zdecydowałam się nie publikować książki, bo nie była dobra. Pogrążałem się w depresji z tego powodu.

Moi znajomi autorzy nie mogli zrozumieć, dlaczego po prostu tego nie opublikowałem. „Napiszesz kolejną książkę, która będzie lepsza. Po prostu opublikuj to i zacznij od następnego”. To była dobra rada. Wiedziałem, że gdybym był na ich miejscu, powiedziałbym coś podobnego. Ale nawet jeśli nie wiedziałem, jak naprawić książkę, też nie mogłem tego odpuścić.

Sekret wielkich książek

Miałem przełom, kiedy poszedłem na warsztaty Story Grid w Nowym Jorku, prowadzone przez Shawna Coyne'a. Jest redaktorem Stevena Pressfielda, autorem The Story Grid i twórcą podcastu Story Grid.

Podszedłem do warsztatu sceptycznie – uczęszczając głównie dlatego, że pomagał w nim mój przyjaciel Tim Grahl. Przeczytałem wcześniej tę książkę i wysłuchałem kilku odcinków podcastów, ale szczerze mówiąc, nie spodziewałem się radykalnie odmienionych przez warsztaty. Uczę się pisania i opowiadania historii od ponad dekady. Pomyślałem, że mogę dostać kilka dobrych wskazówek, ale nie wierzyłem, że Coyne ani ktokolwiek inny mógłby mnie nauczyć tak wiele, czego wcześniej nie słyszałem.

Myliłem się. Warsztaty całkowicie zmieniły mój proces pisania i redagowania. Od tego czasu Story Grid stał się stałym elementem podczas pracy nad strukturą mojej historii.

W końcu wiedziałem też, dlaczego moja dobra książka nie była świetna. W końcu zrozumiałem, dlaczego moja historia nie działa.

W mojej historii zabrakło literackiego kryzysu.

Dlaczego kryzys literacki jest podstawą twojej historii

Być może słyszałeś, że w dobrej historii twój bohater musi podjąć decyzję. Wiedziałem o tym, ale brakowało mi tego, jak podjąć tę decyzję. Kryzys fabularny to moment, w którym twój protagonista znajduje się w tak trudnym położeniu, że musi dokonać wyboru, a co ważne, ta decyzja ma tyle wagi, że nie ma od niej odwrotu.

Ten wybór pokazuje, w jaki sposób postać jest zmuszona do działania między przeciwstawnymi siłami, wewnętrznymi lub zewnętrznymi, a jedynym sposobem na posunięcie się naprzód jest podjęcie trudnej decyzji.

Innymi słowy, kryzys fabularny to dramat.

Czy kiedykolwiek czytałeś książkę, kiedy pomyślałeś: „Nie ma możliwości, aby ta postać wydostała się z tej sytuacji! To po prostu szkoda. Są nad głową i nie da się z tego wydostać.

TO jest kryzys literacki. A czytelnicy uwielbiają ten moment. Czemu? Ponieważ chcemy wiedzieć, co będzie dalej!

Kryzys tworzy lukę w wiedzy, a czytelnicy desperacko starają się ją wypełnić. Właśnie w takich momentach czytelnicy mają ochotę przejść do ostatniej strony w książce tylko po to, by sprawdzić, czy wszystko jest w porządku (oczywiście nie, żebym kiedykolwiek to robił).

Gdzie w Twojej historii zdarzają się kryzysy

Każda scena musi mieć kryzys. Każdy akt musi mieć kryzys. I każda książka musi mieć kryzys.

Kryzysy są podstawą Twojej historii.

Kryzysy to pytania, dylematy, a ponieważ dzieją się w głowie postaci, zwykle pojawiają się „poza ekranem”. Innymi słowy, są dorozumiane, ale nie są określone. ALE ty , pisarz, nadal musisz wiedzieć, jaki jest kryzys literacki w każdym opowiadaniu, które piszesz.

Gdzie następuje kryzys literacki? Coyne umieszcza kryzys bezpośrednio w środku twojej historii, w szczególności po postępującej komplikacji punktu zwrotnego ( TPPC ) lub akcji lub objawieniu, które zmuszają postać, prawdopodobnie postać z punktu widzenia, do podjęcia decyzji kryzysowej. idzie:

• Incydent podżegający . Jest pewien problem.
• Postępująca komplikacja punktu zwrotnego . Problemu nie można dłużej ignorować.
• Decyzja kryzysowa . Postać nie ma innego wyjścia, jak poradzić sobie z problemem. Nawet nie zajęcie się tym kończy się konsekwencją. (Zwykle dzieje się to poza ekranem).
• Punkt kulminacyjny . Bohater dokonuje wyboru, a punktem kulminacyjnym jest następująca po nim akcja.
• Rozdzielczość . Problem został rozwiązany (przynajmniej na razie).

Dobrym tego przykładem jest film Gravity (który jest niesamowity, jeśli go nie widzieliście). Problem postaci Sandry Bullock polega na tym, że wszystko próbuje ją zabić. Postępujące komplikacje stają się coraz gorsze, aż do *ostrzeżenia o spoiler* wszyscy umrą oprócz niej.

Na tym zatrzymałoby się wielu pisarzy. Pokazaliby jej walkę o przetrwanie i rozwiązanie go, w końcu docierając do miejsca , w którym tak naprawdę przetrwała.

Ale to, co sprawia, że ​​ta historia jest WIELKA, a nie dobra, to fakt, że jej postać przechodzi kryzys. Wreszcie staje się jasne, że na pewno umrze. Stoi w obliczu najlepszej złej sytuacji wyboru: weź swoje życie w swoje ręce i zakończ swoje własne życie LUB kontynuuj walkę o przetrwanie, nawet jeśli będzie cierpieć i prawie na pewno i tak umrze. (Jeśli widziałeś film, to jest ten moment, w którym ponownie pojawia się George Clooney.)

Ten kryzys jest tak ważny, ponieważ daje bohaterowi możliwość dokonania wyboru. Walka o przetrwanie nie jest wyborem. Kto by nie walczył o przetrwanie? Ale kiedy łatwiej jest przestać walczyć niż po prostu umrzeć , prowadzi to do kryzysu.

Dwa rodzaje kryzysu fabularnego

W The Story Grid Coyne mówi, że kryzysy są zawsze wyborem , przed którym staje Twój protagonista, i występują w dwóch łatwych do zrozumienia formułach:

• Najlepszy zły wybór . Kryzys najlepszego złego wyboru jest łatwy do zrozumienia. Pomyśl tylko o tej grze „wolałbyś”. Masz wybór między dwiema okropnymi rzeczami. Który wybierasz? Na przykład, czy wolałbyś zostawić miłość swojego życia na imprezie z innym facetem, czy pozwolić jej upokorzyć cię, gdy z nim flirtuje? Widzieć? Dramat, prawda?
• Towary nie do pogodzenia . Jest inny, nieco mniej stresujący sposób na wywołanie kryzysu. Dobra nie do pogodzenia to dwie wartości, które ze sobą nie współpracują. Na przykład miłość kontra pieniądze. Oba są dobre, ale jak olej i woda nie mieszają się. Inny przykład: dostajesz się do wymarzonego college'u, ale jeśli tam idziesz, musisz porzucić swoją licealną miłość. Inne przykłady: wygoda vs. przygoda, szczęście osobiste vs. szczęście innych, sukces vs. rodzina.

Możesz rozpoznać te sytuacje we własnym życiu, prawda? Wszyscy przeszliśmy przez te kryzysowe chwile, a wybory, których dokonujemy w ich trakcie, mają ogromne konsekwencje w porównaniu z większością drobnych decyzji, które podejmujemy w naszym życiu.

W swoim własnym pisaniu używam tych dwóch formuł do pisania świetnych scen, ale także do audytu scen, opowiadań, a nawet całych książek, które już napisałem, aby upewnić się, że przygotowuję wystarczająco duży kryzys fabularny.

Na przykład w pamiętniku, nad którym pracuję, zdałem sobie sprawę, że to nie działa, ponieważ nie miałem wyraźnych kryzysów . Rzeczy się po prostu dzieją . Nie tworzyłem wyraźnych kryzysów literackich, dlatego wybory, jakich dokonywała moja postać, nie miały znaczenia. Ponieważ książka jest pamiętnikiem, nie mogłem sfabrykować kryzysów fabularnych, więc musiałem wyciągnąć je z mojego rzeczywistego doświadczenia.

Jeden, który odkryłem w pierwszym akcie mojej historii, był kryzysem historii Best Bad Choice. W Paryżu chciałem żyć „życiem pisarza”, w którym spędzałem czas w kawiarniach, piłem kawę i wino, chłonąłem atmosferę, obserwowałem ludzi i pisałem książkę. Ale kiedy moi czytelnicy dali tysiące dolarów, żebym wziął udział w crowdsourcingowych przygodach, musiałem wybrać między zwrotem im pieniędzy i poczuciem wstydu, a rezygnacją z wygodnej, „pisanej” podróży na rzecz niewygodnej (ale może bardziej interesującej).

Udało mi się wziąć dylemat, którego doświadczałam prywatnie, i przekształcić go w literacki kryzys, który umieścił w centrum moją historię.

Chcesz zobaczyć kryzys w akcji? Patrz na to. (Moją ulubioną jest kobieta o 7:06.)

Spraw, aby Twoja historia była świetna

Czy twoja historia jest wystarczająco ryzykowna? Czy twój bohater podejmuje decyzje o życiu i śmierci? Czy w ogóle podejmuje decyzje?

Jak możesz zwiększyć ryzyko tych decyzji? Jak możesz postawić go w najlepszym złym wyborze lub sytuacji nie do pogodzenia z dobrami?

Jeśli twoja postać po prostu wszystko się zgadza, twoja historia może być dobra, ale nigdy nie będzie świetna.

Czy kiedykolwiek miałeś do czynienia z najlepszym złym wyborem lub niemożliwym do pogodzenia kryzysem towarowym? Opowiedz nam o tym w komentarzach.