Czym jest melancholia w literaturze?

Opublikowany: 2024-10-17

Melancholia to uczucie i temat często spotykany w literaturze, sztuce i filmie. Wskazuje na głębszy rodzaj smutku, który pomaga kształtować historie i rozwijać postacie.

Niezależnie od tego, czy subtelnie wpływa na scenę, czy definiuje całą narrację, jego wpływ może utrzymywać się długo po ostatniej stronie. W tym poście przyjrzymy się, czym jest melancholia, przyjrzymy się przykładom z klasycznych dzieł i sprawdzimy, jak zmieniła się jej rola w literaturze i filmie.

Pracuj mądrzej dzięki Grammarly
Partner w pisaniu AI dla każdego, kto ma pracę do wykonania

Czym jest melancholia w literaturze?

Melancholia (wymawiane mel-uhn-kol-ee) jest używana w literaturze do tworzenia nastroju, rozwijania postaci i wzbudzania emocji. Prawdopodobnie sam to czułeś – ten głęboki smutek związany ze stratą lub tęsknotą. W opowieściach wciąga cię, pomagając ci odnieść się do emocjonalnych zmagań bohaterów. Często kształtuje ogólny nastrój i tematykę, czyniąc narrację bardziej osobistą i realną.

Melancholia może pełnić funkcję rzeczownika lub przymiotnika:

Rzeczownik: stan głębokiego smutku (np. „Poczucie melancholii wypełniło pokój”)

Przymiotnik:opisujący coś, co powoduje głęboki smutek (np. „W pustym domu panowała melancholijna atmosfera”)

Jak używać melancholii w zdaniu

Melancholia może być używana zarówno jako rzeczownik, jak i przymiotnik. Niezależnie od tego, czy chcesz wyrazić uczucie, czy opisać nastrój, oto kilka przykładów, które Cię poprowadzą.

Melancholia jako rzeczownik:

Deszczowy dzień przyniósł melancholię podobną do jej ponurego nastroju.

W tym przykładzie melancholia jest rzeczownikiem opisującym uczucie głębokiego smutku.

Spacer po opuszczonym domu wywołał głęboką melancholię za przeszłością.

Tutaj melancholia oddaje poczucie nostalgii i tęsknoty.

Gdy zmieniały się pory roku, ogarnęła go głęboka melancholia, przypominając mu, jak szybko mija czas.

W tym przypadku melancholia wyraża ból związany ze świadomością, że czas jest ulotny.

Melancholia jako przymiotnik:

Melancholijne niebo, gęste od chmur, zwiastowało nadchodzącą burzę.

Tutaj melancholia opisuje ponurą atmosferę nieba.

Jej melancholijny wzrok zatrzymał się na starych zdjęciach, zatracony we wspomnieniach lepszych dni.
W tym przykładzie melancholia charakteryzuje jej spojrzenie, podkreślając jej smutek.

Po obejrzeniu melancholijnego zakończenia filmu widzowie zastanawiali się nad wyzwaniami życia.

W tym zdaniu melancholia opisuje ton filmu, podkreślając emocjonalne oddziaływanie, jakie wywarł on na widzach.

Przykłady melancholii w literaturze klasycznej

Melancholia w literaturze klasycznej często objawia się wielkimi wydarzeniami i presją społeczną. W tych pracach bohaterowie reagują na swoje sytuacje w sposób prowadzący do intensywnego uczucia smutku i rozpaczy.

Poniżej kilka przykładów, w których melancholia odgrywa znaczącą rolę w literaturze klasycznej.

1 „Straciłem zmysły w teraźniejszości i nawiedza mnie duch przeszłości. Każdy krok, który robię do przodu, zdaje się wciągać mnie głębiej w cienie tego, co kiedyś było.

– JD Salinger, Buszujący w zbożu

W tym przykładzie melancholia bohatera ukazana jest poprzez jego poczucie rozpaczy, gdy jest uwięziony pomiędzy teraźniejszością a przeszłymi traumami.

2 „Poczułem smutek nie tylko mój, ale smutek wszystkich tych, którzy kiedykolwiek byli sami, zagubieni we własnych marzeniach i żalach”.

– Sylvia Plath, Słoik dzwonkowy

W cytacie narratorka wyraża głębokie poczucie melancholii, które łączy jej osobiste uczucia z powszechnym doświadczeniem samotności i niespełnionych marzeń.

3 „Byłem wewnątrz i na zewnątrz, jednocześnie oczarowany i odpychany niewyczerpaną różnorodnością życia. Miałem wrażenie, że jestem świadkiem tego samego spektaklu z dwóch przeciwstawnych punktów widzenia, co spowodowało, że poczułem głęboką separację.

– F. Scott Fitzgerald, Wielki Gatsby

Tutaj narrator odczuwa głęboką melancholię, podróżując po Ameryce w latach dwudziestych XX wieku. Słowa takie jak „zaczarowany” i „odpychany” ujawniają jego wewnętrzny konflikt dotyczący świata, który go jednocześnie fascynuje i rozczarowuje.

4 „To była najsmutniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek widziałem. To była cisza, całkowita, absolutna cisza, w której spodziewasz się śmiechu i rozmowy. Brak dźwięku wydawał się ogromnym ciężarem, przygniatającym wszystko i sprawiającym, że pustka była jeszcze głębsza”.

– Harper Lee, Zabić drozda

W tym klasyku narrator oddaje uczucie melancholii na sali sądowej po ogłoszeniu długo oczekiwanego wyroku. Cisza, którą opisuje, odzwierciedla silne poczucie straty i smutku, które każdy odczuwa.

Przykłady melancholii we współczesnych mediach

Współczesne media przekazują melancholię poprzez elementy wizualne, muzykę i dialogi, stawiając na pierwszym miejscu subtelne, możliwe do utożsamienia emocje zamiast dramatycznych momentów.

Spójrzmy na kilka przykładów melancholii we współczesnych mediach.

1 „Ciągle myślę o tej rzece, która płynie bardzo szybko. A te dwie osoby w wodzie próbują się trzymać, trzymają się tak mocno, jak tylko mogą, ale ostatecznie to już za dużo. Prąd jest zbyt silny. Muszą odpuścić, oddalić się od siebie.”

– Kazuo Ishiguro, Nigdy nie pozwól mi odejść

W tej powieści dzieci powoli dowiadują się, że są wychowywane na dawców narządów. Ten fragment ukazuje jedną z głównych postaci, która wyraża poczucie melancholii – mieszankę beznadziejności i rezygnacji – gdy mówi o życiu w tym dystopijnym świecie.

2 „Myślę, że będę za tobą tęsknić jeszcze zanim się pożegnamy. Dziwnie jest czuć się tak blisko kogoś, kiedy wiem, że dzieli nas tylko chwila od rozłąki. Mam wrażenie, że wyczuwam zakończenie, zanim ono w ogóle nastąpi, i sprawia mi to ogromny smutek.

– Ona(film)

W tym filmie Theodore jest samotnym mężczyzną, który zakochuje się w sztucznej inteligencji zwanej Samantą. W filmie wykorzystano muzykę, aby stworzyć melancholijną atmosferę, gdyż Theodore przewiduje smutek, jaki poczuje, gdy Samanty nie będzie już w jego życiu.

3 „Spojrzał na Willema i w tej chwili zdał sobie sprawę, jak bardzo był samotny. Nigdy nie był w stanie sprawić, by ktoś inny poczuł się tak, jak Willem czuł się przy nim – bezpieczny, zrozumiany, kochany – i był wdzięczny, zawstydzony i smutny jednocześnie.

– Hanya Yanagihara,Małe życie

Powieść wykorzystuje interakcje głównego bohatera z przyjaciółmi, aby wywołać silne poczucie melancholii. Dzięki rozmowom czytelnicy widzą jego zmagania i wpływ bólu z przeszłości na każdy aspekt jego życia.

4 „Nie mogę ci nawet powiedzieć, co czuję. Czuję się, jakby mnie tu w ogóle nie było, jakbym po prostu unosiła się w powietrzu.”

– Zagubieni w tłumaczeniu(film)

Dwoje głównych bohaterów filmu dryfuje przez życie, czując się odłączeni od otoczenia i siebie. Ich nocne rozmowy ujawniają ich samotność i pragnienie głębszych więzi, podkreślając melancholijne poczucie zagubienia w życiu.

Często zadawane pytania dotyczące melancholii

Co to jest melancholia?

Melancholia to refleksyjny stan smutku, często powiązany z poczuciem straty lub tęsknoty. To coś więcej niż tylko uczucie smutku — wymaga głębszej kontemplacji emocji. To złożone uczucie kształtuje postacie i historie, zapraszając widzów do odkrywania warstw ludzkiego doświadczenia.

Jak się wymawia melancholia?

Melancholia wymawia się jako „mel-uhn-kol-ee”. Akcent położony jest na drugą sylabę, dzięki czemu brzmi ona miękko i lirycznie.

Synonimy do słowa melancholia

Niektóre synonimy melancholii to smutek, mrok i smutek. Słowa te wyrażają podobne uczucia, ale zazwyczaj opisują mniej intensywne emocje.

Melancholia kontra smutek

„Smutny” to podstawowe uczucie nieszczęścia, podczas gdy „melancholia” jest bardziej refleksyjna i złożona. Melancholia często obejmuje uczucie tęsknoty lub nostalgii, co czyni ją emocją bogatszą niż smutek.