Motywacja do pisania: 7 podstawowych potrzeb pisarzy i jak wykorzystać ich siłę motywacyjną

Jeśli piszesz wystarczająco długo, w pewnym momencie możesz doświadczyć opóźnienia w wydajności. Niezależnie od tego, czy nazwiesz to „blokadą pisarstwa”, „oporem”, czy po prostu „załamaniem się”, nadejdzie chwila, kiedy będziesz miał trudności z umieszczeniem słów na stronie i po prostu nie będziesz mógł znaleźć motywacji do pisania przez zmagania. Jednym ze sposobów na przezwyciężenie tego opóźnienia jest skupienie się na tym, co Cię motywuje.

Szpilka

Piramida potrzeb Maslowa

W 1943 r. w swoim artykule „Teoria ludzkiej motywacji” Abraham Maslow zaproponował, aby nasze potrzeby ujęte były w hierarchię. Maslow powiedział, że najpierw zajmujemy się potrzebami fizjologicznymi, potem potrzebą bezpieczeństwa, potem naszą potrzebą przynależności, potem naszą potrzebą aprobaty i akceptacji, a na końcu naszej potrzeby samorealizacji.

Podstawową ideą hierarchii Maslowa jest to, że motywują nas nasze potrzeby. Maslow uważał, że zanim człowiek będzie mógł poświęcić energię na potrzeby wyższe, trzeba zaspokoić najbardziej podstawowe potrzeby.

Myślę, że dotyczy to również nas, pisarzy. Motywują nas podstawowe potrzeby, które napędzają naszą chęć pisania.

Ale zamiast tych potrzeb podlegać hierarchii, którą wszyscy podzielamy, uważam, że istnieje siedem podstawowych potrzeb pisarzy.

Każdy z nas doświadcza jednej lub więcej z tych podstawowych potrzeb. Te potrzeby niekoniecznie są lepsze lub gorsze od siebie. Są po prostu inne.

Moim celem w tym artykule nie jest przedstawienie dopracowanej teorii motywacji autorów. Nie pracowałem nad procesem naukowym opartym na danych, aby rozwinąć te siedem potrzeb. Stworzyłem tę listę poprzez samokontrolę i obserwację innych pisarzy.

Moim celem jest raczej zapewnienie potencjalnej drogi wyjścia z kryzysu.

Jeśli zrozumiemy, jakie są nasze podstawowe potrzeby, możemy wykorzystać te potrzeby, aby przebrnąć przez trudne czasy na piśmie. Mam nadzieję, że czytając te siedem kategorii potrzeb, zobaczysz siebie w kilku z nich, a następnie będziesz w stanie wykorzystać te potrzeby jako narzędzie do zwiększenia swojej produktywności jako pisarza.

7 podstawowych potrzeb pisarzy

U siebie i moich przyjaciół, którzy piszą, zauważyłem siedem podstawowych potrzeb napędzających naszą produktywność:

1. Potrzeba spełnienia narracyjnego

Od najmłodszych lat mówiono mi, że jestem dobrą piosenkarką. Moja mama często zapisywała mnie do chórów i zgłaszała na ochotnika do śpiewania solówek w kościele. Kiedy wyjechałem do college'u, zacząłem jako kierunek muzyczny, ponieważ miałem głęboką potrzebę dowiedzenia się, czy to, co mi powiedziano i w co wierzyłem na temat moich muzycznych zdolności, było prawdą. Jako dziecko opowiedziano mi historię — jesteś muzykiem — i musiałem ją dokończyć.

Zajęło mi rok, zanim zorientowałem się, że nie mam zamiaru studiować muzyki i że bycie muzykiem nie jest moją historią.

Pisarze, których spotkałem, którzy czują się w ten sposób, opowiadają o tym, jak zaczęli pisać w młodym wieku. Zaczęli przewijać historie, gdy tylko byli w stanie pisać. Ta historia założycielska stworzyła w nich potrzebę dokończenia opowieści o młodym dzieciaku, który był pisarzem w młodym wieku.

Jeśli to ty . . .

Kiedy twoje pisanie spada i potrzebujesz motywacji do pisania, przypomnij sobie, że to część tego, kim jesteś. To twoja historia. Piszesz od młodości. Oto kim jesteś. W tej chwili może być ciężko, ale to minie. Więc usiądź i zabierz się do pracy.

2. Potrzeba zrozumienia siebie

Jestem dla siebie tajemnicą. Często jestem zaskoczony własnymi uczuciami lub myślami. Rutynowo nie wiem, co o czymś myślę, dopóki nie usiądę i nie napiszę o tym. Moje myśli krystalizują się, kiedy piszę.

W ten sposób pisanie polega na samopoznaniu.

Pisarze, których spotkałem, którzy czują się w ten sposób, często rozmawiają o pisaniu, aby odkryć coś o sobie. Czują, że kryje się w nich coś pięknego, a jedynym sposobem na uwolnienie tego jest wypisanie tego z klatki. To tak, jakby byli rzeźbiarzami stojącymi przed nieuformowanym marmurem, a pismo to ich młotek i dłuto.

Jeśli to ty . . .

Kiedy twoje pisanie spada i potrzebujesz motywacji do pisania, przypomnij sobie, że znajdujesz się po prostu w trudnej części marmuru, ale pod powierzchnią czai się coś pięknego i jedynym sposobem, aby to wydobyć, jest rozpoczęcie walić w to.

3. Konieczność obrony sprawy

Prorok Jeremiasz powiedział, że jego proroctwo było jak ogień w kościach. Nie mógł tego trzymać w środku. Musiało wyjść albo spaliłoby go żywcem. Jeremiasz miał wiadomość, którą nie mógł się powstrzymać od dzielenia się.

Pisarze, których spotkałem, którzy czują się w ten sposób, często mają obsesję na punkcie jednego tematu. Nawet jeśli chcą się urozmaicić, nie mogą. Wszystko, co napiszą, w końcu wraca do ich wiadomości.

Słyszałem dziennikarzy mówiących w ten sposób o prawdzie. To jest coś, co muszą odkryć. Nie mogą tego zostawić w spokoju.

Słyszałem, jak pisarze powieści mówią w ten sposób o pewnych postaciach. Bez względu na to, jak bardzo się starają, ich protagonista zawsze przybiera określony kształt lub walczy z konkretnym problemem.

Jeśli to ty . . .

Kiedy twoje pisanie spadnie i potrzebujesz motywacji do pisania, wróć do swojej wiadomości. Udawaj, że dzielisz się tym z kimś po raz pierwszy. Rozkoszuj się nim. Niech pasja do niego napędza Twoją pracę.

4. Potrzeba spełnienia powołania

Kiedy byłem w seminarium, słyszałem, jak wiele osób mówiło o „powołaniu”. Ideą powołania jest to, że poza tobą istnieje jakaś siła (twój bóg, muzy lub coś nieznanego), która ponagla cię do zrobienia czegoś.

Wielu moich kolegów z seminarium opowiadało o tym, jak zmagali się z tym wezwaniem. Na początku tego nie chcieli i żałowali, że nie mogą tego odrzucić, ale głos nadal zachęcał ich do przodu.

Pisarze, których spotkałem, którzy czują się w ten sposób, często nie potrafią wskazać, dlaczego chcą pisać; po prostu wiedzą, że nie mogą uciec od tego głosu, który wciąż ich wzywa. Różni się od potrzeby spełnienia narracji, ponieważ nie dotyczy historii, którą rozpoczęli swoim życiem. W rzeczywistości czasami to powołanie jest oderwaniem się od ścieżki, na której byli.

Ci pisarze czują się przyciągani przez coś poza nimi.

Jeśli to ty . . .

Kiedy natrafisz na załamanie w pisaniu i potrzebujesz motywacji do pisania, zapytaj osobę dzwoniącą, czy skończyłeś. Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, odetchnij z ulgą. Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, przestań walczyć ze swoim powołaniem, przyjmij je i wróć do pracy.

5. Potrzeba mierzenia się

Po tym, jak odkryłem, że nie mam żadnego interesu w studiowaniu muzyki na studiach, zacząłem przygotowywać się do szkoły medycznej, zmieniając kierunek studiów, aby dopasować go do studiów przedmedycznych. Mój ojciec był słynnym chirurgiem. Zmarł latem po moim drugim roku i czułam, że muszę jakoś pójść w jego ślady. Miałem głębokie pragnienie dorównania mu.

Pisarze, których spotkałem, którzy czują się w ten sposób, mają historię pisania. Piszą członkowie rodziny, albo chodzili do szkoły, żeby pisać, albo rodzice namawiają ich do pisania.

Ta potrzeba opiera się na zewnętrznych oczekiwaniach. Oczekiwania te mogą być namacalne lub stosowane samodzielnie. Tak czy inaczej, ci pisarze muszą im sprostać.

Jeśli to ty . . .

Kiedy natrafisz na załamanie w pisaniu i potrzebujesz motywacji do pisania, wykorzystaj te oczekiwania, aby popchnąć Cię do przodu. Ludzie na ciebie liczą. Ludzie w ciebie wierzą. Masz spuściznę do spełnienia. Jak książę z królestwem do rządzenia, zajmij miejsce na tronie i zabierz się do pracy.

6. Potrzeba przynależności

Grałem w piłkę nożną w liceum. Nasz zespół był niesamowity. Wielokrotnie chodziliśmy na mecz o mistrzostwo stanu. Kilku moich kolegów z klasy grało w NFL.

Ja natomiast byłem okropny. Większość sezonów spędziłem na ławce. Nie przeszkadzało mi to, ponieważ właściwie nie było mnie tam w piłce nożnej. Byłem tam dla koleżeństwa. Grałem, bo uwielbiałem być częścią zespołu.

Scenarzyści, których spotkałem, którzy czują się w ten sposób, uwielbiają być częścią grup redakcyjnych. To nie znaczy, że są złymi pisarzami, tak jak ja byłem złym piłkarzem. Wielu z nich to niesamowici pisarze.

To nie pisanie ich napędza.

Uwielbiają dzielić się swoim pismem z innymi pisarzami. Uwielbiają współczuć i omawiać pomysły. Uwielbiają fora dyskusyjne i grupy społecznościowe.

Dla nich w pisaniu chodzi w równym stopniu o przynależność do grupy pisarzy, co o pisanie.

Jeśli to ty . . .

Kiedy twoje pisanie spada i potrzebujesz motywacji do pisania, skontaktuj się z innymi pisarzami i zapytaj ich, nad czym pracują. Zaproponuj przeczytanie ich pracy. Niech ich energia nakarmi twój ogień. Poproś ich, aby pociągnęli cię do odpowiedzialności. Zaakceptuj fakt, że pisanie jest dla Ciebie sportem zespołowym.

7. Potrzeba służenia innym

Podczas gdy podczas pisania odkrywam różne rzeczy o sobie i mam kilka pudełek na mydło, na których lubię stać, zacząłem pisać beletrystykę jako sposób na przyniesienie dodatkowych pieniędzy do domu.

Mam pięcioro dzieci. Cztery lata temu straciłam pracę i przez krótką chwilę nie miałam pojęcia, jak zadbam o ich potrzeby. Kiedy szukałem nowej pracy, desperacko szukałem czegoś, co mógłbym zrobić, co mogłoby stać się drugorzędnym źródłem dochodu, tak że gdybym znowu znalazł się bez pracy, nie utknąłem z niczym.

Pisanie było jedyną rzeczą, jaką byłem w stanie zrobić.

Są chwile, w których uwielbiam pisać i są takie, w których nienawidzę pisać. Nie pisałem jako dziecko i nie ma historii pisania w mojej rodzinie. Mam ludzi, którzy na mnie polegają, ludzi, których bardzo kocham i nie mam zbyt wielu talentów poza umiejętnością opowiadania historii. Pisanie jest jednym ze sposobów, w jaki im służę.

Jeśli to ty . . .

Kiedy twoje pisanie spada i potrzebujesz motywacji do pisania, wyobraź sobie ludzi, dla których piszesz. Wyobraź je sobie i pozwól, aby twoje zaangażowanie w nie napędzało twoje pisanie. Wyobraź je sobie w swoim umyśle, pamiętaj, jak bardzo je kochasz, a następnie pozwól, aby twoje pisanie płynęło jako akt służby.

Motywacja do pisania

Jest prawdopodobne, że czytając tę ​​listę, znalazłeś się w więcej niż jednej z siedmiu podstawowych potrzeb. To świetnie, ponieważ daje więcej potrzeb, gdy wpadniesz w załamanie. Żadna potrzeba nie jest lepsza od drugiej. Wszystkie są po prostu narzędziami, których możemy użyć, aby popchnąć nas do przodu.

Możliwe też, że nie znalazłeś się w żadnej z potrzeb, które wymieniłem powyżej. Jeśli to prawda, chciałbym usłyszeć, co Cię motywuje. Powiedz nam w komentarzach, co skłania Cię do pisania i jak to wykorzystujesz do motywowania swojej pracy.

Co Cię motywuje do pisania? Daj nam znać w komentarzach.