Uczyń mit swoją muzą

Święta są tutaj. Boże Narodzenie, Chanuka, Id-al-Adha, Kwanzaa. Dzień Bodhi i drugi dzień świąt. Junkanoo i Hogmanay. Przesilenie zimowe.

W rzeczywistości święta (święta) przebiegają w gamie słonecznej – praktycznie każdego dnia jakaś kultura gdzieś na świecie świętuje lub upamiętnia coś lub kogoś: święta to nasze mity kulturowe.

Cóż, to miłe. Dlaczego pisarz powinien się tym przejmować?

Ponieważ mity są materiałem legend i motorem opowieści.

Szpilka

Zdjęcie: Birgitte Rasine

My, ludzie, opowiadamy historie, odkąd nauczyliśmy się mówić. Bez wątpienia te opowieści, które płynęły strumieniami adrenaliny w naszych żyłach, wywarły także najsilniejsze ślady w naszej pamięci i były opowiadane i powtarzane z pokolenia na pokolenie bez iPada. Rzeczywiście, definicja mitu to „tradycyjna opowieść, zwłaszcza dotycząca wczesnej historii narodu lub kultury, lub wyjaśniająca jakieś naturalne lub społeczne zjawisko i zazwyczaj obejmująca nadprzyrodzone istoty lub wydarzenia”.

Więc gdzie wyznaczasz granicę między mitem a fikcyjną historią?

Ty nie. Piszesz jedno w drugie.

Mit owinięty w historię wewnątrz fabuły

Teraz może wydawać się dość łatwe, aby wziąć dowolny stary, modny mit i umieścić go w swojej narracji. Ale oto problem. Najpotężniejsze mity będą zazwyczaj powtarzane. Co oznacza, że ​​wielu innych pisarzy przeszło tędy przed tobą, zbierając nadużywany pył mitów, aby posypać ich dzieła.

Musisz kopać głębiej. Znajdź te niejasne, zapomniane, pozornie nieistotne historie, o których nikt – o ile ci wiadomo – nie napisał. Mity, których nikt nie przerobił na zaskakujący zwrot akcji, oryginalne założenie, niezapomnianą scenę.

Dam ci przykład.

Kiedy robiłem badania do mojej nadchodzącej powieści o historii czekolady, odkryłem, że istnieje król Majów o imieniu Jasaw Chan K'awiil I, czyli Lord Cacao. Przysięgam na moją 80-procentową tabliczkę kakaową Panama Extra Dark Chocolate. Tak się złożyło, że był człowiekiem, który przywrócił Tikalowi władzę w VII wieku, a Tikal jest blisko miejsca, w którym rozgrywa się moja historia. Oczywiście musiał być częścią narracji.

Ale nie mogłem po prostu wciągnąć go w historię i skończyć z tym. Stworzyłem fikcyjny mit wokół prawdziwego mitu Lorda Cacao, który naturalnie pasuje do fabuły powieści, podsyca ostateczny konflikt i doprowadza historię do punktu kulminacyjnego. W rzeczywistości nowy mit hybrydowy stał się podstawą mojej historii. Nic mniej.

Znajdź swój mit

Nie możesz po prostu zaszczepić mitu w swojej narracji. Musisz wiedzieć wszystko o swojej historii, a także o rzeczywistym czasie i miejscu, w którym twoja historia żyje i umiera. Czy prowadzisz badania, pamiętasz? To bolesne, ale tak samo jest z bieganiem przez te sześć minut przez dwa tygodnie, bo wypiłeś za dużo czekoladowych trufli podczas wakacji.

Czytać. Przeczytaj wszystko, co możesz o historii, kulturze, ludziach związanych z twoją konkretną historią. Jeśli robisz fikcję historyczną, świat jest twoją ostrygą. Jeśli piszesz fantasy, szukaj mitów, które mogą służyć jako równoległe archetypy do świata, który tworzysz. Jeśli pracujesz nad thrillerem, użyj mitu, aby pogłębić profil psychologiczny swojego bohatera i/lub antagonisty.

Nadal nie wiesz, od czego zacząć? Prace innych autorów to świetny początek. Jeśli się rozejrzysz, wszędzie zobaczysz mity. Oczywiście stary dobry Szekspir, James Joyce i Jorge Luis Borges byli mistrzami wplatania mitologii w swoje dzieła. Współcześni pisarze posługujący się mitologią to Toni Morrison, Louise Erdrich, Seamus Heaney i wielu innych.

Wcześniej czy później będziesz musiał wkroczyć na te szalone wody i wpleść mit w swoją historię. Który mit wzbudzi twoją muzę?

Jeszcze jedna rzecz

Przede wszystkim bardzo Wesołych Świąt dla wszystkich członków społeczności The Write Practice. Bardzo podobały mi się te pierwsze miesiące jako blogerka zajmująca się praktyką pisania i nie mogę się doczekać wielu kolejnych rozmów z tobą w Nowym Roku.

Jakie są twoje ulubione współczesne książki, które zawierają mity?