Jak przekształcić surową inspirację w solidny plan powieści?

Inspiracja przybiera wiele form. To może być urocza melodia z twojej listy odtwarzania; Oszałamiający widok w przyrodzie; Szalenie twórcze zwroty, które słyszysz w kawiarni. Prawie wszystko. Jak wszystkie kreatywne umysły, siadasz, aby przekształcić tę bryłkę inspiracji w historię.

Ale potem uderzasz w ścianę. Jak przekształcić surową inspirację w prawdziwą historię? Jak zamienić inspirację w nowatorski plan?

Szpilka

Włączasz uroczą melodię do opisu swojej postaci – a potem nic nie idzie. Być może utkasz mocny opis tego oszałamiającego widoku tylko po to, by spadł płasko.

Albo odtwarzasz ten pamiętny zwrot, gotowy do włożenia go w usta postaci. Ale nic więcej się nie dzieje.

Możesz nawet spędzić godzinę (lub miesiąc) szkicując tę ​​postać w pełni ukształtowaną ludzką istotę. Ale historia nie nadchodzi.

Co poszło nie tak? Czy jesteś złym pisarzem? Czy jesteś „zablokowany”?

Nie. Nawet nie blisko.

A żeby plan fabuły zadziałał, potrzebny jest jeden krytyczny element, który rozwiąże dziewięćdziesiąt dziewięć procent twoich problemów z pisaniem: Cel fizyczny.

Źródło wszystkich dobrych historii

Jeśli chcesz, aby proces narracji przebiegał gładko, musisz planować i planować z jednym absolutnie kluczowym elementem dobrej historii, fizycznym celem bohatera.

Bez fizycznego celu dla twojego protagonisty nic innego nie może się udać. To pierwsze domino, które padło. To klucz, który otwiera każde drzwi.

Ostatnio Candace, jedna z moich licealistów z angielskiego, zwróciła się do mnie z pytaniem. Walczyła o to, by jej historia zadziałała. Dała mi zeszyt pełen szkiców postaci i malowniczych detali.

„Jej ulubionym filmem jest Liga własna” , powiedziała mi, uśmiechając się z dumą z głębi swojego „planu”.

Przejrzałem stronę i powiedziałem: „Pomijasz jedyną rzecz, która ma znaczenie: jej cel”.

Oczywiście, Candace uwzględniła słabości bohaterki, ale zaniedbała zidentyfikowania i zbudowania jej zarysu wokół Celu Fizycznego, który miał być czynnikiem napędzającym całą historię.

Przywiązywanie takiej wagi do Celu Fizycznego protagonisty może wydawać się ekstremalne, ale jest to strukturalny kamień węgielny każdej dobrze opowiedzianej historii.

Jaki jest cel fizyczny

Cel fizyczny to coś, czego protagonista zarówno chce , jak i potrzebuje .

Jeśli nie jest to coś, czego protagonista potrzebuje , możesz ulec pokusie, by ugrzęznąć w niezdecydowaniu jak Hamlet.

Nazywa się to również Celem Fizycznym, ponieważ jest to coś, co można trzymać, dotykać lub słyszeć. Nie ma tu wewnętrznych celów. Jeszcze nie.

Czego potrzebuje twój bohater? Jaki jest jego cel fizyczny?

Gdy poznasz fizyczny cel swojego bohatera, oto jak zbudować wokół niego nowatorski plan:

7 kroków do zaplanowania powieści wokół celu fizycznego

W dobrze napisanej historii wszystkie elementy współpracują ze sobą, tworząc jednolitą wizję. Harmonizują.

Z punktu widzenia planowania działa to tylko wtedy, gdy zaczynasz od elementu jednoczącego, a żaden element historii nie jest tak przydatny do opowiedzenia jednolitej historii, jak Cel fizyczny bohatera.

Aby zaplanować następną historię, spróbuj wykonać te siedem kroków:

1. Daj swojemu bohaterowi fizyczny cel

Zacznij od napisania tego celu na górze lub pośrodku pustej kartki papieru do drukarki lub być może tablicy.

Zapisz szczegóły tego celu w nagłówku. Dodaj szczegóły dotyczące słabości postaci, która powoduje, że potrzebuje tego celu oraz dlaczego sam cel jest pożądany. Cele, które są potrzebne i pożądane, uzyskają silniejszą reakcję czytelnika, ponieważ czytelnik będzie chciał je osiągnąć wraz z protagonistą.

2. Zidentyfikuj dwie słabości lub wady blokujące protagonistę

Posługując się Fizycznym celem jako przewodnikiem, stwórz 2 słabości, które praktycznie uniemożliwiają osiągnięcie celu.

Jedna z tych słabości powinna być fizyczna — musi być jakiś powód, dla którego protagonistka nie może teraz wyciągnąć ręki i dostać tego, czego chce. To jest za daleko. Jest pod kluczem. Jest żonaty z kimś innym.

Następnie musisz znaleźć niefizyczną słabość — powód, dla którego nie wierzy we własną zdolność do osiągnięcia celu, swoją własną wartość, własną wartość i tak dalej.

Muszą istnieć siły z wewnątrz i z zewnątrz, które blokują twojego protagonistę przed osiągnięciem tego celu.

(Uwaga: w tym momencie możesz krzyczeć: „A co z celami niefizycznymi!?” Nie martw się – dochodzę do celu!)

3. Utwórz ustawienie w oparciu o jedną z tych wad

Fizyczne otoczenie musi przyczyniać się do konfliktu. Nie może to być szczęśliwe, różowe miejsce, w którym bohaterowie wszelkiego rodzaju i rodzaju dostają wszystko, czego chcą.

Ustawienie, zarówno Czas, jak i Miejsce, musi oprzeć się pogoni głównego bohatera.

Życie musi być piekłem, przynajmniej przez większość czasu, ilekroć protagonista dokonuje fizycznego wyboru, aby iść naprzód w kierunku celu, z dala od bezpieczeństwa i komfortu.

Po drodze mogą być chwile wytchnienia — karczmy, jaskinie, sekwencje snów, ciche chwile w samotności itd. — ale żadna publiczność nie chce, aby podróż była łatwa. Im jest to trudniejsze, tym większą odpowiedź otrzymasz od czytelnika.

Wykorzystaj cel i związaną z nim słabość protagonisty, aby zaplanować otoczenie. Nadaj tej uroczej melodii zapadający w pamięć akcent. Zmień ten zwrot w frazę w wyzwalacz.

Niech ta oszałamiająca panorama ma znaczenie.

4. Stwórz antagonistę w oparciu o inną wadę

Spójrz na najlepszych złoczyńców w historii, a przekonasz się, że są stworzeni na podstawie słabości i lęków głównego bohatera.

Iago zyskuje zaufanie swojego wroga, Otella, człowieka, który uważa swoją wierną żonę za cudzołożnicę godną śmierci – tylko po to, by dowiedzieć się, że Iago cały czas kłamał, gdy jest już za późno ( Otello ).

Nie tylko silny wojownik i użytkownik Mocy, Anakin Skywalker jest żywym ucieleśnieniem strachu Luke'a, że ​​podda się ciemności i wypełni złe przeznaczenie ( Gwiezdne Wojny ).

Wielcy gawędziarze projektują antagonistów, których wyraźnym celem jest torturowanie swoich bohaterów. Powinieneś zrobić to samo. Tam, gdzie twój bohater jest słaby, uczyń antagonistę silnym. Tam, gdzie twój bohater się boi, spraw, by dominował antagonista.

5. Twórz dodatkowe postacie, mając na uwadze te słabości

Najlepiej byłoby, gdyby postacie drugoplanowe pomagały protagoniście z jedną słabością, ale zagrażały drugiej. Dzieje się tak dlatego, że w pełni wspierające się postacie „kumpel” nie są aż tak interesujące, jak te skomplikowane, których zainteresowania od czasu do czasu przecinają się z głównym bohaterem.

Nie oznacza to, że muszą skakać sobie do gardeł. Ale jeśli twoim bohaterem jest dzieciak, który był prześladowany, dając mu przyjaciela, który jest łobuzem, tworzysz o wiele ciekawszą historię niż inne, prostsze wybory.

6. Opisz swoją historię i odkryj wewnętrzne cele

Teraz, gdy masz protagonistę, który jest gotowy, by coś gonić, odporne otoczenie, w którym go ściga, antagonistę, który będzie mu zagrażał życiem i zdrowiem, oraz skomplikowane postacie, aby utrzymać świeżość konfliktu, masz zadatki na świetną historię .

Nazywam je „Szczegóły domina” – elementy historii, które są wyzwalane przez to jedno domino, fizyczny cel, którego chce i potrzebuje twój protagonista. Każda część Twojej historii jest inspirowana jedną jednoczącą ideą – i jedną rzeczą, która przyciąga każdego czytelnika: Desire.

Mając na uwadze te elementy, sceny akcji (wybory protagonistów) powinny pojawić się dość szybko. Jeśli nie, sprecyzuj: Czego te postacie chcą od siebie nawzajem? Czego jeszcze chcą? Jak ci ludzie mogli przecinać się w życiu codziennym? Czy potrzebujesz innych postaci, aby dalej testować pragnienia i wady protagonisty.

7. Odkryj cele wewnętrzne (wreszcie)

A potem jest ostatni element planowania, który pomoże Ci zaplanować i nakreślić: Cele wewnętrzne .

Ale nie możesz nakreślić autentycznych celów wewnętrznych, dopóki nie odkryjesz reszty, szczegółów Domino.

Budowanie opowieści wokół wewnętrznego celu jest niezwykle trudne i często odbiera czytelnikowi jako „głoszenie”.

Napisałem taką historię na studiach – sztukę o facetach siedzących w kawiarni i prowadzących „głębokie” rozmowy – i to wszystko: Jibber-jabber. Rozmowa. Nie istniała żadna prawdziwa historia, ponieważ nikt niczego nie chciał i niczego nie ścigał.

Również w realnym życiu cele wewnętrzne rzadko są impulsem do działania. Nawet nasze najprawdziwsze cele wewnętrzne, takie jak „Zbliżenie się do boga” czy „Bycie ze sobą w porządku” mają fizyczne znaczniki, które pokazują nam, że je osiągnęliśmy. Czy czytasz swoją świętą księgę i codziennie się modlisz? Jesteś prawdopodobnie bliżej boga. Czy mimo swoich wad uśmiechasz się z autentyczną radością? Wtedy założę się, że jesteś coraz lepszy w kochaniu siebie.

Zaplanuj więc swoją historię wokół tego pierwszego domina, tego kluczowego kamienia węgielnego narracji, który sprawi, że Twoja następna historia zacznie się rozwijać.

Zacznij od celu fizycznego.

Następnie niech inspiracja zadziała swoją magią.

Co myślisz? W jaki sposób planowanie historii, zaczynając od celu fizycznego, może wpłynąć na twoje pisanie? Daj nam znać w sekcji komentarzy!