8 pamiętnych przykładów onomatopei z literatury, reklamy i komiksów

Jeśli chodzi o przedstawianie dźwięków, onomatopeja jest idealnym narzędziem literackim. Te przykłady onomatopei pomogą ci dowiedzieć się, w jaki sposób to narzędzie literackie może pomóc ci uczynić twoje pisanie bardziej wpływowym i znaczącym.

Onomatopeja to narzędzie literackie, które może sprawić, że twoje pisanie będzie ciekawsze. Jeśli nauczysz się odpowiednio używać słów onomatopei w swoim piśmie, lepiej zaangażujesz czytelnika i sprawisz, że naprawdę zobrazuje to, o czym piszesz.

Słowa onomatopeiczne to słowa utworzone z dźwięku, który nazywają. Kiedy czytasz te słowa, możesz usłyszeć dźwięk w samym słowie.

Studiowanie przykładów onomatopei jest jednym z najlepszych sposobów, aby nauczyć się używać tego typu słów w swoim piśmie. W tym przewodniku dowiesz się, czym są te słowa i jak odpowiednio ich używać podczas pisania własnych utworów.

» Definicja onomatopeja

Zanim przyjrzysz się przykładom onomatopei, najpierw musisz zrozumieć, co oznacza to zabawne słowo.

Merriam-Webster definiuje onomatopeję jako „nazywanie rzeczy lub czynności poprzez wokalną imitację związanego z nią dźwięku”. Słowo to pochodzi od złożonego greckiego słowa oznaczającego „dźwięk, który wydaję”.

Przykłady onomatopei, które możesz dodać do swojego pisania

Język angielski jest pełen słów onomatopei, które możesz dodać do swojego pisma. Niektóre kategorie słów onomatopei obejmują:

• Odgłosy zwierząt: słowa takie jak mruczenie, kukanie, baa, szarlatan, muczenie, miauczenie, rechot, żebrowanie, hau i kwik należą do tej kategorii.
• Mechaniczne dźwięki: ta kategoria obejmuje słowa takie jak brzęczenie, brzęczenie, brzęczenie, klikanie, brzęczenie, buczenie, ding-dong, vroom i tik-tak.
• Dźwięki wokalne: skomlenie, szmer, warczenie, czkawka, kichanie, chrapanie, trąbienie i bekanie należą do tej kategorii.
• Dźwięki natury: Dźwięki wydawane przez naturę, takie jak plusk, kapanie, szelest, szum, świst, świst, uderzenie i tupot, wszystkie należą do tej kategorii.
• Dźwięki uderzenia: kiedy coś uderza w coś innego, może wydawać dźwięk taki jak bam, plop, clank, clang, cmack, thump, wham lub splat, które są przykładami onomatopei.
• Odgłosy gotowania: gotowanie jest głośne, a dźwięki takie jak skwierczenie, zgniatanie, musowanie i trzask to dźwięki wydawane podczas gotowania.

Co ciekawe, chociaż dla anglojęzycznych dźwięki te wydają się oczywiste, w różnych językach brzmią zupełnie inaczej. Na przykład po angielsku koń mówi „rżenie”, ale po polsku „I-Haaa”, a po rosyjsku „I-Go-Go”.

Przykłady onomatopei w literaturze

Onomatopeja często pojawia się w piśmie naturalnie, ponieważ najlepszym słowem dla określonego dźwięku jest słowo onomatopeiczne. Jednak niektóre przykłady literaturowe są pełne onomatopei i pokazują, jak dobrze używać tego urządzenia w piśmie. Tutaj jest kilka z nich.

1. Dzwony Edgara Allana Poe

W „Dzwonach” Poe używa kilku onomatopei. Kiedy czytasz wiersz, z tego powodu masz dźwięk dzwonków praktycznie w uszach. To klasyczne dzieło literackie jest wyraźnym przykładem środka literackiego:

„Słuchajcie sań z dzwoneczkami – srebrnymi dzwoneczkami!

Cóż za wesołość zapowiada ich melodia!

Jak one brzęczą, brzęczą, brzęczą,

W lodowatym powietrzu nocy

Podczas gdy gwiazdy, które zalewają

Wszystkie niebiosa wydają się migotać

Z krystaliczną rozkoszą;

Trzymając czas, czas, czas,

W rodzaju runicznego rymu,

Tintinabulation, która tak muzycznie dobrze się sprawdza

Z dzwonów, dzwonów, dzwonów, dzwonów, dzwonów,

Dzwony, dzwony, dzwony,

Od pobrzękiwania i brzęczenia dzwonów”.

W dalszej części wiersza Poe używa brzęczenia, wrzasku, zderzenia, klangu, ryku i wielu innych słów, które pomagają wyobrazić sobie dźwięk brzęczących dzwonów.

Również w tym wierszu Poe powtarza słowo „dzwony” 62 razy. Chociaż samo słowo nie jest przykładem onomatopei, powtórzenie tworzy efekt brzęczącego, rytmicznego metalu. Ten efekt sprawia, że ​​​​jest to użycie onomatopei.

2. Burza Williama Szekspira

W wielu wierszach Szekspira używał środków literackich, aby uczynić swoją pracę potężniejszą. Powszechnie stosował aliterację i rytm, ale stosował także onomatopeje. „Burza” jest klasycznym przykładem, jak pokazuje ten wers:

„Słuchaj, słuchaj!

Łuk-wow.

Psy stróżujące szczekają!

Łuk-wow.

Słuchaj, słuchaj! słyszę

Szczep walczącego chanticleera

Wołaj „kogut-diddle-dow!””

Kiedy czytasz ten wiersz, możesz praktycznie usłyszeć psa i koguta.

3. Harry Potter i Kamień Filozoficzny autorstwa JK Rowling

Często zwykłe dzieła literackie, a nie wiersze, używają onomatopei. Te zastosowania mogą być naturalną częścią procesu pisania, ponieważ są to słowa, które mają największy sens, lub mogą być celowe ze strony czytelnika. Ta linijka z pierwszej książki o Harrym Potterze zawiera dwa przypadki onomatopei:

„Roztrzaskanie Drzwi zostały uderzone z taką siłą, że wypadły z zawiasów iz ogłuszającym trzaskiem wylądowały płasko na podłodze”.

Rowling mogła napisać to bez słów „roztrzaskać” i „rozbić”, ale uwzględnienie tych słów ułatwiło czytelnikowi wyobrażenie sobie tekstu z większym rozsądkiem.

4. Rozbójnik autorstwa Alfreda Noyesa

The Highwayman to słynny wiersz, który wykorzystuje zarówno prawdziwe, jak i wymyślone słowa, aby pokazać onomatopeję. Ta część wiersza zawiera kilka przykładów:

„Na bruku zabrzęczał i zderzył się w ciemnym podwórzu gospody,

Stukał biczem w okiennice, ale wszystkie były zamknięte i zaryglowane;

Puk-t-t-t-tt! Czy oni to słyszeli? Końskie kopyta dzwonią czysto;

Tlot tlot, tlot tlot, w oddali! Czy byli głusi, że nie słyszeli?”

Słowo „tlot” brzmi jak odgłos końskich kopyt na chodniku, a wiersz używa kilku innych słów, aby przywołać ideę dźwięków, takich jak stukanie bata w okiennice i stukot końskich kopyt.

5. Czwarty autorstwa Shela Silversteina

Niewiele wierszy zawiera onomatopeje równie dobrze, jak „Czwarty” Silversteina. Ten krótki wiersz jest pełen dźwiękowych słów:

"Oh

ROZBIĆ SIĘ!

mój

GRZMOTNĄĆ!

jego

HUK!

the

ZANG!

Czwarty

SZUU!

z

BAROOM!

Lipiec

Uff!”

Dzięki temu każde inne słowo jest słowem, które przywodzi na myśl dźwięk, i możesz wyobrazić sobie fajerwerki rozbijające się na niebie nad tobą.

6. Szron starożytnego marynarza Samuela Taylora Coleridge'a

W tym popularnym wierszu Coleridge po mistrzowsku wykorzystuje onomatopeje, by przywołać na myśl odgłosy morza. Ta linia jest wyraźnym przykładem:

„Bruzda poszła wolno;

Byliśmy pierwszymi, którzy kiedykolwiek pękli

Do tego cichego morza.

Słowo burst nie tylko wskazuje na użycie onomatopei, ale powtórzenie dźwięków „f” i „s” stwarza wrażenie fal rozbijających się o brzeg. Czasami w ten sposób aliteracja może stać się onomatopeją.

7. Kruk autorstwa Edgara Allana Poe

Poe ponownie po mistrzowsku posługuje się onomatopeją w swoim wierszu Kruk. Ten fragment jest dobrym przykładem:

„Kiedy kiwałem głową, prawie drzemiąc, nagle rozległo się pukanie

Jakby ktoś delikatnie pukał, pukał do drzwi mojej komnaty.

– To jakiś gość – mruknąłem – puka do drzwi mojej komnaty – Tylko to i nic więcej.

Stukanie i stukanie to wyraźne przykłady onomatopei, przywodzące na myśl stukanie, stukanie, stukanie dziobem w okno, które Poe tak wyraźnie chce przekazać.

8. Ulisses Jamesa Joyce'a

Podobnie jak Szekspir, Joyce słynie z tworzenia nowych słów, a wiele z nich to przykłady onomatopei. W swojej powieści Ulisses dość często używa wymyślonych słów do opisywania dźwięków. Oto jeden przykład:

„Właśnie zaczynałem ziewać ze zdenerwowania, myśląc, że próbuje zrobić ze mnie głupka, kiedy zobaczyłem jego tattarrattat przy drzwiach”.

Tattarrattat nie pojawi się w żadnym słowniku, ale wyraźnie oddaje opisywane znaczenie i dźwięk.

Onomatopeje w komiksach

Autorzy komiksów często zwracają się do onomatopei, aby przekazać swoje uwagi. Słowa takie jak pow i ker-plash pomagają napędzać akcję opowieści.

Czasami komiksy tworzą nawet słowa, aby stworzyć efekty dźwiękowe podczas pisania. Na przykład w komiksie Marvel Spider-Man autor regularnie używa słowa „thwip”, które nie jest prawdziwym słowem, aby wyrazić dźwięk, jaki wydają strzelanki internetowe bohatera.

Często w komiksach słowa onomatopei są wplecione w grafikę, co czyni je jeszcze bardziej wpływowymi.

Onomatopeja w reklamie

Reklama to kolejne świetne miejsce do poszukiwania przykładów onomatopei. Działa dobrze jako narzędzie marketingowe, ponieważ jest łatwe do zapamiętania. Te słowa tkwią w mózgach ludzi, którzy je słyszą.

Oto kilka przykładów nazw marek, które używają onomatopei:

• ZipCar
• Świergot
• Slurpee
• Cap'n Crunch
• Miodowe Smaki
• Popy Kukurydziane

Czasami slogan marki będzie wykorzystywał urządzenie literackie, takie jak te:

• Ryżowe Krispies: Pstryk! Trzask! Muzyka pop!
• Alka-Seltzer: Plop, Plop, Fizz Fizz!
• Mazda: Zoom Zoom!

Jeśli kiedykolwiek słyszałeś jedną z tych reklam, prawdopodobnie masz już te dźwięki w głowie. Są skuteczne i chwytliwe, dlatego marketerzy często z nich korzystają.

Ostatnie słowo o przykładach onomatopei

Jeśli chcesz znaleźć przykłady onomatopei, wystarczy spojrzeć na poezję. Poeci często używają tego środka literackiego, aby ożywić dźwięki w swoich utworach. Jednak przykłady można znaleźć w prawie każdym fragmencie pisma, który podniesiesz.

Gdy pracujesz nad tym, by stać się lepszym pisarzem, poświęć trochę czasu na wplatanie w swoje teksty zdrowych słów. Łatwiej przekaże znaczenie i pomoże czytelnikom poczuć się tak, jakby naprawdę byli w tym utworze.

Często zadawane pytania dotyczące przykładów onomatopei