Jak napisać swojego wewnętrznego krytyka

Kiedy zacząłem pisać na poważnie, spaliłem wszystko, co napisałem, bo bałem się, że ktoś to przeczyta.

Potem, kiedy zaczynałem studia z angielskiego, z przekonaniem opowiadałem o pisaniu innych ludzi, ale za każdym razem, gdy próbowałem pisać samodzielnie, kompletnie się zatrzymywałem.

A kiedy opublikowałem swój pierwszy wpis na blogu, byłem tak przepełniony niepokojem, że po wciśnięciu „publikuj” goniłem go kilkoma mocnymi drinkami.

Szpilka

Powodem, dla którego się tym dzielę, jest to, że wiem, że mój wewnętrzny krytyk był przyczyną każdego z tych momentów zwątpienia. W tym poście chcę wam pokazać, jak napisać swojego wewnętrznego krytyka.

Doświadczenie wewnętrznego krytyka jest uniwersalne. Ponieważ jest to część procesu twórczego, im jaśniej rozumiesz wewnętrznego krytyka, tym więcej masz siły, by z nim walczyć, przechytrzyć go i pisać z pewnością.

Jaki jest twój wewnętrzny krytyk?

Wewnętrzny krytyk to koncepcja psychologiczna używana do opisania części twojej osobowości, która osądza lub poniża ciebie i twoją pracę. To głos sprawia, że ​​czujesz się mały, niewystarczająco dobry i zablokowany.

Często wewnętrzny krytyk jest opisywany jako mający duży, donośny głos. Albo tak agresywnie, że mówisz ci, że się mylisz lub że nie powinieneś był zaczynać.

Zauważyłem jednak, że często okazuje się zniuansowany, delikatny, z iluzją „normalnego myślenia”, co utrudnia odróżnienie. Na przykład mój głos zwątpienia może brzmieć tak samo, jak mój podekscytowany i natchniony głos. Oboje brzmią jak ja.

Różnica polega na tym, że jest się energicznym, ekspansywnym i natchnionym. Drugi jest zaciskający, przerażający i ograniczony.

To losowość daje siłę wewnętrznego krytyka. Ma sposób zakradać się do ciebie, wchodzić ci w drogę, zanim nawet zorientujesz się, co się dzieje.

Jako pisarze, tak ważne jest, aby znać wszystkie podstępne sposoby, w jakie może ujawnić się wewnętrzny krytyk. Daje ci to przewagę, ponieważ możesz przewidzieć i rozpoznać krytyka za to, co to jest, a mimo to zdecydować się na pisanie dalej.

Jak pojawia się krytyk i co możesz zrobić?

Odkryłem, że krytyk pojawia się w trzech różnych dziedzinach: umysłu, ciała i ducha. I są różne sposoby na rozproszenie siły krytyka w każdej dziedzinie.

UMYSŁ:

Wewnętrzny krytyk jest ostatecznie systemem myślowym, który ogranicza to, co możliwe. Pojawia się, gdy czujesz, że utknąłeś, kiedy masz problem, którego nie możesz rozgryźć, kiedy nadmiernie myślisz lub analizujesz siebie i swoją pracę.

Pojawia się, gdy masz krytyczne myśli. „Kim jestem, żeby pisać?” szepcze. „Nie wiem, co robię”.

Kiedy zauważysz, że myślisz w ten sposób, rozpoznaj tę myśl jako krytyczny głos i odpowiedz jej, zadając sobie pytanie: „W jaki inny sposób mógłbym na to spojrzeć?” Twój niekrytyczny głos pozwoli Ci odpowiedzieć.

CIAŁO:

Zauważyłem, że mój wewnętrzny krytyk często pojawia się somatycznie. Kiedy tak się dzieje, moje ciało zaczyna się garbić, czuję się ściśnięty i nieświadomie zaczynam brać krótkie i płytkie oddechy. Fizycznie zwracam się do wewnątrz i staję się mniejszy.

Kiedy wewnętrzny krytyk uderza, grasz na małą skalę, zmniejszając swoją postawę. Jedna z moich ulubionych prelekcji TED wyjaśnia, jak postawa wpływa na chemię mózgu.

Kiedy twoja postawa zacznie się zmieniać, zauważ to. Następnie potraktuj tę świadomość jako okazję do wyprostowania się, postawienia stóp na podłodze i ponownego połączenia się z oddechem. To usuwa bloki i pozwala kontynuować pisanie z łatwością i pewnością.

Kiedy krytyk pojawia się w twoim ciele, nie popadasz w płynność z twoim pisaniem.

DUCH:

Wewnętrzny krytyk przejawia się, gdy czujesz się nietwórczy i pozbawiony inspiracji. Nie doświadczasz przepływających i iskrzących się słów.

Kiedy tak się stanie, przypomnij sobie, że jesteś kreatywny, bogaty i niezwykle zdolny, ale krytyk nie pozwala ci tego doświadczyć w tej chwili.

Innym sposobem przeciwdziałania krytyce, gdy pojawia się na tym poziomie, jest praktykowanie wdzięczności. Poświęć chwilę, aby zastanowić się nad miejscami w swoim życiu, w których czujesz się kreatywny i żywy. Prowadź listę biegową, pisz w swoim dzienniku, przypominaj sobie o duchu twórczym, jakim jesteś.

Funkcja wewnętrznego krytyka

Często nasuwa się pytanie, dlaczego w pierwszej kolejności mamy tę krytyczną część nas samych. Jaką ma funkcję?

To, co mnie uspokaja i pomaga mi przepisywać ataki mojego wewnętrznego krytyka, to postrzeganie wewnętrznego krytyka jako środka samozachowawczego. Jego funkcją jest ochrona nas przed podatnością na wyjście z naszych stref komfortu i wyrażanie siebie.

Dla mnie pamiętanie, że wewnętrzny krytyk próbuje mnie chronić, pomaga uczynić to mniej demonizowanym. Mogę wejść z nim w inny sposób. Rozumiem, że mój krytyk tam jest, wykonuje swoją pracę i mogę go wysłuchać, podziękować, a potem ruszyć dalej.

Nowy związek

Zwiększając świadomość tego, jak pojawia się wewnętrzny krytyk, odzyskujesz swoją moc. Budujesz wewnętrzne mięśnie, które sprawiają, że nie możesz pisać, pomimo nacisków, które zmuszają Cię do zatrzymania się.

Im więcej piszę, redaguję, publikuję i powtarzam, tym bardziej widzę mojego krytyka tego, czym jest: po prostu częścią mnie, która pojawia się na przejażdżkę.

Sposób, w jaki pojawia się krytyk, będzie różny dla każdego, w oparciu o twoje własne doświadczenia. Jednak nie jesteś sam w doświadczaniu jego obecności.

Ostatecznie głos krytyczny jest cichym głosem w porównaniu z kreatywnym potencjałem i żywotnością, które są w twoim rdzeniu. Wewnętrzny krytyk może czuć się w tej chwili wielki lub wślizgiwać się jak podstępny wąż, ale pamiętając jasną, twórczą i natchnioną rzeczywistość tego, kim jesteś, stoisz na ziemi, stoisz w swoim potencjale i piszesz energicznie z odwagą i sercem .

Czy zauważyłeś w swoim piśmie głos wewnętrznego krytyka? Jak sobie z tym poradziłeś? Daj nam znać w komentarzach.