Zaburzenia osobowości, które możesz zadać swoim postaciom – zaburzenie osobowości OCD

Witamy w świecie zaburzeń osobowości, jakie możesz zadać swoim bohaterom. W tym poście przyjrzymy się zaburzeniu osobowości OCD.

W naszej ciągłej serii o zaburzeniach osobowości, którymi możesz zadawać swoim postaciom, rozmawialiśmy o zaburzeniach paranoidalnych, narcystycznych i antyspołecznych.

Chociaż większość fikcyjnych postaci z zaburzeniami osobowości to zazwyczaj złoczyńcy, zaczynamy widzieć wśród nich także wielu bohaterów. Trend ten można prawdopodobnie wywodzić się z pierwszej powieści Arthura Conan Doyle'a, w której występuje „słynny detektyw-konsultant” Sherlock Holmes. Dyskusja na temat tego, jakie zaburzenie osobowości przedstawia Holmes, toczy się, przynajmniej w kręgach literackich, od dziesięcioleci. Być może jest dobrym przykładem tego, dlaczego zaburzenia osobowości mogą czasami być trudne do zdiagnozowania. Wydaje się migotać pomiędzy dwoma, czasem nawet trzema.

Ile objawów choroby musi wystąpić, aby można było postawić prawdziwą diagnozę? A może zależy to od głębokości objawów? Na przykład, czy ktoś, kto jest schludny i schludny, zawsze jest osobą z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi? A może zależy to od tego, jak bardzo potrzeba schludności wpływa na interakcje z innymi ludźmi lub rzeczami?

Co to jest OCD – zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne?

Przymus porządku, perfekcjonizmu i kontroli może w skrajnych przypadkach pozbawić osobę zdolności do elastyczności, zdolności adaptacji lub umiejętności kompromisu w relacjach międzyludzkich. Stają się zajęci:

• Szczegóły, listy, porządek, harmonogramy lub organizacja.
• Perfekcjonizm, nieumiejętność delegowania zadań, nadmierna sumienność, upór, brak elastyczności w zakresie moralności lub etyki poza przekonaniami kulturowymi lub religijnymi.
• Stawianie pracy ponad relacje.

Mężczyźni kontra kobiety – kto ma najwięcej zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych?

Mężczyźni częściej niż kobiety wykazują zaburzenia osobowości OCD. I pomimo tego, co można zobaczyć w programach typu reality show, dotyczy to także osób z innym objawem OCD – zbieraczy.

Fikcyjne postacie cierpiące na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne – bohaterowie

Herkules Poirot – według jego przyjaciela Hastingsa obsesja Poirota na punkcie „Schludności jego ubioru była niemal niewiarygodna; Wierzę, że pyłek kurzu spowodowałby większy ból niż rana postrzałowa. Obraz, jaki Poirot nadawał społeczeństwu pod względem wyglądu, był sztywny. Nie można było go zobaczyć bez:

• Ciemne włosy – które farbował w miarę siwienia. W książkach w miarę starzenia się uciekał się do noszenia peruki i sztucznych wąsów.
• Buty z lakierowanej skóry – chociaż były niewygodne do tego stopnia, że ​​sprawiały mu ogromny ból, jeśli musiał przejść jakąkolwiek odległość, i niepokój, jeśli konieczne było chodzenie po polach, plażach lub mokrych drogach.
• Biała chusteczka - używana głównie do umieszczania na ławce i siedzenia na zewnątrz. Zawsze niechętnie oddawał chusteczkę kobiecie w potrzebie. Coś, co Hastings szybko zaproponował, nie myśląc o szkodach, jakie może wyrządzić chusteczka.

Surowe trzymanie się przez Poirota tego, co uważał za właściwe i prawidłowe pod względem swojej garderoby, niestety oznaczało, że przez większą część jego kariery była ona bardzo przestarzała.

Jego zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne objawiały się także w inny sposób, w tym wyjątkową punktualnością. Coś, czego oczekiwał od innych ludzi i pociągów. Gdyby tak nie było, zirytowałoby go to ogromnie. Biorąc pod uwagę niektórych z jego niezwykle zamożnych klientów, musiało mu być trudno trzymać się narzuconej sobie zasady posiadania konta bankowego w wysokości 444 funtów, 4 szylingów i 4 pensów. Ani grosza więcej, ani grosza mniej.

Inne fikcyjne postacie bohaterów z OCD to:

Jerry Seinfeld – ma obsesję na punkcie czystości i schludności, nie mówiąc już o konieczności ciągłego posiadania racji.

Adrian Monk – którego zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne są spotęgowane przez wiele, wiele fobii – 312.

Sheldon Cooper – Sheldon na pewno ma OCD – jego miejsce na kanapie, musi zapukać 3 razy, ale z Sheldonem dzieje się o wiele więcej niż tylko OCD, mimo że jego matka go przebadała!

Większość fikcyjnych postaci z OCD jest przedstawiana jako niezwykle inteligentna na pewnym poziomie, ale w różnym stopniu niekompetentna na poziomie społecznym.

Fikcyjne postacie z obsesyjnymi zaburzeniami osobowości – złoczyńcy

Dolores Umbridge – Powiedzieć, że Dolores Umbridge ma problemy, to delikatnie mówiąc. Kiedy cechy OCD odwracają się na ciemną stronę, naprawdę się odwracają.

Debata na temat tego, czy zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne powstaje w wyniku natury, czy wychowania, jest interesująca. Czy przyczyną jest trauma z dzieciństwa? Sheldon Cooper i Herkules Poirot mogliby stanąć po stronie natury. Podczas gdy Monk i zła Dolores Umbridge mogliby to zrobić po stronie wychowania.

Łatwo zobaczyć, jak trauma z dzieciństwa może rozwinąć takie cechy, jak sztywne trzymanie się zasad, pragnienie władzy, całkowitej kontroli lub bycie „miłym” aż do całkowitego okrucieństwa. Jeśli cokolwiek lub ktokolwiek nie pasuje do ich koncepcji doskonałości, zrobią wszystko, co w ich mocy, aby to zmienić lub wyeliminować. Dolores Umbridge jest tego doskonałym przykładem.

Inne fikcyjne postacie złoczyńców z OCD to:

Harvey Dent – ​​mający obsesję na punkcie rzucania monetą. Jednak jego głównym zaburzeniem jest schizofrenia. Aby być uczciwym, jest prawdopodobne, że kamerdyner Alfred Pennyworth jest jedyną postacią w Batmanie, która nie cierpi na zaburzenie osobowości!

Człowiek-Zagadka, czyli Edward Nygama – Zadawanie zagadek przy każdym popełnionym przestępstwie jest przymusem. Raz spróbował. On oblał. To prawie tak, jakby musiał popełnić przestępstwo, aby zostawić zagadkę.

Jak wykorzystać to zaburzenie osobowości w swoim piśmie

Nadanie postaci OCD może sprawić, że postać stanie się niezwykła. Na przykład, zamiast widzieć, że twój amerykański policjant ma problemy z alkoholem lub problemy małżeńskie, może mieć fobię na punkcie koloru niebieskiego. Jest to problem, biorąc pod uwagę, że ich mundury są niebieskie. Możesz użyć tego zaburzenia, aby pogłębić przerażenie lub podkreślić okrucieństwo złoczyńcy. Być może ma kilka ulubionych notatek, które gwiżdże przed otwarciem drzwi. Dla ofiary ukrywającej się w szafie zbliżająca się, powtarzająca się melodia może być przerażająca.

Zwróć uwagę na nasz kolejny post dotyczący zaburzeń osobowości – lub zapisz się do naszego newslettera, aby go nie przegapić .

Ostatnie słowo

Jeśli masz przymus pisania powieści, ale nie wiesz, od czego zacząć, zwłaszcza jeśli chodzi o tworzenie trójwymiarowych postaci, najlepszym sposobem na naukę jest zapisanie się na kurs w Writers Write. To idealne miejsce do nauki.

przez Elaine Dodge. Elaine jest autorką serii The Harcourts of Canada i The Device Hunter . Elaine z wykształcenia była projektantką graficzną, a następnie pracowała przy projektowaniu, reklamie i telewizji. Obecnie tworzy treści, głównie w formie pisemnej, dla klientów na całym świecie, ale wolałaby pisać swoje książki i opowiadania.

Więcej postów od Elaine

1. Kim jest Mary Sue i dlaczego czytelnicy jej nie lubią?
2. Zaburzenia osobowości, które możesz zadać swoim bohaterom – paranoidalne zaburzenie osobowości
3. Najlepsza grupa fikcyjnych postaci w „Verse”.
4. Szczęśliwe życie to wybór, który nie jest dany
5. Ostatni miesiąc, jaki pozostał na pisanie
6. Jak używać stworzeń do tworzenia postaci
7. Punkt widzenia w romansie
8. 5 najlepszych adaptacji książek do miniseriali
9. 5 najlepszych adaptacji książkowych do filmów
10. 5 najgorszych adaptacji książkowych do filmów

Najważniejsza wskazówka: dowiedz się więcej o naszych zeszytach ćwiczeń i kursach online w naszym sklepie .