5 zasad pisania od Pixar

Kocham Pixara. Nie nakręcili ani jednego filmu, który by mi się nie podobał. Moja rodzina chodzi na nowy film Pixara każdego lata, zaraz po jego premierze.

Szpilka

Zdjęcie: JD Hancock (Creative Commons). Zaadaptowane przez The Write Practice.

Kiedy więc zobaczyłem to zdjęcie na Pintereście, przedstawiające dwadzieścia dwie zasady opowiadania historii Pixara, od razu je zapisałem i ciągle do niego wracam w poszukiwaniu inspiracji.

Zasady pisania Pixara

Mając to na uwadze, pomyślałem, że podzielę się z wami kilkoma moimi ulubionymi zasadami. Oto pięć moich ulubionych zasad pisania od Pixara:

1. Musisz pamiętać o tym, co jest interesujące dla Ciebie jako publiczności, a nie co jest zabawne jako pisarz. Mogą być bardzo różne.

Chociaż możesz czerpać przyjemność z zagłębiania się w historię domu, w którym mieszka twoja postać lub napisać cały rozdział z punktu widzenia kota, czytelnika może to nie obchodzić. Mogą się nawet znudzić. Czytaj wszystko, co piszesz, tak jak napisał to ktoś inny. Udawaj, że to książka, którą znalazłeś schowaną w bibliotece. Czy chciałbyś to czytać dalej? Czy to interesujące? Czy ci zależy?

2. Przelanie go na papier pozwoli Ci zacząć go naprawiać. Jeśli pozostanie w Twojej głowie, to doskonały pomysł, nigdy nikomu się nim nie podzielisz.

To jest ten, z którym walczę.

Chociaż zdaję sobie sprawę, jak niezwykle ważne jest edytowanie, nie mogę zaprzeczyć, że tego nienawidzę.

Dlatego często utykam i odmawiam kontynuowania, ponieważ nie mogę wymyślić dobrego sposobu na rozwinięcie historii bez konieczności jej późniejszego naprawiania.

Oczywiście to śmieszne, ale czasami potrzebuję przypomnienia, że ​​można szybko pisać i pisać bałagan. W przeciwnym razie nic by nie zostało zrobione.

3. Zdyskontuj pierwszą rzecz, która przychodzi ci do głowy. A drugi, trzeci, czwarty, piąty — usuń oczywistość. Zaskocz się.

Moje postacie cały czas mnie zaskakują. Jeśli mam dla nich coś zaplanowanego, zwykle to zmieniają.

Prowadzą mnie w podróż, a nie na odwrót, i dzięki temu historia kończy się lepiej. Dodatkowo jest to świetny sposób na uniknięcie frazesów.

Zwykle pierwsza rzecz, jaka przychodzi mi do głowy, była robiona już tysiąc razy wcześniej, dlatego mały objazd jest czasem najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojej historii.

4. Żadna praca nie jest marnowana. Jeśli to nie działa, puść i idź dalej — wróci, by później się przydać.

Nie mogę powiedzieć, ile powieści zacząłem i skończyłem w połowie. To może zniechęcać. Miałem świetny pomysł na początek, ale okazało się, że skończył się w ślepym zaułku, albo pomyślałem o nim tylko dlatego, że niedawno przeczytałem dokładnie taką książkę.

Ale nigdy, przenigdy nie powinieneś go wyrzucać. Kiedykolwiek . Wiele z tych powieści zamieniłem w opowiadania i okazują się one znacznie lepsze. Pożyczyłem postacie z jednego świata i wrzuciłem je do innego. Zwroty fabuły, które mogą wydawać się oczywiste w jednej książce, rzucają czytelników w pętlę w innej.

Przeczytaj niektóre ze swoich starych prac, rozłóż je na części i stwórz coś nowego, coś wyjątkowego. To jest bardzo zabawne.

5. Dlaczego musisz opowiedzieć TĘ historię? Czym płonie w tobie przekonanie, z którego czerpie twoja historia? To jest serce tego.

Jak w ogóle wpadłeś na ten pomysł? Przyszło do ciebie we śnie? Czy opiera się na czymś, co przydarzyło ci się lata temu? Czy protagonista zaczął z tobą rozmawiać i nie chciał odejść?

Wróć do tego początkowego podekscytowania, tego nowego szumu historii. Znasz to uczucie. Wszyscy to mieliśmy w pewnym momencie. Płonące oczekiwanie, które odciąga Cię od obecnego projektu, ponieważ wymaga napisania. Wróć do tego. Niech to podekscytowanie przeniknie do twojej historii. Czytelnicy będą się tym żywić. To zaraźliwe. To właśnie sprawia, że ​​Twoja historia jest wyjątkowa. Dlatego to piszesz.

Jakie są twoje ulubione zasady opowiadania historii? Jaka jest najlepsza rada, jaką kiedykolwiek otrzymałeś na temat pisania? Udostępnij w komentarzach!